طنز / هشت روش برای مهار لئو مسی

[Nazanin♥Xavi]

از چند روز دیگر معتبرترین تورنمت فوتبالی جهان در برزیل آغاز می‌شود و متاسفانه هنوز راه و روش مشخصی برای مهار لئو مسی تدوین نشده است. از آنجایی که قهرمانی در جام‌جهانی مقدور نمی‌شود مگر با کمک و همدلی یکایک هموطنان عزیز- که البته استثنائا در این‌صورت هم مقدور نمی‌شود- چند راه حل برای مهار این اعجوبه آرژانتینی به ذهن ما رسیده که بدون هیچ چشمداشتی آن را تقدیم می‌کنیم:
یک) به مسی کم‌محلی کنیم؛ از آنجایی که این بازیکن همیشه در کانون توجه بوده و اصطلاحا لوس بار آمده، به لحاظ روانشناسی اگر کسی را مسئول یارگیری مستقیم او نکنیم، افسرده می‌شود و در طول بازی به این فکر می‌کند که چرا کسی او را به حساب نمی‌آورد...«یعنی من هنوز اونقدر گنده نشدم؟»، «هاشم تو لااقل بیا منو بگیر»، «واقعا چرا؟»... اینها مطالبی است که احتمالا ذهن مسی را در طول بازی به خود مشغول می‌کند. یعنی اگر مشغول نکند ایراد را باید در مسی جستجو کرد، نه در روش به‌کار گرفته شده.
دو) به او بفهمانیم اصلیتی ایرانی دارد؛ از آنجایی که همه چیزهای خوب دنیا ابتدا در ایران کشف شده و تمام انسان‌های مطرح دنیا از جمله گابریل گارسیا مارکز، انیشتین، گراهام بل، اشکان دژاگه، بهادر عبدی و غیره ریشه‌ای کاملا ایرانی دارند، مسی باید بفهمد از گوشت و خون ماست و نباید به مملکت خودش خیانت کند. اگر زیر بار نرفت باید تمام مسی‌های ایران را برایش مثال بزنیم... مس کرمان، مس رفسنجان، مس سونگون، مس سرچشمه... آیا اینها کافی نیست برای اثبات اصل و نسب ایرانی مسی؟ اگر زیر بار نرفت راهی جز برخورد فیزیکی باقی نمی‌ماند واقعا. حالا بدآموزی هم دارد داشته باشد، اما چهار تا چک بخورد حتما یک چیزهایی یادش می‌آید. مسی باید بداند ما روش‌های تربیتی خودمان را داریم و تحت‌تاثیر ماهواره نیستیم.
سه) مسیر گلزنی مسی را کاملا باز کنیم؛ این روش با روش شماره یک تفاوت دارد و یک‌مقدار توهین‌آمیزتر است. در این روش هر گاه مسی صاحب توپ شد و به سمت دروازه ما حرکت کرد، مسیر را کاملا باز می‌کنیم و حتی دروازه‌بان را از دروازه بیرون می‌کشیم. باید اعتراف کنیم هیچ دلیلی برای انجام این کار نداریم، اما شاید این یکی افاقه کرد. شاید مثلا خجالت بکشد دروازه خالی را باز کند، شاید هم خجالت نکشد... امتحان کنیم ببینیم چه می‌شود. حالا مثلا خالی نکنیم خیلی راحت‌تر می‌شود مسی را مهار کرد؟
چهار) جمشید مشایخی را بفرستیم وسط بازی از مسی دلجویی کند؛ شاید به حرمت موی سفید مشایخی هم که شده به ما رحم کند. اگر حرمت موی سفید مشایخی را نگه نداشت، حتما حرمت زانوی سیاه هاشم بیک‌زاده را روی رانش نگه می‌دارد.
پنج) مسی را متهم کنیم به نژادپرستی؛ این خارجی‌ها خیلی روی اینجور مسائل حساس هستند. اگر بتوانیم بهانه‌اش را جور کنیم حتی می‌توانیم با تجمع در زمین مسابقه و سر دادن شعارهای ضدنژادپرستی علیه لئو به تمام دنیا اعلام کنیم: دلواپسیم.
شش) پسرش را گروگان بگیریم؛ قبول داریم کار زشتی است اما شما هم قبول کنید کاری که او می‌خواهد با ما بکند خیلی از این کار قشنگ‌تر نیست.
هفت) با پیراهن منقش به تصویر کریس رونالدو در مسابقه حاضر شویم.
هشت) اصلا در مسابقه حاضر نشویم!