21-09-2017، 21:07
هتل کالیفرنیا در اصل نام آلبومی است که توسط گروه موسیقی راک ِ «ایگلز» در سال 1976 منتشر شد. این آلبوم نخستین کار این گروه بدون حضور برنی لیدن (Bernie Leadon) محسوب می شد. لیدن در مصاحبه ای که با دان فلدر (Don Felder) در سال 2008 داشت دلیل این جدایی را تمایلش برای رسیدگی بیشتر به سلامتی اش عنوان کرد. جو والش در این آلبوم جایگزین لیدن شد و کارش را با گروه آغاز کرد.
نوشتن آهنگ همکاری ای بود بین دان فلدر، دان هنلی و گلن فری. این آلبوم با موفقیت تجاری عظیمی رو به رو شد بطوری که تنها در امریکا شانزده میلیون نسخه از آن بفروش رفت. هتل کالیفرنیا نام قطعه ی اصلی آلبوم است که به صورت تک آهنگ در سال 1977 منتشر شد و به مدت یک هفته در صدر فهرست صد تک آهنگ برتر قرار گرفت. این همان تک آهنگی است که در این نوشته به آن خواهیم پرداخت. تصویری که روی جلد آلبوم چاپ شده بود مربوط به هتل «بورلی هیلز» است که به عنوان محلی برای آمد و شد دائم ستارگان هالیوود شناخته می شود.
دان هنلی؛ نشریه زیگ زاگ
این یک آلبوم مفهومی است، این چیزی نیست که بشود آن را پنهان کرد. باید بدانیم که در آن به غرب قدیم و حال و هوای کابویی پرداخته نشده. این دفعه بیشتر حال و هوای شهری دارد. در حقیقت دویستمین سالگرد ما محسوب می شود، همان طور که می دانید کشور ما دویست سال قدمت دارد؛ بنابرین ما تصور کردیم از آن جایی که ما عقاب ها (ایگلز) هستیم و نماد کشورمان هم عقاب هست، پس ملزم هستیم که نوعی بیانیه کوچک و مختصر برای این دویست سال تهیه کنیم که در آن کالیفرنیا به عنوان مظهری از تمام ایالات متحده یا حتی اگه مایل باشید تمام جهان در نظر گرفته شود؛ و در آن تلاشی برای بیداری مردم کنیم و بگوییم: «ما تا الان برای دویست سال شرایط رو به راهی داشته ایم، اما اگر قصد ادامه و بسط این راه را داریم باید در پی تغییراتی هم باشیم.»
دان فلدر؛ جشن هاوارد استرن(Howard Stern) 2008
دان هنلی و گلن اکثر متن را نوشتند. همگی با هم به راه افتادیم و شب بود که وارد لس آنجلس شدیم. هیچکداممان اهل کالیفرنیا نبودیم، اگر موقع شب به سمت لس آنجلس حرکت کنید فقط می توانید تابش چراغ های شهر را در افق ببینید ؛ همراه با تصوّرِ سیر کردن به قلب هالیوود و تمام رویاهایی که شما از آن دارید. در همین رفتن به لس آنجلس بود که آهنگ «زندگی مخاطره آمیز» و «زمان تلف شده» و تعدادی از آهنگ های دیگر شکل گرفت.
گلن فرِی(Glenn Frey)
این آهنگ جنبه ی تاریک شهرت و موفقیت را مورد کندوکاو قرار می دهد. چیزی از همان نوع که در آن زمان در لس آنجلس تجربه می کردیم؛ بطوری که به نوعی استعاره برای تمام جهان و هر چیزی که می شناسید تبدیل شد. ما تنها تصمیم داشتیم هتل کالیفرنیا را تصویر کنیم و در کنار آن هر آنچه را که در اطراف ما جریان دارد.
من و دان نوار "دمو"یی را که فلدر آماده کرده بود شنیدیم و گفتیم: «اوه...شبیه رِِگِه راک اسپانیاییه...از لحاظ تاثیرات موسیقیایی، میکس عجیب و منحصر به فردیه....عالیه!» موسیقی تماما توسط فلدر نوشته شد و من و دان همخوانی را نوشتیم. بخش زیادی از ترانه هم توسط دان نوشته شد.(1998)
آهنگ با یک نوار دمو شروع شد، یک آهنگ بی کلام که دان فلدر نوشته بود. دان از زمان پیوستن به گروه نوارها و ایده هایی را ارایه می کرد که همیشه آهنگ بی کلام بود؛ چون دان کلا آواز نمی خواند. اما این دموی خاص با خیلی های دیگر فرق داشت و ظرفیت آواز در آن دیده می شد؛ این شد که نظر ما را سریعا به خودش جلب کرد. عنوان اولیه کار «رگه ِ مکزیکی» بود.
