تاریخچه شرکت Intel...!!!!

[armin van buuren]

امروز باید درباره اینتلی بنویسم که یکی از موسسان آن پیش بینی در مورد پردازش مبتنی بر میکروپروسسور را مطرح کرد که امروزه به نام قانون مور از آن یاد می شود.باری، امروز باید از اینتلی بنویسم که چهل سال پس از پروفسور مور همچنان پرقدرت و با شتاب به سوی آینده حرکت می کند. آری، امروز در مورد اینتل باید بنویسم.
در حقیقت نوشتن در مورد اینتل کمی دشوار است.هر چه بگویی کم گفته ای .نوشتن درمورد اینتل شبیه به نوشتن درمورد تاریخ تمدن بشر است یا نوشتن در مورد یک فرهنگ مرجع، چیزی شبیه به بریتانیکا یا حتی کامل تر و جامع تر، اینتل همه چیز دنیای نیمه هادی ها است.باور کنید این که می گویم نه اغراق است و نه زیاده گویی و بزرگنمایی.

اینتل از همان زمان که پردازنده هایی برای ماشین حساب می ساخت، کار خود را در سطح عالی انجام می داد.در طی این سال ها همواره به فکر توسعه بود، حتی زمانی که با دیگران کیلومترها فاصله داشت.اینتل همیشه جلو بوده و به عنوان یک پیش قراول برای دست یافتن به مرزهای غیرقابل تصورامروزحرکت می کند. دیگران اما در تلاش برای رسیدن به جایگاه امروز اینتل همیشه در حرکت هستند.اما زمانی به این جایگاه می رسند که اینتل ماه ها است از آن نقل مکان کرده و خانه ای جلوتر برای خود اختیار کرده است.این حرکت پرشتاب اینتل هم برای دیگرانی که رقیب می خوانیم شان مفید است و هم برای مصرف کننده.شاید بدانید چرا شرکت معظم AMD دست به یک حرکت عجیب و باورنکردنی زد و شرکت خوشنام ATI را صاحب شد.این حرکت و از این دست حرکات، نه تنها باعث پررونق شدن بازار خواهدشد،بلکه خود به تنهایی باعث به وجود آمدن حرکت های علمی زیادی نیز می شود.

اینتل در این سال ها بی اشتباه نیز نبوده، اما کیست که نداند این کانون علمی به سرعت در جهت رفع آن ایراد نکوشیده و حتی از بیان اشتباه قبل از هرکس دیگر اقدام نکرده است؟شاید این ویژگی خود به تنهایی باعث خیلی از پیشرفت های اینتل باشد.اما بی شک ارتباط تنگاتنگ این شرکت با دنیای علمی بی تاثیر در این پیشرفت نیست.

«اینتل مرزهای خلاقیت و نوآوری را گسترش می دهد تا با این کار زندگی برای مردم لذت بخش تر، آرام تر و دلنشین تر باشد.»این روز ها اینتل به این ایده فکر می کند که زندگی ها ارام تر و دلنشین ترباشد،اما ایا دربدو تاسیس چنین ایده و نظری در ذهن مؤسسان بوده است؟

[color][size][font]
[/font][/size][/color]

باب نویس و گوردون مور در سال ۱۹۶۸ شرکتی را تآسیس کردند که به واسطه ان روی مبحث نانو الکترونیک فعالیت های تولیدی داشته باشند و پس از مدتی نیز مجوز استفاده از واژهinter

[color][size][font]
[/font][/size][/color]

(Programmable Read Only Memory EP-ROM Erasable)را به جهان معرفی کرد.در سال ۱۹۷۲ اولین کارخانه از مجموعه کارخانه ها و تاسیسات بین المللی خود را در شهر پنانگ مالزی احداث کرد.این کارخانه خبر ساخت اولین میکروپروسسور هشت بیتی دنیا(پردازنده ۸۰۰۸)را منتشر کرد.در آن سال اینتل وارد بازار ساعت های جدید دیجیتال شد، ساعت هایی با صفحه های دیجیتال LCD.

[color][size][font]


[/font][/size][/color]

مسیر پیشرفت و تکامل اینتل روز به روز کامل تر، منسجم تر و سریع تر می شود. این شرکت در سال ۱۹۷۴ پردازنده معروف Intel®۸۰۸۰ را به جهان معرفی می کند. پردازنده ای که برای اولین بار در چراغ های راهنمایی و صندوق های فروشگاه ها استفاده شد. اما انقلاب بزرگ اینتل در سال ۱۹۷۵ اتفاق می افتد. تولید کامپیوتر شخصی Altair 8800 با استفاده از پردازنده Intel®۸۰۸۰ .

