07-01-2016، 18:41
حشره ها تنها جانوران بی مهره ای هستند که می توانند پرواز کنند. بدن حشره از سه بخش اصلی سر، سینه و شکم تشکیل شده است که به راحتی می توان آنها را دید. هر یک از این بخش ها با گوشه ی خاصی از زندگی جانور ارتباط دارد.
سر، برای شناختن جهان اطراف است. یک دهان، چشم ها و شاخک هایی برای لمس کردن و بوییدن روی سر حشره قرار دارند. سینه، با حرکت حشره ارتباط دارد. اغلب
حشره ها سه جفت پا دارند. بعضی از آن ها هم تنها دو جفت پا دارند. بیش تر
حشره های بالغ دو جفت بال هم دارند که به سینه چسبیده اند. همچنین بخش اصلی دستگاه گوارش و اندام های جنسی در شکم حشره واقع شده اند. حشره ها گاهی در شکم خود چربی ذخیره می کنند.
اسکلت خارجی
بدن حشره ها نیز مانند خرچنگ ها و عنکبوت ها با زره ی خارجی محکمی به نام اسکلت خارجی محافظت می شود. این پوشش ضد آب است و از خشک شدن حشره در هوا که ممکن است برای سایر موجودات کوچک تر رخ دهد جلوگیری می کند. اسکلت خارجی حشره ها را قادر می سازد که تقریبا در هر جایی از جهان حتی در بیابان ها و روی کوه ها نیز زندگی کنند. معدودی از آن ها می توانند در دریا نیز زنده بمانند. عیب بزرگ اسکلت خارجی این است که کش نمی آید از این رو همه ی حشره ها طی مراحلی به نام
پوست اندازی رشد می کنند. پوست جدید انعطاف پذیری زیر پوست قدیمی رشد
می کند و در مواقع خاصی اسکلت سخت خارجی تکه تکه می شود و حشره از آن بیرون می آید. پوشش جدید در ابتدا نرم است و می تواند گسترش پیدا کند و به حشره اجازه رشد دهد. اما بار دیگر به سرعت سخت می شود تا از حشره محافظت و آن را محدود کند.
تعداد انواع گوناگون حشره ها بیش تر از هر نوع جانور دیگری است. یک دلیل، کوچک بودن جثه ی آن ها است. هر نوع حشره می تواند در بخش کوچکی از محیط زیست زندگی کند. سحتی یک درخت ممکن است زیستگاه چند گروه از آن ها باشد. برخی بین ریشه ها، بعضی رو و گروهی زیر پوست درختان و بعضی بر روی شاخه های کوچک و
عده ای از آن ها هم بر روی برگ ها زندگی می کنند. تعدادی از گونه های حشرات در روز فعال اند در حالی که بقیه شب ها فعالیت می کنند. انواع گوناگون حشره ها در اوقات مختلفی از سال فعالیت دارند. اگر محیط زیست را به یک کیک تشبیه کنیم به هر نوع حشره سهم بسیار اندکی به آن می رسد؛ طوری که تعداد بسیار زیادی از آن ها
می توانند در این کیک با هم شریک باشند.
بیش تر جانوران فقط یک نوع غذا می خورند و نمی توانند غذای خود را تغییر بدهند. بین آن ها برخی حشره ها می توانند تقریبا هر نوع غذایی را بخورند. به همین دلیل بعضی از آن ها آفت محصولات کشاورزی و انبارهای مواد غذایی اند. با این همه
بیش تر حشره ها هیچ آسیبی نمی رسانند و نقش بسیار مهمی در جهان ما دارند. زنبورها و پروانه ها که عامل گرده افشانی گل ها و محصولات کشاورزی هستند همچنین تعداد زیادی از حشره های دیگر مانند کفشدوزک ها و برخی هور فلای ها که آفت هایی مثل مگس سبز را می خورند برای ما مفیدند. اما ما به ندرت به مهم ترین حشره ها یعنی بازیابنده ها مانند سوسک ها از بقایای جانوران مرده و گیاهان خشکیده تغذیه
می کنند. وقتی این بقایا از بدن حشره ها می گذرد، به صورت مواد شیمیایی تجزیه
می شود و بازگشت آن ها به خاک موجب حاصل خیز شدن خاک می شود. سپس گیاهان می توانند با استفاده از مواد معدنی موجودات مرده، دوباره رشد کنند.