برای ما هتل کالیفرنیا تفکر و نوشتن فراتر از حدود تعریف شده بود. ما هیچ آهنگی را در طول فعالیتمان مثل آهنگ قبلی ننوشتیم. مثل آهنگ "Desperado" ؛ ابتدا قصد ساخت آلبومی مفهومی یا زمینه را نداشتیم؛ اما وقتی آهنگ «زندگی مخاطره امیز» "Life In The Fast Line" را نوشتیم و کار بر روی «هتل کالیفرنیا» و 'New Kid In The Town" را شروع کردیم فهمیدیم در حال حرکت در مسیری طولانی و تودرتو هستیم که در آن کاملا تثبیت و ساکن شده ایم. در این آهنگ های ایگلز نگاهی به جنبه های تار و بدنمای لس آنجلس و جنبه بی رحم شهرت و شکست و پول و عشق داشتند.
«همگی با چاقوهای فولاین خود او را زخم می زدند اما توانایی کشتن آن جانور را نداشتند»؛ این پیامی کوتاست که روی آن با استیلی دان (Steely Don) بود. (در این عبارت از Steely Knives به معنای چاقوهای فولادین استفاده شده که نام کوچک این شخص را تداعی می کند) قضیه ظاهرا این بود دوست دختر والتر بکر (Walter Becker) ایگلز را دوست داشت و آهنگ های آنها را دائما تقلید می کرد. گمان می کنم این اتفاق اعصابش به هم می ریخت! این قضیه ادامه پیدا کرد تا به نزاع بین آنها انجامید و همین منشاء شکلگیری این شعر:«عقاب ها را تار بده؛ همان هایی که دارند می شنوند.» "Turn up the eagles, the neighbors are listening" در آهنگ «هرچی تو کردی» "Everything You Did" از آلبوم "The Royal Scarn" ساخته استیلی دان شد.
در هنگام نوشتن هتل کالیفرنیا تصمیم گرفتیم به این حرکت پاسخی بدهیم؛ ما تنها می خواستیم به استیلی دان اشاره داشته باشیم بجای اینکه همگی آنها را مورد توجه قرار بدهیم. به همین جهت دان تغییراتی را در کلمه "Knives" اعمال کرد. همان طور که می دانید در حرفه ما هر کسی می تواند موسیقی بنویسد، گیتار بنوازد، پیانو بزند، زه سازها را ارتقاء بدهد؛ اما وقتی به تمام این ها ترانه، ملودی و آواها را اضافه کردید هویتی یگانه به خود می گیرد و حاصل کار چیزی فراتر از قطعاتی پراکنده خواهد شد. به یاد دارم که من و هنلی در حال گوش دادن به دموی هتل کالیفرنیا سوار بر هواپیما بودیم و درباره آنچه بایستی بنویسیم و آنچه که میخواستیم آهنگی سینمایی باشد صحبت می کردیم. می خواستیم این آهنگ به شکل اپیزودی از مجموعه «آستان غروب» "Twilight Zone" باشد—دقیقا نمایی پس از نماهای دیگر مجموعه.
