بازی آنلاین
آپلود عکس
نقد و بررسی دوربین عکاسی سونی سایبرشات DSC-RX100
Sony Cyber-shot DSC-RX100 دوربینی فشرده بر پایه ی سنسور CMOS 20 مگاپیکسلی است. این دوربین دارای یک لنز Zeiss 28-100 میلیمتری معادل لنز ثابت شده ی F1.8-4.9 همراه با ویژگی پوشش دهی Zeiss T* برای به حداقل رساندن بازتاب داخلی است.
ویژگی های دیگر این دوربین نیز جذاب هستند – یک LCD 3.0 اینچی با 1.2 میلیون نقطه ( رزولوشن VGA دارد اما از تکنولوژی Sony WhiteMagic بهره می برد که درخشندگی بهتر و عمر طولانی تر باطری را فراهم می سازد ) و فیلمبرداری 1080p60 یا 1080i با قابلیت عکسبرداری 17 مگاپیکسلی بدون ایجاد تداخل در فیلمبرداری هموار می سازد. این دوربین با توجه به تست های CIPA حتی می تواند از یک صحنه ی حمله 330 عکس بگیرد.
با وجود در دسترس بودن دوربین های نسبتا کوچک mirrorless که سنسور های قدرتمندی دارند ( با قیمت های بسیار کم ) ، دوربین های فشرده علاقه مندان خاص خودشان را دارند.
امروزه بیشتر اسم های بزرگ در صنعت مدل هایی برای جذب کسانی که با یک DSLR راحت هستند اما چیزی می خواهند که حمل و نقلش ساده تر باشد ارائه می دهند. RX100 اولین ریسک Sony برای ورود به این بازار در سال 2004 بود.
ویژگی های کلیدی
دوربینی کوچک با سنسوری بزرگ
یک سنسور 1”-type دو برابر بزرگتر از سنسور دوربین Fujifilm X10 و 2.7 برابر بزرگتر از بیشتر دوربین های این رده است.
تنها دوربین قابل مقایسه با سنسوری بزرگتر Canon G1 X است که کیفیت تصویر فوق العاده ای ارائه می دهد اما با ظاهری حجیم تر و ابعاد بزرگتری که حاصل اندازه ی سنسورش است.
Sony می گوید حرف R در نامگذاری ها برای دوربین های با لنز کیفیت بالا در نظر گرفته شده ، مثل DSC-R1 ، گرچه تنها تشابه بین این دو قابلیت ضبط تصاویر RAW و بلندپروازی طراحی هایشان است.
در اصل شما می توانید علاقه مندان دوربین های فشرده را از نظر سبک بدنه ی دوربین تقسیم بندی کنید ، Canon S100 نمونه ای از سبک جمع و جور متداول و G12 نمونه ای از مدل بزرگتر با دکمه ی چرخان روکش دار و منظره یاب نوری tunnel-style. Sony تصمیم گرفته است تا دوربین های فشرده را گسترش دهد و به سمت لنزی می رود که به طور قابل ملاحظه ای هنگام زوم کردن آهسته می شود و بهتر از زوم های درخشان در مدل های Olympus XZ-1 ، Panasonic LX7 و Fujifilm X10 باشد.
این همان تعادلی است که Canon با دوربین پرطرفدار S100 انتخاب کرد اما این دوربین سنسوری به بزرگی RX100 ندارد.
علیرغم سنسور بزرگش ، RX100 همچنان کوچک است. RX100 کوچکترین دوربین فشرده در بازار نیست اما در جیب کت جا می شود و آن را یک دوربین دوم منحصر به فرد برای دارندگان DSLR می سازد.
عکسبرداری برای علاقه مندان
رابط کاربری RX100 این موضوع را روشن می سازد که Sony روی ساخت دوربینی برای خوشحال کردن علاقه مندان تمرکز کرده است.
