21-04-2015، 20:24
(آخرین ویرایش در این ارسال: 21-04-2015، 20:25، توسط Interstellar.)
تاریخ انتشار خبر 19 آوریل 2015
این فضاپیما که در سال 2004 به وسیله دانشگاه میشیگان امریکا طراحی شد پرتاب گردید و طی سفر 4.9 میلیارد مایلی به عطارد رسید و الان هم حدودا سه سالی هست که در مدار عطارد(نزدیک ترین سیاره به خورشید ) پرواز میکند .
از اهداف مهم این ماموریت بررسی گذشته منظومه شمسی و مطالعه روی سیارات درونی است . مدارگرد مسینجر ناسا به گفته دانشمندان حدودا 30 آوریل 2015 به درون اتمسفر عطارد سقوط میکند و پایانی دراماتیک بر ماموریت خود خواهد داشت.
عطار جو ضخیمی ندارد برای همین فضاپیمای مسینجر با سرعت بالایی به درون عطارد سقوط خواهد کرد و پیشبینی میشود که موقع برخورد سرعت غضاپیما به 8750 مایل بر ساعت برسد!!
حسگرهای فضاپیما هنگام عبور از اتمسفر و مگنتوسفر عطار بررسی خواهند کرد و داده های خود را به زمین ارسال تا دانشمندان درک بهتری از اینکه چه ذرات بارداری در جو نازک این سیاره وجود دارد و انها را اندازه بگیرند .
گازهایی که در اطراف عطارد هستند عمدتا به دلیل تابش های خورشیدی از جمله بادهای خورشیدی شارژ الکتریکی میشوند . {باد خورشیدی جریانی از ذرات باردار است }
حسگرهای فضا پیما نیز هنگام عبور از این اتمسفر و فضای عطارد این ذرات را اندازه میگیرد و به زمین میفرستد تا دانشمندان درک بهتری از جو این سیاره داشته باشند . عطار میدان مغناطیسی و جو ضخیمی برای جلوگیری از این بادها و تابشهای شدید خورشیدی ندارد .
سیاره عطارد به دلیل نزدیک اش به خورشید برای مطالعه و تحقیق بسیار دشوار است با توجه به کشش قوی این سیاره به سختی میتواند با سفینه به انجا رفت . قبل از فضاپیمای مسینجر ناسا نیز فضاپیمای دیگری به نام " مارینر 10 " که در دهه 70 میلادی به دور سیاره زهره چرخید و نقشه ای کمتر از نیمی از سطح عطارد را تهیه کرد .
در عطارد خورشید ده برابر نسبت به زمین پرنور تر است . {البته هر 176 روز زمینی این اتفاق در سطح عطارد میافتد به دلیل نحوه چرخش انتقالی و وضعیتی خاصی که این سیاره دارد }
عطار که هیچ قاره ای یا محافظ مغناطیسی خاصی و فرایندهای زمین شناسی ندارد به ما دیدگاه بهتری در مورد اوایل منظومه شمسی میدهد .
چرا که عطارد بخشی از تاریخ غنی ابتدای منظومه شمسی است .
ترجمه:آرش آریامنش
منبع :
Phys.org
این فضاپیما که در سال 2004 به وسیله دانشگاه میشیگان امریکا طراحی شد پرتاب گردید و طی سفر 4.9 میلیارد مایلی به عطارد رسید و الان هم حدودا سه سالی هست که در مدار عطارد(نزدیک ترین سیاره به خورشید ) پرواز میکند .
از اهداف مهم این ماموریت بررسی گذشته منظومه شمسی و مطالعه روی سیارات درونی است . مدارگرد مسینجر ناسا به گفته دانشمندان حدودا 30 آوریل 2015 به درون اتمسفر عطارد سقوط میکند و پایانی دراماتیک بر ماموریت خود خواهد داشت.
عطار جو ضخیمی ندارد برای همین فضاپیمای مسینجر با سرعت بالایی به درون عطارد سقوط خواهد کرد و پیشبینی میشود که موقع برخورد سرعت غضاپیما به 8750 مایل بر ساعت برسد!!
حسگرهای فضاپیما هنگام عبور از اتمسفر و مگنتوسفر عطار بررسی خواهند کرد و داده های خود را به زمین ارسال تا دانشمندان درک بهتری از اینکه چه ذرات بارداری در جو نازک این سیاره وجود دارد و انها را اندازه بگیرند .
گازهایی که در اطراف عطارد هستند عمدتا به دلیل تابش های خورشیدی از جمله بادهای خورشیدی شارژ الکتریکی میشوند . {باد خورشیدی جریانی از ذرات باردار است }
حسگرهای فضا پیما نیز هنگام عبور از این اتمسفر و فضای عطارد این ذرات را اندازه میگیرد و به زمین میفرستد تا دانشمندان درک بهتری از جو این سیاره داشته باشند . عطار میدان مغناطیسی و جو ضخیمی برای جلوگیری از این بادها و تابشهای شدید خورشیدی ندارد .
سیاره عطارد به دلیل نزدیک اش به خورشید برای مطالعه و تحقیق بسیار دشوار است با توجه به کشش قوی این سیاره به سختی میتواند با سفینه به انجا رفت . قبل از فضاپیمای مسینجر ناسا نیز فضاپیمای دیگری به نام " مارینر 10 " که در دهه 70 میلادی به دور سیاره زهره چرخید و نقشه ای کمتر از نیمی از سطح عطارد را تهیه کرد .
در عطارد خورشید ده برابر نسبت به زمین پرنور تر است . {البته هر 176 روز زمینی این اتفاق در سطح عطارد میافتد به دلیل نحوه چرخش انتقالی و وضعیتی خاصی که این سیاره دارد }
عطار که هیچ قاره ای یا محافظ مغناطیسی خاصی و فرایندهای زمین شناسی ندارد به ما دیدگاه بهتری در مورد اوایل منظومه شمسی میدهد .
چرا که عطارد بخشی از تاریخ غنی ابتدای منظومه شمسی است .
ترجمه:آرش آریامنش
منبع :
Phys.org