دینیرو را در فیلم «آخرین تایکون» "The Last Tycoon" بخاطر می آورم. او این صحنه را گرفته بود و در حال صحبت با افرادی در دفترش است. به آنها می گفت: «در باز می شود...دوربین روی پاهای فردی قرار گرفته...او در امتداد اتاق قدم بر می دارد...با حرکت آهسته دوربین به سمت میز می رویم...جعبه کبریت را که روی آن نام فلان باشگاه نوشته بر می دارد...کبریتی روشن می کند و سیگاری آتش می زند...سیگار را خاموش می کند...به سمت پنجره حرکت میکند...تاریکی را می شکافد...به بیرون نگاه می کند...ماه در آسمان است....این ها چه معنایی دارد؟ هیچ چیز...این فقط فیلم است.» هتل کالیفرنیا هم مثل همین است. ما همین فرد را اختیار کردیم و او را شبیه شخصیتی در فیلم «مغ» "The Magus" در آوردیم؛ جاییکه او دائما در اتاقی که در آن رویایی از حقیقت موجود است قدم می زند. می خواستیم آهنگی بنویسیم درست شبیه یک فیلم. این فرد در امتداد برهوت به پیش می رود. خسته است و سیگاری دود می کند. به بلندای تپه ای میرود. چراغ هایی را می بیند. به سمت آن کشیده می شود. به پیش می رود و پس از آن است که با سبکی شبیه آثار فلینی رو به رو هستیم. – زنانی عجیب، مردان زن صفت، راهروهایی مات، صداهایی مجرد، عیاشی، توهم،...غرابت. بخاطر همین فکر کردیم بیاییم و بر شانسمان تکیه کنیم. بیاییم و به شیوه ای که پیشتر تجربه نکرده ایم بنویسیم. استیلی دان با شجاعت شعری و ِ حرکت خارج از حدود تعریف شده، الهام بخش ما بود. به همین خاطر هتل کالیفرنیا برای ما تفکر و نوشتن خارج از چارچوب های تعیین شده بود. (Very Best Liner Notes 2003)
«آخرین چاره» "The Last Resort" احتمالا یکی از بزرگترین قطعات ادبیات موسیقی محسوب می شود که ما آن را به انجام رساندیم. ما قصد به دست آوردن تمامیت یک اندیشه را با هم داشتیم؛ از این رو این دختر را به عنوان پروردگاری در نظر گرفتیم و و او را در مسیر سفری حماسی در سرتاسر آمریکا قرار دادیم. در کلورادو کوه ها را پهن می کردند، در کالیفرنیا دریا را آلوده می کردند و در هاوایی در حال تخریب بهشت روی زمین بودند. تمام روح آهنگ هتل کالیفرنیا در این اثر جاری بود و بزرگترین دستاورد تغزلی دان هنلی در روزگار ما محسوب می شود. نود درصد آهنگ توسط او نوشته شد که اثری کلاسیک به شمار می آید؛ کمی ملال انگیز است اما اثری کلاسیک به شمار می آید.(1998)
تا آنجا که به من مربوط می شود بصری بودن- شروع آهنگ با یک تصویر- اولین و مهمترین جنبه ی نوشتن ترانه بود. می توانید نگاهی به فهرست آهنگ های ایگلز داشته باشید؛ از آهنگ «سخت نگیر» "Take It Easy" تا «هتل کالیفرنیا»، در چهار سطر ابتدایی شما را در فضایی مشابه قرار می دهیم: «در بزرگراهی تاریک و دورافتاده...» یا «رو به پایین جاده می دویدم و برای آزاد کردن صدای خویش در تلاش...». شروع آهنگ از اهمیت زیادی برخوردار است. برای همین من همیشه خودم را ترانه سرایی تصویرگرا در نظر می گرفتم. (The Oregonian, 1993)
مفهوم آهنگ
هتل کالیفرنیا در طول سالیان متمادی تفاسیر زیادی به خود دیده است. اعضای گروه ایگلز بارها تصریح کرده اند که این آهنگ به افراط و مادیگرایی اشاره دارد. به عنوان مثال دان هنلی در دیلی میل لندن بیان کرد که آهنگ درباره ی افراط و زیاده روی فرهنگ آمریکایی و نوعی خاص از دخترها که همه می شناسیم بود و در کنار آن عدم توازن بین هنر و تجارت.
زمینۀ اصلی آهنگ فساد و انحطاط صنعت موسیقی لس آنجلس است و به عنوان زندانی تعریف شده است که هنرمندان در پی آن هستند و آزادانه به آن ورود پیدا می کنند [زن گفت ما کاملا به میل خود زندانی هستیم] و بعدا متوجه می شوند که ابدا امکان گریز از آن را ندارند. [اما هرگز نمی توانید اینجا را ترک کنید]
کالیتاس واژه ای اسپانیایی است که هنلی به واسطه ی راهنمای مکزیکی-آمریکایی گروه با آن آشنا شد و به معنای «جوانه های کوچک» است که اشاره به ماریجوانا دارد.
