آلزایمر

[Mᴏʙɪɴᴀ]

در این مقاله شما با بیماری آلزایمر آشنا شده و روش های پیشگیری و مراقبت از این بیماری را خواهید آموخت

آیا این می تواند آلزایمر باشد؟

 

برای بسیاری از عزیزان ما این امکان وجود دارد که با بالا رفتن سن تا حدی فراموش‌کار شوند. بنابراین ما چگونه می‌توانیم یک مسئله‌ی مضر وابسته به سن را از مشکلی جدی تر مانند آلزایمر تشخیص دهیم؟ یک نفر از 8 نفر افراد 65 ساله و مسن تر این بیماری را دارند. در مراحل اولیه ممکن است آلزایمر برای خانواده یا دوستان مشهود نباشد. اما چندین هشدار اولیه وجود دارد که می‌توانید از آن‌ها استفاده کنید.

 

علائم هشداری:

حافظه و صحبت کردن

 

در بسیاری از مبتلایان به مراحل اولیه آلزایمر،حافظه‌ی بلندمدت دست‌نخورده مانده و حافظه‌ی کوتاه مدت آسیب می‌بیند. نزدیکان شما ممکن است مکالمه هایشان با شما را فراموش کنند. او ممکن است سؤالاتی که تازگی به او جواب داده‌اید را باز هم بپرسد. این بیماری حرف زدن را هم مشکل دار می‌کند بنابراین شخص بیمار ممکن است برای یادآوردن کلمات رایج تلاش کند.

 

 رفتار

 

علاوه بر از دست دادن حافظه، آلزایمر ممکن است باعث گیجی و تغییر رفتاری شود. شخص مورد علاقه‌ی شما ممکن است در مکان‌های آشنا گم شود. نوسان حالات روحی و قضاوت ضعیف در کنار بهداشت کم، از موارد رایج هستند. افرادی که همیشه بسیار شیک و مطابق مد لباس می پوشیده‌اند ممکن است حالا لباس‌های لک دار پوشیده و موهایی کثیف داشته باشند.

 

به علائم بی‌توجه نباشید

 

اگر چه روبرویی با احتمال اینکه شخص مورد علاقه‌ی شما به آلزایمر مبتلا شده دشوار است اما بهتر است هرچه زودتر با پزشک مشاوره‌ کنید. برای اینکه اولاً، ممکن است تشخیص آلزایمر نباشد و علائم به دلیل بسیاری از بیماری‌های قابل‌درمان دیگر مانند عدم تعادل تیروئید باشد. ثانیاً، اگر آلزایمر تشخیص داده شد، درمان آن زمانی که بیماری در مراحل اولیه است، بهتر جواب خواهد داد.

 

تشخیص آلزایمر

 

هیچ آزمون ساده‌ای برای تشخیص آلزایمر وجود ندارد، بنابراین پزشک به گفته‌های شما درباره‌ی تغییرات در رفتار و حالات فرد مبتلا گوش می‌دهد. یک آزمون وضعیت روحی یا تست های سنجشی می‌تواند به ارزیابی وضعیت روحی بیمار و حافظه‌ی کوتاه مدت کمک کند. بعلاوه، تست های عصبی یا اسکن مغزی ممکن است برای رفع احتمال وجود مشکلات دیگر مانند ضربه مغزی یا تومور استفاده شود. این آزمون‌ها می‌تواند اطلاعات دیگری درباره‌ی مغز را فراهم کند.

 

آلزایمر و مغز

 

بیماری آلزایمر سبب مرگ سلول‌های عصبی و از بین رفتن بافت مغز می‌شود. هرچه بیماری پیشرفت می‌یابد، بافت مغزی منقبض و چروک شده و شکمچه ی  مغز( حفره‌هایی در مغز که حاوی مایع مغزی نخاعی است) بزرگ‌تر می‌شود. این آسیب‌ها سبب قطع ارتباط بین سلول‌های مغز شده و به حافظه، سخنرانی و قوه‌ی ادراک صدمه می زند.

 

پیشرفت آلزایمر: منتظر چه چیزی باشیم

 

پیشرفت آلزایمر در هر فردی متفاوت است. در برخی بیماران این علائم به سرعت بدتر شده و در طول چند سال سبب از بین رفتن حافظه و گیجی می‌شود. در دیگران ممکن است این بیماری تدریجی بوده و 20 سال طول بکشد تا به این مرحله برسند. زمان میانگین زنده ماندن پس از تشخیص بیماری حدود 3 تا 9 سال است.

