17-08-2014، 19:45
منطقه ای که با نام پروس شناخته می شود ، منطقه بزرگی از شمال شرقی آلمان امروز را شامل می شود. بخشهایی از این ناحیه تاریخی اکنون در لهستان نیز واقع است. به لحاظ جغرافیایی این منطقه از آلمان دارای سرحدات و مرزهای طبیعی مشخصی نیست تا آن را از همسایگانش را جدا سازد ؛ به همین دلیل ، از گذشته تا امروز ساکنان این ناحیه برای حفظ مالکیت خود بر سرزمینشان دست به جنگهای متعددی زده اند.
پروس از آن جهت حائز اهمیت است که شالوده و بنیان آلمان معاصر را می توان در آن جست. برای قرون متمادی ، پروس سرزمینی کم اهمیت به شمار می رفت اما از قرن 18 میلادی به بعد ، تحت رهبری خاندان هوهنزولرنتبدیل به قطب سیاسی و نظامی آلمان گردید.
این منطقه در قرن 7 میلادی سکونتگاه قبایل کافر پروسی بود. این اقوام که دائماً با همسایگان مسیحی خود در جنگ بودند ، سرانجام در اوایل قرن 13 میلادی مسخر شدند. در سال 1226 شوالیههای تتونیک که یک گروه مذهبی-نظامی قدرتمند بودند ، وارد پروس شدند. در اثر تلاشهای این گروه ، پروسیها به مسیحیت گرویدند.
در سال 1454 میلادی مردم پروس با حمایت لهستان موفق با شکست دادن شوالیههای تتونیک و بیرون راندن آنان از سرزمینشان شدند. پروس به دو بخش سلطنتی و دوکنشین تقسیم شد. منطقه دوکنشین پروس به خاک لهستان انضمام یافت.
در جریان اصلاحات مذهبی در اروپای قرن 16 میلادی ، بسیاری از مردم پروس به مذهب پروتستان گرویدند. حاکمان محلی پروس به تدریج بر قدرت خود افزودند. خصوصاً گرویدن آنان به مذهب جدید باعث شد که از لهستانیهای کاتولیک استقلال نسبی یابند.
در سال 1525 فردی از خاندان هوهنزولرن به نام آلبرت به حکومت پروس رسید. از این زمان تا سال 1918 میلادی نوادگان او ابتدا بر پروس و بعدها بر کلیه آلمان سلطنت کردند.
قدرت پادشاهی پروس به قدری افزایش یافت که در سال 1700 میلادی ، توانست با اعطای امتیازاتی به لهستان ، از قدرت حاکمیت این کشور مستقل شود. در همین سده فردریک کبیر - شاه پروس - اقدام به گسترش قلمرو دولتش کرد. فردریک کبیر ، که یکی از بزرگترین سرداران نظامی تاریخ جهان به حساب می آید - ظرف 46 سال سلطنت خویش قلمرو پروس را 3 برابر کرد و این کشور را به یکی از قدرتهای اصلی در اروپا تبدیل کرد.
فردریک کبیر
پروس در جریان جنگهای انقلاب فرانسه و سپس جنگهای ناپلئونی به دشمنی با فرانسه برخاست و عاقبت در 1815 موفق به شکست کامل امپراتور فرانسه ، ناپلئون بناپارت ، شد. در اواسط قرن نوزدهم ، حکومت پروس به سلطنت مشروطه همراه با مجلس قانونگذاری تبدیل شد.
پادشاه پروس - ویلهلم اول - با حمایت صدراعظم آهنین خود ، اوتو فون بیسمارک ، توانست ایالات پراکندهی آلمانی را تحت پرچم پروس گرد هم آورده و امپراتوری آلمان را تاسیس کند. نقطه عطف این رویداد ، پیروزی بر نیروهای فرانسوی در جنگ فرانسه و پروس به سال 1871 میلادی بود. این جنگ آلمان را به یک قدرت جهانی مبدل ساخت.
اوتو فون بیسمارک ملقب به صدراعظم آهنین
طی جنگ جهانی اول (1914-1918) ، امپراتوری آلمان متحمل شکست شد و فروپاشید. با پایان جنگ ، دوباره پروس به دو بخش تقسیم گردید و نیمی از آن در خاک لهستان قرار گرفت.
پس از شکست آلمان در جنگ جهانی دوم ، هر دو بخش پروس به خاک لهستان ملحق شد. امروزه شهرها و روستاهای پروس همگی دارای اسامی لهستان هستند.