بازی آنلاین
آپلود عکس
31-08-2018، 11:04
بعد از بیش از ۵۰ سال، «آناتومی یک قتل» اثر اوتو پرمینجر هنوز هم در غالب طبقه بندی ها یک اثر غیرمتعارف باقی مانده است. در درجه ی نخست فیلم های درام دادگاهی قرار دارند که اگر کلی بگوئیم معمولاً خود را به واسطه ی مباحث مربوط به وجدان اجتماعی برای شخصیت نابغه ی درک نشده ی داستان، ملودرام وابسته به تعلیقی که سرنوشت شخص اشتباهی را در تردید نگه می دارد نشان می دهند، و یا برخلاف این به پایان داستان های غیرقانونی متکی هستند که برای پیش بردن روایت داستان به نوعی مراسم خاص نیاز دارند. فیلم پرمینجر حدود یک ساعت زمان می برد تا وارد دادگاه شود، سپس نیمی از همین زمان را صرف می کند تا یک سری اظهارات محکوم کننده ی باریک بینانه و با حوصله و دفاعیات وکیل مدافع را با شکوه تمام به تصویر بکشد، آن هم پیش از آنکه با یک نکته ی لاقیدانه و دهن کجی کننده که طعنه به فیلم های آوانگارد می زند، به اتمام برسد.
شاگردان پرمینجر معمولاً از سبک نگاه او – و یا نمایش دراماتیک کارهایش- تحت عنوان عینی و بی طرفانه یاد می کنند. این روش بسیار غریبی برای توصیف یک هنرمند، بخصوص یک فیلمساز است اما موضوع مربوط به روشی است که او هر جنبه ی قابل کنترل فیلم حاضر را می سنجد و این امر را صرف نظر از ژانر انتخابی، یا رفتارهای مد روز و در مخالفت با این ایده انجام می دهد که هر عقیده ای که شخصیت فیلم دارد بایستی درست باشد و بنابراین استحقاق آن را دارد که طرح و برنامه ریزی عظیمی برای اثبات آن انجام شود. اگر بخواهیم به شکلی دیگر این نکته را بیان کنیم، این طور بود که انگار پرمینجر لنزهایی را دور هم جمع می کرد که از خلال هر کدام یکی از اصول و قواعدش دنیا را تحت نظر می گرفت، و به نوعی موفق می شد آن ها را با هم ترکیب کند. در جریان این ترکیب روی هر کدام از تصاویر با توجه به سواد بالای انتهای قرنی اش تأکید می کرد، و اگر به شدت در آرامش (همینطور از نظر اجتماعی) بود و میل به احقاق حقوق الهی داشت از همین نکته سرچشمه می گرفت. اگر از یک منظر دیگر نیز نگاه کنیم، پرمینجر در حد خود بهترین و بیشترین تلاش را کرد تا تماشاگران را راهنمایی کند بی آنکه آنها را تحت فشار قرار دهد، برای آنها نقشه ای بکشد بی آنکه بیش از حد بر روی تابلو های راهنما تکیه کند، همانطوری که شخصیت وکیل مدافع با بازی جیمز استوارت با ملایمت و بی آنکه روش تعلیمی در پیش بگیرد موکلش (بن گازارای مرحوم که به طوری غیرقابل باور جوان بود) را به این سمت روانه می کند که خودش متوجه بشود برای اینکه در جریان کشتن یک مسئول نوشخانه که به همسرش (لی ریمیک) تجاوز کرده است، گناهکار شناخته نشود بهترین فن تدبیر چیست.
از سوی دیگر، حس تعادل و هماهنگی دقیق و زیرکانه ی پرمینجر از طریق روش فیلمبرداری او حاصل شد و برش های تصویر هم به طوری ثابت سعی دارد به جای آنکه روی فضای احساسی هر یک از طرفین تمرکز کند، از تأکید بر روی هر چیزی اجتناب ورزد. پرمینجر که در دنیای تئاتر بزرگ شده بود و خودش هم بازیگر کم قابلیتی نبود، سبکی داشت که از دو جهت مناسب ستارگان فیلم اش نیز بود، حتی با وجود اینکه به دلیل برخورد نامناسبش آن هم با کسی چون سر لارنس اولیویه در صحنه ی فیلمبرداری فیلم «بانی لیک گم شده است» به شخصیتی اهل داد و فریاد معروف شده بود. اولین نکته این بود که او میل زیادی به برداشت های طولانی و اغلب به شدت متحرک داشت که به قد و قامت ریتم دیالوگ گویی ها و حرکات یک بازیگر در می آمدند و دوم این بود که او هر وقت مناسب بود نماهای نزدیک فوق العاده برجسته ای از بازیگران می گرفت. پرمینجر به بازیگرانش اطمینان و به تماشاگران باهوش اش ایمان داشت: یک ترکیب خوش فرجام.
