گزارشی کامل درباره بمب افکن بی 1 لنسر

[Son of anarchy]

بی-۱ لنسر یک بمب افکن استراتژیک و چهار موتوره نیروی هوایی امریکا است که ازبال متحرک بهره میبرد. این بمب افکن توسط شرکت راکول ( اکنون بخشی از شرکت بوئینگ) ساخته شده است. بی-۱ محصول نیاز نیروی هوایی آمریکا به یک بمب افکن مافوق صوت و دوربرد است که باید جایگزینبی-52 میشد. نخستین مدل های این بمب افکن با نام بی-۱ ای در اوایل دهه هفتاد تولید شد اما ساخت آنها لغو و فقط 4 فروند از آنها ساخته شد. در اوایل دهه هشتاد مجدداً این بمب افکن با نام بی-۱ بی با تاکید بر سطح مقطع راداری کم مورد بازنگری قرار گرفته و در سال ۱۹۸۶ به عنوان یک بمب افکن اتمی وارد خدمت در نیروی هوایی آمریکا شد. این بمب افکن در دهه نود به بمب افکن متعارف تغییر کاربری داده و در سال ۱۹۹۸ در عملیات روباه صحرا در بمباران عراق شرکت کرد. در سال بعد در عملیات ناتو در کوزوو شرکت کرد و پس از آن به همراه نیروهای ناتو در افغانستان و عراق وارد عملیات نظامی گردید. با بازنشسته شدن ای اف111-راون در سال ۱۹۹۸ و بازنشسته شدن اف-14تام کت در سال ۲۰۰۶ در حال حاضر بی-۱ تنها هواپیمای در خدمت بال متحرک نیروی هوایی آمریکا است. در آخرین برآورد ارزش ۱۰۰ فروند از این بمب افکن به همراه تجهیزات آن حدود ۲۰/۵ میلیارد دلار تخمین زده شد.

عملیات ها

بی-۱ لنسر از سال ۱۹۸۵ تا سال ۱۹۹۷ در نقش بمب افکن اتمی به ایفای نقش میپرداخت. با پایان یافتن جنگ سرد نقش لنسر به عنوان بمب افکن اتمی نیز پایان یافت و در سال ۱۹۹۰ با دو مورد آتش سوزی در موتور این بمب افکن کلیه پرواز های آنها در نقش بمب افکن اتمی لغو شد و با تعمیر و بازگشت مجدد به نیروی هوایی نقش بسزایی در جنگ خلیج فارس در سال ۱۹۹۱ ایفا کردند. سپس از این بمب افکن در گارد هوایی ملی آمریکا استفاده شد. عملیات نظامی بعدی در سال ۱۹۹۸ و حمله به زیرساخت های عراق توسط آمریکا و انگلیس بود و پس از آن در سال ۱۹۹۹ به همراه نیروهای متحد در بالکان حضور فعال داشت. در جنگ افغانستان در سال ۲۰۰۱ و سپس اشغال عراق در سال ۲۰۰۳ این بمب افکن حضوری پر رنگ داشته و بسیاری از نقش های بمب افکن قدیمی بی-۵۲ را بر عهده گرفت. آخرین مورد عملیات نظامی بمب افکن بی-۱ لنسر به سال ۲۰۱۱ و حمله به لیبی و سرنگونی رژیم معمر قذافی برمیگردد.

مشخصات عمومی

مشخصات عمومی

خدمه: ۴ فرمانده هواپیما، خلبان، افسر سیستم های دفاعی و افسر سیستم های تهاجمی
طول: ۱۴۶ فیت (۴۴/۵ m)
پهنای بال: ** باز شده: ۱۳۷ فیت (۴۱/۸ متر)
جمع شده: ۷۹ فیت (۲۴.۱ m)
ارتفاع: ۳۴ فیت (۱۰/۴ m)
بال: مساحت ۱٬۹۵۰ فیت مربع (۱۸۱/۴ m²)
وزن خالی: ۱۹۲۰۰۰ پوند (87,100 kg)
وزن بارگیری: ۳۲۶۰۰۰ پوند (۱۴۸۰۰۰ kg)
بیشینه وزن برخاست: ۴۷۷۰۰۰ پوند (216,400 kg)
پیشرانه: ۴× جنرال الکتریک اف-۱۰۱ جی‌ای-۱۰۲توربوفن با پس‌سوز
نیرو ی خشک: ۱۴۶۰۰ پوند (64.9 kN) هرکدام
نیرو با پس سوز ۳۰۷۸۰ پوند (136.92 kN) هرکدام
عملکرد

سرعت بیشینه: ۱/۲۵ ماخ (830 mph, 1340 km/h) at high altitude
شعاع عملیاتی: ۲۹۹۳ ناتیکال مایل (3,445 mi, 5,543 km)
برد ترابری: ۶۴۷۸ ناتیکال مایل (7,456 mi, 11,998 km)
سقف پروازی: ۶۰۰۰۰ فیت (18,000 m)
بارگیری بال: ۱۶۷ پوند بر فیت مربع (816 kg/m²)
نسبت نیرو به وزن: ۰/۳۸
جنگ‌افزار

جایگاه‌ها: دارای ۶ جایگاه خارجی حمل تسلیحات و ۳ مخزن داخلی حمل بمب.
بمبها: ** ۸۴×ام کا-۶۲ مین دریایی
۲۴×ام کا-۶۵ مین دریایی
۳۰×سی بی یو ۹۷/۸۷/۸۹
۳۰×سی بی یو ۱۰۵/۱۰۴/۱۰۳
۲۴×جی بی یو ۳۱
۱۵×جی بی یو-۳۸
۲۴×ام کا-۸۴
۱۲×ای جی ام-۱۵۴
۹۶×جی بی یو-۳۹
۲۴×ای جی ام-۱۵۸
۲۴×بی-۶۱ بمب اتمی
۲۴×بی-۸۳ بمب اتمی