چشمه قیر روان از عجایب طبیعت ایلام

[spent †]

چشمه قیر روان که ریشه در تاریخ بلند سرزمین ایلام (آلامتو) دارد، از بی نظیرترین عجایب طبیعی این استان به شمار می رود.
برای رسیدن به این چشمه سیاه‌رنگ باید از شهر دهلران به سمت بوستان جنگلی آبگرم رفت در منطقه دشتی، پایین دامنه سیاه کوه.

پس از عبور از داخل بوستان در سمت راست جاده تابلویی وجود دارد که مسیر چشمه قیر را نشان می دهد و سپس از آن دیگر هیچ نشانی وجود ندارد و باید مسیر را با استفاده از حس جهت‌یابی یک گردشگر و یا شاید نادر مسافران احتمالی یافت.

بخش مشکل مسیر پایین رفتن از دیواره یک رودخانه فصلی و بالا آمدن از سوی دیگر آن است. در حدود 300 متری چشمه قیر، دیگر مسیری ماشین رو وجود ندارد و باید پیاده به سمت آن رفت و این فرصتی است برای دیدن درختچه‌های زیبایی که منطقه را پوشانیده‌اند.

با نزدیک شدن به چشمه بوی شدید قیر، به مشام می‌رسد، قطر دهانه چشمه نزدیک به 9 متر است و از زیر آن آب گرمی مملو از ذرات ریز و درشت قیر سیال جاری است.
"بر پایه گفته‌های مردم محلی، این چشمه، خون اژدهایی بوده که در جنگ با پهلوانی اساطیری، (به گفته ایشان اسفندیار رویین‌تن) ، به هلاکت رسیده است".
از آنجا که در فصل تابستان جانورانی که به هوای خوردن آب به چشمه نزدیک می‌شدند درون قیر گیر کرده و از بین می‌رفتند، پیرامون چشمه را با فنسی سقف‌دار پوشانده‌اند، که این خود بهترین نشانی یافتن چشمه است.

یک کارشناس مسایل گردشگری در ایلام می گوید: یکی از دیدنی‌های منحصربه فرد این استان که ایرانیان هوشمند از دست کم سه هزارسال پیش از آن استفاده صنعتی، به ویژه در صنعت دریانوردی و ساختمانی، نموده‌اند چشمه قیر روان است.

"قاسم جانی" معتقد است: اندیشمندان ایرانی به جهت نفوذناپذیری کف کشتی‌ها و سقف خانه‌ها در برابر آب آنها را قیراندود می‌کردند که به گفته تمامی نگارندگان تاریخ علم، دانشوران ایرانیان نخستین مردمانی بودند که از قیر استفاده کردند.

وی ادامه داد: همچنین ایرانیان از چشمه‌های نفت روان در پیرامون آتشکده پارسوماش (مسجد سلیمان) و نیز در صنایع نظامی استفاده می‌کردند.
"پروکوپیوس" تاریخ نگار رومی در سده ششم میلادی، از روغن "مادها" نام می‌برد و می‌گوید که ایرانیان، ظرف‌هایی از روغن مادها و گوگرد را پر کرده و آنها را آتش زده و به سوی دشمن پرتاب می‌کردند.

به گفته او، پروکوپیوس می‌گوید که این ماده در روی آب شناور مانده و به محض تماس، کشتی‌های دشمن را به آتش می‌کشیده است.

جانی افزود: اثرطبیعی چشمه های قیر در منطقه حفاظت شده بوستان جنگلی آبگرم شهرستان دهلران قرار گرفته بوستان جنگلی با ویژگی‌هایی بی‌همتا ( چشمه‌های آب گرم، غار خفاش، …) و همچنین زیست‌گاه منحصر به‌فرد گونه حمایت شده خفاش که در جهان بی‌مانند است.

این کارشناس مسایل گردشگری گفت: در طول نخستین جنگ جهانی، اشغالگران متجاوز انگلیسی برای استفاده از این چشمه تا نزدیکی آن خط آهن کشیده بودند که آثار آن هنوز پابرجاست.