تفاوت بین این رابط و رابط های فوکوس مبتدیانه مدل های Nikon 1 ( و دوربین های Sony NEX هنگام عرضه ی اولیه ) نمی توانست شدیدتر از این باشد.
RX100 با کنترل های دستی اش چندان فوق العاده نیست اما اکنون دکمه های چرخان کنترل کلید کاربرد آن است. علاوه بر این یک منوی عملکردی قابل شخصی سازی – که به شما اجازه می دهد چه تنظیمی را قابل دسترسی سریع کنید و به چه ترتیبی این کار را انجام دهید – و بدین ترتیب شما یک دوربین فشرده ی کاملا تحت کنترل دارید.
روشی که Sony این کار را انجام داده است یک توسعه برای گزینه های اضافه شده به دوربین های NEX است اما یادآور رابط کنترل Ricoh (محبوب ما روی دوربین های فشرده ی گرانقیمت) است.
این تفاوت ها از اولین دوربین های mirrorless وجود دارد. به طور مشخص Sony باور دارد که این مخاطبان عکاسی مفهومی هستند که یک دوربین دوم بدون تنش در مقابل رابط کاربری ساده یا هزینه کردن برای سیستم لنز ثانویه می خواهند.
کاملا واضح است که برخی از دارندگان دوربین های فشرده چیزی کوچک و با کیفیت بالا می خواهند اما خودشان را در زمره ی کسانی خواهند یافت که دوربین های لنز قابل تعویض می خرند ولی هرگز لنز های آن را عوض نمی کنند.
مزایا
RX100 دوربینی است که نشان دهنده ی حضور یکی دیگر از تولیدکنندگان اصلی در بازار دوربین های فشرده ی گران قیمت است اما عمدتا به این دلیل است که این دوربین با فکر مهندسی ساخته شده است. Sony کار عظیمی برای قرار دادن یک سنسور بزرگ در یک دوربین کوچک انجام داده است که برای ناآگاهانی که این کار را نادیده می گیرند مانند سحر و جادو به نظر می رسد.
RX100 ممکن است نسبت به دوربین های فشرده ی سری ‘S’ Canon کاملا متفاوت به نظر بیاید چرا که تعادل کیفیت تصویر و قابلیت جا شدن در جیب S100 را به درخشان ترین دوربین در خودش تبدیل کرده است.
اما Sony با سنسور بسیار بزرگترش این درخشندگی را از هر نظر به جز قیمت کنار زده است. با داشتن حجمی سه برابر کوچکتر و یک لنز با شماره F مشابه ، RX100 به راحتی دوربین Canon را مغلوب می کند.
در حقیقت ، علیرغم ظواهر ، RX100 بیشتر از هر دوربینی با Canon G1 X تشابه دارد. از نظر فشردگی زوم ، G1 X تنها دوربینی است که از لحاظ کیفیت تصویر بهتر از RX100 می تواند باشد اما این دوربین از بسیاری جهات بسیار بزرگتر ، گران تر و کندتر است.
جالب است که تنها دوربین هایی که مانند این مدل کیفیت تصویر ، سرعت و اندازه را در تعادل نگه داشته اند دوربین های سیستم Nikon 1 هستند اما آنها هنوز به این اندازه کوچک نیستند و لنز های درخشان ندارند و برای فراهم کردن همان سطح از کنترل کاربر که RX100 ارائه می دهد طراحی نشده اند.
کیفیت تصویر
امکان دارد ما در مورد کارآیی راحت دوربین تردیدهایی داشته باشیم اما تنها چند نگرانی درباره ی کیفیت تصویر RX100 داریم.
در بیشتر موارد دوربین عکس هایی تولید می کند که بهتر از چیزی هستند که شما از یک دوربین فشرده انتظار دارید.
پردازش JPEG خصوصا در حالت 1:1 دوست داشتنی نیست اما با 20 مگاپیکسل دلیلی وجود ندارد که به آن دقت کنیم. این دوربین مقدار زیادی از جزئیات را در اندازه های مشاهده معقول ارائه می دهد.