[color][size][font]


[/font][/size][/color]

در سال ۱۹۷۸ اینتل دهمین سالگرد تاسیس خود را جشن می گیرد، در حالی که بیش از ده هزار کارمند در این شرکت فعالیت می کنند و این برای اقتصاد نه چندان نابسامان آن روزها یعنی یک اتفاق واقعاً نادر که نشان از مدیریت درست و کارآمد دارد.

[color][size][font]


[/font][/size][/color]

سال بعد یعنی ۱۹۷۹، اینتل وارد فهرست Fortune500 می شود و این یعنی حرکت با سرعت نور به سمت برتری.در این فهرست، اینتل مقام ۴۸۶ را داراست و عنوان قهرمام تجارت دهه هفتاد را دریافت می کند.در همان سال نیز مدال ملی علمی سال را به باب نویس اهدا می کنند.مسیر ترقی همچنان ادامه پیدا می کند و در سال ۱۹۸۸ جشن بیستمین سال تاسیس و بیست سال پیشرفت برگزار می شود.در همین سال اینتل وارد تجارت حافظه های فلش شده و فناوری نوینی را به عنوان EPROM Tunnel Oxide ETOX ابداع و همچنین بنیاد اینتل را با اهداف کاملاً بلندپروازانه تاسیس می کند.

[color][size][font]


[/font][/size][/color]

متاسفانه در سال ۱۹۹۰ باب نویس در اثر حمله قلبی از دنیا می رود و این خود به تنهایی می تواند آغاز یک شوک بزرگ بر پیکره اینتل باشد. اما در همین سال، اینتل که سال ها قبل با همکاری زیراکس (XEROX)و دی ای سی (DEC)در تکامل شبکه های اترنت سریع فعالیت های چشمگیری انجام داده بود، اولین پرینت سرور جهان را به دنیای فناوری معرفی می کند (دستگاهی که دارای پورت اترنت است و قابلیت به اشتراک گذاری چاپگر را در شبکه به صورت یک نود شبکه ای برای کاربران دیگر فراهم می کند).

[color][size][font]
[/font][/size][/color]

لوگوی Intel Inside (توش اینتله!)در سال ۱۹۹۱ طراحی و به عنوان یک مارک تجاری برای اینتل به ثبت می رسد.هدف از این کار، کمک به کاربران برای شناسایی کامپیوترهای خانگی براساس پلتفرم اینتل عنوان می شود، اما هدف اصلی، طراحی یک مارک تجاری برای مقاصد تجاری است!پردازنده های خاص برای کاربردهای خاص شاید شعار اصلی شرکت اینتل در آغاز سی امین سال تاسیس آن باشد.

[color][size][font]


[/font][/size][/color]

برای کامپیوترهای سرور Intel®Pentium®IIXEON® و برای کامپیوترهای دستی (Handheld)، پردازنده های Intel®StrongARM® ارائه می شوند.

[color][size][font]


[/font][/size][/color]

در سال ۲۰۰۰ میلادی پردازنده معروف Pentium®۴ تولید و به بازار ارائه می شوند. اینتل که سال ها است در بازار سخت افزار شبکه فعالیت دارد، علاقمندی خود را به سمت شبکه های بی سیم با ارائه میکرومعماری Intel® XScal® و همچنین ارائه کارت شبکه Intel®pRO/Wireless LAN PC Card به همه اثبات می کند.

[color][size][font]


[/font][/size][/color]

سال ۲۰۰۵ میلادی چهلمین سال انتشار قانون مور بود. « تعداد ترانزیستورهای مجتمع در پردازنده ها در هر ۲۴ ماه تقریباً دو برابر خواهد شد.» این اظهارنظر که به آن قانون مور می گویند، بیش از چهل سال است که هنوز اعتبار خود را دارا است. پردازنده های اینتل آنقدر بی عیب و نقص کار می کنند که حتی Apple را نیز به وسوسه می اندازند.برای اولین بار در تاریخ شرکت اپل، کامپیوتری با استفاده از پردازنده های اینتل ساخته و به بازار ارائه می شود.این اتفاق آنقدر عجیب است که سر و صدای همه بلند می شود، اما امتحان خود را به خوبی پس می دهد و این سرآغاز همکاری اینتل و اپل در مورد کامپیوترهای Macintosh است.

