بـیـمـاری های دَسـتـگاهـ گُوارش

[eɴιɢмαтιc]

 مطالب ادامه داده میشهـ :||!

..

 




اختلالات عروقى روده کوچک

مکانيسمهاى ايسکمى مزانتر


۱. انسدادي: آمبولى (فيبريلاسيون دهليزي، بيمارى دريچهاى قلب). ترومبوز شريانى (آترواسکلروز). ترومبوز وريدى (تروما، نئوپلاسم، عفونت، سيروز، ضدٌ حاملگىهاى خوراکي، کمبود آنتىترومبين III، کمبود پروتئين S يا C، ضدٌ انعقادى لوپوسي، جهش فاکتور V ليدن، ايديوپاتيک). واسکوليت (SLE، پلىآرتريت (Polyarteritis)، آرتريت روماتوئيد، پوپوراى هنوخ - شوئنلاين).

۲. غيرانسدادي: هيپرتانسيون، نارسائى قلبي، آريتمي، ديژيتال (منقبضکننده عروقى).



ايسکمى حاد مزانتر

ايسکمى حاد مزانتر درد دور ناف که تناسبى با تندرنس ندارد، تهوع، استفراغ، اتساع شکم، خونريزى GI، تغيير عادات رودهاي. در عکس شکم اتساع روده، سطح هوا - مايع، اثر انگشت شست (ادم زيرمخاطي) مشاهده مىگردد ولى ممکن است در ابتداى بيمارى طبيعى باشد. علائم صفاقى نشاندهنده روده انفارکتهاى مىباشد که نياز به رزکسيون جراحى دارد. در تمام موارد پس از احياء هموديناميک آرتريوگرافى زودرس سلياک و مزانتر توصيه مىشود (از مصرف منقبضکنندههاى عروقى و ديژيتال اجتناب گردد). براى برگشت انقباض عروقى مىتوان متسعکنندههاى داخل شريانى (مثل پاپاورين) يا ترومبوز مسدود شده است يا براى رزکسيون روده نکروزشده لاپاراتومى توصيه مىگردد. در ترمبوز ورسيد مزانتر پس از جراحى داروهاى ضدٌ انعقادى توصيه مىشود ولى اين عمل در انسداد شريانى مورد بحث است.



نارسائى مزمن مزانتر

نارسائى مزمن مزانتر 'آنژين شکمي' : درد کرامپى و مبهم دور ناف ۳۰-۱۵ دقيقه پس از خوردن غذا که براى چند ساعت طول مىکشد. گهگاه اسهال وجود دارد. بهدليل احتمال انجام باىپس گرافت عروقى با آرتريوگرافى مزانتر يک بيمارى را ارزيابى کنيد.




کوليت ايسکميک

کوليت ايسکميک معمولاً بهدليل بيمارى غير انسدادى در مبتلايان به آترواسکلروز است. درد شديد قسمت تحتانى شکم، خونريزى رکتال و هيپوتانسيون از علائم آن هستند. در عکس شکم اتساع کولون و اثر انگشت شست ديده مىشود. در سيگموئيدوسکوپى خونريزى زيرمخاطي، شکنندگى مخاطى و زخم مشاهده مىگردد. اغلب رکتوم درگير نيست. درمان آن محافظهکارانه است (NPO، مايعات وريدي). در صورت انفارکتوس يا تنگى بعد از ايسکمى رزکسيون جراحى انجام مىشود.



آنژيوديسپلازى کولون

آنژيوديسپلازى کولون نوعى اکتازى عروقى است که در افراد بالاى ۶۰ سال ديده مىشود و معمولاً در کولون راست است. تا ۴۰% موارد خونريزى مزمن يا راجعه GI تحتانى را در بر مىگيرد. ممکن است با تنگى آئورت همراه باشد. با آرتريوگرافى (دستههاى عروق کوچک و حاجب شدن زودرس و طولانىمدت وريد تخليهاي) يا کولونوسکوپى (ضايعات مسطح، قرمز روشن و سرخسىشکل) تشخيص داده مىشود. خونريزى با الکتروکوآگولاسيون يا کوآگولاسيون ليزرى از طريق کولونوسکوپ، بستن با باند، آميوليزاسيون از طريق آرتريوگرافى يا اگر لازم شد با همىکولکتومى راست درمان مىشود.