19-08-2014، 14:44
: قدمت حضور شيعه در ايران
مدعيان اين معنا كه ايجاد يا رواج تشيع در ايران ابتدإ به دست صفويه بوده است, سخت در اشتباه و خطا هستند. تشيع قرن ها پيش از صفويه در ايران نفوذ كرده بود.
قبل از صفويان چندين حكومت قوى در ايران با خصوصيت شيعى به روى كار آمدند مانند علويان طبرستان, سربداران خراسان و مهم تر آل بويه كه قدرتش بسيار بيشتر از دولت صفويه بوده است طورى كه بر جان و مال خليفه عباسى در بغداد مسلط بوده اند(4). در آن زمان نه شيخ صفى الدين وجود داشت و نه طايفه صفويه و نه شاه اسماعيل! معزالدوله احمد از قدرتمندترين امراى آل بويه كه ايران و بغداد را تحت اختيار داشت, از خلافت عباسى متنفر گشته در صدد برانداختن آن برآمد. يكى از علماى بزرگ علوى را فرا خواند و به او پيشنهاد قبول خلافت كرد تا حق به حق دار برسد اما علوى با دلايل منطقى نپذيرفت و معزالدوله را از دست زدن به چنين كارى جهت ممانعت از خون ريزى و جنگ هاى تحميلى برحذر داشت(5). گويا اراده الهى بر اين تحقق يافته بود كه اين شجره خبيثه, بر دست چشم باداميها كه بر تيغ شمشيرشان خون تازه نمى خشكيد, از بين بروند!
مدعيان اين معنا كه ايجاد يا رواج تشيع در ايران ابتدإ به دست صفويه بوده است, سخت در اشتباه و خطا هستند. تشيع قرن ها پيش از صفويه در ايران نفوذ كرده بود.
قبل از صفويان چندين حكومت قوى در ايران با خصوصيت شيعى به روى كار آمدند مانند علويان طبرستان, سربداران خراسان و مهم تر آل بويه كه قدرتش بسيار بيشتر از دولت صفويه بوده است طورى كه بر جان و مال خليفه عباسى در بغداد مسلط بوده اند(4). در آن زمان نه شيخ صفى الدين وجود داشت و نه طايفه صفويه و نه شاه اسماعيل! معزالدوله احمد از قدرتمندترين امراى آل بويه كه ايران و بغداد را تحت اختيار داشت, از خلافت عباسى متنفر گشته در صدد برانداختن آن برآمد. يكى از علماى بزرگ علوى را فرا خواند و به او پيشنهاد قبول خلافت كرد تا حق به حق دار برسد اما علوى با دلايل منطقى نپذيرفت و معزالدوله را از دست زدن به چنين كارى جهت ممانعت از خون ريزى و جنگ هاى تحميلى برحذر داشت(5). گويا اراده الهى بر اين تحقق يافته بود كه اين شجره خبيثه, بر دست چشم باداميها كه بر تيغ شمشيرشان خون تازه نمى خشكيد, از بين بروند!