21-06-2015، 17:41
در این مقاله قصد داریم به فرهنگ دیس که مربوط به یکی از زیرشاخه های هیپ هاپ که همان «رپ» میباشد بپردازیم و از توضیحات جداگانه ی اضافی در مورد سبک موسیقی رپ و فرهنگ هیپ هاپ پرهیز میکنیم زیرا هم حجم مقاله بیش از حد میشود و هم یک سری مطالب و مفاهیم مجدد بایستی تکرار شوند که باعث دور شدن از بحث اصلی این مقاله و مقوله ی دیس میشود. این مقاله بگونه ای تنظیم گردیده که اگر مخاطب اطلاعات کافی در مورد فرهنگ هیپ هاپ و سبک موسیقی رپ نداشته باشد نمیتواند از تمام محتویات آن استفاده کند. هدف از نگارش این مقاله اصلاح تفکر و دید غلط در خصوص فرهنگ دیس است تا خوانندگان عزیز بعد از خواندن آن در صورت موافقت با محتوای مقاله به اصلاح این فرهنگ کمک و ما را در این امر یاری رسانند.
در ابتدا لازم است که به معنای لغوی کلمه ی انگلیسی «دیس» بپردازیم که در فرهنگ لغت به معنای ضدیّت و مخالفت است و در مفهوم به معنای بر علیه چیزی به پا خواستن می باشد. این لغت که ریشه ای انگلیسی دارد در فرهنگ لغت زبان انگلیسی وقتی که ماقبل فعلی می آید آن فعل را از لحاظ معنایی معکوس میکند.
مطالبی که در بالا ذکر گردید تنها مقدمه ای بود جهت آشنایی مخاطب با این کلمه تا مخاطب محتویات مقاله را که در ادامه گفته میشود بهتر بتواند درک کند و از آنها بهره ببرد.
سوالی که در اینجا طرح میشود این است که دیس در هیپ هاپ یعنی چه؟ میتوان بدین صورت از آن یاد کرد که در واقع دیس یعنی ارائه ی یک رپ آهنگ با موضوع انتقادی برای شخص یا گروه خاص به منظور انتقاد از طرف مقابل.
رپ آهنگ های دیس شامل دو نوع هستند:
۱ – رپ آهنگ هایی که در آنها به صورت مستقیم از شخص مورد نظر اسمی برده نشده است.
در این نوع آثار به صورت غیر مستقیم به شخص مورد نظر اشاره میشود که گاه شامل اشاره به اتفاقاتی میباشد که مربوط به شخص مورد نظر و گاه ممکن است با آوردن اسمی یا المانی که متاثر از شخص مورد نظر است این اقدام صورت گیرد.
۲ – رپ آهنگ هایی که در آنها به صورت مستقیم از از شخص مورد نظر نام برده شده است.
در این نوع آثار بدون هیچ پروایی از شخص مورد انتقاد نام برده میشود و یا به نوعی در اینگونه اثرها شخص مورد نظر مورد خطاب قرار میگیرد که گویی فرد دیس کننده خواسته است با آن شخص در آهنگ مستقیم صحبت کند و او را مورد انتقاد قرار دهد.
البته هر کدام از دو روش مذکور مزیت ها و ایرادات خاص خود را داشته که باید بسته به شرایط انتخاب شوند. میتوان اینگونه بحث را باز کرد که برای پیشرفت رپ پارسی اگر قرار باشد که روش دوم انتخاب شود، شخص دیس کننده بهتر است یک سری موارد را رعایت کند و از گفتن یک سری چیزها در رپ آهنگ خود پرهیز کند زیرا اسم شخص مورد نظر که این رپ آهنگ برای او خوانده شده است در اثر به صراحت آورده میشود و ممکن است سوءتفاهم هایی ایجاد نماید و توصیه می گردد که اینکار در چهارچوب ذکر شده صورت گیرد تا تمام پلهای پشت سر خراب نشوند. در فرهنگ ناب و اصیل ما ایرانیان برحفظ آبرو و حیثیت افراد تاکید بسیار شده است بنابراین روش دوم با فرهنگ ایرانی ها سازگاری نداشته و خلاف عرف و فرهنگ ماست. همچنین روش اول به اصول اخلاقی انسانی نزدیک تر است زیرا به صراحت اسم شخص آورده نمیشود و فرد دیس کننده میتواند به موضوعات بیشتری بپردازد و میدان بیشتری برای جولان دادن دارد.
