شهری که سینماهایش یکی یکی غیب شدند !

[Apathetic]

آبادان روزی شهر سینماها بود، سینماهایی که سالن‌هایش جا برای سوزن انداختن نداشتند اما حالا از ۱۵ سینما فقط یک سینما فعال مانده است.

 سال ۵۷ درست شش ماه پیش از وقوع انقلاب، اتفاقی تن آبادان و ایران را لرزاند. سینما رکس آبادان به آتش کشیده شد. آدم‌ها مشغول تماشای سید بودند که یک تنه به جنگ قاچاقچی‌های محل رفته بود تا جوانان دیگری به سرنوشت او دچار نشوند. لابد توی دل‌شان داشتند برای رویاهای سوخته سید اشک می‌ریختند که بوی سوختگی همه جا را برداشت. درهای سینما قفل شده بود و فشار جمعیت هم کاری از پیش نبرد. 

خیلی از آبادانی‌ها می‌گویند این شهر بعد از سوختن سینما رکس دیگر شهر نشد. آبادانی که سرآمد بود، در خیلی چیزها، از جمله در زمینه فرهنگ و تعداد سینماهایش فخری بود که مسافران آبادانی در سفر به تهران به دوستان‌شان می‌فروختند. 

آبادان از سال ۱۳۲۸ سینما داشت. سینما «متروپل». بعد سینما «شیرین» ساخته شد، در سال ۱۳۲۶. سینما «خورشید» اما یک سال قبل از کودتای ۲۸ مرداد ساخته شد. در سال ۱۳۳۱ و بعد نوبت سینما «رکس» بود که در سال ۱۳۳۵ احداث شد. 

بعد از آن سینما «ایران» و سینما «سهیلا» هر دو در سال ۱۳۳۶ ساخته شدند و آخرین سینما هم سینما «کیهان» بود که در سال ۱۳۴۶ احداث شد. 

آبادان دردهه  سی و چهل خورشیدی روی هم ۱۵ سینما داشت: تاج، نفت، گلستان، بهمنشیر و پیروز که وابسته به شرکت نفت بودند و باقی سینماهای عمومی. سینماهایی که همیشه پر از جمعیت بودند.

 

گفته شده که تابستان‌ها هر ماهه بیش از ۷۵هزار بلیت در سینماهای شرکت نفت و ۷۰ هزار بلیت در سینماهای شهر به فروش می‌رسید اما از سال ۵۷ به بعد سینما که در این شهر ساخته نشد هیچ، تعداد سینماها هم یکی یکی کم شد. از آن ۱۵ سینما، حالا فقط یک سینما فعال است. سینما «نفت»که همچنان به کار خود ادامه داده است. 

ماجرای سینما رکس و اتفاق تلخی که برای آن افتاد انگار باعث شد مردم آبادان دیگر دل سینما رفتن نداشته باشند، خاصه آن که دو سال بعد، درگیر جنگ تحمیلی عراق علیه ایران شدند. جنگی که شهر را به نابودی کشاند و آن را تا مدت‌ها خالی از سکنه کرد.

 

بیشتر مردم آبادان در زمان جنگ از این شهر رفتند. آدم‌هایی که خیلی‌های‌شان دیگر به این شهر بازنگشتند و ترجیح دادند خاطره این شهر را با سینماها و زیبایی‌هایش برای همیشه در ذهن‌شان زنده نگه‌دارند. با این حال این دلیل خوبی نیست که این شهر حالا تنها یک سینمای فعال داشته باشد.

 

شاید به همین خاطر است که هنرمندان آبادانی همیشه به دنبال این بودند که دوباره سینماها را در این شهر زنده کنند. شهری که خیلی چیزهایش را از دست داده است از جمله سینماهایی که روزگاری مایه مباهات مردم آبادان و چشم امید سینماگران بودند.

اخبار فرهنگی - خبر آنلاین