نورپردازی کاملا قابل اعتماد است و تنظیمات پیش فرض تصاویر تعادل مناسبی بین تصویر خنثی بودن و گیرایی تصویر برقرار می کند.
موقعیت هایی وجود دارد که در آنها رنگ قرمز بیش از حد در معرض نور قرار می گیرد و حالت clip رخ می دهد ، اما این موقعیت ها به ندرت پیش می آیند و نورپردازی دقیق تر و پردازش عکس می تواند بسیاری از عکس ها از این خطر محافظت کند. همچنین تعادل سفیدی تصویر به مزاج ما خوش آمد.
لنز RX100 تنها در حالت زاویه گسترده سریع هستند و این بدان معناست که هیچ دامنه ی واقعی برای عکاسی کم عمق وجود ندارد.
علاوه بر این کمبود فیلتر داخلی ND و اگر شما برای استفاده از تنظیمات F1.8 تلاش کنید ، به سرعت با محدودیت ISO 125 و حداکثر سرعت شاتر 1/20000 ثانیه مواجه می شوید. ترکیب F1.8 برای کار در نور کم مفید است.
کارآیی
RX100 به خوبی در دستان شما می نشیند و محل استراحت شست در پشت این نوید را به شما می دهد که می توانید جا دستی بسیار خوبی روی آن داشته باشید.
علیرغم اینکه به نظر می رسد نیازی به این مورد نیست اما ما متوجه شدیم که اضافه شدن یک جا دستی واسط دوربین را برای استفاده و نگه داشتن راحت تر کرده است.
بحث های زیادی در مورد ارگونومیک RX100 وجود دارد طراحی این دوربین کنترل خوبی برای شما فراهم می کند بدون اینکه بخواهید سطح دوربین را با دستگیره و دکمه ی کنترلی چرخان در اختیار داشته باشید. منوی Fn ، با قابلیت انتخاب 7 عملکرد جایی که شما انتخاب می کنید قرار می گیرد و این برای به دست گرفتن کنترل دوربین عالی است.
برای مثال به منظور اضافه کردن دسترسی به تنظیمات کیفیت تصویر برای دسترسی سریع تر به عملکرد های JPEG دوربینش مانند HDR است.
دکمه ی چرخان کنترل لنز RX100 اولین چیزی است که ما با حرکت آرام آن و کلیک نکردن بین موقعیت ها مواجه شدیم.
این برای تنظیم فوکوس یا زوم که متغیر هایی پیوسته هستند عالی است اما هنگام استفاده برای متغیر های گسسته مانند ISO ، جبران نوردهی ، سرعت شاتر یا دیافراگم ناامیدکننده است. با خاموش کردن صدای دوربین شما هیچ احساسی مبنی بر این که با چرخاندن دکمه ی کنترل اتفاقی می افتد ندارید.
این مورد و کمبود کنترل بر روی عملکرد انتهای پشتی دکمه ی چرخان باعث می شود دکمه ی چرخان کنترل کم اثر تر از چیزی که باید باشد بشود.
کلام پایانی
RX100 بسیار مورد ستایش قرار گرفته است و طراحی TARDIS مانندش بدین معنی است که دوربینی با قابلیت های بسیار زیاد در این جعبه ی کوچک قرار گرفته است.
این بدان معنی نیست که RX100 قصد دارد تا جای DSLR یا دوربین mirrorless سنسور بزرگتان را بگیرد.
دوربین RX100 فقط با کیفیت تصویر و انعطافی که سنسور ها و لنزهای قابل تعویض این دوربین ها فراهم می سازد نمی تواند رقابت کند. در همین حال عملکرد ضعیف دکمه ی چرخان این معنی را می دهد که این دوربین احتمالا آن چیزی نیست که عاشقش بشوید. موارد بسیار دیگری نیز مشاهده شده است که باید بهبود یابند اما همچنان این دوربین سزاوار احترام زیادی است.