مفاهیمی که اشتباها به هتل کالیفرنیا نسبت داده می شود:
نوشتن آهنگ همکاری ای بود بین دان فلدر، دان هنلی و گلن فری. این آلبوم با موفقیت تجاری عظیمی رو به رو شد بطوری که تنها در امریکا شانزده میلیون نسخه از آن بفروش رفت. هتل کالیفرنیا نام قطعه ی اصلی آلبوم است که به صورت تک آهنگ در سال 1977 منتشر شد و به مدت یک هفته در صدر فهرست صد تک آهنگ برتر قرار گرفت. این همان تک آهنگی است که در این نوشته به آن خواهیم پرداخت. تصویری که روی جلد آلبوم چاپ شده بود مربوط به هتل «بورلی هیلز» است که به عنوان محلی برای آمد و شد دائم ستارگان هالیوود شناخته می شود.
جلد آلبوم
نقل قول های اعضای گروه
دان هنلی؛ نشریه زیگ زاگ
این یک آلبوم مفهومی است، این چیزی نیست که بشود آن را پنهان کرد. باید بدانیم که در آن به غرب قدیم و حال و هوای کابویی پرداخته نشده. این دفعه بیشتر حال و هوای شهری دارد. در حقیقت دویستمین سالگرد ما محسوب می شود، همان طور که می دانید کشور ما دویست سال قدمت دارد؛ بنابرین ما تصور کردیم از آن جایی که ما عقاب ها (ایگلز) هستیم و نماد کشورمان هم عقاب هست، پس ملزم هستیم که نوعی بیانیه کوچک و مختصر برای این دویست سال تهیه کنیم که در آن کالیفرنیا به عنوان مظهری از تمام ایالات متحده یا حتی اگه مایل باشید تمام جهان در نظر گرفته شود؛ و در آن تلاشی برای بیداری مردم کنیم و بگوییم: «ما تا الان برای دویست سال شرایط رو به راهی داشته ایم، اما اگر قصد ادامه و بسط این راه را داریم باید در پی تغییراتی هم باشیم.»
دان فلدر؛ جشن هاوارد استرن(Howard Stern) 2008
دان هنلی و گلن اکثر متن را نوشتند. همگی با هم به راه افتادیم و شب بود که وارد لس آنجلس شدیم. هیچکداممان اهل کالیفرنیا نبودیم، اگر موقع شب به سمت لس آنجلس حرکت کنید فقط می توانید تابش چراغ های شهر را در افق ببینید ؛ همراه با تصوّرِ سیر کردن به قلب هالیوود و تمام رویاهایی که شما از آن دارید. در همین رفتن به لس آنجلس بود که آهنگ «زندگی مخاطره آمیز» و «زمان تلف شده» و تعدادی از آهنگ های دیگر شکل گرفت.
گلن فرِی(Glenn Frey)
این آهنگ جنبه ی تاریک شهرت و موفقیت را مورد کندوکاو قرار می دهد. چیزی از همان نوع که در آن زمان در لس آنجلس تجربه می کردیم؛ بطوری که به نوعی استعاره برای تمام جهان و هر چیزی که می شناسید تبدیل شد. ما تنها تصمیم داشتیم هتل کالیفرنیا را تصویر کنیم و در کنار آن هر آنچه را که در اطراف ما جریان دارد.
من و دان نوار "دمو"یی را که فلدر آماده کرده بود شنیدیم و گفتیم: «اوه...شبیه رِِگِه راک اسپانیاییه...از لحاظ تاثیرات موسیقیایی، میکس عجیب و منحصر به فردیه....عالیه!» موسیقی تماما توسط فلدر نوشته شد و من و دان همخوانی را نوشتیم. بخش زیادی از ترانه هم توسط دان نوشته شد.(1998)
آهنگ با یک نوار دمو شروع شد، یک آهنگ بی کلام که دان فلدر نوشته بود. دان از زمان پیوستن به گروه نوارها و ایده هایی را ارایه می کرد که همیشه آهنگ بی کلام بود؛ چون دان کلا آواز نمی خواند. اما این دموی خاص با خیلی های دیگر فرق داشت و ظرفیت آواز در آن دیده می شد؛ این شد که نظر ما را سریعا به خودش جلب کرد. عنوان اولیه کار «رگه ِ مکزیکی» بود.
