ابر عظیمی از گاز نزدیک راه شیری با سرعت ۳۱۰ کیلوتر بر ثانیه حرکت می کند

[Interstellar]

دانشمندان جایی را کشف کرده اند که یک ابر گازی عظیم در یک مسیر متقاطع با راه شیری حرکت می کند، و پاسخ مشخص تر از آن است که فکرش را می کنید.
اخترشناسان از تلسکوپ فضایی Hubble نخستین بار برای مشخص کردن ترکیب ابر Smith (یک ابر گازی بزرگ که طی ۳۰ میلیون سال با راه شیری ادغام خواهد شد) استفاده کرده اند. و متوجه شدند که این ابر غنی از عناصر سنگین است به طوری که نشان می دهد از راه شیری سرچشمه گرفته است نه فضای بین کهکشانی.
ابر Smith که در دهه ی ۱۹۶۰ کشف شده است، با سرعتی بیش از ۳۱۰ کیلومتر (۱۹۰ مایل) بر ثانیه در حال حرکت است، و اگر در آسمان قابل مشاهده بود ۳۰ مرتبه بزرگ تر از ماه کامل مشاهده می شد.

 این ابر تنها ابر در حال حرکت با سرعت زیاد در نزدیکی کهکشان ما به یک مدار مشخص است.

اخترشناسان باور دارند که وقتی این ابر از میان ما عبور کند ۲ میلیون ستاره ی جدید به وجود خواهند آمد. این یافته ها در Astrophysical Journal Letters به چاپ رسیده اند.

این ابر هیچ نوری را نشر نمی کند، بنابراین ترکیب آن به طور مستقیم قابل تخمین نیست. این تیم قادر بوده تا ترکیب این ابر را با استفاده از کهکشان های زمینه کشف کند：به طوری که نور آن ها از میان این ابر عبور کرده و مقداری از آن در طول موج های خاصی که متناظر هستند با عناصر خاص جذب می شوند. با دیدن این که جذب چقدر اتفاق می افتد دانشمندان می توانند فراوانی عناصر را برآورد کنند. آن ها به طور خاص به جذب گوگرد توجه کرده اند.

رهبر تیم Andrew Fox از انستیتوی علوم تلسکوپ فضایی در بالتیمور در یک بیانی اظهار داشته است که "با اندازه گیری گوگرد، می توان فهمید که چقدر این ابر در مقایسه با خورشید غنی از اتم های گوگرد است". 

مدت ها باور بر این بوده است که ابر Smith از فضای بین کهکشانی سرچشمه گرفته، به دور از ستاره ها. به همین دلیل، دانشمندان انتظار داشتند که این ابر تنها غنی از هیدروژن و هلیوم باشد. اما آن ها کشف کردند که این ابر دارای یک فراوانی از گوگرد مشابه با دیسک خارجی راه شیری است، به طوری که نشان می دهد این ابر به وسیله ی ابرنواخترها (سوپرنواها) غنی شده است. 

این تیم قادر بوده تا کشف کند ابر Smith توسط راه شیری حدود ۷۰ میلیون سال پیش بیرون انداخته شده، و اکنون به سمت آن بر می گردد.

این ابر دارای اثر بزرگی بر روی درک چگونگی تحول کهکشان است، به طوری که به ما کمک می کند تا توضیح دهیم چطور کهکشان ها به تولید تعداد زیادی از ستاره ها برای مدت طولانی ادامه می دهند. به گفته ی Nicolas Lehner از دانشگاه Notre Dame "ابرهای گازی حجیم متعددی در هاله ی راه شیری یافت شده اند که می توانند سوخت آتی برای تشکیل ستاره در دیسک (صفحه) آن باشند، اما برای اغلب آن ها سرچشمه شان به صورت یک راز باقی مانده اند".

"به طور قطع ابر Smith یکی از بهترین مثال هایی است که نشان می دهد گاز بازگشته به نقطه ی شروع یک مکانیسم مهم در تحول کهکشان ها است".

مترجم ：مهرک فرجی

منبع： دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
http://www.iflscience.comay