جهان قابل مشاهده و لبه های کیهان در قرآن

[✘ 2gнєтєя4єνєя ✘]

در کیهان شناسی اصلی بنام جهان قابل مشاهده[1] وجود دارد که شامل فضای بین یک لبه جهان تا لبه دیگر جهان است که ستارگان و کهکشان ها و سیارات جهان هستی در یک محیط بیضوی شکل جا شده است.تصویر زیر توسط ناسا از جهان بیضوی شکل ما منتشر شده است همانطور که مشاهده می کنید جهان بیضوی شکل ما شامل 300 تا 500 میلیارد کهکشان در این محدوده جای گرفته است.کیهان شناسان با استفاده از ابزارهای خود تا 13 میلیارد سال نوری جهان را مشاهده نموده اند و تخمین می زنند که قدیمی ترین فوتون ها تا 45-47000000000 سال نوری دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
جهان گسترش پیدا کرده باشند جهان هستی نیز بعد از بیگ بنگ پخش شده است یعنی جهان تا فاصله 90 میلیارد سال نوری گسترش یافته است.[2]

یکی از نظریاتی که در مبحث جهان های موازی مطرح می شود این است که جهان ما دارای یک محدوده معینی است که در نهایت به خلاکوانتمی ختم می شود و در موازات جهان ما نیز جهان هایی با محدوده معینی قرار دارند.

بیشتر دانشمندان این موضوع را قبول دارند که جهان ما دارای لبه و محدوده ای می باشد همچنین نظریاتی مطرح می شود مبنی بر اینکه شما وقتی به یک لبه جهان می رسید نمی توانید آن را ترک کنید و در نتیجه بخاطر شکل هندسی جهان از لبه دیگر جهان به مسیر خود ادامه خواهید داد.همچنین در بعد بیرونی جهان ما خلا کوانتمی یا هیچ وجود دارد که بعد فضا و زمان در آن قرار ندارد.

در سوره الرحمن آیه ۳۳ نوشته شده است :
یَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَن تَنفُذُوا مِنْ أَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ فَانفُذُوا لَا تَنفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطَانٍ ﴿۳۳﴾
اى گروه جنیان و انسیان اگر مى‏توانید از کرانه‏هاى آسمانها و زمین به بیرون رخنه کنید پس رخنه کنید [ولى] جز با [به دست آوردن] تسلطى رخنه نمى‏کنید (۳۳)
در قسمتی از این آیه به زمین اشاره شده است که دراین مطلب  این موضوع پرداخته ایم ولی در قسمت دیگری از آیه به آسمانها اشاره شده است و قرآن از لبه های کیهان یا کیهان ها بعنوان کرانه ها(به معنی محدوده یا لبه)آسمان یاد کرده است.