خانم رئیس جمهور!

[L²evi]

خانم رئیس جمهور!
سرتان درد می کند انگار و انگار نه انگار که اینجا ایران است!

سیاستش کمی تا قسمتی خاله زنکی است، اینجا مردانش جای زنان چشم هایشان را نازک می کنند و جلوی میلیون ها نفر می گویند: بگم؟ بگم؟

اینجا در مجلسش عالی ترین مقام اجرایی اش هم دستشان را می گیرند به کمرشان و می گویند: نذار بگم داداشت با فلانی نشستن چی گفتن چی شنیدن!

اینجا برخی از مردانش قهر می کنند و چمدان ها را می بندند و یازده روز می روند خانه هزار تا از رجال هم می روند نازکشی باز طرف می گوید: نمیام! بعد هم که تهدید به طلاق از کابینه می شوند برمی گردند و با ناز می گویند: قهر کجا بود ما دورکاری بودیم!

اینجا برخی مردانش گوشه های زنانه می زنند که: خواهر برو تو خونت جشن بگیر ماشالله هم بزرگه هم جادار! والا به خدا! گول صدای کلفتشان را هم نخورید.

حالا شما خواهر بزرگوار برداشتی تو این مملکت و جلوی چشم همان برخی مردان! جشن می گیرید اندر ساختمان حافظیۀ کاخ سعد آباد که محل برگزاری برنامه های رسمی است، تا همان ها بروند عکس سالن اصلی کاخ سعد آباد را بزنند تیتر سایتشان بعد هم بگویند: وای بیایید ببینید چه ضیافت شاهانه ای در کاخ گرفته اند!

لباس اقوام را به رخ همسران سفرای خارجی می کشید؟ نمی گویید همین ها می گویند شوی لباس برگزار کرده اید در حد فشن نیویورک؟!

به خانم جهانگیری باید فقط یک سمبوسه برسد با یک تکه پیتزا؟! جلوی چهارتا میهمان خارجی آبروی مملکت را بردید. نمی توانستید مانند دولت قبل در جشن ایرانیان N تا مهمون دعوت کنید ببرید هتل پنج ستاره و در تمام کشور بگردانیدشان؟!

مهمان ها را خشک و خالی بدون هدیه راهی کرده اید فقط به چهارتا از فعالان در حوزۀ سرطان سکه دادید؟ نمی گویید بعدش می گویند سکه باران بوده به مهمان ها؟!

اما خانم رییس جمهور!
شما که با شوهر و فرزند و دامادتان سفر نیویورک نرفتید، سرتان درد می کرد که مراسم را که مطمئنا با اجرای معاونت زنان برپا شده بود گردن نگیرید؟! سخنرانی نکنید؟! اصلا می رفتید توی ماشین تلفنی مراسم را گوش می دادید که همان برخی به شما نگویند علیاحضرت!

خانم رییس جمهور!
من بعد اگر خواستید سالی یکی دوبار که از طرف رییس جمهور برای خانم های داخلی و خارجی مراسمی را میزبانی کنید، می برید خانۀ جادار خودتان. به ما چه که میهمان هایتان شخصی و فک و فامیل نیستند و همسران سفرا و مسئولین و فعالان اجتماعی و فرهنگی هستند! فوقش جا نشد می بریدشان زیرزمین ادارۀ بغلی ما موکتش هم تازه عوض شده، چندتا صندلی پلاستیکی هم اجاره می کنید نه نمی کنید خوب بنشینید روی زمین! چون اونوقت میگن مبلمان رو از فرانسه سفارش داده بودند!

بعد هم شما چون علیا حضرتید نه جلو می نشینید چون می گویند برا ما شده بانوی اول! آخر هم نمی نشینید چون می گویند شده بانوی امنیتی می خواهد همه را بپاد! وسط هم نمی نشینید چون می گویند نمیذاره راحت غیبت کنیم نشسته وسط ما پس بانوی مزاحم شده! بیرون هم نمی نشینید چون می گویند: با ما نمی نشینه عارش میاد! پس با بهانۀ بیماری تشریف می برید منزل و خلاص چون در هر صورت اسم شما در جلسه نباشد بهتر است. حتی ساندویچ نون و پنیربا تره و جعفری هم نمی دهید چون می گویند: بهترین پنیر ایتالیایی و خاویار سرو شد!

مولودی خوان و مجری هم نمی آورید وگرنه می گویند دی جی آوردند اونم از لوس آنجلس و لاس وگاس "شو" اجرا کردند افتضاح!

به مهمانان ویژه هم حتی یک لوح تقدیر ندهید که سر از سکه باران در می آورید! اصلا مهمان ویژه چیست و این مسخره بازی ها! ویژه خواری ممنوع!

اینجا ایران است میلیاردها اختلاس شود، میلیاردها بخاطر بی تدبیری نابود شود، هزاران دارو از دسترس خارج شود و بیماران با درد بمیرند، هزاران نفر بخاطر بی تدبیری بیکار و اخراج شوند و به خاک سیاه نشانده شوند، میلیاردها مترمکعب از میادین مشترک بخاطر بی لیاقتی برود به سمت کشورهای برادر و دوست و همسایه مهم نیست، مهم این است که توی رئیس، نون و پنیر و چایی شیرین بخوری! بعد هم سوار پراید شوی و بجای کت کاپشن بپوشی، آنوقت تو خوبی و مردمی. سیصد نفر هم بردی آمریکا فدای سر ... و ... و ... .