24-07-2014، 10:15
رفتن سید جلال حسینی از پرسپولیس به یکی از سوژههای جنجالی روزهای پایانی نقل و انتقالات فوتبال ایران تبدیل شده بود تا جایی که خبر میرسید مسئولان باشگاه پرسپولیس حاضر به پرداخت مبلغ نجومی 5/2 میلیارد برای یک فصل به این مدافع ملیپوش هم شدند تا او را برای ماندن راضی کنند!
اما در نهایت سید جلال راه قطر را در پیش گرفت تا با دو برابر پول پیشنهادی پرسپولیس پیراهن الاهلی را بر تن کند. اتفاقی که موجی از ناامیدی را در اردوی سرخپوشان پایتخت به راه انداخت آنهم در فاصله یکی، دو هفته تا آغاز لیگ چهاردهم چون پر کردن جای خالی سیدجلال به این سادگیها نیست.
در اردوی ترکیه، علی دایی و دستیارانش از مدتها قبل در جریان کامل جدایی مدافع ملیپوش و کلیدی خود قرار گرفته بودند به همین خاطر زمینه گرفتن تست از چند مدافع خارجی را فراهم آوردند تا بلکه جای خالی سیدجلال با یک بازیکن خارجی پر شود اما نه تنها این تصمیم نتیجه مثبتی دربرنداشت بلکه ثابت کرد مدافعان خوب خارجی حاضر نمیشوند با این ارقام و امکاناتی که باشگاههای ایرانی دارند گام به لیگ برتر کشورمان بگذارند و ترجیح میدهند راهی تیمهای متمول و پرامکانات حاشیه خلیج فارس شوند درست مثلی رفتاری که سیدجلال حسینی با پرسپولیس انجام داد اما اینکه چرا پرکردن جای خالی سیدجلال حسینی به دغدغه اصلی شهریار و دستیارانش تبدیل شده آنهم در شرایطی که ما ادعا داریم فوتبالمان پر از استعدادهای ناب و نهفته است به واقعیت تلخی برمیگردد که در سالهای گذشته کمتر کسی به آن توجه داشت. «قحطی مدافع وسط در فوتبال ایران»؛ این همان زخم کهنه فوتبال ایران بود که کسی به آن توجه نکرد تا الان که این زخم سر باز کرده و…
تنها پرسپولیس نیست که با مشکل قحطی مدافع وسط خوب دست و پنجه نرم میکند. استقلال هم این واقعیت را کاملاً لمس کرد به نحوی که با رفتن پژمان منتظری در نیمفصل دوم پارسال ساختار تدافعیاش به مشکل خورد و در فصل جاری هم امیر قلعهنویی بار دیگر دل به امیرحسین صادقی و حنیف عمرانزاده بست تا با جذب یک مدافع ارمنستانی این خط خود را تقویت کند اما با مصدومیت شدید حنیف دوباره دغدغههای او برگشت، چون حالا باید با توجه به غیبت 10 هفتهای حنیف در لیگ چهاردهم، تنها با دو مدافع وسط (امیرحسین و مکویان) وارد فصل جدید شود. مکویان ارمنستانی با وجود اینکه جزو ملیپوشان کشورش محسوب میشود اما در چند بازی تدارکاتی پیشفصل استقلال به خصوص در بازی با ملوان در جام شهدا نشان داد که در کورسهای سرعتی با مهاجمان حریف کم میآورد ضمن اینکه ضعفهای زیادی در پوشش دادن منطقه دفاعی خود دارد. شاید به همین خاطر قلعهنویی تا آخرین ساعات نقل و انتقالات دنبال یک مدافع میگشت تا بلکه نگرانیهایش از ساختار تدافعی کم شود اما به جایی نرسید تا یعقوب کریمی جانشین احمد جمشیدیان شود که در اردوی ترکیه همه را از خود ناامید کرده بود.
علاوه بر پرسپولیس و استقلال سایر تیمهای بزرگ لیگبرتر هم برای فرار از این قحطی مجبور شدند زیر بار خواستههای مدافعان پا به سن گذاشته فوتبال ایران بروند. سپاهان با هادی عقیلی پا به سن گذاشته قرارداد سنگینی بست، آنهم برای سه فصل! پیکان به سراغ بازیکنی کهنهکار به نام محمد نصرتی رفت، صبای قم قرارداد هادی شکوری را در روز پایانی تمدید کرد و… میتوان با نگاهی به همین نقل و انتقالات کاملاً پی برد که فوتبال ایران تهی از مدافع میانی خوب است، بازیکنانی جوان و آیندهدار که بتوانند در آیندهای نزدیک جای سیدجلال و پژمان منتظری را در تیمملی هم پر کنند.