[color][size][font]


[/font][/size][/color]

این روزها از اینتل چیزهای زیادی می شنویم.پردازنده های ATOM® سرآغاز نسل جدیدی از دستگاه های موسوم به Netbook هستند که این روزها برای خود بازار بزرگی دست و پا کرده اند.

[color][size][font]


[/font][/size][/color]

اینتل بزرگ است.برای اثبات بزرگی اینتل کافی است، یکبار تاریخچه این شرکت را مرور کرد.شاید نتوان اینتل را بنیان گذار پردازش میکروپروسسوری مطرح کرد، اما به واقع می توان گفت، دنیای پردازش به اینتل و دانشمندان آن مدیون است.

در سال ۱۹۶۸ و توسط Gordon E. Moore ،Robert Noyce و Arthur Rock، در منطقه Mountain View در ایالت کالیفرنیا شرکتی با نام Moore Noyce تاسیس گردید. البته نام این شرکت به اختصار NM معرفی گردید. مدتی بعد نیز نام این شرکت به Intel یا Integrated Electronics تغییر یافت. نقش اساسی در پیشبرد اهداف شرکت در بدو تاسیس را Moore و Noyce بازی کردند و در این راه Rock به عنوان پشتیبان مالی، آنها را همراهی کرد. Moore و Noyce از کارکنان شرکت Fairchild Semiconductor بودند و مدارک تحصیلی آن‌ها در رشته‌های شیمی و فیزیک بود. اینتل برخلاف سایر شرکت‌ها، با پشتوانه مالی مناسبی کار خود را آغاز کرد و سرمایه اولیه این شرکت ۲،۵ میلیون دلار بوده که سهم Rock در حدود ۱۰،۰۰۰ دلار بوده است. اینتل از ابتدای تاسیس، تمرکز خود را روی ساخت نیمه‌هادی‌ها و پردازنده‌ها متمرکز کرد که این موضوع باعث شد تنها پس از دو سال، سرمایه کلی شرکت به رقم ۶،۸ میلیون دلار برسد! در سال ۱۹۷۰، سومین کارمند اینتل استخدام گردید. Andy Grove با مدرک تحصیلی مهندسی شیمی وارد شرکت اینتل شد و تا انتهای دهه ۹۰ در این شرکت حضور و سهم بالایی در پیشرفت اینتل داشته است. طی حدود ۲ دهه از آغاز فعالیت اینتل، محصولات آنها تنها برای مصارف تجاری عرضه می‌شدند، اما در دهه نود محصولات شرکت به صورت عمومی عرضه شد، البته خط تولید محصولات تجاری به صورت مجزا به فعالیت خود ادامه داد. هم اکنون مارک تجاری اینتل، چهل و هشتمین مارک تجاری برتر جهان است.

محصولات
اولین محصول اینتل در سال ۱۹۶۹ ارائه شد که یک حافظه با دستیابی تصادفی ۶۴ بیتی به نام ۳۱۰۱ Schottky TTL bipolar بود. دومین محصول آنها ریز پردازنده برای مصرف تجاری بوده که در سال ۱۹۷۱ و با نام ۴۰۰۴ تولید شد. یک سال بعد اولین ریز کامپیوتر اینتل با قطعات تولیدی خود، وارد بازار گردید. همچنین اینتل از اولین تولیدکنندگان حافظه‌های SRAM و DRAM در جهان بوده و در سال ۱۹۸۱، بیشترین میزان تولید شرکت را تشکیل می‌دادند. در سال ۱۹۸۱ پردازنده ۸۰۲۸۶ شرکت اینتل وارد بازار شد و دو سال بعد در محصولات IBM و Compaq مورد استفاده قرار گرفت.اما با توجه به رشد شگفت‌انگیز IBM در بازارهای جهانی و تولید محصولات مشابه اما با کیفیتی بهتر، سبب عقب‌نشینی و کاهش سود اینتل گردید. تنها دو سال بعد پردازنده ۸۰۳۸۶ توانست جایگاه IBM را در صدر جدول فروش ریز پردازنده‌ها بلرزاند و در سال ۱۹۸۶، شرکت اینتل یکه‌تاز دنیای ریز پردازنده‌ها شد. در اواخر دهه ۸۰ اینتل به عنوان شریک تجاری IBM، وظیفه تأمین ریزپردازنده‌های مورد نیاز این شرکت را بر عهده گرفت. سال ۱۹۸۴ و با همکاری دانشمندی به نام Justin Rattner که دارای ایده ساخت کامپیوترهای موازی بود، این شرکت موفق به ساخت اولین ابر کامپیوتر با استفاده از ریزپردازنده های اینتل گردید. نام این ابر کامپیوتر Hypercube بود، ابر کامپیوترهای اینتل در مجموع شامل Intel iPSC/1 ،iPSC/2 ،iPSC/860،Paragon و ASCI Red می‌شود. ریزپردازنده‌های ۳۸۶ و ۴۸۶ نیز در زمان مدیریت Andrew Grove تولید شدند و نکته جالب توجه، الگوی مشابه ساخت این پردازنده‌ها و معماری X86 است!