البته باید به این نکته هم اشاره کرد که این رپ آهنگ ها را از لحاظ مخاطب دیس شده میتوان به دو دسته ی دیگر تقسیم نمود. اولین دسته را رپ آهنگ هایی تشکیل می دهند که خواننده در آن فقط به انتقاد از یک رپخوان خاص میپردازد و تمام انتقاد های بیان شده در این آهنگ یک مخاطب خاص دارد اما دسته ی دوم را آهنگهایی تشکیل میدهند که در آن رپخوان از گروهی از رپخوانها که دارای ویژگی های مشابه ی هستند انتقاد میکند و این آهنگ یک دیس برای گروهی از رپخوانها با خصوصیات مشترک محسوب میگردد.
حال چرا میگوییم فرهنگ دیس؟ دلیل عمده ی استفاده از عبارت فرهنگ برای این کلمه این است که ما در مقولهی دیس باید یک سری قواعد و قوانین را رعایت کنیم که هم شامل خواننده میشود و هم شامل شنونده و رعایت این قوانین و ملزومات، موجب ایجاد یک فرهنگ در این باره میشود که با رعایت کردن این فرهنگ در مقولهی دیس ما میتوانیم شاهد پیشرفت هایی در صنعت موسیقی رپ باشیم.
حال که متوجه هدف و منظور مقاله شدید در ادامه در مورد فرهنگ دیس مفصل تر بحث میکنیم.
همانطور که گفته شد مقوله ی دیس در واقع یک فرهنگ دارد زیرا باید مجموعه قوانین و ملزوماتی را در آن رعایت کرد تا هم شاهد پیشرفت مثبت سبک رپ باشیم و هم مخاطبان بیشتری را مجذوب این سبک موسیقی کنیم. یکی از این ملزومات، تهیه و انتشار آهنگهای منتقدانه است و نه مخربانه!
تفاوت انتقاد با تخریب چیست؟ در انتقاد، فرد نقد کننده علاوه بر دیدن نقاط قوت، به نقایص هم توجه میکند و با دید مثبت و به دور از هرگونه پیش داوری و با توجه به علم خود در آن زمینه اظهار نظر میکند و نقایص را با دلیل و مدرک محکم بیان میکند. اما در تخریب، شخص همیشه با غرض قبلی به دنبال تنها نقایص میباشد و با نیت تخریب جلو میرود و نقایص را بدون استدلال بیان میکند و به هیچ وجه نقاط قوت را نمیبیند.
منظور این است که وقتی رپخوانی اشتباهات و ایرادات و لغزشهای رپخوان دیگری را میبیند و تصمیم به گوشزد کردن این لغزش ها در قالب یک قطعه رپ آهنگ میکند باید هدفش صرفاً اصلاح رپخوان مورد نظر باشد و نه تخریب او که این نیت بسیار مهم است و اگر از ابتدا نیت شخص دیس کننده نابود کردن و تخریب رپخوان دیگری باشد نه تنها باعث پیشرفت سبک موسیقی رپ نشده بلکه به آن لطمه نیز میزند.
لازم به ذکر است که بیشتر رپ آهنگهای دیس که تاکنون توسط رپخوان های ایرانی منتشر شده است غالباً ناشی از خصومتها و مشکلات شخصی خوانندگان ما بوده و در ظاهر تخریبی میباشد هرچند نزد رپخوان های دیگر کشورها نیز این نوع رپ آهنگها دیده میشود اما تفاوت در این جا است که رپ ایرانی نوپا و در دهه اولیه کار حرفه ای خود قرار دارد و در این بازه زمانی توجه ما بیشتر باید بر پیشرفت رپ در مفهوم اصیل خود (اعتراضی) باشد نه تخریب رپخوان ها؛ یک رپ آهنگ دیس انتقادی می تواند موجب پیشرفت تمامی جوانب کار گردد.
