محبوب ترین اسطوره های فوتبال ایران

[Mr. Potato Head]

3.علی پروین - سلطان به منچستریونایتد هم گل زد




علی پروین (زادهٔ۳ مهر ۱۳۲۵، تهران) بازیکن، کاپیتان، مربی پیشین تیم ملی فوتبال ایران و مدیر عامل سابق باشگاه پرسپولیس تهران است.

زندگینامه و آغاز فوتبال

علی پروین در روز سوم مهر ۱۳۲۵ در تهران، محله بازار، کوچه غریبان به دنیا آمد.او پنجمین فرزند یک خانواده پرجمعیت ده نفره است .

علاقه پروین به فوتبال از همان سال‌های کودکی شکل گرفت . در همان سالها خانواده‌اش به محله دولاب ( خیابان عارف) نقل مکان کردند. این جابجایی در افزایش علاقه او به فوتبال تاثیر بسزایی داشت زیرا محله دولاب به خاطر داشتن زمین‌های خاکی فراوان مثل زمین نادر، زمین منبع، زمین عارف و ... مورد توجه علاقه‌مندان به فوتبال بود . وی در مهرماه ۱۳۳۲ وارد دبستان شد و از مدرسه توحید، تحصیل را آغاز کرد ولی علاقه شدید او به فوتبال مانع پیشرفت او در زمینه درسی شد. پروین فوتبال را به طور جدی از دوازده سالگی و از زمین عارف واقع در خیابان ۱۷ شهریور و محلات شیوا و غیاثی آغاز کرد . اولین تیمی که او به عضویت آن درآمد تیم عارف بود که با همت و تلاش جعفر بیگی تاسیس شده بود.



سال ۱۳۴۹، حضور در پرسپولیس و تیم ملی

در بیست وچهار سالگی توسط محمد بیاتی (مربی وقت) به تیم ملی دعوت شد و در روز ۱۵ شهریور ۱۳۴۹ و در رقابت‌های جام عمران منطقه ای در مقابل تیم ملی فوتبال پاکستان در نیمه دوم به جای علی جباری به میدان آمد و یکی از هفت گل ایران را نیز به ثمر رساند. وی دوازده روز بعد (۲۷ شهریور) برای اولین بار با پیراهن پرسپولیس به میدان آمد و این تیم را در مصاف با عقاب یاری داد. در روز سوم مهرماه در دیدار دوستانه با استقلال (۳-۲) یکی از دو گل تیمش را زد و به همراه تیم پرسپولیس قهرمان تهران شد و به مسابقات لیگ منطقه ای راه یافت که بازی‌های خود را در کرمان پیگیری کرد. پرسپولیس پس از صعود از گروه اول (زیر گروه) در مرحله دوم با تیم‌های پاس و برق تهران و استقلال شیراز همگروه شد و به عنوان تیم دوم گروه خود به مصاف تیم اول گروه دیگر استقلال رفت و در حالی که بازی تا دقیقه ۷۵ یک بر یک مساوی دنبال می شد، قرمزها در اعتراض به نحوه قضاوت، زمین بازی را ترک کردند! فدراسیون وقت نیز پرسپولیس را ۳ بر صفر بازنده اعلام کرد.

پروین دروازه شیاطین سرخ را گشود

پرسپولیس در سال ۵۴ در یک دیدار دوستانه به مصاف تیم مشهور منچستر یونایتد انگلستان رفت و با این تیم ۱-۱ مساوی کرد . گل پرسپولیس توسط علی پروین به ثمر رسید.


سال ۱۳۷۲، برکناری پروین از تیم ملی

در شروع این سال پرسپولیس بازی برگشت خود در جام در جام آسیا را در ورزشگاه آزادی در برابرنیسان ژاپن برگزار کرد و در حالی که دربازی رفت نیمی از راه قهرمانی را طی کرده بود، در تهران و در کمال ناباوری یک بر صفر مغلوب حریف ژاپنی شد . و جام را از کف داد. در خرداد و تیر ماه سال ۱۳۷۲، تیم ملی فوتبال ایران در جام اکو قهرمان شد و سپس در مسابقات مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۴ موفق عمل کرد و به دور دوم صعود نمود. در جام حذفی آسیا (۱۹۹۳) پیروزی پس از غلبه بر السالمیه کویت در برابر العربی قطر باخت و حذف شد.

در جام آزادگان نیز پس از سایپا به مقام دومی رسید.

در مهر ماه ۷۲ بازی‌های مقدماتی جام جهانی آمریکا در دوحه قطر برگزار شد و ایران در حالی که چند بازیکن نام آشنای خود از جمله کرمانی مقدم، پیوس و محرمی را به علت محرومیت و عابدزاده را به علت مصدومیت در اختیار نداشت و بدون بازی تدارکاتی جدی راهی این رقابت‌ها شد و در روز اول با ۳ گل به کره جنوبی باخت . این باخت تبعات بسیار بدی برای فوتبال ما در پی داشت، زیرا بر اساس گفته‌های بازیکنان آن دوره، پس از این بازی در رختکن و هتل محل اقامت اختلاف و کشمکش بین بازیکنان و مربیان بالا گرفت تا جایی که بعضی از بازیکنان قصد ترک اردو را داشتند که با پا در میانی مسئولان، ظاهراً غائله خاتمه یافت . ایران در بازی دوم ژاپن را مغلوب کرد و در بازی سوم که از حساسیت بالایی بر خوردار بود به مصاف عراق رفت و مغلوب این تیم شد. کره شمالی را دو بر یک برد و در بازی آخر در برابر عربستان در یک بازی پر گل و بدون تاکتیک که فقط هدفمان گلزنی بود مغلوب عربستان شدیم تا این تیم به همراه کره جنوبی مسافر آمریکا شود. ایران در بین ۶ کشور پنجم شد.