در سال ۱۹۹۳ پروژه X86 در شرکت اینتل آغاز شد و پردازنده‌های ۳۲ بیتی بر پایه این معماری وارد بازار شدند، اما مهمترین برنامه اینتل، عرضه پردازنده‌های ۶۴ بیتی بود که در آن سال‌ها امکانات سخت‌افزاری کاملی از سوی شرکت‌های دیگر ارائه نمی‌شد و در نتیجه در عرضه معماری ۶۴ بیتی تأخیر بوجود آمد. این تاخیر سبب شد تا AMD پیش دستی کرده و به معماری X86-64 دست یافته و پردازنده‌ها و چیپ‌ست‌های مادربورد آن را وارد بازار کند. در ابتدای دهه ۹۰ و با توجه به رشد کامپیوترهای شخصی، شرکت اینتل تمام توان خود را برای تولید ریزپردازنده‌ها به کار گرفت تا بتواند با تمرکز روی یک محصول، قدرت از دست رفته را به طور کامل به شرکت بازگرداند. به طور حتم شعار معروف Intel Inside را دیده و شنیده‌اید، این شعار در دهه ۹۰ و با ورود پردازنده‌های Pentium شکل گرفت و نشان‌دهنده ورود پردازنده‌های اینتل به خانه کاربران در سراسر جهان بوده است. طیف محصولات تولیدی به مرور زمان و با توسعه شرکت گسترده‌تر شد و شامل چیپ‌ست‌های مادربورد، مدارات مجتمع، چیپ‌ست‌های گرافیکی و حافظه‌های فلش گردید. سال ۱۹۹۵ یکی از اتفاقات نادر در دنیای فناوری رخ داد و یکی از کارکنان اینتل (Bill Gaede) در حال فروش معماری پردازنده‌های i486 و P5 Pentium به شرکت رقیب (AMD) دستگیر و به ۳۳ ماه زندان محکوم شد. در سال ۲۰۰۰ و با رشد شرکت رقیب (AMD) در پردازنده‌هایی با قیمت مناسب و کارایی قابل قبول، اینتل را به فکر تغییرات اساسی در معماری پردازنده‌های خود واداشت و این اقدام سبب تولید پردازنده‌های دوهسته‌ای به نام Dual Core گردید. اما این پردازنده‌ها از قیمت بالایی برخوردار بودند و تنها برای کاربران حرفه‌ای مناسب بود. مدتی بعد، شرکت AMD نیز اقدام به تولید پردازنده‌های دوهسته‌ای کرد و رقابت بین این دو رقیب دشوارتر گردید. اینتل تنها راه مقابله را در توسعه پردازنده‌های دو هسته ای خود دید و با تولید مدل‌های بیشتر و با بازه قیمتی مناسب، جان تازه‌ای گرفت. AMD نیز جهت مقابله با رقیب خود، وارد بازی قضایی گردید و شکایتی با عنوان مخالف تشکیل اتحادیه بزرگ صنایع توسط اینتل را به مراجع قضایی کشاند. طی این شکایت، شرکت اینتل در سال‌های ۱۹۹۱، ۲۰۰۴ و ۲۰۰۵ مجبور به کناره‌گیری از طرح تشکیل اتحادیه شد. در سال ۲۰۰۵ و با مدیریت Otellini، شرکت اینتل مجددا روی تولید پردازنده‌ها و چیپ‌ست‌های مادربورد متمرکز شد و توانست سهم بیشتری از بازار جهانی را در این مباحث بدست آورد. پردازنده‌های Core 2 Duo در سال ۲۰۰۷، میزان فروش بالایی داشت وسود مناسبی عاید شرکت اینتل کرد. پس از آغاز فروش پردازنده‌های سندی‌بریج برای تجهیزات همراه، سهم اینتل از این بازار به ۸۱،۸ درصد افزایش یافت. در بخش پردازنده‌های موبایل، پردازنده B940 یکی از سریعترین نمونه‌های موجود است که با فرکانس ۲ گیگاهرتزی، مدت‌ها بی‌رقیب خواهد بود!