 

آلزایمر چگونه بر زندگی روزانه تأثیر می‌گذارد

 

از آنجایی که آلزایمر به تمرکز تأثیر می‌گذارد، ممکن است بیماران توانایی مدیریت کارهای روزانه‌ی خود مانند آشپزی یا پرداخت قبض‌ها را نداشته باشند. یک مطالعه نشان می دهد که داشتن مشکل پرداخت قبوض و وام ها، جزء اولین علامت آلزایمر است. هرچه علائم بدتر می‌شود، شخص ممکن است افراد یا مکان‌های آشنا را کمتر تشخیص بدهد. او ممکن است به راحتی گم شده و یا از ابزار به شیوه‌ای نامناسب استفاده کند، مانند شانه کردن موها با چنگال. بی‌اختیاری، مشکلات تعادل و فراموشی زبان در مراحل پیشرفته رایج هستند.

 

آلزایمر و رانندگی

 

هماهنگی ضعیف، از دست دادن حافظه و گیجی، ترکیبی خطرناک را در پشت فرمان ماشین ایجاد می‌کند. اگر فکر می‌کنید که شخص مورد علاقه‌ی شما نباید رانندگی کند، دلیل آن را توضیح دهید. اگر او گوش نداد، از پزشک بخواهید برای این کار قدمی بردارد. لازم است یک برنامه‌ی جایگزین برای نیازهای نقل و انتقال شخص فراهم کنید.

 

آلزایمر و ورزش

 

ورزش می‌تواند به افراد مبتلا به آلزایمر در نگهداری از قدرت ماهیچه و تناسب کمک کند. این کار به تقویت روحیه و کاهش نگرانی کمک می‌کند. با پزشک ورزش‌های مناسب را چک کنید. فعالیت‌های تکراری مانند راه رفتن و یا حتی شستن لباس‌ها می‌تواند بهترین راه برای احساس آرامش باشد.

 

داروهای آلزایمر

 

هیچ درمانی برای بیماری آلزایمر پیدا نشده و هیچ راهی برای آهسته کردن سرعت آسیب عصب‌های داخل مغز شناخته نشده است. اما داروهای متفاوتی وجود دارد که به حفظ وضعیت روحی و آهسته کردن پیشرفت بیماری کمک می‌کنند. اگر در طول مراحل اولیه‌ی بیماری این درمان‌ها انجام شود، شخص مورد علاقه‌ی شما ممکن است بتواند مستقل مانده و کارهای روزانه را برای زمان طولانی تری انجام دهد.

 

نقش فرد مراقب

 

به عنوان مراقب یک فرد مبتلا به آلزایمر، ممکن است مجبور به کارهای زیادی شوید آشپزی، رانندگی، محاسبات. درحالی‌که مجبور هستید برنامه‌ی غذایی و مسائل مالی را هم مدیریت کنید. شخص بیمار را تشویق کنید تا بعضی کارها را مستقل انجام دهد. ممکن است برچسب زدن به کابینت‌ها و چسباندن یادداشت‌هایی برای کارهای روزانه به شما کمک کند.

 

چالش‌هایی در مراقبت

 

در مراحل اولیه‌ی آلزایمر، بیمار اغلب می‌فهمد چه اتفاقی می‌افتد و ممکن است خجالت‌زده یا نگران باشد. مراقب علائم افسردگی باشید زیرا اغلب با دارو قابل کنترل هستند. در مراحل پیشرفته‌تر شخص ممکن است پارانویید یا پرخاشگر شود و حتی شما را برانگیخته و عصبانی کند. به یاد داشته باشید که بیماری دلیل این تغییر است. بی‌درنگ پزشک را از این رفتار پرخاشگرانه مطلع سازید.

 

سندرم غروب آفتاب

 

بعضی از بیماران آلزایمر هنگام غروب آفتاب پریشان می‌شوند. این پریشانی در سراسر بعدازظهر و حتی در طول کل شب ادامه می یابد. دلیل آن ناشناخته است، اما راه‌هایی برای کاهش این تنش وجود دارد. خانه را روشن نگه داشته و قبل از غروب پرده‌ها را بکشید. سعی کنید فرد مورد علاقه‌ی خود را با یک فعالیت مورد علاقه‌اش یا یک برنامه‌ی تلویزیونی سرگرم کنید. مصرف کافئین را از بعد از صبحانه محدود کنید.

 

وقتی شخص نزدیکتان شما را نمی‌شناسد

 

خیلی از افراد مبتلا به آلزایمر در به یادآوردن نام‌ها مشکل‌دارند حتی افراد بسیار نزدیک خانواده. یک راه موقت قرار دادن عکس افراد خانواده و دوستان با نوشتن نام‌هایشان در زیر آن است. در نهایت، شخص بیمار چهره‌ی افراد را هم تشخیص نداده و حتی با افرادی خیلی نزدیک مانند غریبه‌ها رفتار میکند. این زمان می‌تواند زمانی اضطراب‌آور و ترسناک برای کلیه‌ی افراد خانواده، خصوصاً پرستاران دائمی باشد.

