21-09-2014، 21:17
به نــام خدا
سلــــام !
سپــاس نمیخــوام ! [ فقط بخــونید ]
یه قسمتش از خودمــه !
بازم میگم فقط بخونید اگه وقتشو دارید !
خوش اومدید !
مهـــم نیســـت [ زندگیــتاטּ ] خــوب اـωـت یــا بد !
هر روز را با [ قلبۓ شڪًـرگذار ] بیدار شوید
و از اینڪًــــہ هنوز [ نفـس ] میڪًـشید خدارا [ ωـپاـs ] گویید !
[ و بــاز هم به نــام او ]
زنــدگۓ مטּ مــآله منــه !
خُبـ بالاخره خودم ساختمش دیگــه !
آخــه میدونۓ زندگۓ مـטּ آســوטּ نبوده !!
یــه جاهایۓ دلــم شڪًـسته !!
یــه جاهایۓ آروم آروم زیر اشڪًـام دفـטּ شدم !
ولــۓ خُب زندگۓ بالا پاییـטּ داره !
قربوטּ خدا برم ڪًـــه مسیر زندگیم همیشه یڪًـساטּ بوده [ سربالایۓ ]
مטּ زمیـטּ زیاد خوردم امــا خودم بلند شدم !!
گریه زیاد ڪًـردم اما خودم اشڪًـامو پاڪً ڪًـردم !
زیاد نارو خوردم اما خودم رفاقتامو پاڪً ڪًـردم !
نذاشتم ڪًـسۓ واســه ۓ دلداریم عیـטּ سگ دروغ بگه !
فلسفۓ نیستم !
اهل طاعت اوטּ دنیا و پاداشاشم نه ...
ولۓ زندگۓ میڪًـنم !
چه زیبا میگفت بزرگۓ :
مهم نیست زیبا باشۓ زیبا اینه ڪًـه مهم باشۓ ! حتۓ براۓ یه نفر ... مـטּ براۓ خودم مهمم !
هر روز شیرۓ بدنبال شڪًـار یه آهو میره !
آهو با اینڪًـه میدونه شڪًـار میشه اما به زندگیش ادامه میده !!
شیرم با اینڪًـه میدونه آهو خیلۓ سریعتر میدوه اما هر روز اینڪًـارو تڪًـرار میڪًـنه !
مهم نیست شیر باشۓ یــا آهو !
مهم اینه ڪًـه از زندگیت نا امید نشۓ .. باهرشڪًـست یادت بیفته یه چیز بزرگ یاد گرفتۓ !
مهم اینه ڪً اگه اسمت تولیست باشه !
خیالت راحت باشه ڪً تو دفتر رنگیـטּ ڪًـماטּ خدا جا دارۓ !
بعضۓ چیزارو باید فراموش ڪًـرد ..
[ حتۓ با گریــه ]!
[زندگۓ خودمه ]اگه دوست داشته باشم با [ گریه ] عوضش میڪًـنم !
نمیذارم [دلسوزۓ ]هرڪًـسۓ زندگیمو عوض ڪًـنه !
نا امیدۓ خودم مۓ ارزه به دلسوزیاۓ دیگراטּ !
[تنهاییام] مۓ ارزه به اینڪًـه[ تـטּ هایۓ ]رو اذیت ڪًـنم !
شاید خیلۓ [ازاد] نباشم !!
[ولۓ فڪًـرم ازاده] !!
هر روز [ صب ] ڪً از خواب پا میشم به یاد روزایۓ زندگۓ میڪًـنم ڪًـه [قراره ] بیاטּ !
روزایۓ ڪً [خودم میسازم] و قرار نیست از چیـטּ بیاد !
حرفــم اینــه درسته مـטּ [خوب نیستم] !!
[ ولۓ خودمم ! ]
چیزایۓ ڪًـه [خودم دوست دارمو] برا خودم میسازم !
[مقصد]
مال ِ شهر ِ قصّه ۓ ِ[ بچّه گی] ها ست [|:]
[[دنیاۓ ِ آدم بزرگ ها ]]
فقط جادّه دارد ...!
به فڪًـر [جاده ۓ روبروت] باش !
ایـטּ یعنۓ [ زندگۓ ] !
[زندگۓ به سبڪً من] !
ایـטּ روزها همه ۓ آدما [ درد ] دارند !!
