زرتشت پیامبر ایران باستان

[tyjtfhdhr]

زرتشت پیامبری که مهربانی و صلح واندیشه پاک را در سرزمین آریایی مستقر کرد.
"به کردار،نیک اندیشید،به پندر،نیک اندیشید و به گفتار، نیک اندیشید."

سرود زرتشت از هزاران سال پیش در تاریخ جریان دارد.

"زرتشت در آن روشنی پاك و همانند امشاسپندان، از همان آغاز آفرینش به صورت " مینو" آفریده و پرداخته شد. تا دین را هم به اختصار و هم به تفضیل ، به تمامی بی آنكه چیزی از آن را فرو گذراند ، در جهان رواج دهد."

"دینكرد پنجم"
از زمانی ازلی آن هنگام كه دیوان بد سیرت بر جهان مادی سیطره داشتند نوزادی از پورچست پدر و دغدو مادر قدم به عرصه خاك گذاشت. پیامبری كه مهربانی و صلح و اندیشه پاك را در سرزمین آریایی مستقر كرد. آن گرانمایه را زرتشت خواندند.

به شهادت منابع زرتشتی و اساطیر ایرانی آمده زرتشت در ایران زمین زاده شده است. زندگی این پیام آور الهی مانند بیشتر پیامبران دیگر در هاله ای از ابهام و اسطوره است. آنچه از زندگی این سروش اهورایی به ما رسیده است چیزی میان اسطوره و واقعیت است. در مورد محل تولد وی روایت های بسیاری وجود دارد. برخی از محققان زادگاه او را كنار دریاچه چیچست" ارومیه" می دانند . اما گروهی دیگر اعتقاد دارند كه وی در" خراسان بزرگ " بدنیا آمد. اما آنچه مسلم است زرتشت در فلات ایران به دنیا آمد پیام سروش ایزدی را در همین خاك دریافت كرده است.

به روایت های مذهبی زرتشتی، عمر جهان دوازده هزار سال است. سه هزاره نخست با زایش اهورامزدا و اهریمن از یك گوهر آغاز شد . در این دوران اهریمن هنوز دشمنی با اهورامزدا آغاز نكرده بود و اهورامزدا آفریدگان خود را به صورتهای اثیری می می آفرید. در پایان این سه هزاره اهریمن به قصد نابودی قلمرو اهورا حمله كرد اما در جدال با خیر مطلق شكست خورد و سه هزار سال در بیهوشی مطلق فرو رفت. در سه هزاره دوم كه هزاره خیر مطلق و خرد اهورایی است موجودات مرئی خلق می شوند. سه هزاره سوم با بازگشت اهریمن به همراه دیوان و جادوان به اقلیم اهورا برمی گردد و نزاع میان خیر و شر آغاز به مدت شش هزار سال آغاز می شود. زرتشت در آغاز چهارمین سه هزاره ظهور می كند. عناصر وجودی زرتشت در سه هزاره سوم از صورت مینوی به صورت انسانی گرد هم می آیند.

به اعتقاد زرتشتیان، زرتشت مانند تمام انسانها از سه عنصر اصلی تشكیل شده بود: فره ، فروهر و جوهر تن . فره یا موهبت ایزدی كه تجلی آن نور است و از جانب اهورا مزدا به آدمی تفویض می شود. فروهر که همان روح است. پیش از تولد وجود دارد و با مرگ از بین نمی رود و اگر بازماندگان برایش هدیه ای بفرستند، خوشحال می شود. جوهر تن، صورت مادی یا جسم انسان است. در روایات و اشعار اوستا، آفرینش هركدام از این عناصر وجودی زرتشت به گونه ای اساطیری توصیف شده است. فره زردتشت، جزیی از اهورا مزدا از آغاز كیهان وجود داشت. پیش از زاده شدن جسمش بالاترین جایگاه " پردیس " كه مكان اهورا مزدا بود، قرار داشت.از آنجا خورشید و از خورشید به ماه و از ماه به ستارگان و از ستارگان به آتش خانه مادربزرگ مادری زرتشت وارد شد. به هنگام زاده شدن دغدو (مادر زردتشت) فره ایزدی به جسم او وارد شد و وجودش را غرق در نور كرد و او را تا هنگام زاده شدن زرتشت همراهی كرد. فروهر زرتشت در عالم " مینو" قرار داشت. برای انتقال آن امشاسپندان ساقه ای از گیاه مقدس هوم را به شكل مردی ساخت. فروهر زردتشت را در آن وارد كردند. این ساقه هوم توسط دو امشاسپند بزرگ یعنی بهمن و اردیبهشت در هنگام ازدواج دغدو و پورچست (مادر و پدر زردتشت) به آن ها داده شد.

جوهر تن، زرتشت نیز نزد اهورا بود . او آن روان را به سوی باد و ابر فرستاد و به صورت باران به زمین بارید. در پی بارش این باران ایزدی گیاهان فراوانی رویید . این گیاهان را گاو های پورچست خوردند و سینه هایشان پر از شیر شد. پورچست شیری كه روان زرتشت در آن بود را با شیره هوم مقدسی كه حامل فروهر بود در آمیخت و دغدو آن را نوشید و روح و روان زرتشت با فره همراه شد و كودكی زاییده شد كه زرتشت یعنی "دارنده شتر های سرخ مو" نامیده شد.

