کارآفرینان واقعی را کجا می توان یافت؟

[sober]

هر کسی می داند که شیوه تفکر «مخالف و غیرمقلدانه» بهترین پتانسیل نوابغ است. کسانی که پیرو دیگران هستند، ممکن است درست یا اشتباه عمل کنند؛ اما مطمئنا افرادی قابل پیش بینی هستند.

هر کسی می داند که شیوه تفکر «مخالف و غیرمقلدانه» بهترین پتانسیل نوابغ است. کسانی که پیرو دیگران هستند، ممکن است درست یا اشتباه عمل کنند؛ اما مطمئنا افرادی قابل پیش بینی هستند. اما کسانی که تمایل دارند برخلاف گروه پیش رفته و تک محوری را برمی گزینند، می توانند هر ویژگی ای داشته باشند جز قابل پیش بینی بودن. آنها به راحتی ممکن است دچار اشتباه شوند که در چنین شرایطی بیشتر شبیه یک نادان به نظر خواهند رسید؛ اما چنانچه همین افراد تک رو و به ظاهر نادان کاری را درست انجام دهند، کلمه نابغه را به آنها اطلاق می کنیم. هنوز هم زمانی را که استیو جابز در موردکاوی های مدارس کسب وکار نمونه یک شیوه بد رهبری شناخته می شد به یاد دارم. در آن زمان شرکت اپل یک شرکت کامپیوتری تقریبا ناموفق بود و استیو این تک محور همیشگی – این عدم موفقیت را ادامه می داد.

وقتی شرایط برای یک شخص تک محور بر وفق مراد نباشد، به راحتی می توان صفت نادانی را به وی نسبت داد؛ اما همین که در موقعیت های نادر این شخص به درستی عمل کند، نتیجه کار وی بسیار چشمگیر خواهد بود. چنانچه «اندی راچلف» می گوید: هیچ چیزی نمی تواند به اندازه استراتژی موفق یک شخص تک محور، تاثیر مثبت داشته باشد.

بنابراین، این کارآفرینان تک محور و خودرای را در کجا می توان یافت؟ خیلی ها در دره سیلیکون (منطقه ای در جنوب شرقی سانفرانسیسکو که به دلیل تجمع شرکت های بزرگ انفورماتیک مانند گوگل، یاهو، eBay، HP، اپل و غیره مشهور شده است) به دنبال این افراد می گردند؛ اما مشکلی که وجود دارد این است که تنها راهی که برای تطبیق دادن خود با شرایط سیلیکون وجود دارد، این است که مثل یک کارآفرین عمل کنید. اغلب می شنوم که دانشجویان فوق العاده باهوش استنفورد یک کار خوب و پردرآمد در شرکتی بزرگ را پذیرفته اند. اخباری از این قبیل، نشان دهنده همین فرهنگ دره سیلیکون هستند که روش هماهنگ سازی با آن این است که مثل یک کارآفرین عمل کنید. حال مشکلی که به وجود می آید این است در مکان هایی که کارآفرینی امری متداول است، نمی توان نوابغ تک رو را از افرادی که وانمود می کنند کارآفرین هستند، تشخیص داد. در واقع، در این گونه مکان ها نمی توان کارآفرینان واقعی را یافت.

بنابراین، برای یافتن یک کارآفرین تک رو و نابغه، باید به مکان هایی مراجعه کنیم که در آنجا کارآفرینی امر رایجی نباشد. در این مواقع به طور طبیعی توکیو به ذهن ما خطور می کند. وضعیت شرکت شما ممکن است در بسیاری از کشورهای دیگر اهمیت داشته باشد؛ اما این موضوع در ژاپن بسیار چشمگیرتر است. از این رو ظهور اتاقک های چاپ عکس در سراسر توکیو در دهه ۹۰ اتفاقی بسیار حیرت انگیز بود.

نوجوانان ژاپنی برای ورود به غرفه ها و گرفتن عکس با دوستان خود که بعدا روی یک برچسب چاپ می شد صف می بستند. در نهایت، این ابزار کوچک در سرتاسر جهان منتشر و باعث درآمدزایی بالایی در مسیر رشد خود شد؛ اما بر خلاف بسیاری از ابداعات ژاپنی ها، این اختراع از شرکت های بزرگ به وجود نیامده بود، بلکه توسط شرکت تازه تاسیس فردی به نام نائویا هارانو با عنوان «Atlus» راه اندازی شد. شرکت کوچک او بازی های فانتزی ویدئویی از قبیل «Megami Tensei» را تولید می کرد که طرفداران زیادی داشت؛ اما تولید این بازی ها نمی توانست جوابگوی هزینه های شرکت باشد. هارانو که هم باهوش و هم از جان گذشته بود (ترکیبی شگفت انگیز در مورد یک فرد)، از هر روشی برای کسب درآمد استفاده می کرد؛ از توزیع میز های بیلیارد به سالن ها گرفته تا نصب ابزار کارائوکه (ابزاری سرگرم کننده برای تمرین مبتدی آواز که از یک صفحه نمایش و میکروفون تشکیل شده است) و چیزهایی از این قبیل. هارانو به عنوان نابغه ای تک محور می توانست برای ما ناشناخته باقی بماند؛ اما رفتار غیرقابل پیش بینی او در یک روز خاص، او را به سمت تولید یک محصول فوق العاده موفق سوق داد. در واقع او ایده تولید این محصول جدید را از منشی شرکتش دریافت کرد. در یک شرکت تازه تاسیس ژاپنی، ایده جدید یک کارمند معمولی، هیچ شانسی نمی توانست داشته باشد؛ اما قرار گرفتن این ایده در دست یک کارآفرین تک محور نابغه، باعث موفقیت آن شد.

به طور کلی مشخص است در زمان ها و مکان هایی که احتمال ایجاد کارآفرینی در آنجا بسیار پایین است، همان کارآفرینان معدود شانس پیروزی های بزرگی را دارند. بنابراین برای یافتن چنین کارآفرینانی باید جاهایی را مورد جست و جو قرار داد که احتمال وجود آنها بسیار کم باشد.

نمونه های بسیاری برای دستیابی به این کارآفرینان وجود دارد. مثلا با دیدن مرکز رسانه ای کارآفرینی در ابوظبی به نام «twofour» که توسط خانم نورا الکعبی تاسیس شده، شگفت زده می شوید. در پرو با برند «کولا ریل» مواجه می شوید که طی کودتای سال ۱۹۸۸ شکل گرفته است که در واقع فضای ایده آلی برای ظهور کسب وکار نیست. یا در شبه جزیره کامچاتکا واقع در شمال شرقی روسیه، شاهد سرمایه گذاری های اکوتوریسم توسط گروه «رودخانه ماهی های وحشی» هستید که از اتحاد بین یک افسر سابق ارتش آمریکا و همکاران روسی او شکل گرفته است. شرایط غیر عادی خود را در نظر بگیرید و بدانید کارآفرینان واقعی تنها در جایی که انتظار کارآفرینی وجود ندارد، یافت می شوند.