فیلمی علمی و آغتشه به تخیل

[{h.S}]

برای اکثر دنبال کنندگان سینما ، تجربه یک فیلم علمی تخیلی خیلی گران تموم میشه .
چون اکثر اونها هم زمانی زیادی رو میگرین و هم معمولا گنگ هستند و حتی شایدم خیلی از برهان های علمیشون غلط از آب در بیاد.


اما این بار فیلم "میان ستاره ای "  (interstellar) راه جدید رو برای فیلم های علمی و تخیلی باز کرده .معمولا اکثر فیلم های علمی تخیلی بعد از ساخت و حتی بعد از اکران مورد نقد علمی قرار میگرند . اما کارگردان این فیلم "کریستوفر نولان" در مراحل اولیه ساخت فیلم یک مشاور فیزیکدان کنار خودش داشته.مشاوری که نه تنها ارزش علمی بلکه حتی ارزش های هنری فیلم رو هم به خودش وابسته ساخته .


کیپ تورن یکی از تهیه‌کنندگان اجرایی و مشاور علمی فیلم است و به فیلم های زیادی مشاوره داده،
اما معمولا مشاوره هاش برای بعد از فیلم برداری بوده . یعنی موقعی که تهیه کننده و کارگردان احساس کرده که فیلمشون نیاز به تایید یک فیزیکدان داره.





ترون میگوید: ((در مورد ساهچاله ها که یکی از نکات مهم در این فیلم است، بررسی های زیادی انجام دادیم. اما به هر حال ماشین های وارپ (سیستمی برای حرکت با سرعتی فراتر از سرعت نور) و کرمچاله ها ، تخیلی هستند. دلیلی ندارم که چنین چیزهایی واقعا وجود داشته باشند. اما از انجا که میتوانیم قوانین مربوط به آنها را تشریح کنیم ، از نگاه من اینها برای یک فیلم علمی ـ تخیلی پذیرفتنی هستند.شرکت در ساخت فیلمی که همزمان از علوم تخیلی و علوم اثبات شده استفاده میکند، این فرصت را به من میداد تا تلاش کنم تفاوت این دو را به مخاطب عام بگویم و به آنها بفهمانم که چگونه ما با استفاده از جمع آوری اطلاعات و مشاهده ها و آزمایش های بیشتر، تلاش میکنیم تخیلات علمی را به علوم اثبات شده تبدیل کنیم و از میانشان حقیقت را بیرون بکشیم .))

در حقیقت تخیلات موجود در این فیلمی چیزی شبیه به داستان های ژول ورن است . تخیلاتی که شاید سال دیگه ، دهه دیگه و یا حی قرن دیگه به اثبات خواهند رسید البته هیچ چیز صد در صد نیست.