برای ما هتل کالیفرنیا تفکر و نوشتن فراتر از حدود تعریف شده بود. ما هیچ آهنگی را در طول فعالیتمان مثل آهنگ قبلی ننوشتیم. مثل آهنگ "Desperado" ؛ ابتدا قصد ساخت آلبومی مفهومی یا زمینه را نداشتیم؛ اما وقتی آهنگ «زندگی مخاطره امیز» "Life In The Fast Line" را نوشتیم و کار بر روی «هتل کالیفرنیا» و 'New Kid In The Town" را شروع کردیم فهمیدیم در حال حرکت در مسیری طولانی و تودرتو هستیم که در آن کاملا تثبیت و ساکن شده ایم. در این آهنگ های ایگلز نگاهی به جنبه های تار و بدنمای لس آنجلس و جنبه بی رحم شهرت و شکست و پول و عشق داشتند.
«همگی با چاقوهای فولاین خود او را زخم می زدند اما توانایی کشتن آن جانور را نداشتند»؛ این پیامی کوتاست که روی آن با استیلی دان (Steely Don) بود. (در این عبارت از Steely Knives به معنای چاقوهای فولادین استفاده شده که نام کوچک این شخص را تداعی می کند) قضیه ظاهرا این بود دوست دختر والتر بکر (Walter Becker) ایگلز را دوست داشت و آهنگ های آنها را دائما تقلید می کرد. گمان می کنم این اتفاق اعصابش به هم می ریخت! این قضیه ادامه پیدا کرد تا به نزاع بین آنها انجامید و همین منشاء شکلگیری این شعر:«عقاب ها را تار بده؛ همان هایی که دارند می شنوند.» "Turn up the eagles, the neighbors are listening" در آهنگ «هرچی تو کردی» "Everything You Did" از آلبوم "The Royal Scarn" ساخته استیلی دان شد.
در هنگام نوشتن هتل کالیفرنیا تصمیم گرفتیم به این حرکت پاسخی بدهیم؛ ما تنها می خواستیم به استیلی دان اشاره داشته باشیم بجای اینکه همگی آنها را مورد توجه قرار بدهیم. به همین جهت دان تغییراتی را در کلمه "Knives" اعمال کرد. همان طور که می دانید در حرفه ما هر کسی می تواند موسیقی بنویسد، گیتار بنوازد، پیانو بزند، زه سازها را ارتقاء بدهد؛ اما وقتی به تمام این ها ترانه، ملودی و آواها را اضافه کردید هویتی یگانه به خود می گیرد و حاصل کار چیزی فراتر از قطعاتی پراکنده خواهد شد. به یاد دارم که من و هنلی در حال گوش دادن به دموی هتل کالیفرنیا سوار بر هواپیما بودیم و درباره آنچه بایستی بنویسیم و آنچه که میخواستیم آهنگی سینمایی باشد صحبت می کردیم. می خواستیم این آهنگ به شکل اپیزودی از مجموعه «آستان غروب» "Twilight Zone" باشد—دقیقا نمایی پس از نماهای دیگر مجموعه.