تاریخ ۸ سپتامبر ۲۰۰۸، شرکت اینتل اولین درایوهای جامد (SSD) خود را با نام X18-M و X25-M در ظرفیت‌های ۸۰ و ۱۶۰ گیگابایت و با فناوری ساخت ۵۰ نانومتری تولید کرد و با تحسین تمام لابراتورهای سخت‌افزاری جهان روبرو گردید. مدتی بعد نیز نسل دوم این درایوها، در دو ظرفیت ۳۲ و ۶۴ گیگابایت و فناوری ساخت ۳۴ نانومتری با نام X25-E Extreme روانه بازار شدند. درایوهای جامد اینتل هم اکنون با رابط SATA نسخه سه و در ظرفیت‌های ۴۰ تا ۶۰۰ گیگابایت در حال تولید هستند. چیپ‌ست‌های حافظه SSD نیز از خانواده Sand Force از سوی اینتل به صورت OEM در اختیار شرکت‌های دیگر قرار می‌گیرد.طبق اعلام اینتل در کنفرانس IDF 2011، تمام تجهیزات مجهز به سیستم عامل اندروید ۲،۳ از ریز پردازنده‌های Atom استفاده خواهند کرد.

پردازنده‌های اینتل در مبحث فناوری ساخت از ۶۵ نانومتری به ۴۵ و سپس ۳۲ نانومتری ارتقا یافته و این مسئله سبب افزایش کارایی و کاهش مصرف توان گردیده است. پردازنده‌های نسل بعدی با نام Ivy Bridge با فناوری ساخت ۲۲ نانومتری نیز در سال ۲۰۱۲ عرضه خواهند شد. در سال ۲۰۱۱ اینتل وارد دنیای خودروسازی شد و اقدام به عرضه تجهیزات امنیتی برای ارتباط گوشی‌های هوشمند کرده است.

مدیریت و کارکنان

در سال ۲۰۰۰، مدیر ارشد شرکت، Craig Barrett در راه توسعه بخشیدن تولیدات ریز پردازنده، شکست خورد و نتوانست در تحقق اهداف خود موفق شود. دوران مدیریت Barrett، بدترین دوران تاریخ اینتل به حساب می‌آید و این در حالی بود که اینتل در بازار موفق بود، اما مجموعه اینتل درگیر مشکلات حقوقی و قضایی بسیاری گردید و در سال ۲۰۰۵، Paul Otellini به عنوان مدیر عامل، معرفی گردید. Otellini درمدیریت بحران، موفق بود و توانست شرایط اینتل را به حالت عادی برگرداند. وی با آغاز پروژه‌های آینده‌نگرانه و تغییر معماری ساخت پردازنده‌ها، اینتل را از شکست حتمی در برابر رقیب دیرینه خود نجات داد. با توجه به رشد قابل ملاحظه AMD، شرکت اینتل در صورت عدم ارائه نسل جدید پردازنده‌ها و چیپ‌ست‌های مادربورد، متحمل شکست سنگینی می‌گردید. در آغاز مدیریت Otellini، تعدا ۲۰،۰۰۰ کارمند به استخدام شرکت اینتل درآمدند، البته یک سال بعد به دلیل روند نزولی سودآوری شرکت، نیمی از این تعداد از شرکت اخراج شدند! هم اکنون Jane Shaw به عنوان ریاست و Otellini به عنوان مدیر ارشد وظیفه اداره ۹۶،۵۰۰ پرسنل اینتل را بر عهده دارند.

وضعیت اقتصادی

اینتل از بدو تاسیس جزء شرکت‌هایی بوده که پشتوانه مالی مناسب داشته است. این شرکت با بودجه ۲،۵ میلیارد دلار تاسیس گردید و هم اکنون (سال ۲۰۱۰) سرمایه کل اینتل ۶۳،۱۸۶ میلیارد دلار، سود کلی ۴۳،۶۲۳ میلیارد دلار و سود خالص نیز ۱۱،۴۶۴ میلیارد دلار است.