آنچه تا الآن گفتیم مرور کلی و بی ظرافتی است در مورد آنچه فیلم را به یک اثر فوق العاده تبدیل می کند. لذت های آن خود موضوع دیگری هستند که به راستی استحقاق نوشتن هزار کلمه ی دیگر را دارند. «آناتومی یک قتل» حاصل کار مردی است که توانست از یک فیلم ساده ی سبک آثار سال ۱۹۵۹ یک داستان با ذکر زمان دقیق و پایه ریزی روانشناسی استخراج کند، اما بیشتر آن چیزی که دیدن فیلم را لذت بخش می کند، به صورت تکرار شونده، جدا ناپذیر از دوره ی خاص آن، حتی دوره ی دقیق ساخت آن است. جوزف ولچ قابل احترام با دیالوگ معروف “شما شایستگی ندارید، قربان” اولین و آخرین اجرای نمایشی خود در یک فیلم سینمایی را در نقش قاضی ویور رک گو اما خردمند ارائه می دهد. در حالی که ولچ، به قول جیک لاموتا “اولیویه نیست”، حضورش به پرمینجر کمک می کند تا وضعیت “بی طرفانه” ی خود را حفظ کند. به طوری که کارگردان اغلب به سادگی از اینکه بنشیند و به حرفهای قانوندانان محترم گوش بدهد و آنها را تماشا کند راضی است. یکی از استانداردهای کمتر استفاده شده برای نقش آفرینی سینما، به دلیل طبیعت مبهم آن، “کیفیت وجودی” است، و زمانی که ولچ روی صندلی قضاوت می گذارند البته که کیفیت وجودی فوق العاده شگفت انگیزی به فیلم می افزاید.
از بالاترین نقطه، بازیگران تنها بهتر می شوند و نه تنها به دلیل حضور جیمز استوارت (که یکی از دوست داشتنی ترین بازی های خود را ارائه می دهد، زیرا بالاتر از هر چیز این نقش آفرینی ای است که کاملاً و با زیرکی از “نقش آفرینی جیمی استوارت” آگاه است) بلکه گازارا، ریمیک، جورج سی.اسکات و حتی آرتور اوکانل بزرگ هم در این امر نقش دارند. چرخ های سوم و چهارم ماشین گروه بازیگری نیز آنقدر کامل و جامع هستند که می توانستند با یکی از فیلم های کلاسیک پرستون استروجز برابری کنند. بی آنکه از سر تصادف و انطباق زمانی باشد، جیمی کانلین بازیگر معمول فیلم های استروجز می تواند در یک پرونده ی اتهام ورود غیرقانونی و سرقت مقابل ویور بایستد.
حال و هوای شاخص فیلم همانقدر در موسیقی متن ساخته ی دوک الینگتون ریشه دارد که در فیلمبرداری فوکوس عمیق سم لویت. همانطور که بارها اشاره شده، موسیقی متن، حداقل در فیلم های درجه الف این خاصیت را داشت که حضور موسیقی جز را در موسیقی فیلم مشروعیت بخشد. درست است که آهنگسازانی نظیر المر برنستاین، الکس نورث و هنری مانچینی از جز امروزی در فیلم های نوآر و ملودرام استفاده کردند، اما «آناتومی یک قتل» اولین فیلم بزرگی بود که از یک استاد نابغه ی این سبک استفاده کرد و موسیقی متن فیلم می تواند جدای از آن به عنوان یک اثر هنری مستقل به حیات خود ادامه دهد.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
شاگردان پرمینجر معمولاً از سبک نگاه او – و یا نمایش دراماتیک کارهایش- تحت عنوان عینی و بی طرفانه یاد می کنند. این روش بسیار غریبی برای توصیف یک هنرمند، بخصوص یک فیلمساز است اما موضوع مربوط به روشی است که او هر جنبه ی قابل کنترل فیلم حاضر را می سنجد و این امر را صرف نظر از ژانر انتخابی، یا رفتارهای مد روز و در مخالفت با این ایده انجام می دهد که هر عقیده ای که شخصیت فیلم دارد بایستی درست باشد و بنابراین استحقاق آن را دارد که طرح و برنامه ریزی عظیمی برای اثبات آن انجام شود. اگر بخواهیم به شکلی دیگر این نکته را بیان کنیم، این طور بود که انگار پرمینجر لنزهایی را دور هم جمع می کرد که از خلال هر کدام یکی از اصول و قواعدش دنیا را تحت نظر می گرفت، و به نوعی موفق می شد آن ها را با هم ترکیب کند. در جریان این ترکیب روی هر کدام از تصاویر با توجه به سواد بالای انتهای قرنی اش تأکید می کرد، و اگر به شدت در آرامش (همینطور از نظر اجتماعی) بود و میل به احقاق حقوق الهی داشت از همین نکته سرچشمه می گرفت. اگر از یک منظر دیگر نیز نگاه کنیم، پرمینجر در حد خود بهترین و بیشترین تلاش را کرد تا تماشاگران را راهنمایی کند بی آنکه آنها را تحت فشار قرار دهد، برای آنها نقشه ای بکشد بی آنکه بیش از حد بر روی تابلو های راهنما تکیه کند، همانطوری که شخصیت وکیل مدافع با بازی جیمز استوارت با ملایمت و بی آنکه روش تعلیمی در پیش بگیرد موکلش (بن گازارای مرحوم که به طوری غیرقابل باور جوان بود) را به این سمت روانه می کند که خودش متوجه بشود برای اینکه در جریان کشتن یک مسئول نوشخانه که به همسرش (لی ریمیک) تجاوز کرده است، گناهکار شناخته نشود بهترین فن تدبیر چیست.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