حشره های بدون بال
احتمالا نخستین حشره ها که بیش از 300 میلیون سال پیش تکامل یافتند، بال نداشتند. با این حال بدن آن ها مانند حشره های امروزی از سه بخش تشکیل شده بوده است. تعداد انگشت شماری از گونه های از آن ها هنوز هم هستند. آن ها مردار خوارند و در سراسر جهان، هر جا که برگ و گیاه خشکیده وجود دارد فراوان اند. نوزادهای این جانوران وقتی از تخم بیرون می آیند به مینیاتوری از حشره بالغ شبیه اند.
دگردیسی ناقص
انواع زیادی از حشره های بالدار وجود دارد. نوزاد برخی از آن ها مثل ملخ و ساس به والدین خود شبیه اند اما در ابتدا بال ندارند. در هر بار پوست اندازی بال ها بزرگ تر
می شوند. بالاخره وقتی رشد حشره کامل شد، می تواند پرواز کند. حشره ها هنگام بلوغ همان غذایی را می خورند که پیش از کامل شدن رشدشان می خوردند. این گونه
حشره ها دگردیسی ناقص دارند.
دگردیسی کامل
سومین گروه حشرات نوزادهایی دارند که به صورت کرم حشره یا لارو از تخم بیرون
می آیند. آن ها با والدین خود بسیار فرق دارند. از غذای متفاوتی تغذیه می کنند. هنگامی که رشد آن ها کامل شود به شفیره تبدیل شده، سپس به شکل بالغ تبدیل می شوند و می توانند زاد و ولد کنند. بیش تر حشره های بالغ به طور عمده از شهد گیاهان تغذیه می کنند و وجود آن ها در گرده افشانی گل ها اهمیت به سزایی دارد. در بیش تر حشره هایی که می شناسیم، دگردیسی کامل است.
سر، برای شناختن جهان اطراف است. یک دهان، چشم ها و شاخک هایی برای لمس کردن و بوییدن روی سر حشره قرار دارند. سینه، با حرکت حشره ارتباط دارد. اغلب
حشره ها سه جفت پا دارند. بعضی از آن ها هم تنها دو جفت پا دارند. بیش تر
حشره های بالغ دو جفت بال هم دارند که به سینه چسبیده اند. همچنین بخش اصلی دستگاه گوارش و اندام های جنسی در شکم حشره واقع شده اند. حشره ها گاهی در شکم خود چربی ذخیره می کنند.
اسکلت خارجی
بدن حشره ها نیز مانند خرچنگ ها و عنکبوت ها با زره ی خارجی محکمی به نام اسکلت خارجی محافظت می شود. این پوشش ضد آب است و از خشک شدن حشره در هوا که ممکن است برای سایر موجودات کوچک تر رخ دهد جلوگیری می کند. اسکلت خارجی حشره ها را قادر می سازد که تقریبا در هر جایی از جهان حتی در بیابان ها و روی کوه ها نیز زندگی کنند. معدودی از آن ها می توانند در دریا نیز زنده بمانند. عیب بزرگ اسکلت خارجی این است که کش نمی آید از این رو همه ی حشره ها طی مراحلی به نام
پوست اندازی رشد می کنند. پوست جدید انعطاف پذیری زیر پوست قدیمی رشد
می کند و در مواقع خاصی اسکلت سخت خارجی تکه تکه می شود و حشره از آن بیرون می آید. پوشش جدید در ابتدا نرم است و می تواند گسترش پیدا کند و به حشره اجازه رشد دهد. اما بار دیگر به سرعت سخت می شود تا از حشره محافظت و آن را محدود کند.