 

علائم هشداری فشار بر روی فرد مراقب

 

نگهداری از بیمار آلزایمری از نظر روحی و جسمی سخت است. نشانه‌هایی از این فشار عبارت‌اند از:

1. عصبانیت، ناراحتی و نوسان خلق و خوی
2. سر درد یا درد در پشت
3. دشواری در تمرکز
4. دشواری در خوابیدن
   
   
   

 

مراقبت کردن از پرستار

 

برای جلوگیری از خسته شدن و فرسودگی برای پرستاری، حداقل روزی چند دقیقه را صرف انجام کار مورد علاقه‌ی خود کنید. با دوستان خود در ارتباط مانده و هر زمان که ممکن است به تفریح بپردازید. یک فامیل یا دوستی را بیابید که حمایتگر شما باشد. شما همچنین می‌توانید از طریق یک انجمن آلزایمر به یک گروه پشتیبانی آنلاین و یا محلی از مراقبان بپیوندید.

 

اسناد ضروری

 

زمانی که نزدیکان شما هنوز شما قادر به گرفتن تصمیم‌های مهم است، با یک وکیل برای طراحی رهنمودهای پیشرفته تماس بگیرید. این‌ها اسنادی قانونی هستند که گویای اولویت‌های بیمار برای درمان دارویی و کارهای زمان مرگ است. بیمار باید شخصی را تعیین کند تا تصمیمات مراقبت از سلامتی او را گرفته و در این رابطه دارایی او را مدیریت کند. این کار زمانی که شخص بیمار قادر نیست خواسته‌هایش را مطرح کند از سردرگمی افراد جلوگیری می‌کند.

 

مراقبت در خانه

 

بسیاری از بیماران ترجیح می‌دهند تا زمان ممکن در خانه‌ی خود بمانند. متأسفانه آن‌ها ممکن است در مراحل پیشرفته‌ی بیماری در پوشیدن لباس یا حمام رفتن مشکل داشته باشند. یک شخص کمکی می‌تواند به فرد در بهداشت و سایر کارهای روزانه یاری برساند.

 

امکانات کمکی زندگی

 

شاید زمانی برسد که دیگر نتوان از شخص بیمار در خانه مراقبت کرد. اگر او نیاز به مراقبت 24 ساعته ندارد، سازمان های کمک به زندگی گزینه‌ی مناسبی است. این سازمان ها برای آن ها محلی برای زندگی، غذا و سایر فعالیت‌ها را فراهم می‌کند، اما از پرستار خانگی ارزان‌تر است. در صورتی که بیمار دچار حالات و رفتارهای خشن شده است، دنبال مرکزی باشید که واحد مراقبت ویژه 24 ساعته داشته باشد.

 

مرحله‌ی نهایی بیماران آلزایمر

 

افرادی که در مرحله‌ی پیش‌رفته‌ی آلزایمر هستند ممکن است توانایی راه رفتن، حرف زدن و یا واکنش نشان دادن به دیگران را از دست بدهند. سرانجام ممکن است بیماری مانع فعالیت‌های حیاتی مانند بلعیدن شود. در این مرحله پزشکان مراقبت در بیمارستان را موثر تر می‌دانند، زیرا امکان تجویز مسکن ها و مراقبت ویژه از بیماران در آنها راحت تر انجام می شود.

 

کمک به کودکان برای کنار آمدن با بیمار

 

وقتی یک عضو خانواده به آلزایمر مبتلا می‌شود ممکن است کودکان گیج شده، ترسیده یا به او بی‌میل شوند. به آن‌ها بگویید که این احساسات عادی است و به سؤالاتشان درباره‌ی بیماری با صداقت پاسخ دهید. به کودک کمک کنید تا خاطرات شادش از آن شخص را به خاطر بیاورد.

 

خطر ابتلا به آلزایمر را کاهش دهیم

 

اگر شما از یک شخص مبتلا به آلزایمر نگه‌داری می‌کنید شاید بخواهید بدانید که آیا راهی برای کاهش احتمال ابتلا به آن وجود دارد یا خیر. تحقیقات در این زمینه در حال انجام است، اما رژیم غذایی درست و ورزش یک راه حل برای حل این مشکل است. تحقیقات نشان داده است که در میان افرادی با رژیم غذایی مدیترانه‌ای، که سرشار از سبزی‌ها، ماهی و آجیل است، احتمال ابتلا به آلزایمر کمتر است. تحقیقات نشان می‌دهد افرادی که فعال‌ترند خطر آلزایمر در آن‌ها خیلی کمتر است.