پس از بازگشت تیم ملی، نامهربانی با پروین از فرودگاه آغاز شد و تا منزل و محل کار او ادامه یافت حرمت او را شکستند، در حالی که یک عمر بازی، مربیگری و افتخاراتی را که برای پرسپولیس و ایران بدست آورده بودند، ندیدند! پروین از ماهها قبل از بازی‌های قطر بارها گفته بود که تیم ملی مشکل دارد (مشکل بازی تدارکاتی، بازیکن، مالی و....) پس از چند روز کادر مربیان تیم ملی شامل پروین، ابراهیمی، کماسی و مایلی کهن از کار برکنار شدند. البته تبعات شکست در قطر ادامه یافت تا آنجا که صفی زاده رئیس فدراسیون فوتبال و حسن غفوری فرد رئیس سازمان تربیت بدنی نیز کنار گذاشته شدند.

پس از برکناری پروین وی در تیم پرسپولیس هم مربیگری نکرد و محمد پنجعلی به همراه ناصر محمدخانی هدایت تیم را بر عهده گرفتند.

سال ۱۳۷۷، بازگشت مجدد پروین

پس از کسب نتایج ضعیف از سوی تیم پرسپولیس، هواداران این تیم مدام خواهان بازگشت پروین شدند . امیر عابدینی مدیرعامل باشگاه، ابتدا زیر بار نمی‌رفت ولی پس از بازی‌ها و نتایج روزهای اول لیگ ۷۷ وی عقب نشینی کرد و زمینه حضور مجدد پروین را فراهم نمود. پس از ۵ سال، در مهر ماه سال۷۷ (بازی با فجر سپاسی) پروین بار دیگر به صحنه فوتبال باز گشت و به عنوان سرمربی پرسپولیس بر روی نیمکت این باشگاه پر طرفدار نشست . روز بازگشت مجدد او به فوتبال یکی از روزهای بسیار ماندنی در نزد وی و هواداران بود. یک ماه بعد، شادی هواداران تکمیل شد و در روز ۲۲ آبان پیروزی، رقیب سنتی خود (استقلال) را با یک گل مغلوب کرد، این برد در حالی به دست آمد که خوشبین‌ترین افراد هم آنرا پیش بینی نمی‌کردند اما پرسپولیس با ترفندهای مخصوص پروین استقلال را مغلوب کرد و در پایان سال نیز قهرمان شد .


افتخارات

پیکان

قهرمانی در جام باشگاه‌های تهران با پیکان(۱۹۶۹)
قهرمانی در جام دوستی با تیم پیکان (۱۹۶۹)
پرسپولیس

قهرمانی در جام تخت جمشید با تیم پرسپولیس (۱۹۷۳)
قهرمانی در جام تخت جمشید با تیم پرسپولیس (۱۹۷۵)
قهرمانی در جام وحدت با تیم پرسپولیس (۱۹۸۱)
قهرمانی در جام باشگاه‌های تهران با تیم پرسپولیس (۱۹۸۲)
قهرمانی در جام حدفی تهران با تیم پرسپولیس (۱۹۸۲)
قهرمانی در جام باشگاه‌های تهران با تیم پرسپولیس (۱۹۸۶)
قهرمانی در جام باشگاه‌های تهران با تیم پرسپولیس (۱۹۸۷)
قهرمانی در جام حدفی تهران با تیم پرسپولیس (۱۹۸۷)
قهرمانی در جام حذفی ایران با تیم پرسپولیس (۱۹۸۷)
قهرمانی در جام باشگاه‌های تهران با تیم پرسپولیس (۱۹۸۸)
قهرمانی در جام ۱۷ شهریور با تیم پرسپولیس (۱۹۸۹)
جام برندگان جام آسیا با تیم پرسپولیس (۱۹۹۱)
قهرمانی در جام حذفی ایران با تیم پرسپولیس (۱۹۹۲)
قهرمانی در لیگ آزادگان با تیم پرسپولیس (۱۹۹۸-۱۹۹۹)
قهرمانی در اولین دوره لیگ برتر فوتبال ایران با تیم پرسپولیس (۲۰۰۱)
ملی

قهرمانی در جام منطقه‌ای با تیم ملی فوتبال ایران (۱۹۷۰)
قهرمانی در جام کوروش با تیم ملی فوتبال ایران (۱۹۷۱)
شرکت در بازی‌های المپیک ۱۹۷۲ با تیم ملی فوتبال ایران (۱۹۷۲)
قهرمانی در جام ملت‌های آسیا با تیم ملی فوتبال ایران (۱۹۷۲)
قهرمانی در بازی‌های آسیایی با تیم ملی فوتبال ایران (۱۹۷۴)
شرکت در بازی‌های المپیک ۱۹۷۶ با تیم ملی فوتبال ایران (۱۹۷۶)
گلزنی برای تیم ملی فوتبال ایران در بازی‌های المپیک ۱۹۷۶ برابر تیم لهستان (۱۹۷۶)
قهرمانی در جام ملت‌های آسیا ۱۹۷۶ با تیم ملی فوتبال ایران (۱۹۷۶)
بازی در جام جهانی فوتبال ۱۹۷۸ آرژانتین با تیم ملی فوتبال ایران (۱۹۷۸)
قهرمانی در بازی‌های آسیایی با تیم ملی فوتبال ایران (۱۹۹۰)