تحلیل فنی استقلال - گسترش

[Ֆℋ£¥∂α]

استقلال به علت عدم توانایی در کنترل میانه زمین، این منطقه را به هافبک های سرعتی گسترش واگذار کرد و چشم به فرار مدافعان سرعتی خود از کناره ها داشت و هر دو گل استقلال هم از طریق نفوذ مدافعان کناری با استفاده از غافلگیری هافبک ها و ایجاد فشار روی دفاع حریف به ثمر رسید.

 استقلال تهران اگرچه حریف خود را با نتیجه 2بر0 شکست داد، اما بازی مقابل تیم سرعتی گسترش فولاد به خوبی ضعف های این تیم را عیان کرد.

استفاده از عوامل دفاعی در چینش 4-2-3-1 باعث می‌شد که استقلال یا یه ترکیب تهاجمی، عملا هیچ شانسی در طراحی حمله و ایجاد فشار به صورت مداوم بر روی دروازه حریف خود نداشته باشد.
حضور خسرو حیدری به عنوان هافبک راست و یعقوب کریمی به عنوان هافبک چپ، استقلال را در دفاع نگه می‌دارد. مخصوصا خسرو حیدری که به نظر می‌رسد پست جدیدش بیشتر باعث سردرگمی وی می‌شود. در پست جدید، او دائما در میانه زمین دیده می‌شود.

با نزدیک شدن حیدری به جابر انصاری هم فضای راست استقلال خالی می‌شود و هم اینکه فضای حرکتی انصاری تنگ‌تر. در هنگامی که استقلال صاحب توپ می‌شود این سردرگمی خسرو و خصوصیات دفاعی او توان تهاجمی استقلال را به طرز محسوسی کاهش می‌دهد، چراکه در این حالت سمت راست استقلال هیچ مهره‌ی تهاجمی ندارد و باید چشم به استارتهای فخرالدینی بدوزد.

گسترش فولاد با ارائه‌ی فوتبالی سرعتی، در مالکیت توپ حرف اول را می‌زد. بنابراین استقلال مجبور بود با اضافه کردن امید ابراهیمی به خط هافبک، اغلب اوقات بازی را با ترکیب 4-1-4-1 و در یک سوم دفاعی خودش بازی کند.

کندی دفاع استقلال و میل به بازی ِعقب در هافبک های کناری استقلال باعث می‌شد که خط هافبک نزدیک به خط دفاع بازی کند. به همین دلیل فاصله زیادی بین خط هافبک و تک مهاجم استقلال ایجاد می‌شد تا شهباززاده هیچ شانسی برای تغذیه شدن در محوطه جریمه حریف نداشته باشد.
جابر انصاری به عنوان هافبک نفوذی استقلال که وظیفه اش طراحی حمله در زمین حریف و تغذیه مهاجم است، به همین علل  نتوانست نمایش قابل قبولی از خود نشان دهد و به جز شوتی بی هدف در محوطه جریمه حریف که اتفاقی به شهباززاده رسید، چیز خاصی از او ندیدیم.

برخلاف نتیجه، این تیم گسترش بود که با سرعت دادن به بازی مالک توپ و میدان بود. استقلال به علت عدم توانایی در کنترل میانه زمین، این منطقه را به هافبک های سرعتی گسترش واگذار کرده بود.به همین سبب چشم به فرار مدافعان سرعتی خود از کناره ها داشت و هر دو گل استقلال هم از طریق نفوذ مدافعان کناری با استفاده از غافلگیری هافبک ها و ایجاد فشار روی دفاع حریف به ثمر رسید.

تنها مانع گلزنی گسترش تراکم نفرات دفاعی استقلال در زمین خودشان بود به طوری که غالبا 10نفر از بازیکنان استقلال در زمین خودی حضور داشتند. گسترش بارها از حفره های خطوط هافبک و دفاع استقلال برای شوتزنی و یا نفوذ به محوطه جریمه این تیم استفاده کرد زیرا عدم هماهنگی بین دودفاع میانی استقلال و کند بودن آنها باعث می‌شد که خط دفاع استقلال تمرکز و نظم لازم را نداشته باشد و این بی نظمیِ دفاع خیلی سریع به کل تیم منتقل می‌شد. حضور سردرگمِ حیدری در میانه زمین هم این بی نظمی را دوبرابر می‌کرد.

در مجموع، استقلال تیمی کاملا سردرگرم و بدون برنامه نشان داد که ادامه این روند آینده خوبی را برای این تیم رقم نخواهد زد. قطعا در مقابل تیم‌های منسجمی مانند سپاهان، توپها به طور اتفاقی به مهاجمان استقلال نخواهد رسید تا برخلاف جریان بازی بتوانند پیروز میدان باشند.
برای مهاجمانی مانند طارمی که به خوبی بازی بدون توپ و استفاده از فضای خالی بین مدافعان را بلدند، دفاع حفره دار استقلال می‌تواند به راحتی شکننده باشد. کادر فنی استقلال باید روی نظم و هماهنگی نفرات تیم بیشتر کار کند چرا که این مقدار بی نظمی در یک تیم مدعی و در هفته پنجم لیگ اصلا قابل قبول نیست.