به عنوان یک دوربین ثانویه تصاویر به قدری خوب هستند که شما به ندرت در موقعیت هایی که دوربین اصلیتان را به همراه ندارید ناامید خواهید شد.
قابلیت های فیلمبرداری این دوربین ارزش همراه داشتنش را دارد. به علاوه ، sweep panoramas و تصاویر HDR هنگام گرفتن تصاویر Raw با کنترل زیاد روی نورپردازی عکسبرداری را خوشایند می سازد ، این بدین معناست که شما با انتخاب متنوع تری از تصاویر و فیلم ها به خانه تان بر می گردید نسبت به اینکه با دوربین یکی از رقبا عکس بگیرید.
در مجموع ، این یک وسیله ی قابل اعتماد و انعطاف پذیر است که به شما به مقدار دلخواهتان اجازه ی کنترل می دهد. RX100 دوربین کاملی نیست اما فکر کردن به دوربین دیگری که چنین قابلیت هایی داشته باشد و همچنین در جیب جا شود سخت است. این دوربین را دست کم نگیرید.
Sony Cyber-shot DSC-RX100 دوربینی فشرده بر پایه ی سنسور CMOS 20 مگاپیکسلی است. این دوربین دارای یک لنز Zeiss 28-100 میلیمتری معادل لنز ثابت شده ی F1.8-4.9 همراه با ویژگی پوشش دهی Zeiss T* برای به حداقل رساندن بازتاب داخلی است.
با وجود در دسترس بودن دوربین های نسبتا کوچک mirrorless که سنسور های قدرتمندی دارند ( با قیمت های بسیار کم ) ، دوربین های فشرده علاقه مندان خاص خودشان را دارند.
امروزه بیشتر اسم های بزرگ در صنعت مدل هایی برای جذب کسانی که با یک DSLR راحت هستند اما چیزی می خواهند که حمل و نقلش ساده تر باشد ارائه می دهند. RX100 اولین ریسک Sony برای ورود به این بازار در سال 2004 بود.
ویژگی های کلیدی
- سنسور 1”-type Exmor CMOS ( 8.8 mm×13.2 ، نسبت ابعاد 3:2 )
- 20.2 میلیون پیکسل
- لنز 20-100 mm ، f/1.8-4.9 Carl Zeiss Vario-Sonnar T*
- ثابت سازی تصویر Steady-Shot
- ISO 125-6400 ( ISO 80 و ISO 100 قابل گسترش تا 25600 با استفاده از کاهش نویز multi—frame )
- تشخیص و ثبت چهره ( تا 8 چهره )
- دکمه ی چرخان کنترل پشتی و حلقه ی کنترل جلویی با قابلیت شخصی سازی
- تصویربرداری پیوسته با سرعت 10 فریم بر ثانیه در حالت Speed Priority
- صفحه نمایش LCD 3 اینچی WhiteMagic با 1.2 میلیون پیکسل
- 13 افکت تصویری ( با در نظر گرفتن تغییرات 27 افکت )
- ویژگی Memory Recall که تا 3 گروه از تنظیمات دلخواه را می تواند ذخیره کند
- ویدئو 1080p60 ، (AVCHD) با گزینه ی MP4
- میکروفون استریوی داخلی
- عمر باطری 330 عکس (CIPA)
دوربینی کوچک با سنسوری بزرگ
یک سنسور 1”-type دو برابر بزرگتر از سنسور دوربین Fujifilm X10 و 2.7 برابر بزرگتر از بیشتر دوربین های این رده است.
تنها دوربین قابل مقایسه با سنسوری بزرگتر Canon G1 X است که کیفیت تصویر فوق العاده ای ارائه می دهد اما با ظاهری حجیم تر و ابعاد بزرگتری که حاصل اندازه ی سنسورش است.
