04-09-2014، 12:31
به نقل از خبرآنلاین، بعد از گلایه رو در روی امید نوروزی به وزیر،نوبت والیبالی ها رسید. دو برد مقابل تیم های پرآوازه والیبال دنیا،آن قدر کار بزرگی بود که ملی پوشان انتظار پاداش یا حتی یک پیام تبریک خشک و خالی باشند.انتظار توجه. اما هیچ خبری نشد. هیچ خبری نشد تا آنها هم از بی توجهی ها دلخور شوند.بعداز برد امریکا ،قهرمان لیگ جهانی والیبال دیگر تاب نیاوردند و حرفهایشان سرریز کرد.گلایه هایی که خیلی هم بیراه نیست. چرا با چهارمی آنها در لیگ جهانی خیلی عادی برخورد شد، انگار که برای اولین بار نیست.
عادل غلامی سرعتی زن تیم ملی والیبال حرف دلش را این طور می زند:«شاید موقعیت خوبی نباشد برای طرح گلایه ولی نمی توانم نگویم.وقتی کسی کار خوبی انجام می دهد دوست دارد ثمره اش را هم ببیند. هیچ رشته ای مثل والیبال تورنمنت در دنیا ندارد. ما همه برای موفقیت ، افتخار آفرینی و شادی ملت دوری از خانواده و بقیه سختی ها را تحمل می کنیم ،همه از جان ودل مایه می گذاریم و جلوی تیم های باسابقه دنیا نتیجه می گیریم اما مسئولان کاملا چشمهایشان را بسته اند و انگار والیبال را نمی بینند. نمی دانم شاید هم برایشان مهم ینست . این بی توجهی تنها مارا دلسرد می کند.»
مجتبی میرزاجان پور دریافت کننده تیم ملی والیبال هم جور دیگری حرف غلامی را تایید می کند: «از مسئولان می خواهیم ما را حمایت کنند . همه اش وعده ندهند. برای چهارمی لیگ جهانی به ما گفتند روی سکو بروید پاداش می دهیم. در حالی که والیبال اولین ورزش گروهی است که در دنیا چهارم شده. مسئولان کم لطفی می کنند به والیبال.»
آنها سال قبل با نهمی در اولین تجربه لیگ جهانی ، حواله اتومبیل پاداش گرفتند اما امسال با چهارمی دستشان خالی ماند. البته وزیر ورزش با صعود تیم به دور نهایی لیگ جهانی سر و ته همه قول و قرارها را با پاداش 10 سکه هم آورد.سید محمد موسوی بهترین مدافع روی تور دنیا از این بابت خیلی گلایه دارد:« اما یک مساله در لیگ جهانی از طرف مسئولان رعایت نشد . سال قبل رئیس جمهور قبلی لطف داشت.با اینکه مقام انچنانی نگرفته بودیم ، به خاطر شاد کردن مردم سنگ تمام گذاشت برای بچه ها .بچه ها هم راضی بودند و همه تلاششان کردند و در جام ملتهای آسیا با یک ست باخته قهرمان شد. اما امسال چهارم شدیم و رنگ پاداش یک ریالی را هم ندیدیم.»
امیر غفور پشت خط زن تیم ملی والیبال جور دیگری حرفهای سید را تکمیل می کند:« تیم ما بعداز چهارمی فوتسال ،تنها تیمی است که با چهارمی لیگ جهانی ، بهترین مقام را گرفت. چه اتفاقی افتاد؟ حالا دیگر آنقدر بردها عادی شده که حتی از پیام تبریک هم خبری نیست .خیلی بد است. ما توقع داریم . مردم برای این برد کلی ما را حمایت می کنند اما مسئولان علاوه بر تبریک جور دیگری هم تلافی کنند. نه اینکه یکسری قولهایی دادند و بعداز آن هم آب از آب تکان نخورد. ما هنوز پاداش جام ملتهای اسیای دوبی را هم نگرفته ایم. درحالی که می گویند مزد کارگر را قبل از خشک شدن عرقش باید داد. الان اگر پاداش بدهند لذت بخش است.»
والیبالی ها وقتی دلخورتر می شوند که یادشان می آید ،فوتبالیست ها در جام جهانی پاداش یک مساوی را جرینگی گرفتند اما خودشان برای لیگ جهانی تنها وعده و وعید شنیدند و بس.10 سکه پاداش صعود به دور نهایی هم حتی چیزی زیادی از هزینه بلیت و رفت و برگشت عبدالرضا علیزاده به ارومیه برای دیدار با زن و بچه اش در 6 ماه اردو نشینی اش هم نبود.سید می گوید:« عبدالرضا 7 میلیون و 200 هزار تومان در این 6 ماه بلیت گرفته رفته ارومیه برای دیدن خانواده اش بعد وزیر10 تا سکه داده اند. ما هم در این مدت که دریافتی نداشته ایم در همه سفرها از جیب خرج کرده ایم.خود من 30-40 میلیون هزینه کرده ام. فکر می کنم با پاداش ما در ادامه مسابقات قهرمانی جهان و اینچه اون بهتر نتیجه می گیریم. ما حالا دو بازی بزرگ را بردیم که خودمان هم باورمان نمی شود اما دریغ از هیچی. فوتبال در جام جهانی برای باختش 10 هزار دلار پاداش دادند. بدهند اما بهتر نیست یه ذره کمتر از فوتبالی ها هم به ما پاداش بدهند؟ به اندازه نشاط عمومی که بین مردم به وجود می آوریم.»
