جنگل سنو

[spent †]

این جنگل در 24 کیلومتری شهرستان طبس واقع شده است و بیشتر اراضی این منطقه کوهستانی است و ارتفاعات صعب‌العبوری دارد. در شهریور ماه 1375 خورشیدی هنگام بازدید مرحوم دکتر جوانشیر (از گیاه‌شناسان بزرگ ایران) از رستنی‌های اطراف دامنه کوه شتری در شرق طبس، چوبدستی یکی از روستاییان توجه ایشان را جلب می‌کند که آن را با نام محلی سنو می‌خواندند. آثار جوانه‌های روی آن نشان‌دهنده آن بود که از زبان گنجشک است.

این گونه جنگلی به صورت انحصاری در شرق کشور و فقط در این منطقه وجود دارد.
استفاده بی‌رویه از پوشش گیاهی عامل اصلی تخریب جنگل‌های طبیعی استان می‌باشد که سبب شده است در سطح این استان اثری از جنگل‌های انبوه دیده نشده و از وسعت جنگل‌های نیمه انبوه نیز به مقدار زیادی کاسته شود.

جنگل‌های دست‌کاشت دارای پوشش درختچه‌ای و درختی از جمله گز، اسفناج وحشی (آتریپلکس) و تاغ می‌باشند که برای کاهش توفان‌های کویری و تثبیت شن‌های روان کاشته شده‌اند. این گیاهان از پایدارترین گونه‌های کویری می‌باشند که می‌توانند در برابر کم‌آبی و توفان‌های شدید و وزش شن‌های روان پایداری نمایند. این جنگل‌ها در شهرستان‌های ابرکوه، صدوق، خاتم، طبس و میبد دیده می‌شوند.

شرایط طبیعی و محیطی حاکم بر منطقه مانند کمبود منابع آب، خشکی و شوری خاک، باعث ایجاد و گسترش پوشش گیاهی خاصی (عمدتاً مرتعی) شده است. مراتع استان اغلب شامل گیاهان شورپسند است.

این مراتع به دلیل اهمیت محیطی و اقتصادی نظیر تولید علوفه، استفاده در داروسازی، ایجاد اشتغال و نیز چشم‌اندازهای طبیعی و تفرجگاهی، ارزش حیاتی دارند. مراتع استان یزد به لحاظ پوشش گیاهی به سه دسته خوب، متوسط و ضعیف دسته‌بندی می‌شوند. مهم‌ترین گونه‌های موجود در این مراتع را درمنه، قیچ، گون، علف شور و اِشنان تشکیل می‌دهند.

کارشناسان محیط زیست و پژوهشگران تاکنون 800 گونه گیاهی در مناطق مختلف این استان شناسایی کرده‌اند که اغلب این گونه‌ها دارویی است و بسیاری از آن‌ها منحصر به استان یزد است و در سایر استان‌ها کمتر یافت می‌شود. بسیاری از مناطق استان یزد کانون گونه‌زایی گیاهی به شمار می‌روند اما در این میان شیرکوه و کوهپایه‌های آن رکورددار تنوع گونه‌های گیاهی است.