Sony می گوید حرف R در نامگذاری ها برای دوربین های با لنز کیفیت بالا در نظر گرفته شده ، مثل DSC-R1 ، گرچه تنها تشابه بین این دو قابلیت ضبط تصاویر RAW و بلندپروازی طراحی هایشان است.
در اصل شما می توانید علاقه مندان دوربین های فشرده را از نظر سبک بدنه ی دوربین تقسیم بندی کنید ، Canon S100 نمونه ای از سبک جمع و جور متداول و G12 نمونه ای از مدل بزرگتر با دکمه ی چرخان روکش دار و منظره یاب نوری tunnel-style. Sony تصمیم گرفته است تا دوربین های فشرده را گسترش دهد و به سمت لنزی می رود که به طور قابل ملاحظه ای هنگام زوم کردن آهسته می شود و بهتر از زوم های درخشان در مدل های Olympus XZ-1 ، Panasonic LX7 و Fujifilm X10 باشد.
این همان تعادلی است که Canon با دوربین پرطرفدار S100 انتخاب کرد اما این دوربین سنسوری به بزرگی RX100 ندارد.
علیرغم سنسور بزرگش ، RX100 همچنان کوچک است. RX100 کوچکترین دوربین فشرده در بازار نیست اما در جیب کت جا می شود و آن را یک دوربین دوم منحصر به فرد برای دارندگان DSLR می سازد.
عکسبرداری برای علاقه مندان
رابط کاربری RX100 این موضوع را روشن می سازد که Sony روی ساخت دوربینی برای خوشحال کردن علاقه مندان تمرکز کرده است.
تفاوت بین این رابط و رابط های فوکوس مبتدیانه مدل های Nikon 1 ( و دوربین های Sony NEX هنگام عرضه ی اولیه ) نمی توانست شدیدتر از این باشد.
RX100 با کنترل های دستی اش چندان فوق العاده نیست اما اکنون دکمه های چرخان کنترل کلید کاربرد آن است. علاوه بر این یک منوی عملکردی قابل شخصی سازی – که به شما اجازه می دهد چه تنظیمی را قابل دسترسی سریع کنید و به چه ترتیبی این کار را انجام دهید – و بدین ترتیب شما یک دوربین فشرده ی کاملا تحت کنترل دارید.
روشی که Sony این کار را انجام داده است یک توسعه برای گزینه های اضافه شده به دوربین های NEX است اما یادآور رابط کنترل Ricoh (محبوب ما روی دوربین های فشرده ی گرانقیمت) است.
این تفاوت ها از اولین دوربین های mirrorless وجود دارد. به طور مشخص Sony باور دارد که این مخاطبان عکاسی مفهومی هستند که یک دوربین دوم بدون تنش در مقابل رابط کاربری ساده یا هزینه کردن برای سیستم لنز ثانویه می خواهند.
کاملا واضح است که برخی از دارندگان دوربین های فشرده چیزی کوچک و با کیفیت بالا می خواهند اما خودشان را در زمره ی کسانی خواهند یافت که دوربین های لنز قابل تعویض می خرند ولی هرگز لنز های آن را عوض نمی کنند.
مزایا
- کیفیت تصویر عالی و عملکرد ISO فوق العاده قوی
- کیفیت و ویژگی های فیلم Class-leading
- درجه ی خوبی از شخصی سازی تنظیمات محبوب شما را دسترس تان قرار می دهد
- عملکرد سریع ، شامل فوکوس و تصویرگیری Raw
- عمر باطری خوب برای این کلاس از دوربین
- شارژ از طریق USB (باسرعت بالا) امکان مسافرت با وزن کمتری را فراهم می سازد.