با این حرفها حالا باید متوجه شد که وقتی بازیکنان بعداز لیگ جهانی حرف از خستگی و بی انگیزگی می زدند، به چه دلیل است.از بی توجهی. میرزاجان پور می گوید :« فکر می کنید خستگی بچه ها به چه چیزی برمی گردد؟ ما مدام تمرین کرده ایم اما هیچی ندیده ایم. به جز قول. همان طور که مسئولان برد می خواهند از ما و با یک باخت از ما ناامید می شوند ،بهتر نیست انها هم وعده هایشان را عملی کنند.وگرنه دیگر نباید انتظار افتخار آفرینی داشته باشند.»
عادل غلامی سرعتی زن تیم ملی والیبال حرف دلش را این طور می زند:«شاید موقعیت خوبی نباشد برای طرح گلایه ولی نمی توانم نگویم.وقتی کسی کار خوبی انجام می دهد دوست دارد ثمره اش را هم ببیند. هیچ رشته ای مثل والیبال تورنمنت در دنیا ندارد. ما همه برای موفقیت ، افتخار آفرینی و شادی ملت دوری از خانواده و بقیه سختی ها را تحمل می کنیم ،همه از جان ودل مایه می گذاریم و جلوی تیم های باسابقه دنیا نتیجه می گیریم اما مسئولان کاملا چشمهایشان را بسته اند و انگار والیبال را نمی بینند. نمی دانم شاید هم برایشان مهم ینست . این بی توجهی تنها مارا دلسرد می کند.»
مجتبی میرزاجان پور دریافت کننده تیم ملی والیبال هم جور دیگری حرف غلامی را تایید می کند: «از مسئولان می خواهیم ما را حمایت کنند . همه اش وعده ندهند. برای چهارمی لیگ جهانی به ما گفتند روی سکو بروید پاداش می دهیم. در حالی که والیبال اولین ورزش گروهی است که در دنیا چهارم شده. مسئولان کم لطفی می کنند به والیبال.»
آنها سال قبل با نهمی در اولین تجربه لیگ جهانی ، حواله اتومبیل پاداش گرفتند اما امسال با چهارمی دستشان خالی ماند. البته وزیر ورزش با صعود تیم به دور نهایی لیگ جهانی سر و ته همه قول و قرارها را با پاداش 10 سکه هم آورد.سید محمد موسوی بهترین مدافع روی تور دنیا از این بابت خیلی گلایه دارد:« اما یک مساله در لیگ جهانی از طرف مسئولان رعایت نشد . سال قبل رئیس جمهور قبلی لطف داشت.با اینکه مقام انچنانی نگرفته بودیم ، به خاطر شاد کردن مردم سنگ تمام گذاشت برای بچه ها .بچه ها هم راضی بودند و همه تلاششان کردند و در جام ملتهای آسیا با یک ست باخته قهرمان شد. اما امسال چهارم شدیم و رنگ پاداش یک ریالی را هم ندیدیم.»
امیر غفور پشت خط زن تیم ملی والیبال جور دیگری حرفهای سید را تکمیل می کند:« تیم ما بعداز چهارمی فوتسال ،تنها تیمی است که با چهارمی لیگ جهانی ، بهترین مقام را گرفت. چه اتفاقی افتاد؟ حالا دیگر آنقدر بردها عادی شده که حتی از پیام تبریک هم خبری نیست .خیلی بد است. ما توقع داریم . مردم برای این برد کلی ما را حمایت می کنند اما مسئولان علاوه بر تبریک جور دیگری هم تلافی کنند. نه اینکه یکسری قولهایی دادند و بعداز آن هم آب از آب تکان نخورد. ما هنوز پاداش جام ملتهای اسیای دوبی را هم نگرفته ایم. درحالی که می گویند مزد کارگر را قبل از خشک شدن عرقش باید داد. الان اگر پاداش بدهند لذت بخش است.»
والیبالی ها وقتی دلخورتر می شوند که یادشان می آید ،فوتبالیست ها در جام جهانی پاداش یک مساوی را جرینگی گرفتند اما خودشان برای لیگ جهانی تنها وعده و وعید شنیدند و بس.10 سکه پاداش صعود به دور نهایی هم حتی چیزی زیادی از هزینه بلیت و رفت و برگشت عبدالرضا علیزاده به ارومیه برای دیدار با زن و بچه اش در 6 ماه اردو نشینی اش هم نبود.سید می گوید:« عبدالرضا 7 میلیون و 200 هزار تومان در این 6 ماه بلیت گرفته رفته ارومیه برای دیدن خانواده اش بعد وزیر10 تا سکه داده اند. ما هم در این مدت که دریافتی نداشته ایم در همه سفرها از جیب خرج کرده ایم.خود من 30-40 میلیون هزینه کرده ام. فکر می کنم با پاداش ما در ادامه مسابقات قهرمانی جهان و اینچه اون بهتر نتیجه می گیریم. ما حالا دو بازی بزرگ را بردیم که خودمان هم باورمان نمی شود اما دریغ از هیچی. فوتبال در جام جهانی برای باختش 10 هزار دلار پاداش دادند. بدهند اما بهتر نیست یه ذره کمتر از فوتبالی ها هم به ما پاداش بدهند؟ به اندازه نشاط عمومی که بین مردم به وجود می آوریم.»
با این حرفها حالا باید متوجه شد که وقتی بازیکنان بعداز لیگ جهانی حرف از خستگی و بی انگیزگی می زدند، به چه دلیل است.از بی توجهی. میرزاجان پور می گوید :« فکر می کنید خستگی بچه ها به چه چیزی برمی گردد؟ ما مدام تمرین کرده ایم اما هیچی ندیده ایم. به جز قول. همان طور که مسئولان برد می خواهند از ما و با یک باخت از ما ناامید می شوند ،بهتر نیست انها هم وعده هایشان را عملی کنند.وگرنه دیگر نباید انتظار افتخار آفرینی داشته باشند.»