یکی از ملزومات دیگری که باید در این بین رعایت شود داشتن روحیه و عرف انتقاد پذیری است که هر رپ خوانی باید از آن برخوردار باشد و سعی در تقویت آن در ذهن و کار خود نماید. متاسفانه در ایران این قضیهی انتقاد پذیری بد جا افتاده است و دلایل بسیاری هم دارد که بحث در مورد آن در این متن نمیگنجد. رپخوان باید با شنیدن رپ آهنگی که او را مورد خطاب قرار داده تامل کند و به اتفاقاتی که در آن رپ آهنگ به آنها پرداخته شده کاملاً گوش فرا دهد و آنها را ارزیابی نماید. همچنین او باید فرهنگ انتقاد پذیری را داشته باشد تا بتواند در صورت درست بودن موارد، با شجاعت آنها را بپذیرد.
شنوندگان و طرفداران رپخوان دیس شده وظیفه دارند که به خوبی انتقادهای درست را پذیرفته و متعصبانه در مورد رپ آهنگ دیس قضاوت نکنند و تا حد امکان به رپخوان مورد علاقهی خود این مشکلات را گوشزد کنند و خواهان از بین رفتن این ضعفها در آهنگهای بعدی رپخوان باشند. در ادامه بیشتر به وظیفه ی طرفداران در مقابل این آهنگ ها میپردازیم.
از موارد دیگری که موجب پیشرفت سبک موسیقی رپ و فرهنگ هیپ هاپ میشود نحوهی برخورد صحیح هواداران دو طرف (شخص دیس کننده و شخص دیس شونده) با این قضیه است؛ زیرا آنها هستند که نقش پر رنگی در این بین دارند و به نوعی میتوانند در پیمایش روند درست این مسیر موثر باشند. اگر هوادارن از فرهنگ انتقادی برخوردار باشند و مجموع عملکردهای خودشان را در چهارچوب این مقاله قرار بدهند مطمئناً میتوانند نقش بسزایی در پیشرفت رپ پارسی داشته باشند. البته در چهارچوب عمل کردن، آن هم در بحث موسیقی رپ بسیار مشکل است زیرا طرفداران باید از تمام زیر و بم حوادث و حواشی که مربوط به دو رپخوان است مطلع شوند و سپس تصمیم درست را اتخاذ نمایند و عکسالعمل نشان دهند و هر شایعهای را باور نکنند و تا حد امکان تنها مسائلی را قبول کنند که از زبان خود رپخوان میشنوند. این امر موجب عدم پراکندگی اطلاعات کذب و از دور خارج شدن افراد سودجو میشود که قصد شایعه پراکنی دارند. اگر طرفداران جنبهی انتقاد پذیری داشته باشند، هنگامی که از رپخوان مورد علاقهشان به درستی انتقاد شد آنها هم در ابتدا با روی گشاده از آن استقبال میکنند. متاسفانه مقولهی دیس به گونهی بدی در ایران جا افتاده است به طوری که وقتی میشنویم فلان رپخوان میخواهد کسی را دیس کند ناخوداگاه حس تنفر و کج اندیشی به سراغمان میآید که باید به مرور زمان این تفکر اصلاح شود و اینگونه جا بیافتد که دیس به معنی انتقاد است نه تخریب. البته رپ آهنگهای دیسی که تا به اینجای کار از رپ کن های ایران شنیده ایم هم بی تاثیر در بد القا کردن این تفکر نبودهاند و ما امیدواریم که پس از این شاهد رپ آهنگهای دیس خوب و انتقادی از طرف رپخوانهای عزیز کشورمان باشیم.
موردی که همیشه مورد توجه همگان حتی مردم عادی در رپ آهنگهای این چنینی بوده استفاده از الفاظ رکیک است که بهتر است کمی منطقی به این مسئله نگاه کنیم. وقتی شنودهای که برای اولین بار و بدون هیچ پیش زمینهی قبلی در حال گوش دادن به چنین آهنگی باشد که در آن فحاشی انجام شده باشد ممکن است برای همیشه از این سبک موسیقی زده شود به دنبال آن چند نفر دیگر را هم از آن دور کند. همچنین در صورت زیاد بودن چنین رپ آهنگهایی به تدریج تنفر عمومی از این سبک را بیشتر میکند. حال به نظر شما آیا ارزش دارد که به دلیل تنفر یک رپخوان از رپخوان دیگر یا به دلیل مسائل شخصی چنین رپ آهنگ هایی منتشر شوند که میتوانند به ریشه ی رپ لطمه بزنند؟ استفاده کردن از الفاظ رکیک در چنین رپ آهنگهایی می تواند تقلیدی از رپ آهنگهای دیس در آمریکا و کشور های دیگر باشند اما رپخوانهای ما باید بدانند که برای پارسی زبانان و به زبان پارسی رپ میخوانند.