- دکمه ی چرخان کنترلی بدون کلیک موجب عکسبرداری مبهم می شود
- سیستم اندازه گیری فلاش غیر قابل پیش بینی است
- کمبود فیلتر ND می تواند قابلیت استفاده از دیافراگم گسترده را محدود کند
- صفحه نمایش در نور مستقیم خورشید بسیار سخت دیده می شود ، علیرغم تکنولوژی WhiteMagic
- بدون آپشن رسمی برای قراردادن فیلتر ها درون لنز
- مبدل درونی فایل خام موجب اضافه شدن انعطاف می شود
- بازپخش به طور گیج کننده ای به قسمت های AVCHD ، MP4 و عکس تقسیم شده است
- تاخیر کسل کننده هنگام زوم در حالت بازپخش
- شارژ فقط از طریق USB استفاده از یک باطری جداگانه را ضروری می سازد
RX100 دوربینی است که نشان دهنده ی حضور یکی دیگر از تولیدکنندگان اصلی در بازار دوربین های فشرده ی گران قیمت است اما عمدتا به این دلیل است که این دوربین با فکر مهندسی ساخته شده است. Sony کار عظیمی برای قرار دادن یک سنسور بزرگ در یک دوربین کوچک انجام داده است که برای ناآگاهانی که این کار را نادیده می گیرند مانند سحر و جادو به نظر می رسد.
RX100 ممکن است نسبت به دوربین های فشرده ی سری ‘S’ Canon کاملا متفاوت به نظر بیاید چرا که تعادل کیفیت تصویر و قابلیت جا شدن در جیب S100 را به درخشان ترین دوربین در خودش تبدیل کرده است.
اما Sony با سنسور بسیار بزرگترش این درخشندگی را از هر نظر به جز قیمت کنار زده است. با داشتن حجمی سه برابر کوچکتر و یک لنز با شماره F مشابه ، RX100 به راحتی دوربین Canon را مغلوب می کند.
در حقیقت ، علیرغم ظواهر ، RX100 بیشتر از هر دوربینی با Canon G1 X تشابه دارد. از نظر فشردگی زوم ، G1 X تنها دوربینی است که از لحاظ کیفیت تصویر بهتر از RX100 می تواند باشد اما این دوربین از بسیاری جهات بسیار بزرگتر ، گران تر و کندتر است.
جالب است که تنها دوربین هایی که مانند این مدل کیفیت تصویر ، سرعت و اندازه را در تعادل نگه داشته اند دوربین های سیستم Nikon 1 هستند اما آنها هنوز به این اندازه کوچک نیستند و لنز های درخشان ندارند و برای فراهم کردن همان سطح از کنترل کاربر که RX100 ارائه می دهد طراحی نشده اند.
کیفیت تصویر
امکان دارد ما در مورد کارآیی راحت دوربین تردیدهایی داشته باشیم اما تنها چند نگرانی درباره ی کیفیت تصویر RX100 داریم.
در بیشتر موارد دوربین عکس هایی تولید می کند که بهتر از چیزی هستند که شما از یک دوربین فشرده انتظار دارید.
پردازش JPEG خصوصا در حالت 1:1 دوست داشتنی نیست اما با 20 مگاپیکسل دلیلی وجود ندارد که به آن دقت کنیم. این دوربین مقدار زیادی از جزئیات را در اندازه های مشاهده معقول ارائه می دهد.
نورپردازی کاملا قابل اعتماد است و تنظیمات پیش فرض تصاویر تعادل مناسبی بین تصویر خنثی بودن و گیرایی تصویر برقرار می کند.
موقعیت هایی وجود دارد که در آنها رنگ قرمز بیش از حد در معرض نور قرار می گیرد و حالت clip رخ می دهد ، اما این موقعیت ها به ندرت پیش می آیند و نورپردازی دقیق تر و پردازش عکس می تواند بسیاری از عکس ها از این خطر محافظت کند. همچنین تعادل سفیدی تصویر به مزاج ما خوش آمد.
لنز RX100 تنها در حالت زاویه گسترده سریع هستند و این بدان معناست که هیچ دامنه ی واقعی برای عکاسی کم عمق وجود ندارد.