دینیرو را در فیلم «آخرین تایکون» "The Last Tycoon" بخاطر می آورم. او این صحنه را گرفته بود و در حال صحبت با افرادی در دفترش است. به آنها می گفت: «در باز می شود...دوربین روی پاهای فردی قرار گرفته...او در امتداد اتاق قدم بر می دارد...با حرکت آهسته دوربین به سمت میز می رویم...جعبه کبریت را که روی آن نام فلان باشگاه نوشته بر می دارد...کبریتی روشن می کند و سیگاری آتش می زند...سیگار را خاموش می کند...به سمت پنجره حرکت میکند...تاریکی را می شکافد...به بیرون نگاه می کند...ماه در آسمان است....این ها چه معنایی دارد؟ هیچ چیز...این فقط فیلم است.» هتل کالیفرنیا هم مثل همین است. ما همین فرد را اختیار کردیم و او را شبیه شخصیتی در فیلم «مغ» "The Magus" در آوردیم؛ جاییکه او دائما در اتاقی که در آن رویایی از حقیقت موجود است قدم می زند. می خواستیم آهنگی بنویسیم درست شبیه یک فیلم. این فرد در امتداد برهوت به پیش می رود. خسته است و سیگاری دود می کند. به بلندای تپه ای میرود. چراغ هایی را می بیند. به سمت آن کشیده می شود. به پیش می رود و پس از آن است که با سبکی شبیه آثار فلینی رو به رو هستیم. – زنانی عجیب، مردان زن صفت، راهروهایی مات، صداهایی مجرد، عیاشی، توهم،...غرابت. بخاطر همین فکر کردیم بیاییم و بر شانسمان تکیه کنیم. بیاییم و به شیوه ای که پیشتر تجربه نکرده ایم بنویسیم. استیلی دان با شجاعت شعری و ِ حرکت خارج از حدود تعریف شده، الهام بخش ما بود. به همین خاطر هتل کالیفرنیا برای ما تفکر و نوشتن خارج از چارچوب های تعیین شده بود. (Very Best Liner Notes 2003)
«آخرین چاره» "The Last Resort" احتمالا یکی از بزرگترین قطعات ادبیات موسیقی محسوب می شود که ما آن را به انجام رساندیم. ما قصد به دست آوردن تمامیت یک اندیشه را با هم داشتیم؛ از این رو این دختر را به عنوان پروردگاری در نظر گرفتیم و و او را در مسیر سفری حماسی در سرتاسر آمریکا قرار دادیم. در کلورادو کوه ها را پهن می کردند، در کالیفرنیا دریا را آلوده می کردند و در هاوایی در حال تخریب بهشت روی زمین بودند. تمام روح آهنگ هتل کالیفرنیا در این اثر جاری بود و بزرگترین دستاورد تغزلی دان هنلی در روزگار ما محسوب می شود. نود درصد آهنگ توسط او نوشته شد که اثری کلاسیک به شمار می آید؛ کمی ملال انگیز است اما اثری کلاسیک به شمار می آید.(1998)
پشت جلد آلبوم
تا آنجا که به من مربوط می شود بصری بودن- شروع آهنگ با یک تصویر- اولین و مهمترین جنبه ی نوشتن ترانه بود. می توانید نگاهی به فهرست آهنگ های ایگلز داشته باشید؛ از آهنگ «سخت نگیر» "Take It Easy" تا «هتل کالیفرنیا»، در چهار سطر ابتدایی شما را در فضایی مشابه قرار می دهیم: «در بزرگراهی تاریک و دورافتاده...» یا «رو به پایین جاده می دویدم و برای آزاد کردن صدای خویش در تلاش...». شروع آهنگ از اهمیت زیادی برخوردار است. برای همین من همیشه خودم را ترانه سرایی تصویرگرا در نظر می گرفتم. (The Oregonian, 1993)
مفهوم آهنگ
هتل کالیفرنیا در طول سالیان متمادی تفاسیر زیادی به خود دیده است. اعضای گروه ایگلز بارها تصریح کرده اند که این آهنگ به افراط و مادیگرایی اشاره دارد. به عنوان مثال دان هنلی در دیلی میل لندن بیان کرد که آهنگ درباره ی افراط و زیاده روی فرهنگ آمریکایی و نوعی خاص از دخترها که همه می شناسیم بود و در کنار آن عدم توازن بین هنر و تجارت.
زمینۀ اصلی آهنگ فساد و انحطاط صنعت موسیقی لس آنجلس است و به عنوان زندانی تعریف شده است که هنرمندان در پی آن هستند و آزادانه به آن ورود پیدا می کنند [زن گفت ما کاملا به میل خود زندانی هستیم] و بعدا متوجه می شوند که ابدا امکان گریز از آن را ندارند. [اما هرگز نمی توانید اینجا را ترک کنید]
کالیتاس واژه ای اسپانیایی است که هنلی به واسطه ی راهنمای مکزیکی-آمریکایی گروه با آن آشنا شد و به معنای «جوانه های کوچک» است که اشاره به ماریجوانا دارد.
مفاهیمی که اشتباها به هتل کالیفرنیا نسبت داده می شود:
- این آهنگ اشاره ای به شیطان یا کلیسای شیطان ندارد.
- این آهنگ درباره ی هتلی حقیقی با نام مستعار هتل کالیفرنیا نیست.
- هتل کالیفرنیا تیمارستان یا زندان بیماران روانی نیست.