در پایان لازم به ذکر است که ما در این مبحث به دنبال ایجاد یک مدینه فاضله و حذف هر گونه توهین و انتقادی نیستیم بلکه منظور ارتقا فرهنگ و آشنایی مردم و رپخوانها با این سبک و ایجاد رپآهنگ دیس ایرانی مطابق با معیارهای اولیه فرهنگ ایرانی و زبان پارسی هستیم .
منبع: رادیو فرهنگ هیپ هاپ
در ابتدا لازم است که به معنای لغوی کلمه ی انگلیسی «دیس» بپردازیم که در فرهنگ لغت به معنای ضدیّت و مخالفت است و در مفهوم به معنای بر علیه چیزی به پا خواستن می باشد. این لغت که ریشه ای انگلیسی دارد در فرهنگ لغت زبان انگلیسی وقتی که ماقبل فعلی می آید آن فعل را از لحاظ معنایی معکوس میکند.
مطالبی که در بالا ذکر گردید تنها مقدمه ای بود جهت آشنایی مخاطب با این کلمه تا مخاطب محتویات مقاله را که در ادامه گفته میشود بهتر بتواند درک کند و از آنها بهره ببرد.
سوالی که در اینجا طرح میشود این است که دیس در هیپ هاپ یعنی چه؟ میتوان بدین صورت از آن یاد کرد که در واقع دیس یعنی ارائه ی یک رپ آهنگ با موضوع انتقادی برای شخص یا گروه خاص به منظور انتقاد از طرف مقابل.
رپ آهنگ های دیس شامل دو نوع هستند:
۱ – رپ آهنگ هایی که در آنها به صورت مستقیم از شخص مورد نظر اسمی برده نشده است.
در این نوع آثار به صورت غیر مستقیم به شخص مورد نظر اشاره میشود که گاه شامل اشاره به اتفاقاتی میباشد که مربوط به شخص مورد نظر و گاه ممکن است با آوردن اسمی یا المانی که متاثر از شخص مورد نظر است این اقدام صورت گیرد.
۲ – رپ آهنگ هایی که در آنها به صورت مستقیم از از شخص مورد نظر نام برده شده است.
در این نوع آثار بدون هیچ پروایی از شخص مورد انتقاد نام برده میشود و یا به نوعی در اینگونه اثرها شخص مورد نظر مورد خطاب قرار میگیرد که گویی فرد دیس کننده خواسته است با آن شخص در آهنگ مستقیم صحبت کند و او را مورد انتقاد قرار دهد.
البته هر کدام از دو روش مذکور مزیت ها و ایرادات خاص خود را داشته که باید بسته به شرایط انتخاب شوند. میتوان اینگونه بحث را باز کرد که برای پیشرفت رپ پارسی اگر قرار باشد که روش دوم انتخاب شود، شخص دیس کننده بهتر است یک سری موارد را رعایت کند و از گفتن یک سری چیزها در رپ آهنگ خود پرهیز کند زیرا اسم شخص مورد نظر که این رپ آهنگ برای او خوانده شده است در اثر به صراحت آورده میشود و ممکن است سوءتفاهم هایی ایجاد نماید و توصیه می گردد که اینکار در چهارچوب ذکر شده صورت گیرد تا تمام پلهای پشت سر خراب نشوند. در فرهنگ ناب و اصیل ما ایرانیان برحفظ آبرو و حیثیت افراد تاکید بسیار شده است بنابراین روش دوم با فرهنگ ایرانی ها سازگاری نداشته و خلاف عرف و فرهنگ ماست. همچنین روش اول به اصول اخلاقی انسانی نزدیک تر است زیرا به صراحت اسم شخص آورده نمیشود و فرد دیس کننده میتواند به موضوعات بیشتری بپردازد و میدان بیشتری برای جولان دادن دارد.
البته باید به این نکته هم اشاره کرد که این رپ آهنگ ها را از لحاظ مخاطب دیس شده میتوان به دو دسته ی دیگر تقسیم نمود. اولین دسته را رپ آهنگ هایی تشکیل می دهند که خواننده در آن فقط به انتقاد از یک رپخوان خاص میپردازد و تمام انتقاد های بیان شده در این آهنگ یک مخاطب خاص دارد اما دسته ی دوم را آهنگهایی تشکیل میدهند که در آن رپخوان از گروهی از رپخوانها که دارای ویژگی های مشابه ی هستند انتقاد میکند و این آهنگ یک دیس برای گروهی از رپخوانها با خصوصیات مشترک محسوب میگردد.
