ادعا:
هولوکاست نه میلیون ایرانی به دست بریتانیای کبیر. اهمیت رضا شاه را بیشتر درک کنیم. آیا می دانید هولوکاست واقعی در ایران رخ داده است؟ از قحطی بزرگ در ایران چه میدانید؟ آیا میدانید مابین سالهای ۱۹۱۷ تا ۱۹۱۹ بیش از چهل درصد جمعیت ایران جان خود را از دست دادند؟ طی سالهای ۱۹۱۷ تا ۱۹۱۹ ایران با وجود اعلام بیطرفی در جنگ جهانی اول، بیشترین آسیب را از این جنگ ویرانگر دید و در حدود نیمی از جمعیت کشور قربانی مطامع کشورهای بزرگ و استعمارگر آن دوران شدند. اسناد این قتل عام قریب به ده میلیون نفری همچنان در ردیف اسناد طبقه بندی شده و سری انگلستان قرار دارد و این کشور هنوز هم از انتشار آنها ممانعت میکند. گزارش زیر با توجه به کتاب «قحطی بزرگ» نوشتهی دکتر محمد قلی مجد تنظیم شده است که یکی از منابع انگشتشمار موجود دربارهی هولوکاست نه میلیون نفری ایرانیان بوده و با استناد به اظهارات شاهدان و برخی اسناد تاریخی در دسترس نوشته شده است.
در این باره بسیاری از سایت های داخلی، وبلاگ ها و صفحات مختلف سخن گفته اند. برای نمونه رجا نیوز را ببینید.
اما ایرادات این ادعا چیست؟ ۱- هولوکاست به نسلکشی و کشتار برنامهریزی شده انسانها به دلایلی خاص اطلاق میشود که در این مورد اصولاً این نام وجاهت ندارد. همچنین عکس مربوط به این ادعا جعلی و مربوط به نسلکشی ارامنه در دولت عثمانی است. ۲- در تاریخ فوق در ایران سیستم آمارگیری شکل نگرفته بوده و تمامی آمارهای موجود بر اساس شاخصها و برآوردهای بعدی است. طبق برآورد رسمی مرکز آمار ایران، کل جمعیت ایران در آن سالها بین نه تا ده میلیون نفر بوده است! لذا بر اساس این ادعا تعداد مرگ و میر، بیش از جمعیت ایران بوده!
مقــالهی دکتر حسینی دربارهی جمعیت نگاری ایران در سایت سازمان جمعیت شناسی ایران. این مقاله از آنجا اهمیت میابد که مؤید آمار مرکز مطالعات جمعیت آسیا و اقیانوسیه است.
۳- عباس میلانی (استاد دانشگاه ملی ایران- شهید بهشتی کنونی - استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران و محقق فعلی در دانشگاه استنفورد) در کتاب خود مینویسد:
در این دوران که مصادف با جنگ جهانی بود علیرغم اعلام بیطرفی در جنگ از سوی حکومت ایران، بخشهایی از ایران توسط نیروهای روسیه و انگلیس اشغال شده بود. در همین زمان درگیریهای قبیلهای نیز قدرت مرکزی را در ایران ضعیف کرده بود. همزمان اپیدمی آنفلوانزای اسپانیایی که باعث مرگ صد میلیون نفر در سراسر جهان شد در ایران شیوع پیدا کرد. هر چند تعداد ایرانیانی که در این زمان کشته شدند محل مناقشهاست. اما متخصصان چنین پیشنهاد میکنند که مجموعهای از قطحی، مالاریا، آنفولانزا و اعتیاد فراگیر به تریاک سبب نرخ غیرعادی مرگ و میر در ایران شده بود.