اما در نهایت سید جلال راه قطر را در پیش گرفت تا با دو برابر پول پیشنهادی پرسپولیس پیراهن الاهلی را بر تن کند. اتفاقی که موجی از ناامیدی را در اردوی سرخپوشان پایتخت به راه انداخت آنهم در فاصله یکی، دو هفته تا آغاز لیگ چهاردهم چون پر کردن جای خالی سیدجلال به این سادگیها نیست.
در اردوی ترکیه، علی دایی و دستیارانش از مدتها قبل در جریان کامل جدایی مدافع ملیپوش و کلیدی خود قرار گرفته بودند به همین خاطر زمینه گرفتن تست از چند مدافع خارجی را فراهم آوردند تا بلکه جای خالی سیدجلال با یک بازیکن خارجی پر شود اما نه تنها این تصمیم نتیجه مثبتی دربرنداشت بلکه ثابت کرد مدافعان خوب خارجی حاضر نمیشوند با این ارقام و امکاناتی که باشگاههای ایرانی دارند گام به لیگ برتر کشورمان بگذارند و ترجیح میدهند راهی تیمهای متمول و پرامکانات حاشیه خلیج فارس شوند درست مثلی رفتاری که سیدجلال حسینی با پرسپولیس انجام داد اما اینکه چرا پرکردن جای خالی سیدجلال حسینی به دغدغه اصلی شهریار و دستیارانش تبدیل شده آنهم در شرایطی که ما ادعا داریم فوتبالمان پر از استعدادهای ناب و نهفته است به واقعیت تلخی برمیگردد که در سالهای گذشته کمتر کسی به آن توجه داشت. «قحطی مدافع وسط در فوتبال ایران»؛ این همان زخم کهنه فوتبال ایران بود که کسی به آن توجه نکرد تا الان که این زخم سر باز کرده و…
تنها پرسپولیس نیست که با مشکل قحطی مدافع وسط خوب دست و پنجه نرم میکند. استقلال هم این واقعیت را کاملاً لمس کرد به نحوی که با رفتن پژمان منتظری در نیمفصل دوم پارسال ساختار تدافعیاش به مشکل خورد و در فصل جاری هم امیر قلعهنویی بار دیگر دل به امیرحسین صادقی و حنیف عمرانزاده بست تا با جذب یک مدافع ارمنستانی این خط خود را تقویت کند اما با مصدومیت شدید حنیف دوباره دغدغههای او برگشت، چون حالا باید با توجه به غیبت 10 هفتهای حنیف در لیگ چهاردهم، تنها با دو مدافع وسط (امیرحسین و مکویان) وارد فصل جدید شود. مکویان ارمنستانی با وجود اینکه جزو ملیپوشان کشورش محسوب میشود اما در چند بازی تدارکاتی پیشفصل استقلال به خصوص در بازی با ملوان در جام شهدا نشان داد که در کورسهای سرعتی با مهاجمان حریف کم میآورد ضمن اینکه ضعفهای زیادی در پوشش دادن منطقه دفاعی خود دارد. شاید به همین خاطر قلعهنویی تا آخرین ساعات نقل و انتقالات دنبال یک مدافع میگشت تا بلکه نگرانیهایش از ساختار تدافعی کم شود اما به جایی نرسید تا یعقوب کریمی جانشین احمد جمشیدیان شود که در اردوی ترکیه همه را از خود ناامید کرده بود.
علاوه بر پرسپولیس و استقلال سایر تیمهای بزرگ لیگبرتر هم برای فرار از این قحطی مجبور شدند زیر بار خواستههای مدافعان پا به سن گذاشته فوتبال ایران بروند. سپاهان با هادی عقیلی پا به سن گذاشته قرارداد سنگینی بست، آنهم برای سه فصل! پیکان به سراغ بازیکنی کهنهکار به نام محمد نصرتی رفت، صبای قم قرارداد هادی شکوری را در روز پایانی تمدید کرد و… میتوان با نگاهی به همین نقل و انتقالات کاملاً پی برد که فوتبال ایران تهی از مدافع میانی خوب است، بازیکنانی جوان و آیندهدار که بتوانند در آیندهای نزدیک جای سیدجلال و پژمان منتظری را در تیمملی هم پر کنند.