شهر ورامین

[✘ 2gнєтєя4єνєя ✘]

ورامین شهری است در بخش مرکزی شهرستان ورامین در استان تهران ایران که جمعیت آن بر پایه آمار نفوس ومسکن سال ۸۵ برابر با ۲۰۸٬۹۹۶ نفر بود.و در سال ۹۰ برابر با ۲۱۸،۹۹۱ نفر است.

وجه تسمیه

درباره واژهٔ ورامین نظرهای چندی مطرح است از جمله این که:

در کتاب وندیداد کتاب مذهبی زردشت وارنای چهارگوش ذکر شده است (اشاره به قلعه ایرج، گبری) در مجاورت روستای عسگرآباد ورامین که در آن فریدون قاتل ضحاک متولد شده است مشابهت زیادی به عنوان «ورامین» دارد. یعنی همان شهری که به عنوان چهاردهمین کشور از ۱۶ کشور اهورا مزدا بوده است. اگر چه برخی این قلعه را متعلق به دوران ساسانی و اشکانی می‌دانند.
برخی آن را تغییر یافته واژه «بهرام» می‌دانند، به این اعتبار از نام بهرام گور که او در باتلاق کویر ورامین فرو رفته است اخذ شده است و بهرام در پهلوی (ورهران) می‌باشد. و قبل از قرچک نیز منطقه‌ای است به نام (بهرام) که دارای نیزار پهناوری است و گفته‌اند که بهرام گور در این نیزار گم شده است و امروزه نیز ایستگاه راه آهن به نام بهرام در آنجا احداث گردیده، همچنین قصر بهرام (رباط شاه عباسی) که در کویر واقع است، مشابهت زیادی به این اقوال وجود دارد.
در برهان قاطع در این باره آمده: ورام بر وزن سلام، چیزهایی که وزن و سهل را گویند ورامین شهری است مشهور از ملک ری.
این واژه می‌تواند با واژه‌های «وین» و «رین» هم مرتبط باشد. که اولی، نام روستایی در شرق ورامین «ده‌وین» در مسیرپیشوا «وین» به معنی انگور سیاه است و دومی «رین» نیز، محوطه‌ای وسیع در شمال غرب عمروآباد ورامین بوه و تپه تاریخی و باستانی در آن تا بیست سال قبل (۶۹ شمسی) هم باقی بود و در جریان ساخت وسازها و توسعه شهر ورامین به کلی از بین رفته است و اثری از آن به چشم نمی‌خورد ولی حتی کسانی که در حال حاضر بیست و پنج ساله هستند آن تپه را به یاد دارند و به همین جهت اصحاب تاریخ و لغت بین واژگان مذکور و نام «ورامین» ارتباطی قائل هستند.
چهاردهمین منطقه‌ای که به دست آریایی‌ها ساخته شد «وَرنَ» می‌باشد.
واژة Varamin در فرهنگ اوستایی به معنای پناهگاه، نگهدار و یاری است و این ادعا نیز می‌تواند با واژه ورامین منطبق باشد.
یاقوت حموی و همتایان او نیز در آثار جغرافیای تاریخی خود از قریه‌ای به نام زامین که در جوار ورامین بوده ذکر نموده‌اند.
چون «ور» به معنی گرما و همچنین تعلیم آمده است. دور نیست که نام «ورامین» نیز مأخوذ از همین واژة قدیمی باشد. شاید هم ورامین، تغییر یافته «وروین» باشد. زیرا «ور» به معنی قلعه، حرارت و گرمی آمده است و «وین» به معنی جنگل و تاکستان آمده است. وجود روستای «ده وین» می‌تواند دلیل خوبی بر این ادعا باشد به خصوص که این روستا درزمانی دارای تاکستا ن‌های فراوان بوده است. و در زمانی انگور ورامین بسیار شهرت داشته است. بنابراین ورامین می‌تواند همان «قلعه انگور»باشد.

مردم
زبان

مردم بومی شهر ورامین به زبان پارسی سخن می‌گویند و بارز ترین نکته در لهجهٔ آن‌ها به کار گیری پسوند -ک برای فعل سوم شخص مفرد و گاهی برای اسم‌ها (فاعل و مفعول) به کار می‌رود که نمایان گر کوچک کردن نیست. در طول تاریخ گروه‌های قومیتی مختلفی از جمله لر، ترک زبان، کرد و عرب نیز به این منطقه کوچیده‌اند.
دین

در منطقهٔ ورامین تعداد زیادی قلعه که به آن‌ها گبری گفته می‌شود که نشان گر زرتشتی بودن مردم این منطقه در پیش از اسلام است. حمدالله مستوفی در سدهٔ هشتم یعنی پیش از صفویه در گذارش از ورامین گفته مردم منطقه شیعه دوازده امامی هستند. گروهی از مردم که بیشتر ساکن روستای خورین هستندعلی اللهی هستند.