شرکای تجاری و نماینده ایران

شرکای تجاری اینتل، شرکت IBM (در مدتی کوتاه) و شرکت Apple از سال ۲۰۰۶ تاکنون بوده‌اند. استیو جابز (روحش شاد) در این سال اعلام کرد که پردازنده‌های Power PC برای آینده شرکت مناسب نیست و پردازنده‌های اینتل را جایگزین این پردازنده‌ها کرد. ابتدا پردازنده‌های X86 و هم اکنون Xeon و همچنین Sandy Bridge از پردازنده‌های مورد استفاده اپل در محصولات خود است. اینتل به راحتی توانست سهام کل یا حداکثری شرکت‌هایی مانند McAfee (از قدیمی‌ترین شرکت‌های فعال در حوزه امنیت که به ارزش ۷،۶۸ میلیارد دلار خریداری شد)، Infineon Technologies (تولید‌کننده تجهیزات بی‌سیم)، Fulcrum Microsystems (تولید‌کننده سوییچ‌های شبکه) و SySDSoft (تولیدکننده تجهیزات ارتباطات همراه) را به دست آورد. در ماه آوریل سال ۲۰۱۱، شرکت اینتل قراردادی برای همکاری در تولید گوشی‌های هوشمند با شرکت چینی ZTE Corporation به امضا رساند. این همکاری در راستای غلبه بر سلطه پردازنده‌های ARM و بالاتر بردن سهم پردازنده‌های Atom بر بازار گوشی‌های هوشمند ایجاد شده است. متاسفانه هیچ شرکتی به صورت رسمی گارانتی پردازنده‌های اینتل را در کشورمان برعهده نگرفته و بعضی از شرکت‌ها مانند HST و کولینگ‌سیس، اقدام به اعطای محدود خدمات پس از فروش برای این پردازنده کرده‌اند.

شاید زمانی که گوردون مور در رشته شیمی از دانشگاه برکلی فارغ التحصیل شد، حتی خودش نیز فکر نمی کرد که در اثر حادثه ملاقات با مخترع ترانزیستور به دنیای مبهم و عجیب سیلیسیم وارد شود و بتواند چنان تحولی در این وادی پدید آورد که با ابداع و طرح قانونی که به نام خود او شهرت یافته است نام خود را در این عرصه جاودانه سازد. پس از او نیز جانشین شایسته اش، اندی گرو که برخلاف پیشینه مور، خود متخصص نیمه هادی بود همان راه را به خوبی ادامه داد و در طی چهار دهه شرکتی که تراشه ۴۰۰۴ آن تنها دارای ۱۰۰۰ ترانزیستور بود به سرآمد شرکتهای مبتنی بر فناوری برتر در زمینه تولید ریزپردازنده تبدیل گشت و تولید تراشه ای با ۱۱ میلیارد ترانزیستور را در دستور کار خود قرار داد. این پیشرفتها البته به سادگی نیز به دست نیامده است. اینتل دو بحران عظیم نفتی و اقتصادی دهه های ۸۰ و ۹۰ را با درایت پشت سر گذاشته و حتی توانسته به تعبیر اندی گرو رهبر موفق پیشین شرکت، آنها را نقطه چرخش راهبردی خود قرار دهد و از سنت پرسابقه تولید تراشه حافظه به وادی چالش انگیز و نوین تولید ریزپردازنده درآید و با دراختیار داشتن رهبرانی اندیشمند و هوشمند و آینده نگر، کارکنان را در زمینه تحقق اهداف شرکت سمت و سو دهد و سرمایه گذاریهای میلیاردی در تحقیق و توسعه فناوریها و محصولات صنعت ITC را به ثمر نشاند.

