درد و درمـان تـرومـبـوفـلـبـیـت

[ღ℘☂η♪☡ღ]

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

 

ترومومبوفلبیت عبارت است از ایجاد لخته خون در وریدهای بدن انسان .ترومومبوفلبیت به دو صورت بروز می کند: ۱ ترومومبوفلبیت سطحی ۲ ترومومبوفلبیت عمقی...

علل بروز لخته در رگ ها و بروز ترومومبوفلبیت عمقی، شامل بی تحرکی، مصرف قرص های ضدبارداری، سرطان، و... هستند. بی تحرکی سرعت حرکت خون را در وریدها کاهش می دهد و همین مساله باعث کم شدن جریان خون در عضو فرد می شود. وقتی جریان خون در ورید کند شود، لخته ایجاد خواهد شد، علایم این بیماری بسیار متفاوت هستند. گاهی بیمار با سردرد مراجعه می کند و گاهی با درد و تورم پاها (به خصوص پای چپ) و حتی گاهی با تنگی نفس. درد و تورم بیشتر در ساق پا خود را نشان می دهد که با حرکت عضو این حرکت تشدید می شود.

ترومبوفلبیت در سیستم تخلیه وریدی مغزی، به صورت سردرد یا تهوع و استفراغ ناگهانی خود را نشان می دهد. تشکیل لخته بیشتر وریدهای اندام تحتانی را درگیر می کند و ایجاد لخته های خونی در مسیر عروق خونی اندام ها، باعث اختلال جریان خون می شود و در نتیجه منجر به انسداد نسبی یا کامل عروق خونی خواهد شد. یکی از مهم ترین عوارض احتمالی ترومومبوفلبیت وریدهای عمقی، آمبولی ریوی است که به علت حرکت لخته خون در سیستم گردش خون و انتقال آن به دستگاه گردش خون ریوی به وجود می آید. پیشگیری از آمبولی ریه مهم ترین دلیل درمان بیماران مبتلا به ترومومبوفلبیت وریدهای عمقی است.

از علایم آمبولی ریوی، تنگی نفس و درد قفسه سینه است و با تنفس عمیق شدت درد افزایش می یابد. بیمار برای تشخیص این بیماری بعد از مشاهده این علایم، باید به پزشک مراجعه کند تا معاینه شود. اگر لخته در ورید های سطحی تشکیل شده، جای نگرانی نیست اما اگر لخته در وریدهای عمقی بود، باید سونوگرافی داپلر رنگی انجام دهد تا لخته ها داخل وریدها تشخیص داده شوند.

اگر بیماری واقعا دچار ترومومبوفلبیت عمقی شد، باید چند روز در بیمارستان بستری و داروی ضدلخته تزریقی برای وی تجویز شود تا به بهبود کامل برسد و سپس چندماه داروی ضدلخته خوراکی مصرف کند. مدت مصرف داروی ضدلخته خوراکی به محل تشکیل لخته و نظر پزشک بستگی دارد. بعد از ترخیص، استفاده مادام العمر از جوراب واریس ضروری است تا از عوارض ترومومبوفلبیت جلوگیری شود.

این جوراب از ورم های مزمن ساق پای بیمار جلوگیری می کند. اگر از ورم ناشی از این عارضه جلوگیری نشود، به زخم های ساق پا منجر خواهد شد. براساس تشخیص پزشک، بیمار باید از ۳ ماه تا مادام العمر از داروهای ضدلخته خوراکی استفاده کند. برای پیشگیری، پزشکان به هر بیماری که بستری می شود و خطر بروز لخته در او وجود دارد، داروی ضدلخته با دوز پایین تزریق می کنند اما متاسفانه باید اذعان کرد پزشکان ما به این نکته توجه نمی کنند. میزان توجه برخی پزشکان به تجویز دارویی ضدلخته با دوز پایین کامل و کافی نیست و گاهی فراموش می شود دارو با دوز پایین برای بیمار تجویز شود.