هوس

[ИĪИĴΛ ИĪƓĤƬ☛]

نگاه هایمان ” هرزه ” شده اند

آغوش هایمان بوی ” هوس ” گرفته اند

قول هایمان ” بی اعتبار ” است

حرف هایمان ” خالص ” نیست

عشق هایمان ” پوشالی ” شده است

محبت هایمان ” قلابی ” شده

خوبی هایمان فقط ” تظاهر ” به خوبی ست

عبادتمان همه چیز است جز ” بندگی ” خدا . . .

رنگ و لعاب صورت ها هر روز بیشتر میشود

و رنگ و لعاب دل ها هر روز کم تر . . .

افکارمان ” غربی ” شده است

آزادی از نظرمان آزاد بودن پوشش است نه آزاد بودن عقیده ,

همه کارها را با پاداش میخواهیم

اما تا این که جزا ببینیم فریادمان به آسمان میرسد . . .

فرهنگ اصیل خودمان را کنار گذاشته ایم و فرهنگ به اصطلاح ” مدرن ” را برگزیده ایم

شلوار پاره میپوشیم چون ” مد ” است !

لباس های ساده و مناسب را کنار میگذاریم چون ” افت کلاس ” است !

شعار میدهیم بدون ” عمل ” . . .

قضاوت میکنیم بدون ” عدل ” . . .

سوال من این است ما در کدام نقطه از انسانیت ایستاده ایم ؟













✔ بایـَـנ بــِﮧ بـَـعضے ها گــُفت :

نــَـﮧ عـَـزیزَم انقـَـנرام بیـکـ ـار نیستـَـم . . .

کـِـﮧ بخوآم حآل ِ تــُـو رو بگیرَمــ !

میشینـَـم ایـלּ جآ پامـُ میذآرَم رو پاهآمــ

" ســَــ ـرنوشتــْـ "

خـُـوנش נَهـَـنـِـتُ سـِـرویس مے کــُـنـِـﮧ !







هـَر چـِﮧ میخواهید بگوییـ ـב !

از ایـלּ پـَـس میخواهیم خُودمـ ـاלּ باشیم

از جـِـنس تـَـنهایے

از جـِـنس بـ ـاراלּ

و هَمچوُלּ باراלּ زُلالُ پـ ـاڪ !

توے آشُفتـِﮧ تَریـלּ لـَحَظات هَم مـا را ببینید ظاهِرَماלּ آرامـ اَست

اَما ایـלּ جا ڪـَلـَماتمان فـَریاد مے زَنـَב

ایـלּ جآ مال مـ ـاست

هَر جور בلـِماלּ بخواهَد مینویسیم

تا آرام شَویـ ـم

اینجا اتاق متروکه ی خاطرات ماست