حال چرا میگوییم فرهنگ دیس؟ دلیل عمده ی استفاده از عبارت فرهنگ برای این کلمه این است که ما در مقولهی دیس باید یک سری قواعد و قوانین را رعایت کنیم که هم شامل خواننده میشود و هم شامل شنونده و رعایت این قوانین و ملزومات، موجب ایجاد یک فرهنگ در این باره میشود که با رعایت کردن این فرهنگ در مقولهی دیس ما میتوانیم شاهد پیشرفت هایی در صنعت موسیقی رپ باشیم.
حال که متوجه هدف و منظور مقاله شدید در ادامه در مورد فرهنگ دیس مفصل تر بحث میکنیم.
همانطور که گفته شد مقوله ی دیس در واقع یک فرهنگ دارد زیرا باید مجموعه قوانین و ملزوماتی را در آن رعایت کرد تا هم شاهد پیشرفت مثبت سبک رپ باشیم و هم مخاطبان بیشتری را مجذوب این سبک موسیقی کنیم. یکی از این ملزومات، تهیه و انتشار آهنگهای منتقدانه است و نه مخربانه!
تفاوت انتقاد با تخریب چیست؟ در انتقاد، فرد نقد کننده علاوه بر دیدن نقاط قوت، به نقایص هم توجه میکند و با دید مثبت و به دور از هرگونه پیش داوری و با توجه به علم خود در آن زمینه اظهار نظر میکند و نقایص را با دلیل و مدرک محکم بیان میکند. اما در تخریب، شخص همیشه با غرض قبلی به دنبال تنها نقایص میباشد و با نیت تخریب جلو میرود و نقایص را بدون استدلال بیان میکند و به هیچ وجه نقاط قوت را نمیبیند.
منظور این است که وقتی رپخوانی اشتباهات و ایرادات و لغزشهای رپخوان دیگری را میبیند و تصمیم به گوشزد کردن این لغزش ها در قالب یک قطعه رپ آهنگ میکند باید هدفش صرفاً اصلاح رپخوان مورد نظر باشد و نه تخریب او که این نیت بسیار مهم است و اگر از ابتدا نیت شخص دیس کننده نابود کردن و تخریب رپخوان دیگری باشد نه تنها باعث پیشرفت سبک موسیقی رپ نشده بلکه به آن لطمه نیز میزند.
لازم به ذکر است که بیشتر رپ آهنگهای دیس که تاکنون توسط رپخوان های ایرانی منتشر شده است غالباً ناشی از خصومتها و مشکلات شخصی خوانندگان ما بوده و در ظاهر تخریبی میباشد هرچند نزد رپخوان های دیگر کشورها نیز این نوع رپ آهنگها دیده میشود اما تفاوت در این جا است که رپ ایرانی نوپا و در دهه اولیه کار حرفه ای خود قرار دارد و در این بازه زمانی توجه ما بیشتر باید بر پیشرفت رپ در مفهوم اصیل خود (اعتراضی) باشد نه تخریب رپخوان ها؛ یک رپ آهنگ دیس انتقادی می تواند موجب پیشرفت تمامی جوانب کار گردد.
یکی از ملزومات دیگری که باید در این بین رعایت شود داشتن روحیه و عرف انتقاد پذیری است که هر رپ خوانی باید از آن برخوردار باشد و سعی در تقویت آن در ذهن و کار خود نماید. متاسفانه در ایران این قضیهی انتقاد پذیری بد جا افتاده است و دلایل بسیاری هم دارد که بحث در مورد آن در این متن نمیگنجد. رپخوان باید با شنیدن رپ آهنگی که او را مورد خطاب قرار داده تامل کند و به اتفاقاتی که در آن رپ آهنگ به آنها پرداخته شده کاملاً گوش فرا دهد و آنها را ارزیابی نماید. همچنین او باید فرهنگ انتقاد پذیری را داشته باشد تا بتواند در صورت درست بودن موارد، با شجاعت آنها را بپذیرد.