از سوی دیگر، حس تعادل و هماهنگی دقیق و زیرکانه ی پرمینجر از طریق روش فیلمبرداری او حاصل شد و برش های تصویر هم به طوری ثابت سعی دارد به جای آنکه روی فضای احساسی هر یک از طرفین تمرکز کند، از تأکید بر روی هر چیزی اجتناب ورزد. پرمینجر که در دنیای تئاتر بزرگ شده بود و خودش هم بازیگر کم قابلیتی نبود، سبکی داشت که از دو جهت مناسب ستارگان فیلم اش نیز بود، حتی با وجود اینکه به دلیل برخورد نامناسبش آن هم با کسی چون سر لارنس اولیویه در صحنه ی فیلمبرداری فیلم «بانی لیک گم شده است» به شخصیتی اهل داد و فریاد معروف شده بود. اولین نکته این بود که او میل زیادی به برداشت های طولانی و اغلب به شدت متحرک داشت که به قد و قامت ریتم دیالوگ گویی ها و حرکات یک بازیگر در می آمدند و دوم این بود که او هر وقت مناسب بود نماهای نزدیک فوق العاده برجسته ای از بازیگران می گرفت. پرمینجر به بازیگرانش اطمینان و به تماشاگران باهوش اش ایمان داشت: یک ترکیب خوش فرجام.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
آنچه تا الآن گفتیم مرور کلی و بی ظرافتی است در مورد آنچه فیلم را به یک اثر فوق العاده تبدیل می کند. لذت های آن خود موضوع دیگری هستند که به راستی استحقاق نوشتن هزار کلمه ی دیگر را دارند. «آناتومی یک قتل» حاصل کار مردی است که توانست از یک فیلم ساده ی سبک آثار سال ۱۹۵۹ یک داستان با ذکر زمان دقیق و پایه ریزی روانشناسی استخراج کند، اما بیشتر آن چیزی که دیدن فیلم را لذت بخش می کند، به صورت تکرار شونده، جدا ناپذیر از دوره ی خاص آن، حتی دوره ی دقیق ساخت آن است. جوزف ولچ قابل احترام با دیالوگ معروف “شما شایستگی ندارید، قربان” اولین و آخرین اجرای نمایشی خود در یک فیلم سینمایی را در نقش قاضی ویور رک گو اما خردمند ارائه می دهد. در حالی که ولچ، به قول جیک لاموتا “اولیویه نیست”، حضورش به پرمینجر کمک می کند تا وضعیت “بی طرفانه” ی خود را حفظ کند. به طوری که کارگردان اغلب به سادگی از اینکه بنشیند و به حرفهای قانوندانان محترم گوش بدهد و آنها را تماشا کند راضی است. یکی از استانداردهای کمتر استفاده شده برای نقش آفرینی سینما، به دلیل طبیعت مبهم آن، “کیفیت وجودی” است، و زمانی که ولچ روی صندلی قضاوت می گذارند البته که کیفیت وجودی فوق العاده شگفت انگیزی به فیلم می افزاید.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
از بالاترین نقطه، بازیگران تنها بهتر می شوند و نه تنها به دلیل حضور جیمز استوارت (که یکی از دوست داشتنی ترین بازی های خود را ارائه می دهد، زیرا بالاتر از هر چیز این نقش آفرینی ای است که کاملاً و با زیرکی از “نقش آفرینی جیمی استوارت” آگاه است) بلکه گازارا، ریمیک، جورج سی.اسکات و حتی آرتور اوکانل بزرگ هم در این امر نقش دارند. چرخ های سوم و چهارم ماشین گروه بازیگری نیز آنقدر کامل و جامع هستند که می توانستند با یکی از فیلم های کلاسیک پرستون استروجز برابری کنند. بی آنکه از سر تصادف و انطباق زمانی باشد، جیمی کانلین بازیگر معمول فیلم های استروجز می تواند در یک پرونده ی اتهام ورود غیرقانونی و سرقت مقابل ویور بایستد.
حال و هوای شاخص فیلم همانقدر در موسیقی متن ساخته ی دوک الینگتون ریشه دارد که در فیلمبرداری فوکوس عمیق سم لویت. همانطور که بارها اشاره شده، موسیقی متن، حداقل در فیلم های درجه الف این خاصیت را داشت که حضور موسیقی جز را در موسیقی فیلم مشروعیت بخشد. درست است که آهنگسازانی نظیر المر برنستاین، الکس نورث و هنری مانچینی از جز امروزی در فیلم های نوآر و ملودرام استفاده کردند، اما «آناتومی یک قتل» اولین فیلم بزرگی بود که از یک استاد نابغه ی این سبک استفاده کرد و موسیقی متن فیلم می تواند جدای از آن به عنوان یک اثر هنری مستقل به حیات خود ادامه دهد.
منبع: نقد فارسی
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