ایده تاسیس شرکت اینتل زمانی شکل گرفت که گوردون مور پس از دانش آموختگی در دانشگاه برکلی طی ملاقاتی با ویلیام شاکلی مخترع ترانزیستور جذب او شد و با کار در آزمایشگاههای «بل» به حوزه صنعت نیمه هادی قدم گذاشت و در آنجا با باب نویس آشنا شد. اما دیری نپایید که این دو آنجا را ترک کردند و شرکت فیرچایلد را در زمینه نیمه هادی تاسیس کردند و پس از آن بود که در سال ۱۹۶۸ این ایده تحقق یافت و شرکت اینتل متولد شد و سه سال بعد به ثبت رسید. گرچه اساس کسب و کار شرکت در ابتدای تاسیس، تولید تراشه‌های حافظه برای رایانه بود اما بحران نفتی سال ۱۹۷۳و بحران اقتصادی سال ۱۹۸۴ شرکت را با تلاطم های مرگباری مواجه کرد که مجبور شد فعالیت خود را به تولید ریزپردازنده تغییر دهد. همین تغییر جهت سبب شد تا اینتل در مسیر جدید رشد موفقیت آمیزی طی کند و اکنون به قطب مطرح تولید ریزپردازنده در دنیا تبدیل شود. در آغاز تاسیس شرکت، ریزپردازنده ها ۶۴ بیتی بود با ۱۰۰۰ ترانزیستور درحالی که برنامه اینتل برای سال ۲۰۱۱ تولید تراشه با ۱۱ میلیارد ترانزیستور است. اولین محصول شرکت در سال ۱۹۷۱ به عنوان تراشه ۴۰۰۴ به بازار عرضه شد که در آن تنها ۲۳۰۰ ترانزیستور به کار رفته بود. سال بعد تراشه ۸۰۰۸ و دو سال بعد تراشه ۸۰۸۰ با ۴۵۰۰ ترانزیستور ارائه گردید. در سال ۱۹۷۷ تراشه ۱۰۰۰۰ ترانزیستوری برای اپل II عرضه شد و در سالهای بعد تراشه‌های ۸۰۸۶ و ۸۰۸۸٫ سال ۱۹۸۲ ریزپردازنده ۲۸۶ با ۱۳۴۰۰۰ ترانزیستور به بازار آمد. سه سال بعد ریزپردازنده ۳۸۶ تعداد ترانزیستورها را به ۲۷۵۰۰۰ عدد رسانید. در سال ۱۹۸۹ با عرضه ریزپردازنده ۴۸۶ تحول شگرفی پدید آمد و تعداد ترانزیستورها به ۲/۱ میلیون عدد رسید. سال ۱۹۹۳ ریزپردازنده پنتیوم با ۱/۳ و سپس ۵/۵ میلیون تراشه ارائه شد. در سالهای ۱۹۹۷، ۱۹۹۹ و ۲۰۰۱ ریزپردازنده‌های پنتیوم II ، III و IV به ترتیب با ۵/۷، ۵/۹ و ۴۲ میلیون ترانزیستور عرضه گردید. سال ۲۰۰۲ ریزپردازنده ایتالیوم با ۲۲۰ میلیون ترانزیستور وارد صحنه دنیای فناوری اطلاعات و ارتباطات شد. سال ۲۰۰۴ ریزپردازنده با فناوری ۹۰ نانومتر و ۱۲۵ میلیون ترانزیستور عرضه شد. هدف اینتل رسیدن به تولید تراشه های ۱۱ میلیارد ترانزیستوری در سال ۲۰۱۱ است.

حوزه فعالیت

محصولات متنوع شرکت عبارت است از: ریزپردازنده، تراشه، حافظه جداشونده، صفحه اصلی، محصولات سیمی و بدون سیم ارتباطی، اجزا و قطعات زیرساختهای ارتباطی شامل پردازنده های شبکه، و محصولات حافظه های شبکه‌ای. شرکت در ابتدای تاسیس بر تولید حافظه تمرکز داشت. در دو بحرانی که منجر به از رونق افتادن کسب‌وکار و بحران اقتصادی صنعت نیمه هادی شد، شرکت مجبور به تعطیل ۱۲ کارخانه خود و آزادکردن یک سوم کارکنان شد. مهمترین چالش شرکت تصمیم گیری درمورد تغییر روند فعالیت شرکت از تولید تراشه حافظه به تولید ریزپردازنده بود که راه موفقیت اینتل را باز کرد و شرکت را به قطب تولید ریزپردازنده در دنیا تبدیل نمود.

قانون مور

در سی و پنجمین سالگرد چاپ مجله الکترونیک، گوردون مور مقاله ای در ۱۹۶۵ چاپ کرد و در آن پیش بینی نمود که فناوری مدارهای مجتمع (IC)، الکترونیک را ارزان خواهدکرد. این پیش بینی کاملا درست از آب درآمد. ساخت ریزپردازنده در مدت ۵ سال قیمت رایانه را ۹۰ درصد کاهش داد. پیش بینی مور آن بود که تعداد ترانزیستورهای به کاررفته در یک تراشه، یعنی قدرت تراشه هر سال دو برابر خواهدشد. اولین IC در سال ۱۹۶۱ ساخته شد که ۸ جزء روی آن قرار داشت. مطابق استنتاج و پیش بینی مور، در سال ۱۹۶۵ باید ۶۰ جزء روی آن قرار می گرفت و ظرف ده سال از ۶۰ به ۶۰۰۰۰ جزء می رسید. البته او ده سال بعد به دو برابر شدن قدرت تراشه در هر دو سال نظر داد و آنچه امروز به نام او به عنوان قانون مور معروف شده و شهرت جهانی پیدا کرده همین پیش‌بینی است.

