رستم اميربختياري

[tyjtfhdhr]

رستم امير بختياري پسر يوسف امير مجاهد[sup]1[/sup] در سال 1295 خورشيدي در چهارمحال بختياري به دنيا آمد. تحصيلات ابتدايي را در بختياري و تحصيلات متوسطه را در مدرسه فرهنگ اصفهان و کالج آمريکايي تهران به پايان رسانيد. پس از آن در سال 1322 در رشته حقوق تهران فارغ‌التحصيل شد. وي بعد از پايان تحصيلات تا سال 1330 به کار وکالت دادگستري اشتغال داشت.[sup]2[/sup] پس از آن در فروردين همين سال به خدمت دربار شاهنشاهي درآمد و به رياست دفتر ثريا بختياري، همسر شاه منصوب شد. از سال 1331 تا 1334 شمسي آجودان کشوري محمدرضا پهلوي بود و به او عنوان "جناب" دادند.[sup]3[/sup]برادران وي جمشيد، شکرالله و رحيم اميربختياري بودند.

 

[4978- 11ع]

 

[rtl]اميربختياري در سال 1335 در دوره نوزدهم قانونگذاري با کسب 18437 راي و در سال 1329 در انتخابات مجدد در دوره بيستم با کسب 13121 راي از شهرکرد (بختياري) به نمايندگي مجلس شوراي ملي انتخاب گرديد.[sup]4[/sup][/rtl]

[rtl] [/rtl]

[rtl]پس از پايان دوره بيستم مجلس، وي در شهريور 1341 به سمت رئيس تشريفات دربار منصوب شد. او از اعضاي فعال حزب مردم و نماينده فراکسيون اين حزب در دو دوره نمايندگي بود و در باشگاه ايران و حزب رستاخيز نيز عضويت داشته است.[/rtl]

[rtl] [/rtl]

[rtl]در سال 1357 به سمت قائم مقام رئيس کل تشريفات دربار منصوب شد.[sup]5[/sup] او از حيث سياسي طرفدار سياست غرب و رژيم پهلوي و انگليس بوده و به پاس خدمت به اين رژيم نشان "رستاخيز" دريافت نموده است. همچنين مشاراليه از بختياريهاي وابسته به دربار پهلوي بوده و به لحاظ ارتباطي که با تيمور بختيار داشته از نظر ساواک تحت مراقبت قرار داشته است. وي عضو جمعيت فراماسونري لژ تهران نيز بوده و در سال 1357 جزو ليست بانک مرکزي که مقادير قابل توجهي ارز از مملکت خارج نموده‌اند قرار داشته است. [sup]6[/sup][/rtl]

[rtl] [/rtl]

[rtl]
[/rtl]

[4986- 11ع]

[rtl][color][size][font]
[/font][/size][/color][/rtl]

 

[rtl]وي در دوره خدمت خود نائل به دريافت نشانها و مدالهاي ذيل گرديد: کوکب اردن هاشمي (1342)، مايو ـ آرژانتين (1343)، اطريش (1343)، جمهوري تونس (1343)، سنت اولاف نروژ (1343)، ريوبرانکو برزيل (1344)، پرچم جمهوري ملي مجارستان (1345)، کراون تايلند (1346)، متليک دوم اتيوپي (1347)، نهضت کوکب اردن هاشم (1347)، استحقاق سوريه و ستاره پاکستان (1351)، النيلين سودان (1352)، پرچم يوگسلاوي با تاج طلا و عمان (1352)، پيش‌آهنگي (1353)، اسپانيا (1354)، مدال پهلوي، استحاق مصر، وشاح‌الملک عبدالعزيز و استحقاق قطر (1355)، مريت ساحل عاج (1356)، لياقت (سنگال)، العلومي مغرب، فرانسيسکو دو ميرانداي ونزوئلا، دانمارک. [sup]7[/sup][/rtl]