میروشنکف در کتاب خود بنام «ایران در جنگ جهانی اول» تعداد کشته شدگان ناشی از قحطی و بیماری را در حد چندهزار نفر میداند و مینویسد:
جنگ جهانی اول برای مردم ایران بداقبالیها و مشقات بیشماری به همراه آورد. مناطق وسیعی در اثر جنگ تخریب شده، دهها هزار ایرانی دچار قحطی شدند یا پس از بیماری مردند. بسیاری زندگی خود را در اثر عملیات نظامی از دست دادند و یا خسارت دیدند. در نگاه به گذشته، حتی اکنون نیز سخت است بتوان گفت چگونه ایران میتوانست لطمهی کمتری ببیند. دفاع از تمامیت ملی در برابر دستاندازیهای قدرتهای بزرگ که هر کدام تسلط بر ایران را پاداشی در نبرد برای مستعمرات جدید و حوزههای نفوذ خود میدیدند، ناممکن بود. <ایران در جنگ جهانی اول، میروشنکف، ترجمه دخانیاتی، تهران ۱۳۴۴>
۴- تمامی این تاریخ غیر مستند از کتاب «قحطی بزرگ» نوشتهی دکتر محمدقلی مجد سرچشمه میگیرد. این کتاب بنا به ادعای ایشان از اسناد منتشر شدهی امریکا نشأت گرفته، اما مرجعی آن را تأیید نمیکند! اسناد طبقهبندی شدهی بریتانیا (همانگونه که از نامش پیداست) اصولاً قابل دسترسی برای ایشان نیست. مورخ دیگری این نظرات را تأیید نکرده و البته نوشته و مستند داخلی از مجموعهی مورخان و نویسندگان ایرانی در آن سالها موجود نیست. ۵- افشین مرعشی در مقالهای در مجلهی تخصصی دانشگاه کمبریج دربارهی دکتر مجد مینویسد:
استفاده مجد از خاطرات پدرش، محمدعلی مجد، مرزهای بین خاطره و تاریخ را کمرنگ کرده هدف مستقل بودن تاریخ را زیر سؤال می برد، ولی او این کار را آن قدر خلاقانه و به نحوی انجام می دهد که تاریخ اصلاحات ارضی را روشن می کند. برخی نقل قولهای خانوادگی او به روایت اش ضربه می زند.
۶- سایت های داخلی هم مانند دکتر مجد، دول انگلیس و امریکا را مسئول لاپوشانی این آمار دانسته و معتقدند رقم واقعی بیش از این بوده اما به جهت ممانعت از تعقیب قضایی در دادگاههای بیناللملی هیچگاه منتشر نشده است. برای این ادعا اما مستندات کافی ارائه نشده و گویا بر توهم توطئه و سیاسیکاری تکیه شده است. ۷- برخی منتقدان کتاب دکتر مجد، تحقیقات او را جهتدار و فاقد بیطرفی دانستهاند. آنها او را متهم کردهاند که اسنادی را انتخاب کرده که به شکلی جهتدار حرف او را اثبات کند و کل اسناد موجود را استفاده نکرده است. ۸- در تاریخ شفاهی ما نیز به این مسئله اشاره نشده است. در واقع کشته شدن نیمی از مردم یک کشور در حافظهی ملت خواهد ماند و سینه به سینه نقل خواهد شد. ۹- شایان ذکر است که قرارداد معروف ۱۹۱۹ با انگلیس هم تقریباً همزمان با این ادعا اتفاق افتاده و یک پای این قرارداد ننگین هم دولت بریتانیا بوده است. این واقعه به صورت کامل در تاریخ آمده و بزرگانی همچون مصدق، دولت آبادی، مشیرالدوله و عبدالله مستوفی در این باره مبارزاتی داشته اند. چگونه وقتی ریز اتفاقات این قرارداد کاملاً موجود است، با وجود چنین افراد با سابقه ای در آن دوران چنین فاجعه ای با این ابعاد از خاطرات و اسناد محو شده؟! گرچه در خاطرات برخی از آنها به قحطی در آن ایام اشاراتی شده، اما ارقام ابداً به چند میلیون نزدیک نیست. همچنین باید گفت کشور پهناوری همچون ایران همواره بستر قحطیهای منطقهای و محدود بوده است؛ لذا خاطرات غیر مستند را نمیتوان به کل کشور تعمیم داد. در پایان میتوان گفت: مسلماً در این سالها مرگ و میرهای جدی ناشی از قحطی و بیماریهای واگیر وجود داشته است که این قحطی جدای از وقوع جنگ جهانی اول ناشی از عوامل طبیعی همچون خشکسالی نیز بوده است. نمیتوان نقش عوامل اشغال کننده از جمله روسیه و انگلیس را در کمبود غذا و دارو نادیده گرفت، اما به قول یکی از دوستان «به نظر میرسد این نُه میلیون چند تایی صفر اضافه دارد!» به روز رسانی 21 اردیبهشت 1392: بسیاری از اعضا اما با روایتهای شفاهی از نیاکان خود مبنی بر وجود قحطی معتقد بودند که تاریخ دستکاری شده یا اسناد مرکز اسناد ایران چیز دیگری را گواهی میکند. در همین راستا چندی پیش گروهی از پژوهشگران تاریخ به دعوت «انجمن ایرانی تاریخ» و با همکاری پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی در ساختمان مرکز اسناد و کتابخانه ملی ایران گردهم آمدند و نشستی با عنوان «پیامدهای جنگ جهانی اول و قحطی در ایران» برگزار کردند. لینک زیر نتیجه تحقیقات آنان است که گفته های مارا تایید میکند دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
http://www.entekhab.ir/fa/news/110534
هولوکاست ایرانی مستندات کافی ندارد!
