تفاوت ساختمان ماه و خورشید

[~Bad girl~]

طوریکه میدانیم یگانه منبع روشنی در منظومه شمسی آفتاب است. با پیشرفت تکنولوژی ستاره شناسان دریافتند که مهتاب منبع روشنی نبوده بلکه صرفا روشنی آفتاب را انعکاس میدهد. کلمه سراج به معنی چراغ کنایه از آفتاب میباشد که منبع روشنی و حرارت است. الله در قرآن کریم لغات گوناگون را برای آفتاب- مهتاب و ستاره ها به کار برده است و به این ترتیب تفاوت های ساختمانی آنها در قرآن روشن گردیده است ﴿النباء/13﴾
و چراغی درخشان و حرارت بخش(خورشید) قرار دادیم.
﴿نوح/16﴾
و در آن سماوات ماه (شب) را فروغی تابان قرار داد و خورشید (روز)را چراغی فروزان ساخت!؟

دراین آیه لغت «نور» برای مهتاب به کار رفته است و لغت «سراج» یا چراغ برای آفتاب.
توصیف مهتاب با نور روشن- انعکاس کننده و بی حرکت گردیده و آفتاب را به قسم یک شی ایکه میسوزد و همیشه منبع روشنی و حرارت میباشد توصیف نموده است.

میدانیم که خورشید «ثابتی» است که به وسیله احتراقات داخلی، حرارت شدید و نور تولید میکند و حال آنکه ماه که از خود نور ندارد فقط نور خورشید دریافتی را منعکس میسازد و کوکب بی جنب و جوشی را تشکیل میدهد(اقلا در مورد طبقات خارجیش) درمتن قرآنی چیزی وجود ندارد که مخالف آنچه امروزه درباره ی دو جسم آسمانی مزبور میدانیم،باشد.

گذشته از این برای ستاره لغت عربی نجم بکار رفته که به معنی ظاهر شدنی یا دیدنی است. لغت دیگری که برای ستاره به کار رفته ثاقب است که به معنی یک شی خود سوز-روشن کننده تاریکی و درخشان میباشد.

﴿الطارق/3﴾ طارق،همان ستاره درخشان است.
دربخشی از تفسیر خلاصه المیزان و نمونه آمده است:
«همان ستاره درخشان که در شب طلوع میکند وبقدری بلند است که گویی می خواهد سقف آسمان را سوراخ کند و نورش به قدری خیره کننده است که تاریکی ها را میشکافد وبه درون چشم آدمی نفوذ میکند.

در عصر حاضر ما میدانیم که مهتاب خودش نور نداشته بلکه نور آفتاب را که به سطح آن میرسد انعکاس میدهد. و میدانیم که آفتاب و ستاره ها خود شان از خود نور میفرستند. این موضوعات در قرآن وقتی ذکر شده بود که انسان ها وسایلی برای درک اینها نداشتند.

همچنین قرآن در مورد حرکت ماه به زیبایی میفرماید :

(یس-39)

«وبرای ماه منازلی مقدر کردیم،تا مانند شاخه خشک خرما لاغر شود.»
در خلاصه تفاسیر المیزان و نمونه در مورد تفسیر این آیه آمده است:
«وبرای ماه منزل گاه هایی قرار دادیم،سرانجام مانند شاخه کهنه خرما در می آید.منظور از منازل همان منزل گاههایی بیست و هشت گانه ای است که ماه طی میکند اگر ماه 30 روز باشد تا شب 28 قابل رویت است اما در این شب به صورت هلال بسیار نازک زرد و کمرنگ و کم نور در می آید که آیه آن را به پایه قوسی خوشه نخل تشبیه کرده است. وقتی خوشه نخل چیده میشود این پایه باقی می ماند که وقتی میخشکد کاملا به هلال می ماند. در دو شب باقی مانده یعنی 29 و 30ام ماه دیگر قابل رویت نیست که آن را محاق میگویند اگر ماه 29 روز باشد دوروز محاق 28 و 29 خواهد بود. این منزل گاهها کاملا دقیق و حساب شده است و به زندگی انسان ها نظم میبخشد ویک تقویم آسمانی است که بیسواد و با سواد توانایی خواندن آن را دارد».
علم امروز دریافته است که مهتاب مثل ستارگان در یک مدار مستقیم حرکت نمیکند. در حینی که به دور زمین می گردد بعضا عقب رفته بعضا به جلو می آید.چون در عین زمان همراه با زمین به دورآفتاب نیز میگردد حرکت آن یک شکل منظم مارپیچ را در فضا اختیار میکند.


همچنین در سایت ایران نجوم در مورد دلیل حرکت مارپیچی ماه آمده است:
به علت اینکه ماه در گردش خود حول زمین، به دور سیاره‌ای می‌چرخد که خودش در حال حرکت و جلورفتن است، لذا از مجموع این دو حرکت ماه یک مسیر مارپیچ را در اطراف زمین طی می‌کند.
در این مسیر مارپیچ ماه زمانی به ما نزدیک است و زمانی از ما دورتر می‌شود، بنابراین فاصله متوسط ماه از زمین کمی بیش از 380 هزار کیلومتر است. مدار ماه به دور زمین با صفحه مدار زمین لذا در هر ماه و هر گردش کره ماه به دور زمین یک خسوف و کسوف رخ نمی‌دهد. این حرکت مهتاب در فضا را قرآن به شاخه کهنه خرما که به شکل مارپیچ است تشبیه نموده است.