14-01-2013، 12:02
90 سال پيش در روز 16 ژوييه سال 1918 ميلادي نيكلاي دوم، آخرين تزار روسيه و تمام اعضاي خانواده اش كه زنداني بلشويك ها بودند بدون محاكمه در زيرزمين خانه اي در شهر يكاترينبورگ در شرق اورال به قتل رسيدند.
زندانبان هاي بلشويك كه رئيس آنها ياكوف يوروفسكي بود ، تزار ، همسرش ، 4 دخترش و يك فرزند پسرش را به همراه 4 نفر ازخدمه در زيرزمين اين خانه با گلوله رولور و ضربات سرنيزه به قتل رساندند.
نيكلاي دوم در سال 1894 ميلادي به تخت سلطنت روسيه نشست اما دوران سلطنت او توام باموج نارضايتي از استبداد تزاري ، فقر فزاينده مردم ، شكست روسيه در جنگ با ژاپن در سال 1905 ميلادي بود.
نيكلاي دوم و همسرش به ويژه به دليل بيماري تنها پسرشان الكسيس به شدت تحت القائات يك كشيش توطئه گر به نام راسپوتين بودند و حتي شهرت داشت كه راسپوتين وزيران دولت تزاري را تعيين مي كرد.
در سال 1914 ميلادي روسيه در كنار بريتانيا و فرانسه عليه امپراتوري آلمان و امپراتوري اتريش - مجارستان وارد جنگ مي شود.
يكي از دلايل اصلي بروز جنگ جهاني اول سماجت تزار نيكلاي دوم در حمايت از صربستان بود كه سرويس مخفي اين كشور در قتل وليعهد امپراتوري اتريش - مجارستان دست داشت.
نيكلاي دوم مي خواست با يك جنگ خارجي توجه افكار عمومي را ازمشكلات داخلي به جنگ خارجي معطوف كند اما ارتش روسيه به دليل ساختار قديمي و به دليل نارضايتي سربازان شكست هاي سنگيني را در جبهه هاي جنگ متحمل شد و سرزمين هاي وسيعي را از دست داد.
بار ديگر مانند سال 1905 ميلادي و پس از شكست از ژاپن كه در روسيه انقلاب شد، در ماه فوريه سال 1917 ميلادي انقلاب دوم روسيه رخ داد و در روز 2 مارس سال 1917 ميلادي نيكلاي دوم از سلطنت كناره گيري كرد.
پس از كناره گيري تزار و افراد خانواده اش در كاخ تزار سكويه سلو محبوس شده و سپس به تصميم دولت موقت به سيبري و به شهر توبلوسك انتقال يافتند.
پس از پيروزي بلشويك ها در انقلاب اكتبر سال 1918 ميلادي ، حكومت بلشويكي نيكلاي دوم و خانواده اش را به شهر يكاترينبورگ درشرق اورال منتقل كرد.
در ژوييه سال 1918 ميلادي با پيشرفت نيروهاي ضدانقلابي حكومت بلشويكي نگران آزادي تزار توسط آنها شد.
شخص لنين به سويت محلي (شوراي محلي) يكاترينبورگ دستور قتل تزار را مي دهد اما براساس مدارك و شواهدي كه بعدها به دست آمد ، لنين فقط دستور قتل نيكلاي دوم را داده بود و اعضاي خانواده تزار و خدمه اش به طور غيرقانوني و فقط به تصميم ياكوف يوروفسكي رئيس زندانبان ها به قتل رسيدند.
در آغاز ماه مارس دولت موقت تزار و خانوادهاش را در کاخی در ۱۵کیلومتری جنوب پتروگراد بازداشتنمود. در اوت ۱۹۱۷ دولت الکساندر کرنسکی تزار و خانوادهای را به توبولسک در کوههای اورال فرستاد. در اکتبر که بلشویکها بر سر کار آمدند به سخت گیری بر خانواده تزار پرداختند. در این هنگام جنبش سفید به ستیز با انقلاب پرداخت و جنگ درونی همه سویهای آغازشد. پس تزار و خانوادهاش را به دژ جنگی یکاترینبورگ که در دست نیروهای بلشویک بود فرستاند و در ۱۷ ژوئیه همان سال در ساعت ۲:۳۳ بامداد نیکلای دوم، همسرش الکساندرا، دخترانش و پسر بیمارش الکسی، به همراه پزشک خانوادگیشان و سه خدمتکار ایشان را در زیرزمین آن دژ تیرباران نمودند. پیکرهاشان را در اسید گذاشتند و بازمانده لاشهیشان را به خاکسپردند. هشتاد سال پس از آن در ۱۹۹۸ پیکرهای ایشان شناسایی گردید و در آیینی با حضور بوریس یلتسین با آیین مسحیان دوباره و این بار در سنپترزبورگ به خاکسپرده شدند.
پس از قتل تزار و افراد خانواده اش ، بلشويك هاجنازه هاي آنها را از خانه خارج كرده و با كاميون به 20 كيلومتري شهر يكاترينبورگ برده و اجساد را در داخل يك چاه مي اندازند.
به اين ترتيب ، درروز 16 ژوييه سال 1918 ميلادي ، نيكلاي دوم و تمام اعضاي خانواده اش توسط يك گروه از بلشويك ها كه زندانبان آنها بودند بدون محاكمه در زير زمين خانه اي در شهر يكاترينبورگ به ضرب گلوله و سرنيزه به قتل مي رسند و با مرگ نيكلاي دوم ، دوران 300 ساله سلطنت رومانف ها خاتمه مي يابد.