علاوه بر این کمبود فیلتر داخلی ND و اگر شما برای استفاده از تنظیمات F1.8 تلاش کنید ، به سرعت با محدودیت ISO 125 و حداکثر سرعت شاتر 1/20000 ثانیه مواجه می شوید. ترکیب F1.8 برای کار در نور کم مفید است.
کارآیی
RX100 به خوبی در دستان شما می نشیند و محل استراحت شست در پشت این نوید را به شما می دهد که می توانید جا دستی بسیار خوبی روی آن داشته باشید.
علیرغم اینکه به نظر می رسد نیازی به این مورد نیست اما ما متوجه شدیم که اضافه شدن یک جا دستی واسط دوربین را برای استفاده و نگه داشتن راحت تر کرده است.
بحث های زیادی در مورد ارگونومیک RX100 وجود دارد طراحی این دوربین کنترل خوبی برای شما فراهم می کند بدون اینکه بخواهید سطح دوربین را با دستگیره و دکمه ی کنترلی چرخان در اختیار داشته باشید. منوی Fn ، با قابلیت انتخاب 7 عملکرد جایی که شما انتخاب می کنید قرار می گیرد و این برای به دست گرفتن کنترل دوربین عالی است.
دکمه ی چرخان کنترل لنز RX100 اولین چیزی است که ما با حرکت آرام آن و کلیک نکردن بین موقعیت ها مواجه شدیم.
این برای تنظیم فوکوس یا زوم که متغیر هایی پیوسته هستند عالی است اما هنگام استفاده برای متغیر های گسسته مانند ISO ، جبران نوردهی ، سرعت شاتر یا دیافراگم ناامیدکننده است. با خاموش کردن صدای دوربین شما هیچ احساسی مبنی بر این که با چرخاندن دکمه ی کنترل اتفاقی می افتد ندارید.
این مورد و کمبود کنترل بر روی عملکرد انتهای پشتی دکمه ی چرخان باعث می شود دکمه ی چرخان کنترل کم اثر تر از چیزی که باید باشد بشود.
کلام پایانی
RX100 بسیار مورد ستایش قرار گرفته است و طراحی TARDIS مانندش بدین معنی است که دوربینی با قابلیت های بسیار زیاد در این جعبه ی کوچک قرار گرفته است.
این بدان معنی نیست که RX100 قصد دارد تا جای DSLR یا دوربین mirrorless سنسور بزرگتان را بگیرد.
دوربین RX100 فقط با کیفیت تصویر و انعطافی که سنسور ها و لنزهای قابل تعویض این دوربین ها فراهم می سازد نمی تواند رقابت کند. در همین حال عملکرد ضعیف دکمه ی چرخان این معنی را می دهد که این دوربین احتمالا آن چیزی نیست که عاشقش بشوید. موارد بسیار دیگری نیز مشاهده شده است که باید بهبود یابند اما همچنان این دوربین سزاوار احترام زیادی است.
به عنوان یک دوربین ثانویه تصاویر به قدری خوب هستند که شما به ندرت در موقعیت هایی که دوربین اصلیتان را به همراه ندارید ناامید خواهید شد.
قابلیت های فیلمبرداری این دوربین ارزش همراه داشتنش را دارد. به علاوه ، sweep panoramas و تصاویر HDR هنگام گرفتن تصاویر Raw با کنترل زیاد روی نورپردازی عکسبرداری را خوشایند می سازد ، این بدین معناست که شما با انتخاب متنوع تری از تصاویر و فیلم ها به خانه تان بر می گردید نسبت به اینکه با دوربین یکی از رقبا عکس بگیرید.
در مجموع ، این یک وسیله ی قابل اعتماد و انعطاف پذیر است که به شما به مقدار دلخواهتان اجازه ی کنترل می دهد. RX100 دوربین کاملی نیست اما فکر کردن به دوربین دیگری که چنین قابلیت هایی داشته باشد و همچنین در جیب جا شود سخت است. این دوربین را دست کم نگیرید.
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
