چه كساني نبايد دوچرخه سواري كنند؟!

[~ERFAN~]

دوچرخه‌سواری از ورزش‌هایی است كه با فعالیت سوخت‌وساز هوازی ضمن تقویت عضلات شرایط تنفسی و قلبی عروقی را بهبود می‌بخشد.

محدودیت دوچرخه‌سواری جز بیماری‌های داخلی یعنی تنفسی و قلبی برای كسانی هست كه دچار آرتروز شدید مفاصل زانو هستند. برای كودكان تقریبا هیچ محدودیتی وجود ندارد و همچنین برای زنان و مردان انجام این ورزش به یك اندازه توصیه می‌شود.

اگر شخص شرایط خاصی ندارد كه فعالیت ورزشی برایش محدویت داشته باشد دوچرخه‌سواری هیچ ضرر خاصی ندارد. محدودیت برای انجام ورزش دوچرخه‌سواری در مورد بیماری‌های قلبی و عروقی در شرایطی است كه نارسایی خاصی دارند این‌گونه افراد در هوای آلوده نباید دوچرخه‌سواری كنند. در بقیه موارد كه شخص مشكلی در مفاصل زانو، مچ‌پا و لگن ندارد، انجام دوچرخه‌سواری مشكلی ندارد.

در دوچرخه‌سواری حرفه‌ای مانند هر ورزش حرفه‌ای دیگر رعایت نكات آمادگی یعنی گرم كردن با نرمش ملایم، انجام دوچرخه‌سواری و بعد سرد كردن بدن برای جلوگیری از فشار به عضلات و دردهای عضلانی لازم است. میزان دوچرخه‌سواری مانند هر ورزش دیگری با سن، توانایی فیزیكی و آمادگی بدنی ارتباط مستقیمی دارد و با تمرینات مداوم می‌توان این توانایی را بالاتر برد.

برای دوچرخه‌سواران حرفه‌ای در دوره‌‌های آموزش، شیوه‌های استفاده از دوچرخه برای آسیب كمتر مفاصل و عضلات آموزش داده می‌شود.
اشكالاتی كه در ورزش طولانی با دوچرخه به وجود می‌آید مانند هر ورزش دیگری خستگی عضلانی و بیش از توان عضلات از آنها كار كشیدن است كه سبب گرفتگی‌های عضلانی یا به ندرت آسیب الیاف عضلانی مانند كشیدگی یا پارگی عضلات می‌شود.