تعداد انواع گوناگون حشره ها بیش تر از هر نوع جانور دیگری است. یک دلیل، کوچک بودن جثه ی آن ها است. هر نوع حشره می تواند در بخش کوچکی از محیط زیست زندگی کند. سحتی یک درخت ممکن است زیستگاه چند گروه از آن ها باشد. برخی بین ریشه ها، بعضی رو و گروهی زیر پوست درختان و بعضی بر روی شاخه های کوچک و
عده ای از آن ها هم بر روی برگ ها زندگی می کنند. تعدادی از گونه های حشرات در روز فعال اند در حالی که بقیه شب ها فعالیت می کنند. انواع گوناگون حشره ها در اوقات مختلفی از سال فعالیت دارند. اگر محیط زیست را به یک کیک تشبیه کنیم به هر نوع حشره سهم بسیار اندکی به آن می رسد؛ طوری که تعداد بسیار زیادی از آن ها
می توانند در این کیک با هم شریک باشند.
بیش تر جانوران فقط یک نوع غذا می خورند و نمی توانند غذای خود را تغییر بدهند. بین آن ها برخی حشره ها می توانند تقریبا هر نوع غذایی را بخورند. به همین دلیل بعضی از آن ها آفت محصولات کشاورزی و انبارهای مواد غذایی اند. با این همه
بیش تر حشره ها هیچ آسیبی نمی رسانند و نقش بسیار مهمی در جهان ما دارند. زنبورها و پروانه ها که عامل گرده افشانی گل ها و محصولات کشاورزی هستند همچنین تعداد زیادی از حشره های دیگر مانند کفشدوزک ها و برخی هور فلای ها که آفت هایی مثل مگس سبز را می خورند برای ما مفیدند. اما ما به ندرت به مهم ترین حشره ها یعنی بازیابنده ها مانند سوسک ها از بقایای جانوران مرده و گیاهان خشکیده تغذیه
می کنند. وقتی این بقایا از بدن حشره ها می گذرد، به صورت مواد شیمیایی تجزیه
می شود و بازگشت آن ها به خاک موجب حاصل خیز شدن خاک می شود. سپس گیاهان می توانند با استفاده از مواد معدنی موجودات مرده، دوباره رشد کنند.
حشره های بدون بال
احتمالا نخستین حشره ها که بیش از 300 میلیون سال پیش تکامل یافتند، بال نداشتند. با این حال بدن آن ها مانند حشره های امروزی از سه بخش تشکیل شده بوده است. تعداد انگشت شماری از گونه های از آن ها هنوز هم هستند. آن ها مردار خوارند و در سراسر جهان، هر جا که برگ و گیاه خشکیده وجود دارد فراوان اند. نوزادهای این جانوران وقتی از تخم بیرون می آیند به مینیاتوری از حشره بالغ شبیه اند.
دگردیسی ناقص
انواع زیادی از حشره های بالدار وجود دارد. نوزاد برخی از آن ها مثل ملخ و ساس به والدین خود شبیه اند اما در ابتدا بال ندارند. در هر بار پوست اندازی بال ها بزرگ تر
می شوند. بالاخره وقتی رشد حشره کامل شد، می تواند پرواز کند. حشره ها هنگام بلوغ همان غذایی را می خورند که پیش از کامل شدن رشدشان می خوردند. این گونه
حشره ها دگردیسی ناقص دارند.
دگردیسی کامل
سومین گروه حشرات نوزادهایی دارند که به صورت کرم حشره یا لارو از تخم بیرون
می آیند. آن ها با والدین خود بسیار فرق دارند. از غذای متفاوتی تغذیه می کنند. هنگامی که رشد آن ها کامل شود به شفیره تبدیل شده، سپس به شکل بالغ تبدیل می شوند و می توانند زاد و ولد کنند. بیش تر حشره های بالغ به طور عمده از شهد گیاهان تغذیه می کنند و وجود آن ها در گرده افشانی گل ها اهمیت به سزایی دارد. در بیش تر حشره هایی که می شناسیم، دگردیسی کامل است.