شنوندگان و طرفداران رپخوان دیس شده وظیفه دارند که به خوبی انتقادهای درست را پذیرفته و متعصبانه در مورد رپ آهنگ دیس قضاوت نکنند و تا حد امکان به رپخوان مورد علاقهی خود این مشکلات را گوشزد کنند و خواهان از بین رفتن این ضعفها در آهنگهای بعدی رپخوان باشند. در ادامه بیشتر به وظیفه ی طرفداران در مقابل این آهنگ ها میپردازیم.
از موارد دیگری که موجب پیشرفت سبک موسیقی رپ و فرهنگ هیپ هاپ میشود نحوهی برخورد صحیح هواداران دو طرف (شخص دیس کننده و شخص دیس شونده) با این قضیه است؛ زیرا آنها هستند که نقش پر رنگی در این بین دارند و به نوعی میتوانند در پیمایش روند درست این مسیر موثر باشند. اگر هوادارن از فرهنگ انتقادی برخوردار باشند و مجموع عملکردهای خودشان را در چهارچوب این مقاله قرار بدهند مطمئناً میتوانند نقش بسزایی در پیشرفت رپ پارسی داشته باشند. البته در چهارچوب عمل کردن، آن هم در بحث موسیقی رپ بسیار مشکل است زیرا طرفداران باید از تمام زیر و بم حوادث و حواشی که مربوط به دو رپخوان است مطلع شوند و سپس تصمیم درست را اتخاذ نمایند و عکسالعمل نشان دهند و هر شایعهای را باور نکنند و تا حد امکان تنها مسائلی را قبول کنند که از زبان خود رپخوان میشنوند. این امر موجب عدم پراکندگی اطلاعات کذب و از دور خارج شدن افراد سودجو میشود که قصد شایعه پراکنی دارند. اگر طرفداران جنبهی انتقاد پذیری داشته باشند، هنگامی که از رپخوان مورد علاقهشان به درستی انتقاد شد آنها هم در ابتدا با روی گشاده از آن استقبال میکنند. متاسفانه مقولهی دیس به گونهی بدی در ایران جا افتاده است به طوری که وقتی میشنویم فلان رپخوان میخواهد کسی را دیس کند ناخوداگاه حس تنفر و کج اندیشی به سراغمان میآید که باید به مرور زمان این تفکر اصلاح شود و اینگونه جا بیافتد که دیس به معنی انتقاد است نه تخریب. البته رپ آهنگهای دیسی که تا به اینجای کار از رپ کن های ایران شنیده ایم هم بی تاثیر در بد القا کردن این تفکر نبودهاند و ما امیدواریم که پس از این شاهد رپ آهنگهای دیس خوب و انتقادی از طرف رپخوانهای عزیز کشورمان باشیم.
موردی که همیشه مورد توجه همگان حتی مردم عادی در رپ آهنگهای این چنینی بوده استفاده از الفاظ رکیک است که بهتر است کمی منطقی به این مسئله نگاه کنیم. وقتی شنودهای که برای اولین بار و بدون هیچ پیش زمینهی قبلی در حال گوش دادن به چنین آهنگی باشد که در آن فحاشی انجام شده باشد ممکن است برای همیشه از این سبک موسیقی زده شود به دنبال آن چند نفر دیگر را هم از آن دور کند. همچنین در صورت زیاد بودن چنین رپ آهنگهایی به تدریج تنفر عمومی از این سبک را بیشتر میکند. حال به نظر شما آیا ارزش دارد که به دلیل تنفر یک رپخوان از رپخوان دیگر یا به دلیل مسائل شخصی چنین رپ آهنگ هایی منتشر شوند که میتوانند به ریشه ی رپ لطمه بزنند؟ استفاده کردن از الفاظ رکیک در چنین رپ آهنگهایی می تواند تقلیدی از رپ آهنگهای دیس در آمریکا و کشور های دیگر باشند اما رپخوانهای ما باید بدانند که برای پارسی زبانان و به زبان پارسی رپ میخوانند.
در پایان لازم به ذکر است که ما در این مبحث به دنبال ایجاد یک مدینه فاضله و حذف هر گونه توهین و انتقادی نیستیم بلکه منظور ارتقا فرهنگ و آشنایی مردم و رپخوانها با این سبک و ایجاد رپآهنگ دیس ایرانی مطابق با معیارهای اولیه فرهنگ ایرانی و زبان پارسی هستیم .
منبع: رادیو فرهنگ هیپ هاپ