منبع: gomaneh.com
هولوکاست نه میلیون ایرانی به دست بریتانیای کبیر. اهمیت رضا شاه را بیشتر درک کنیم. آیا می دانید هولوکاست واقعی در ایران رخ داده است؟ از قحطی بزرگ در ایران چه میدانید؟ آیا میدانید مابین سالهای ۱۹۱۷ تا ۱۹۱۹ بیش از چهل درصد جمعیت ایران جان خود را از دست دادند؟ طی سالهای ۱۹۱۷ تا ۱۹۱۹ ایران با وجود اعلام بیطرفی در جنگ جهانی اول، بیشترین آسیب را از این جنگ ویرانگر دید و در حدود نیمی از جمعیت کشور قربانی مطامع کشورهای بزرگ و استعمارگر آن دوران شدند. اسناد این قتل عام قریب به ده میلیون نفری همچنان در ردیف اسناد طبقه بندی شده و سری انگلستان قرار دارد و این کشور هنوز هم از انتشار آنها ممانعت میکند. گزارش زیر با توجه به کتاب «قحطی بزرگ» نوشتهی دکتر محمد قلی مجد تنظیم شده است که یکی از منابع انگشتشمار موجود دربارهی هولوکاست نه میلیون نفری ایرانیان بوده و با استناد به اظهارات شاهدان و برخی اسناد تاریخی در دسترس نوشته شده است.
در این باره بسیاری از سایت های داخلی، وبلاگ ها و صفحات مختلف سخن گفته اند. برای نمونه رجا نیوز را ببینید.
اما ایرادات این ادعا چیست؟ ۱- هولوکاست به نسلکشی و کشتار برنامهریزی شده انسانها به دلایلی خاص اطلاق میشود که در این مورد اصولاً این نام وجاهت ندارد. همچنین عکس مربوط به این ادعا جعلی و مربوط به نسلکشی ارامنه در دولت عثمانی است. ۲- در تاریخ فوق در ایران سیستم آمارگیری شکل نگرفته بوده و تمامی آمارهای موجود بر اساس شاخصها و برآوردهای بعدی است. طبق برآورد رسمی مرکز آمار ایران، کل جمعیت ایران در آن سالها بین نه تا ده میلیون نفر بوده است! لذا بر اساس این ادعا تعداد مرگ و میر، بیش از جمعیت ایران بوده!
مقــالهی دکتر حسینی دربارهی جمعیت نگاری ایران در سایت سازمان جمعیت شناسی ایران. این مقاله از آنجا اهمیت میابد که مؤید آمار مرکز مطالعات جمعیت آسیا و اقیانوسیه است.
۳- عباس میلانی (استاد دانشگاه ملی ایران- شهید بهشتی کنونی - استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران و محقق فعلی در دانشگاه استنفورد) در کتاب خود مینویسد:
در این دوران که مصادف با جنگ جهانی بود علیرغم اعلام بیطرفی در جنگ از سوی حکومت ایران، بخشهایی از ایران توسط نیروهای روسیه و انگلیس اشغال شده بود. در همین زمان درگیریهای قبیلهای نیز قدرت مرکزی را در ایران ضعیف کرده بود. همزمان اپیدمی آنفلوانزای اسپانیایی که باعث مرگ صد میلیون نفر در سراسر جهان شد در ایران شیوع پیدا کرد. هر چند تعداد ایرانیانی که در این زمان کشته شدند محل مناقشهاست. اما متخصصان چنین پیشنهاد میکنند که مجموعهای از قطحی، مالاریا، آنفولانزا و اعتیاد فراگیر به تریاک سبب نرخ غیرعادی مرگ و میر در ایران شده بود.
