مشاعره (نسخه دوم)

[KᏙ¥றᏙƝ]

دی، کودکی بدامن مادر گریست زار
کز کودکان کوی، بمن کس نظر نداشت

[امیررضا*]

ترا که هرچه مراد است در جهان داری

چه غم ز حال ضعیفان ناتوان داری

[KᏙ¥றᏙƝ]

یاد باد آن که دمی گر ز درت می‌رفتم
محتشم پیش سگان تو ضمان بود مرا
5دقیقه واستا

[امیررضا*]

از خدا جوییم توفیق ادب

بی ادب محروم ماند ار لطف رب

[KᏙ¥றᏙƝ]

بغضهای کال من ، چرا چنین ؟
گریه های لال من ، چرا چنین ؟
جزر و مد یال آبی ام چه شد ؟
اهتزاز بال من ، چرا چنین ؟

[امیررضا*]

نباید سخن گفت ناساخته
نشاید بریدن نینداخته

[KᏙ¥றᏙƝ]

هزار سلسله مو در پیت به خاک افتد
چو برقفا فکنی موی عنبر آسا را

[امیررضا*]

آتش عشق است کاندر نی فتاد
جوشش عشق است کاندر می فتاد

[KᏙ¥றᏙƝ]

دلم برای خودم تنگ می شود آری
همیشه بی خبر از حال خویشتن بودم
نشد جواب بگیرم سلام هایم را
هر آنچه شیفته تر از پی شدن بودم

[امیررضا*]

ملکا ذکر تو گویم که تو پاکی و خدایی
نروم جز به همان ره که توام راه نمایی