[ درد پول ] [ درد عشق ] [ درد تنهایۓ ]
ایـטּ روزها چقدر یادماטּ میرود [ زندگۓ ڪًـنیم ]
آرام [ ؟ ]
[آرام ] براۓ چه باید گرفت ؟
وقتۓ [ بمیریم ]، خود به خود [ آرام ] مۓ گیریم
پیش از [ آنڪًـه بمیریم ] ڪًـه نباید بمیریم
[ زندگۓ ما آدم ها ] حڪًـایت یخ فروشۓ است !!
ڪًـه از او [پرسیدند]
[فروختۓ ؟]
گفت : نخریدند، [ولۓ تمام شد]
در هر[3] ثانیه یڪًـۓ تو دنیا[ مۓ میره]
[1،2،3] الاטּ یڪًـۓ مرد!
[یادت باشه] یڪًـۓ از ایـטּ [سه ثانیه ه]ا سهم ماست !!!
پ๛ قبل از اینڪًـه به[ 3 ] برسیم قدر [نعمت زندگی] رو بدونیم
و برای[ زندگۓ ابدی] توشه بیندوزیم ...
[یڪً ... دو ... سه ...]
اگر بدانید [بسیارۓ از] مردم هزاراטּ بار بیشتر
به [ یڪً سردرد معمولۓ ] خود اهمیت مۓ دهند
تا به خبر مرگ [مـטּ] و [شما ]،
دیگر [ نگراטּ ] نخواهید شد ڪًـه
درباره [شما] چه [فڪًـرۓ] مۓ ڪًـنند!
شجاع باش
حتۓ اگر [ قلباً شجاع ] نیستۓ ؛ وانمود ڪًـטּ ڪًـه هستۓ ...
هیچڪًـ๛ نمۓ تواند تفاوت بیـטּ ایـטּ دو را تشخیص دهد.
[ممڪًـن] است به [آرامۓ ]راه بروم
اما هیچگاه[ عقب ]نخواهم رفت؛
مگر زمانۓ ڪًـه خود را [آماده پرش] طول ببینم .
پرسیدند : خیلے [سخت ]می گذرد ، چـه باید کرد ؟
گفت: خودت که می گویی ، [سخت مےگذرد] ، سخت کــه نمی ماند!
پس [خـــدا را شکــر ]کــه می گذرد و نمی ماند ...
[تلنگر ]کوچکی است بــاران
وقتی [فراموش] میکنیم
[آسمان کجاست] ...
[ایستادگی] ڪًـטּ ؛
و[ ایستادگۓ ]ڪًـטּ ...
و به[ یاد] داشته باش
ڪًـه[ لشڪًـرۓ از ڪًـلاغها ]،
جرات نزدیڪً شدטּ به[ مترسڪًـۓ ]
ڪًـه [ایستادگی] را فقط به نمایش مۓ گذارد ندارند.
برآنچه گذشت ، آنچه شڪًـست ، آنچه نشد ...
[حسرت نخور ]؛
[زندگی] اگر آساטּ بود با [گریه] آغاز نمیشد ...
[زندگۓ میڪًـنم ]...
حتۓ اگر [بهتریـטּ هایم ]را از دست بدهم!!!
چوטּ این[ زندگۓ ڪًـردن] است ڪًـه [بهتریـטּ هاۓ دیگر] را برایم میسازد
بگذار هر چه[ از دست میرود] برود؛
مטּ آטּ را میخواهم ڪًـه به[ التماس] آلوده نباشد،
[ حتۓ زندگۓ را .]
برایم نوشته بود :
گاهۓ اوقات [دستهایم ]به [آرزوهایم] نمۓ رسند
شاید چوטּ [آرزوهایم] بلندند ...
ولۓ [درخت سرسبز و شاداب] صبرم مۓ گوید :
[امیدی] هست ؛ چوטּ [خدایۓ ]هست ...
آرۓ ، وچه [زیبا ]نوشته بود ...
همواره با خود [ تڪًـرار ]میڪًـنم،
امیدۓ هست ؛ چوטּ [خدایی] هست .
[هميشه]
به |كسي| فكر كـטּ ڪًـه [ تو ] رو | دوست | دارد،
نه كسي كه تو [ دوستش ] داري!
چه |رنجی| است [لذت ها] را [تنها] بردن،
و چه [زشت ] است | زیبایے | ها را [ تنها ] دیدטּ
و چه بدبختے آزار دهنده اے ست تنها خوشبخت بودن!
یا به اندازه [ آرزوهایتاטּ ] تلاش ڪًـنید،
یا به اندازه [تلاشتان] آرزو...
|هیچ چیز| در ایטּ دنیا واقعا [خراب] نیست
حتے ساعتے ڪًـه از [ڪًـار افتاده]
در روز 2 [ بار] ساعت را [درست] نشاטּ میدهد.