نظریه جالب استیون واینبرگ در مورد جهانهای موازی

[Interstellar]

حقیقت گیج کننده ای وجود دارد، وقتی می فهمیم که بر طبق تفسیری از مکانیک کوانتومی، تمام جهان های محتمل و ممکن، در همین لحظه با ما در حال همزیستی هستند. اگر چه ممکن است برای دسترسی به این جهان های دیگر نیاز به کرمچاله داشته باشیم، اما جالب است بدانیم که این حقایق کوانتومی  همه در همان اتاقی که در آن زندگی می کنیم، وجود دارد. آنها هر جا که برویم  همه جا با ما هستند، اما بدلیل ناهمدوسی و همفاز نبودن با آنها ارتباطی نداریم



در اطراف شما صدها موج رادیویی مختلف وجود دارند که از ایستگاه های دور دست ارسال می شوند. در هر لحظه ، دفتر کار، ماشین یا اتاق شما، مملو از این امواج رادیویی است. با این حال، اگر رادیویی را روشن کنید، در هر زمان تنها می توانید به یک فرکانس گوش دهید. فرکانس های دیگر ناهمدوس هستند و با یکدیگر هم فاز نیستند. هر ایستگاهی انرژی و فرکانس متفاوتی دارد.

بطور مشابه، ما در جهان خود بر روی فرکانسی که به واقعیت فیزیکی مربوط می شود تنظیم شده ایم . یعنی تعداد نامحدودی واقعیت های موازی وجود دارد که اگر چه نمی توانیم بر روی آنها تنظیم شویم، ولی با ما در همین اتاق همزیستی می کنند. با اینکه این جهان ها به هم شبیه هستند، اما هر کدام انرژی متفاوتی دارند و از آنجایی که هر جهان شامل میلیاردها اتم است، بنابراین تفاوت در انرژی ها می تواند بسیار زیاد باشد. به این دلیل که فرکانس این امواج با انرژی آنها طبق قانون پلانک متناسب هستند، و بنابراین امواج هر جهانی در فرکانس متفاوتی نوسان می کند و نمی توانند بر هم تاثیر داشته باشند. به این ترتیب امواج این جهان های متفاوت، با یکدیگر تعامل نداشته و بر هم اثری نمی گذارند.

استیون واینبرگ ( Steven Weinberg) متولد ۳ می ۱۹۳۳ در نیویورک ، فیزیکدان مشهور آمریکایی‌است. او در سال ۱۹۷۹ به همراه عبدالسلام و شلدون لی گلاشو، جایزه نوبل فیزیک را به خاطر ادغام نیروی الکترومغناطیسی با نیروی هسته‌ای ضعیف که به نیروی الکتریکی ضغیف معروف شد، (کهربایی ضعیف) دریافت کرد.

از سایت  و پیج علمی بیگ بنگ