02-11-2014، 22:02
یک گروه مستندساز با سربازان پیر دوران کشتار کُردهای علوی درسیم گفتگو کرده و پرده از جنایات آن دوران برداشت.
به نقل از روزنامه طرف، یک گروه مستندساز تلویزیونی توانسته است با چند تن از پیرمردهایی که در دوران کشتار کُردهای علوی درسیم به عنوان سرباز در آن واقعه دست داشته اند گفتگو کند.
فایق باشکان نام پیرمرد 108 ساله ای است که در سن 30 سالگی به سربازی رفته و از نظامیانی بوده که در گروهان ویژه سرکوب کُردهای درسیم فعالیت کرده است.
وی می گوید: «در حضور خداوند شهادت می دهم که در حق کُردها خیانت شد و نباید به آن شکل وحشیانه و خشن با آنها برخورد می شد. ما بسیاری از روستاییان فراری را در جنگل دستگیر می کردیم و آنان را به گروهان سیار ژاندارمری می سپردیم. ژاندارم ها پس از تیرباران این روستاییان جسد آنها را می سوزاندند و در جنگل رها می کردند.»
باشکان در ادامه و درباره نگاه فرماندهان نظامی آن دوران نسبت به کُردها می گوید: «تنها جرم کُردها این بود که حاضر نبودند سرباز در اختیار دولت بگذارند و غیر از این هیچ جرم دیگری نداشتند و اغلب آنان به شدت فقیر و گرسنه و محروم بودند.»
وی در ادامه به این موضوع اشاره می کند که گروه های کثیری از زنان و دختران کُرد روستاهای درسیمی به مکان های نامعلومی منتقل شده و کودکان نیز یا از سرما و گرسنگی مرده اند یا به عنوان کُلفت و خدمتکار به خانه های بزرگان فرستاده شده اند.
شورش کُردهای علوی درسیم به رهبری سیدرضا با حمله هوایی و زمینی نظامیان آتاترک روبرو شد و صبیحه گوکچا، نخستین خلبان زن ترکیه ای و دخترخوانده آتاترک به دستور شخص آتاترک درسیمی ها را بمباران کرد و سیدرضا درسیمی رهبر کردهای علوی نیز در سال 1937 در کنار پسر نوجوان و دیگر همرزمانش به شهادت رسیدند
به نقل از روزنامه طرف، یک گروه مستندساز تلویزیونی توانسته است با چند تن از پیرمردهایی که در دوران کشتار کُردهای علوی درسیم به عنوان سرباز در آن واقعه دست داشته اند گفتگو کند.
فایق باشکان نام پیرمرد 108 ساله ای است که در سن 30 سالگی به سربازی رفته و از نظامیانی بوده که در گروهان ویژه سرکوب کُردهای درسیم فعالیت کرده است.
وی می گوید: «در حضور خداوند شهادت می دهم که در حق کُردها خیانت شد و نباید به آن شکل وحشیانه و خشن با آنها برخورد می شد. ما بسیاری از روستاییان فراری را در جنگل دستگیر می کردیم و آنان را به گروهان سیار ژاندارمری می سپردیم. ژاندارم ها پس از تیرباران این روستاییان جسد آنها را می سوزاندند و در جنگل رها می کردند.»
باشکان در ادامه و درباره نگاه فرماندهان نظامی آن دوران نسبت به کُردها می گوید: «تنها جرم کُردها این بود که حاضر نبودند سرباز در اختیار دولت بگذارند و غیر از این هیچ جرم دیگری نداشتند و اغلب آنان به شدت فقیر و گرسنه و محروم بودند.»
وی در ادامه به این موضوع اشاره می کند که گروه های کثیری از زنان و دختران کُرد روستاهای درسیمی به مکان های نامعلومی منتقل شده و کودکان نیز یا از سرما و گرسنگی مرده اند یا به عنوان کُلفت و خدمتکار به خانه های بزرگان فرستاده شده اند.
شورش کُردهای علوی درسیم به رهبری سیدرضا با حمله هوایی و زمینی نظامیان آتاترک روبرو شد و صبیحه گوکچا، نخستین خلبان زن ترکیه ای و دخترخوانده آتاترک به دستور شخص آتاترک درسیمی ها را بمباران کرد و سیدرضا درسیمی رهبر کردهای علوی نیز در سال 1937 در کنار پسر نوجوان و دیگر همرزمانش به شهادت رسیدند