زرتشت در چهل سالگی نخستین پیام سروش را دریافت کرد و از آن زمان به اشاعه عقاید خود پرداخت. او درون جامعه ای ظهور می كند كه مزدا پرستی در میان آریایی ها رواج داشت. زرتشت در گاهان خود را روحانی معرفی می كند. ظاهرا او پیش از آنكه با اهورامزدا یا خرد مطلق صحبت كند در سلك موبدان قرار گرفته بود.
او در سی سالگی در جشن آغاز بهار برای نخستین بار یكی از امشاسپندان بزرگ یعنی بهمن را در قامت مردی بلند قامت ملاقات كرد و با او گفتگو كرد.او در مدت ده سال بارها بهمن را ملاقات كرد و به واسطه او به انجمن امشاسپندان راه یافت. در چهل سالگی نخستین ملاقات خود را با تجلی اهورا مزدا کرد و به او گفت: "منم آن كه از تو، برای این در آغاز برگزیده شدم." "یسن 44 " همچنین گفت:" تا هرچند توش و توان دارم { مردمان } را خواهم آموخت كه دین راستین اشه را جویند. "

زرتشت را می توان به نوعی پایه گذار فلسفه در جهان دانست. در جهان بینی او جهان به دو بخش خیر مطلق و شر مطلق تقسیم می شود. آدمیان در میانه این خیر و شر مطلق قرار دارند.با این دید اهورامزدا، سرور اشه یعنی نظم ، راستی و عدالت، خدایی غیر مخلوق و موجودی ازلی و آفریننده هر نیكی است. در مقابل این خیر مطلق، شر مطلق قرار دارد كه مظهر آن اهریمن و كه تاریكی تجلی آن است. جهان عرصه نزاع این دو نیرو است ولی در نهایت این نور و روشنایی است كه پیروز می شود و نیكی سراسر جهان را فرا می گیرد.
اساس اعتقادات زرتشت بر پایه تعالیم سه گانه پندار نیك ، كردار نیك و گفتار نیك بود: "یك پندار ، یك كردار و یك گفتار است ... یكی از آنان به روان دیگران نگران است؛ به پندار، نیك اندیشید، به گفتار، نیك اندیشید و به كردار، نیك اندیشید ... آنان كه آفرینش اهورامزدا را دادار مصور سازنده و نگهبان هستند." "زامیاد یشت"

پس از ملاقات ذات یزدان، زرتشت آموزه های خود را آغاز كرد. نخستین كسی كه به او ایمان آورد " مدیوماه" پسر عمویش بود. هرچند در مورد زمان زندگی زردتشت بین پژوهشگران اختلاف نظر وجود دارد اما همه منابع بنا به روایت اوستا متفق القولند كه او آیین خود را به ویشتاسب، شاه كیانی عرضه كرد. به نظر می رسد این حامی زرتشت پدر داریوش شاه هخامنشی است. بنا به اعتقادات زرتشتی، ویشتاسب یكی از افرادی است كه در سپاه موعود زرتشت یعنی سوشیناس در آخر زمان به جنگ بدی و دروغ و مظاهر اهریمن می رود.

زرتشت آموزه ها و اعتقادات خود را در قالب اشعار و نیایش ها می سرود. این اشعار و نیایش ها در زمان نرسی پادشاه ساسانی در قالب كتابی بنام اوستا گرد آوری شد.
در اساطیر زرتشتی در مورد فرجام جهان، اسطوره ای وجود دارد، در گاتاها آمده است: زردتشت در دریاچه مقدس شنا كرد و سه تخمه خود را در آب نهاد . در آغاز هزاره اول دختری در آب چشمه شنا كرد و از تخمه زرتشت بار گرفت و هوشیدرهور زاده شد. در پایان این هزاره دومین دختر درون چشمه وارد شد و هوشیدر ماه را به دنیا آورد كه فرمانروای هزاره دوم است. در سومین هزاره موعود زرتشت(سوشیناس) ظهور كرد تا اهریمن را از جهان دور كند. سوشیناس به همراهی بزرگان آریانژاد، چون كیخسرو و اسفندیار، اهریمن و دیوان را از جهان دور کرد.

در مورد مرگ زرتشت بیشتر منابع سكوت می كنند، اما روایتی وجود دارد كه در جنگی كه بین ویشتاسب، حامی زرتشت و ارجاسب ، از مخالفان و منكران دین مزدیسنی در گرفت، در سن هفتاد و هفت سالگی توسط "‌توربرادروش " به قتل رسید و روانش در مینو به اهورا پیوست.

آموزه های زرتشت به مدد فروهر پاک او جاویدان ماند و پاک اندیشی او در هزاران سال باقی ماند.او پیامبر مهر و رحمت وعدالت بود.از هزاران سال سرود او در تاریخ جریان دارد:"به کردار،نیک اندیشید،به پندر،نیک اندیشید و به گفتار،نیک اندیشید."



به دنیا بس همین یک افتخارم که یک ایرانی والا تبارم

[امیرعلی عبدلاهی اقدم]

عالی عالی مدیر انجمن بود می گفتم مرحبا عالی
 من معلمت تاریخ و دکترا هستم