موفقیت آمیز بودن پیوند رگ مصنوعی بیولوژیکی

[esiesi]

پزشکان توانستند با موفقیت اولین رگ مصنوعی را پیوند دهند و در مراحل اولیه هیچ گونه عوارض جانبی مانند عفونت و یا پس زدن آن توسط بدن مشاهده نکردند.
زمانی که عروق خونی مسدود می شوند، تنها راه حل این است که یک رگ سالم از جای دیگر بدن بیمار جایگزین رگ آسیب دیده شود که فرآیند پیچیده ای است.
محققان برای حل این مشکل یک رگ مصنوعی پلیمری تولید کرده اند که پس از ورود به بدن، برای بیشترین سازگاری، به رگ بیولوژیکی تبدیل می شود.
این رگ مصنوعی از یک پلیمر ارتجاعی زیست تخریب پذیر ساخته شده است که حالت کشسانی آن با دما تغییر می کند.
دیواه های رگ مصنوعی متخلخل هستند. این خاصیت سبب می شود که دیواره رگ با سلول های طبیعی جایگزین شوند و بافت مصنوعی به بافت طبیعی تبدیل شود.
آزمایش های اولیه این محصول روی موش های آزمایشگاهی با موفقیت انجام شده است و پس از گذشت شش ماه، هیچ گونه انسداد، التهاب و عفونتی دیده نشده است.
این فناوری هنوز در مرحله توسعه قرار دارد، ولی محققان بر این باورند که ظرف چند سال آینده برای ورود به بدن انسان آماده می شود.
چندی پیش محققان دانشگاه شانگهای با استفاده از تکنیک های electro-spinning و micro-imprinting توانستند رگ های مصنوعی سه لایه تولید کنند. این رگ های سه لایه، امکان انتقال مواد مورد نیاز برای رشد به سلول ها را فراهم می کنند و بدین ترتیب محدودیت های موجود در زمینه استفاده از رگ های مصنوعی دولایه را از بین می برند.



کنیک electro-spinning فرآیندی است که در آن از شارژ الکتریکی برای به جریان انداختن مایعات (در این مورد ترکیبی از کیتوزان و پی وی سی الکل) روی فیبرهای کربن بسیار نازک استفاده می شود.
تکنیک electrospinning نیز فرآیندی است که امکان افزایش قطر فیبرها را نسبت به سطح آن ها فراهم می کند و در نتیجه فضای کافی را برای رشد و پیوندخوردن سلول ها در اختیار می گذارد.
رگ های پیوندی معمولا توسط جراح به جای بخش های معیوب و ناسالم رگ های خونی قرار می گیرند و امکان عبور خون را فراهم می کنند. این رگ ها از اندام های دیگر بیمار یا از یک اهداکننده دریافت می شوند؛ به همین علت تامین رگ های پیوندی موردنیاز معمولا با محدودیت روبه رو است. از طرفی رگ های مصنوعی نیز تحت تاثیر شرایط ساخت و تولید قرار می گیرند. در نتیجه محققان دائما به دنبال یافتن راهکارهای مناسب به منظور تولید رگ های خونی با قابلیت شبیه سازی عملکرد رگ های انسان هستند.