ماموریت و راهبرد

ماموریت اینتل ایجاد یک شبکه تامین کننده سرآمد در اقتصاد دیجیتالی جهانی است. هدف اینتل آن است که در تهیه تراشه های سیلیکونی سرآمد جهان اقتصاد دیجیتالی باشد: ما شایستگی های اصلی خود را در طراحی و ساخت مدارهای مجتمع، منابع مالی، حضور جهانی و شناساندن نشان تجاری استفاده می کنیم. راهبرد ما متمرکز است بر رفع نیازهای مشترک در توسعه نسل جدید محصولاتی که نیازهای کسب و کار و مصرف کننده را پاسخ گوید. ما بر این باوریم که کاربر نهایی سیستمها و دستگاههای محاسبه ای و ارتباطی، محصولاتی می خواهد متکی بر راه‌حلهای ناشی از وجود یک مجموعه (PLATFORM). مجموعه یعنی جمعی از فناوریها که به گونه ای طراحی شده اند که با یکدیگر کار کنند تا راه حلهای بهتری برای کاربر نهایی فراهم شود نسبت به وقتی که اجزا به صورت مجزا مورداستفاده قرار گیرد.

تحقیق و توسعه

همانگونه که فولاد، ماده خام قرن بیستم محسوب می شد، سیلیسیم ماده خام قرن بیست و یکم است. صنعت نیمه‌هادی سیلیسیمی توسط اینتل هدایت می شود. مطابق قانون مور، اینتل هر دو سال یک بار به معرفی نسل جدید فناوریها می پردازد. این امر به تولید و عرضه محصولات به صورت ارزانتر، سریعتر و بهتر به مشتری منجر می‌شود. تحقیق و توسعه در اینتل متمرکز است بر ترکیب مجموعه محاسبه گری، ارتباطات، قطعات الکترونیکی و فناوریهای نوین که مدلهای کسب و کار و توسعه صنعت را پاسخگو خواهد بود. این مسئله از یک سو به پایه ها و زیرساختارهای فناوری نانو سیلیکونی بستگی دارد و ازسوی دیگر به نرم افزار و سیستم اجزاء مجموعه. ترانزیستور به عنوان یک سویچ پایه سیلیسیمی عمل می کند که در دنیای دیجیتال براساس منطق صفر و یک کار می کند. توسعه حوزه‌های فناوری در اینتل عبارت است از:

[color][size][font]
[/font][/size][/color]

– افزایش بازده قدرت و هدایت گرمای ایجاد شده (فناوری گرما)

[color][size][font]
[/font][/size][/color]

– مواد و ساختارهای نوین برای ترانزیستور

[color][size][font]
[/font][/size][/color]

– انواع اتصالات

[color][size][font]
[/font][/size][/color]

– فرایند چاپ و حک اثر روی سیلیسیم

[color][size][font]
[/font][/size][/color]

مجموعه های اینتل شامل استانداردهایی نظیر WIFI و WIMAX است: سخت افزارها و نرم افزارهایی نظیر فناوری HT، مجازی سازی و AMT. در سال ۲۰۰۲ فناوری فرایند نانومتر عرضه شد. در سال ۲۰۰۴ فناوری ۶۵ نانومتر (میلیاردم متر) ارائه گردید که پیشرفته ترین فرایند تولید تراشه دردنیاست. سال بعد فناوری ۶۵ نانومتری اینتل ابداع شد که نسل جدید فرایندهای سیلیکونی را عرضه می کند: کوچکترین و بهترین ترانزیستور CMDS در تولید انبوه که به بهبود ۱۵ – ۱۰ درصدی عملکردی ترانزیستور می انجامد.

[color][size][font]
[/font][/size][/color]

در سال ۲۰۰۷ فناوری ۴۵ نانومتر عرضه خواهد شد که به بهبود ۲۰ درصدی عملکرد و ۳۰ درصدی صرفه‌جویی در مصرف انرژی خواهد رسید. مجموعه‌هایی که سال ۲۰۱۵ نیز عرضه خواهد شد، عملکردی به‌مراتب بهتر خواهند داشت.

[color][size][font]
[/font][/size][/color]

اینتل در سال ۲۰۰۵، بیش از ۵ میلیارد دلار در زمینه تحقیق و توسعه هزینه کرده است. این در حالی است که در سال ۱۹۹۶ این رقم ۸/۱ میلیارد دلار بوده است.

[color][size][font]



[/font][/size][/color]