پس از گذشت 80 سال در روز 17 ژوييه سال 1998 ميلادي ، بقاياي اجساد نيكلاي دوم و اعضاي خانواده اش به كليساي جامع پتروپل در سنت پترزبورگ انتقال يافته و در آنجا دفن مي شوند.
زندانبان هاي بلشويك كه رئيس آنها ياكوف يوروفسكي بود ، تزار ، همسرش ، 4 دخترش و يك فرزند پسرش را به همراه 4 نفر ازخدمه در زيرزمين اين خانه با گلوله رولور و ضربات سرنيزه به قتل رساندند.
نيكلاي دوم در سال 1894 ميلادي به تخت سلطنت روسيه نشست اما دوران سلطنت او توام باموج نارضايتي از استبداد تزاري ، فقر فزاينده مردم ، شكست روسيه در جنگ با ژاپن در سال 1905 ميلادي بود.
نيكلاي دوم و همسرش به ويژه به دليل بيماري تنها پسرشان الكسيس به شدت تحت القائات يك كشيش توطئه گر به نام راسپوتين بودند و حتي شهرت داشت كه راسپوتين وزيران دولت تزاري را تعيين مي كرد.
در سال 1914 ميلادي روسيه در كنار بريتانيا و فرانسه عليه امپراتوري آلمان و امپراتوري اتريش - مجارستان وارد جنگ مي شود.
يكي از دلايل اصلي بروز جنگ جهاني اول سماجت تزار نيكلاي دوم در حمايت از صربستان بود كه سرويس مخفي اين كشور در قتل وليعهد امپراتوري اتريش - مجارستان دست داشت.
نيكلاي دوم مي خواست با يك جنگ خارجي توجه افكار عمومي را ازمشكلات داخلي به جنگ خارجي معطوف كند اما ارتش روسيه به دليل ساختار قديمي و به دليل نارضايتي سربازان شكست هاي سنگيني را در جبهه هاي جنگ متحمل شد و سرزمين هاي وسيعي را از دست داد.
بار ديگر مانند سال 1905 ميلادي و پس از شكست از ژاپن كه در روسيه انقلاب شد، در ماه فوريه سال 1917 ميلادي انقلاب دوم روسيه رخ داد و در روز 2 مارس سال 1917 ميلادي نيكلاي دوم از سلطنت كناره گيري كرد.
پس از كناره گيري تزار و افراد خانواده اش در كاخ تزار سكويه سلو محبوس شده و سپس به تصميم دولت موقت به سيبري و به شهر توبلوسك انتقال يافتند.
پس از پيروزي بلشويك ها در انقلاب اكتبر سال 1918 ميلادي ، حكومت بلشويكي نيكلاي دوم و خانواده اش را به شهر يكاترينبورگ درشرق اورال منتقل كرد.
در ژوييه سال 1918 ميلادي با پيشرفت نيروهاي ضدانقلابي حكومت بلشويكي نگران آزادي تزار توسط آنها شد.
شخص لنين به سويت محلي (شوراي محلي) يكاترينبورگ دستور قتل تزار را مي دهد اما براساس مدارك و شواهدي كه بعدها به دست آمد ، لنين فقط دستور قتل نيكلاي دوم را داده بود و اعضاي خانواده تزار و خدمه اش به طور غيرقانوني و فقط به تصميم ياكوف يوروفسكي رئيس زندانبان ها به قتل رسيدند.
در آغاز ماه مارس دولت موقت تزار و خانوادهاش را در کاخی در ۱۵کیلومتری جنوب پتروگراد بازداشتنمود. در اوت ۱۹۱۷ دولت الکساندر کرنسکی تزار و خانوادهای را به توبولسک در کوههای اورال فرستاد. در اکتبر که بلشویکها بر سر کار آمدند به سخت گیری بر خانواده تزار پرداختند. در این هنگام جنبش سفید به ستیز با انقلاب پرداخت و جنگ درونی همه سویهای آغازشد. پس تزار و خانوادهاش را به دژ جنگی یکاترینبورگ که در دست نیروهای بلشویک بود فرستاند و در ۱۷ ژوئیه همان سال در ساعت ۲:۳۳ بامداد نیکلای دوم، همسرش الکساندرا، دخترانش و پسر بیمارش الکسی، به همراه پزشک خانوادگیشان و سه خدمتکار ایشان را در زیرزمین آن دژ تیرباران نمودند. پیکرهاشان را در اسید گذاشتند و بازمانده لاشهیشان را به خاکسپردند. هشتاد سال پس از آن در ۱۹۹۸ پیکرهای ایشان شناسایی گردید و در آیینی با حضور بوریس یلتسین با آیین مسحیان دوباره و این بار در سنپترزبورگ به خاکسپرده شدند.
پس از قتل تزار و افراد خانواده اش ، بلشويك هاجنازه هاي آنها را از خانه خارج كرده و با كاميون به 20 كيلومتري شهر يكاترينبورگ برده و اجساد را در داخل يك چاه مي اندازند.
به اين ترتيب ، درروز 16 ژوييه سال 1918 ميلادي ، نيكلاي دوم و تمام اعضاي خانواده اش توسط يك گروه از بلشويك ها كه زندانبان آنها بودند بدون محاكمه در زير زمين خانه اي در شهر يكاترينبورگ به ضرب گلوله و سرنيزه به قتل مي رسند و با مرگ نيكلاي دوم ، دوران 300 ساله سلطنت رومانف ها خاتمه مي يابد.
پس از گذشت 80 سال در روز 17 ژوييه سال 1998 ميلادي ، بقاياي اجساد نيكلاي دوم و اعضاي خانواده اش به كليساي جامع پتروپل در سنت پترزبورگ انتقال يافته و در آنجا دفن مي شوند.