طبيعت و زباله ها

[ÆҐÆŠĦ]

«پسماند»، «زباله» یا «آشغال»؛ نامش را هرچه می‏ خواهید بگذارید، فرق چندانی ندارد. موضوع این است که خیلی از ما، به این که هر روز چه حجم زباله، پسماند یا آشغال وارد چرخه محیط زیست می‏کنیم فکر نمی‏ کنیم. اگر سطل زباله چند روز از خانه یا آپارتمان تان خارج نشود، چه اتفاقی می‏افتد؟


کره زمین، خانه و محیط زیست همه انسانهاست. گاهی ما فکر می‏کنیم با گذاشتن کیسه زباله بیرون خانه دیگر مسئولیت‏ مان تمام شده است و اصلا فکر نمی ‏کنیم که چه اتفاقی قرار است برای این زباله‏ ها بیفتد. چهقدر انرژی و هزینه صرف جمع آوری‏ شان می ‏شود و چه قدر به آلودگی‏ های زیست محیطی اضافه می‏ گردد و سهم ما در این ‏میان چه قدر است؟
سالانه ‏میلیون‏ ها تن زباله شهری تولید می‏شود که بخش زیادی از این زباله‏ ها مربوط به بخش خانگی هستند. نیمی از محتویات سطل‏ های زباله، قابل بازیافت است. 30 درصد‏ میوه ‏ها و سبزی ‏ها قابل کمپوست شدن (کود) هستند، اما با وجود اینکه می‏توان 68 درصد زباله ‏های خانگی را بازیافت یا تبدیل به کمپوست کرد، تنها در بخش بسیار کمی این کار انجام می‏شود. بهعنوان مثال در انگلستان تنها 15 درصد زباله‏ ها بازیافت می‏شوند.
بازیافت پسماندها به کاهش تولید زباله، حفظ منابع زیست محیطی، کاهش مصرف انرژی، کاهش گازهای گلخانه‏ ای و تغییرات آب و هوایی و کاهش هزینه‏ ها کمک می‏کند.

بسیاری از مواد در طبیعت تجزیه می شوند و به خودی خود بازیافت می شوند این موارد در مورد موجودات زنده ای که می میرند و یا مواد فاسد شدنی پیش می آید. این مواد را مواد زیست فروپاش می گویند. برای مثال کود هایی که در باغات ریخته می شوند و نتیجه کپه کردن موادی مانند غذاهای فاسد شده، آشغال میوه ها، پوست تخم مرغ و دیگر زباله های تجزیه پذیر است که بطور طبیعی توسط حشرات و دیگر جانوران موذی خورده می شوند .
متاسفانه مقادیر بالایی از زباله ها مانند: فلزات، کائوچو و پلاستیک نمی توانند خورده و تجزیه شوند و برای صدها سال تجزیه نشده در طبیعت باقی می مانند. حتی اگر این مواد قطعه قطعه و خورد هم شوند باز هم نمی توانند تجزیه شوند و به مرور اتمسفر، زمین و آب را آلوده می کنند .
بعضی از این مواد می توانند بازیافت شوند. زباله هایی که قابل بازیافت نیستند در گودالهایی به نام محل دفن زباله مدفون می شوند . این زباله ها ابتدا تکه تکه و سپس له و خمیر مانند می شوند بنابراین با این کار زباله ها فضای کمتری را اشغال می کنند. اگر نتوانیم به روند بازیافت ادامه دهیم باید روز به روز بر تعداد این گودالها بیافزاییم .
ضرورت بازیافت زمانى بیشتر مشخص مى شود که بدانیم برای تولید یک تن کاغذ جدید، باید 15 درخت تنومند راقطع کنیم. اگر ا کاغذ باطله دوباره کاغذ تهیه کنیم در مصرف آب 90 درصد و انرژی 50 درصد سود برده و در کنترل آلودگى هوا 75 درصد موثر بوده ایم.

بازیافت پلاستیک در ساخت انواع ظروف و کیسه هاى پلاستیکى از انواع مواد پلیمرى استفاده مى شود. با توجه به قابلیت بازیابى اکثر پلیمرها، مى توان مواد پلاستیکى را پس از مصرف و دور انداختن مجدداً طى فرایند بازیافت مورد استفاده قرار داد . مسئله مهم و اساسى در این میان استفاده از مواد بازیافت شده در مصارف غذایى است. در واقع صحبت از آن دسته از مواد بازیافت شده اى است که براى بسته بندى و نگهدارى مواد غذایى غیرمجاز هستند در ساخت ظروف پلاستیکى مختلف، مواد پلیمرى متفاوتى به کار برده مى شود به عنوان مثال :
۱ - ظروف نوشابه هاى گازدار از جنس پلى اتیلن تترافتالات (PET )
۲  -شیشه های شیرخورى کودکان از جنس پلى کربنات ( PC ) به دلیل گران بودن پلى کربنات ها این نوع پلیمرها کمتر در بسته بندى مواد غذایى استفاده شده و بیشتر در ساخت شیشه هاى شیر کودکان به کار مى روند .
۳  -ظروف بسته بندى لبنیات از جنس پلى اتیلن (PE ) ، پلى پروپیلن (PP ) و پلى استایرن (PS )
۴  - ظروف یک بار مصرف از جنس PS وPP
۵  - کیسه هاى پلاستیکى از جنس پلی اتیلن . این نوع کیسه ها به اشتباه تحت عنوان کیسه هاى نایلونى معروفند .
قابل ذکر است این مواد پلاستیکى مى توانند حاوى رنگ باشند که در آن صورت از رنگدانه پلاستیک (مستربچ) استفاده مى شود.

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.