میروشنکف در کتاب خود بنام «ایران در جنگ جهانی اول» تعداد کشته شدگان ناشی از قحطی و بیماری را در حد چندهزار نفر میداند و مینویسد:
جنگ جهانی اول برای مردم ایران بداقبالیها و مشقات بیشماری به همراه آورد. مناطق وسیعی در اثر جنگ تخریب شده، دهها هزار ایرانی دچار قحطی شدند یا پس از بیماری مردند. بسیاری زندگی خود را در اثر عملیات نظامی از دست دادند و یا خسارت دیدند. در نگاه به گذشته، حتی اکنون نیز سخت است بتوان گفت چگونه ایران میتوانست لطمهی کمتری ببیند. دفاع از تمامیت ملی در برابر دستاندازیهای قدرتهای بزرگ که هر کدام تسلط بر ایران را پاداشی در نبرد برای مستعمرات جدید و حوزههای نفوذ خود میدیدند، ناممکن بود. <ایران در جنگ جهانی اول، میروشنکف، ترجمه دخانیاتی، تهران ۱۳۴۴>
۴- تمامی این تاریخ غیر مستند از کتاب «قحطی بزرگ» نوشتهی دکتر محمدقلی مجد سرچشمه میگیرد. این کتاب بنا به ادعای ایشان از اسناد منتشر شدهی امریکا نشأت گرفته، اما مرجعی آن را تأیید نمیکند! اسناد طبقهبندی شدهی بریتانیا (همانگونه که از نامش پیداست) اصولاً قابل دسترسی برای ایشان نیست. مورخ دیگری این نظرات را تأیید نکرده و البته نوشته و مستند داخلی از مجموعهی مورخان و نویسندگان ایرانی در آن سالها موجود نیست. ۵- افشین مرعشی در مقالهای در مجلهی تخصصی دانشگاه کمبریج دربارهی دکتر مجد مینویسد:
استفاده مجد از خاطرات پدرش، محمدعلی مجد، مرزهای بین خاطره و تاریخ را کمرنگ کرده هدف مستقل بودن تاریخ را زیر سؤال می برد، ولی او این کار را آن قدر خلاقانه و به نحوی انجام می دهد که تاریخ اصلاحات ارضی را روشن می کند. برخی نقل قولهای خانوادگی او به روایت اش ضربه می زند.
۶- سایت های داخلی هم مانند دکتر مجد، دول انگلیس و امریکا را مسئول لاپوشانی این آمار دانسته و معتقدند رقم واقعی بیش از این بوده اما به جهت ممانعت از تعقیب قضایی در دادگاههای بیناللملی هیچگاه منتشر نشده است. برای این ادعا اما مستندات کافی ارائه نشده و گویا بر توهم توطئه و سیاسیکاری تکیه شده است. ۷- برخی منتقدان کتاب دکتر مجد، تحقیقات او را جهتدار و فاقد بیطرفی دانستهاند. آنها او را متهم کردهاند که اسنادی را انتخاب کرده که به شکلی جهتدار حرف او را اثبات کند و کل اسناد موجود را استفاده نکرده است. ۸- در تاریخ شفاهی ما نیز به این مسئله اشاره نشده است. در واقع کشته شدن نیمی از مردم یک کشور در حافظهی ملت خواهد ماند و سینه به سینه نقل خواهد شد. ۹- شایان ذکر است که قرارداد معروف ۱۹۱۹ با انگلیس هم تقریباً همزمان با این ادعا اتفاق افتاده و یک پای این قرارداد ننگین هم دولت بریتانیا بوده است. این واقعه به صورت کامل در تاریخ آمده و بزرگانی همچون مصدق، دولت آبادی، مشیرالدوله و عبدالله مستوفی در این باره مبارزاتی داشته اند. چگونه وقتی ریز اتفاقات این قرارداد کاملاً موجود است، با وجود چنین افراد با سابقه ای در آن دوران چنین فاجعه ای با این ابعاد از خاطرات و اسناد محو شده؟! گرچه در خاطرات برخی از آنها به قحطی در آن ایام اشاراتی شده، اما ارقام ابداً به چند میلیون نزدیک نیست. همچنین باید گفت کشور پهناوری همچون ایران همواره بستر قحطیهای منطقهای و محدود بوده است؛ لذا خاطرات غیر مستند را نمیتوان به کل کشور تعمیم داد. در پایان میتوان گفت: مسلماً در این سالها مرگ و میرهای جدی ناشی از قحطی و بیماریهای واگیر وجود داشته است که این قحطی جدای از وقوع جنگ جهانی اول ناشی از عوامل طبیعی همچون خشکسالی نیز بوده است. نمیتوان نقش عوامل اشغال کننده از جمله روسیه و انگلیس را در کمبود غذا و دارو نادیده گرفت، اما به قول یکی از دوستان «به نظر میرسد این نُه میلیون چند تایی صفر اضافه دارد!» به روز رسانی 21 اردیبهشت 1392: بسیاری از اعضا اما با روایتهای شفاهی از نیاکان خود مبنی بر وجود قحطی معتقد بودند که تاریخ دستکاری شده یا اسناد مرکز اسناد ایران چیز دیگری را گواهی میکند. در همین راستا چندی پیش گروهی از پژوهشگران تاریخ به دعوت «انجمن ایرانی تاریخ» و با همکاری پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی در ساختمان مرکز اسناد و کتابخانه ملی ایران گردهم آمدند و نشستی با عنوان «پیامدهای جنگ جهانی اول و قحطی در ایران» برگزار کردند. لینک زیر نتیجه تحقیقات آنان است که گفته های مارا تایید میکند دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
http://www.entekhab.ir/fa/news/110534
هولوکاست ایرانی مستندات کافی ندارد!
منبع: gomaneh.com