اس ام اس دوستت دارم.جدید

[Ֆℋ£¥∂α]

وقتی با گفتگو مشکلتون حل نشد ؛
وقتی بحثتون به بن بست رسید ،
فقط….
بغلـــــــش کن …
دم گوشش بگو خله دوست دارم
همین کافیه !
.
.
.
دم چشمهایت گرم
با آن دوستت دارم های عاشقانه اش…
از زیر زبانت که نمیتوان حرفی کشید !
.
.
.
دوست داشتنت
اندازه ندارد
حجم نمی خواهد
وقتی تمام کشور وجودم
سرزمین حکمرانی توست . . .
.
.
.
مـَــن
کَـســـیَــــــم ﮐــﻪ
ﻭﻗﺘــــــــﯽ ﯾـﻪ نَــــــفَــــــــرو
ﺩﻭﺳــــــــــﺖ داشتـــه بــــاشَـــــــــــــم…
ﻭﺍﺳــــــﻪ ﺑــقــیــــه
ﻧﻤــــــــﺎﺯ “مِــــیِـّــــــتــــــــ”
مــــــی خــــونَــــــم
.
.
.
تو من را بهتر می شناسی
وقتی لبخند می زنم
یعنی دریاچه ای آرام در صبح ام
یعنـــــی
آنقدر دوستت دارم
که هیچ سنگریزه ای
خوشبختی ام را به هم نمی زند !
.

…


.
.
دوست داشتنت
تنها کار “عاقلانه ای” است که
از “دلم” بر می آید !
.
.
.
مرا دوست بدار
به سان ِ گذر از یک سمت خیابان
به سمتی دیگر
اول به من نگاه کن
بعد به من نگاه کن
بعد باز هم مرا نگاه کن…!
.
.
.
سرمایه ام تویی !
از تمامِ دنیا فقط …
بی اندازه دوستت “دارَم”
.
.
.
ﺣﺎﻝ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﺩﻣﻮﮐﺮﺍﺳﯽ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﻦ
ﺑﻮﺩﻧﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﻓﻘﻂ ﻣﺎﻝ ﻣــــــﻦ ﺑﺎﺷﺪ !
.
.
.
دوست داشتنت بوی باران می دهد
همان قدر بی مقدمه ، همان قدر بی دغدغه
فقط یادت باشد مثل باران مرا بی واسطه دوست داشته باشی . . .
.
.
.
تمام دوستت دارم ها را قطار کرده ام ، تا مرا به تو برساند . . .
.
.
.
کاش باورت نشود که چقدر دوستت دارم
تا تمام عمر آنرا به “تو” ثابت کنم
.
.
.
ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺑﺪﺍﺭﻡ
ﮐﻪ ﺧﺪﺍ ﻫﻢ شک ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺁﻏﺎﺯِ ﻋﺸﻖ ﺍﺯ ﺁﺩﻡ ﻭ ﺣﻮﺍ ﺑﻮﺩﻩ ﯾﺎ ﺍﺯ ﻣﺎ !
.
.
.
تمام دکترها جوابم کرده اند
عجب سرطان بدخیمیست دوست داشتنت . . .
.
.
.
سفر به فضا سفینه نمی خواهد
تو بگو دوستت دارم ، فضا با من . . .
.
.
.
نه آبم که رد شوم ، نه سنگم که سفت !
من از جنس دلم ، آدمم ، دوستت دارم !
.
.
.
می پرسی : چقدر دوستم داری ؟
می خندم : جهان را متر کرده ای ؟!
.
.
.
لبهایم را در گلدان می کارم
گلواژه ی “دوستت دارم” می روید . . .
.
.
.
تو را چون آب دریا دوست دارم
به قدر خواب و رویا دوست دارم
سرکاری ! همه اینها دروغه
تو را من بیش از اینها دوست دارم
.
.
.
وقتی تو نیستی …
غریبانه زیستن کار من است
وقتی تو نیستی …
” واژه ها هم خساست می کنند نه دلبری ”
کم آورده ام !
غریبی را بر این دو خط واژه “ دوستت دارم ” حک کن !
بی هوا نوشتم، به هوای کسی …
.
.
.
ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺯﻧﻢ . . .
ﻧﻤﯽ ﺗﺮﺳﻢ ﺍﮔﺮ ﻧﮕﺎﻫﺖ ﮐﻨﻢ ﻭ ﻣﻦ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ !
ﻧﻤﯽ ﺗﺮﺳﻢ ﺍﮔﺮ ﺑﺎﺭ ﺍﻭﻝ ﻣﻦ ﺑﺒﻮﺳﻤﺖ . . . !
ﻧﻤﯽ ﺗﺮﺳﻢ ﺍﮔﺮ ﺟﺎﺭ ﺑﺰﻧﻢ ﮐﻪ ﻋﺎﺷﻘﻢ !
ﻭﻟﯽ ﻭﺍﯼ ﺑﺮ ﺁﻥ ﻭﻗﺖ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻧﺎﺯ ﮐﻨﯽ . . .
ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺵ ، ﻣﺮﺩﺍﻧﻪ ﻣﯽ ﺭﻭﻡ
.
.
.
کلماتم را
در جوی سحر می‌شویم
لحظه‌هایم را
در روشنی باران‌ها
تا برای تو شعری بسرایم، روشن
تا که بی‌دغدغه بی‌ابهام
سخنانم را
در حضور باد
این سالک دشت و هامون
با تو بی‌پرده بگویم
که تو را
دوست می‌دارم تا مرز جنون
دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی