بازی های رایانه ای چه هدفی را دنبال می کنند ؟

[Wanton]

ﺧﯿﻠﯽ ﻭﻗﺖ ﭘﯿﺶ , ﻭﻗﺘﯽ ﻫﻨﺮ ﺑﺎﺯﯼ ﺳﺎﺯﯼ ﺗﺎﺯﻩ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻫﻤﻪ ﺑﺎ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﯾﮏ ﺍﺳﻠﺤﻪ ﻭ ﮐﺸﺘﻦ ﺩﺷﻤﻦ ﺗﻮﯼ ﺑﺎﺯﯼ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺷﺪﺕ ﺷﮕﻔﺖ ﺯﺩﻩ ﻣﯿﺸﺪﻥ , ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻓﻘﻂ ﺑﻬﻮﻧﻪ ﺍﯼ ﺑﻮﺩ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﯾﮏ ﺍﺳﻠﺤﻪ ﻭ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ ﺩﺷﻤﻦ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﺪﻥ ﻭ ﻣﺎﺭﻭ ﺗﻮﯼ ﺩﺭﯾﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﺷﮕﻔﺘﯽ ﺭﻫﺎ ﮐﻨﻦ .. ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﺑﻮﺩ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﻠﯿﮏ ﻭ ﻟﺬﺕ ﺑﺮﺩﻥ ؛

ﺯﻣﺎﻥ ﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﻋﺎﺩﯼ ﺷﺪ ﻭ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﮐﺮﺩ ﺗﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﺯﯾﺴﺎﺯﯼ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﯾﮏ ﻫﻨﺮﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ ! ﺩﯾﮕﻪ ﻫﯿﭽﮑﺲ ﻣﺜﻞ ﻗﺒﻞ ﺑﺎ ﺷﻠﯿﮏ ﮐﺮﺩﻥ ﻭ ﮐﺸﺘﻦ ﺗﻤﺎﻡ ﺩﺷﻤﻦ ﻫﺎ ﺷﮕﻔﺖ ﺯﺩﻩ ﻧﻤﯿﺸﺪ ﺍﻣﺎ ﺑﺎﺯﯾﺴﺎﺯﯼ ﻃﻮﺭﯼ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﺍﯾﻨﮑﺎﺭ ﺑﻪ ﺷﺪﺕ ﻟﺬﺕ ﺑﺨﺸﻪ ﻭ ﺑﺎ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﺷﺪﻥ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﻋﻤﻞ ﻫﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺳﺒﮏ ﻫﺎﯼ ﺩﯾﮕﻪ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﻭﻣﺪﻩ !

ﺧﻼﺻﻪ ﺍﻻﻥ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻧﻈﺮ ﺗﻮﯼ ﺑﺎﺯﯼ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺳﻄﺢ ﺑﺎﻻﯾﯽ ﺍﺯ ﻏﻨﺎﺋﺖ ﺭﺳﯿﺪﯾﻢ ﻭ ﺣﺲ ﺭﺿﺎﯾﺘﻤﻮﻥ ﺑﺎ ﺷﻠﯿﮏ ﻭ ﺷﻠﯿﮏ ﮐﺎﻣﻼ ﺗﻐﺬﯾﻪ ﺷﺪﻩ , ﺟﺎﯼ ﺑﻬﻮﻧﻪ ﻋﻮﺽ ﺷﺪﻩ

ﺍﻻﻥ ﺷﻠﯿﮏ ﻭ ﺍﻧﻔﺠﺎﺭ , ﺿﺮﺑﻪ ﺯﺩﻥ , ﺩﻭﯾﯿﺪﻥ , ﭘﺮﺵ , ﺭﺍﻧﻨﺪﮔﯽ ﻭ ... ﺑﻬﻮﻧﻪ ﺍﯼ ﺷﺪﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻫﺎ , ﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻫﺎ , ﭘﯿﺎﻡ ﻫﺎ ! ﺍﻣﺎ ﭼﻪ ﭘﯿﺎﻣﯽ ؟

ﺧﯿﻠﯽ ﺷﺪﻩ ﺗﻮﯼ ﻫﻤﯿﻦ ﻓﯿﺴﺒﻮﮎ ﭘﺴﺘﻬﺎﯾﯽ ﺩﯾﺪﯾﻢ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﯾﮏ Zombie Apocalipse ﻭﺍﻗﻌﯽ ﺭﺥ ﺑﺪﻩ , ﮔﯿﻤﺮﻫﺎ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺗﺮﯾﻦ ﻣﻮﺟﻮﺩﺍﺕ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﻫﻤﭽﯿﻦ ﺑﻼﯾﯽ ﻫﺴﺘﻦ ! ﻭﻟﯽ ﺑﯿﺎﯾﻦ ﺟﺪﯼ ﺑﺎﺷﯿﻢ , ﻫﻤﻪ ﻣﯿﺪﻭﻧﯿﻢ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﺷﻮﺧﯿﻪ , ﺍﯾﻦ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻧﻈﺎﻣﯽ ﻭ ﺗﻌﻠﯿﻢ ﺩﯾﺪﻩ ﻫﺴﺘﻦ ﮐﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﺁﻣﺎﺩﮔﯽ ﺭﻭ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺭﺩ ﺩﺍﺭﻥ , ﻧﻪ ﮐﺴﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﻓﮑﺮﯼ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﯼ ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ ﺍﯾﻦ ﺍﺗﻔﺎﻗﺎﺕ ﺭﻭ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻭ ﯾﮏ ﭼﺸﻢ ﺍﻧﺪﺍﺯ ﺍﺯ ﭘﯿﺶ ﺗﺎﯾﯿﻦ ﺷﺪﻩ ﺍﺯﺵ ﺩﺍﺭﻥ ..

ﺍﯾﻦ ﺑﺮﺗﺮﯼ ﮐﺎﻓﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﻭﻟﯽ ﺁﯾﺎ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﭼﻪ ﭘﯿﺎﻣﯽ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﻩ ﮐﻪ ﺟﺪﯼ ﺑﺎﺷﻪ ؟

ﯾﻌﻨﯽ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﭼﯿﺰﯼ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﮔﯿﻤﺮ ﺑﻮﺩﻥ ﻣﺎ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﺩ ﮐﻪ ﺑﺘﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﮐﻤﮏ ﺑﮑﻨﻪ ؟ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﻣﺎ ﻣﯿﺘﻮﻧﯿﻢ ﯾﮏ ﺁﻣﺎﺩﮔﯽ ﺟﺪﯼ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ؟ ﺍﻣﺎ ﺭﺍﺟﻊ ﺑﻪ ﭼﯽ ﭘﺲ ؟

ﺁﯾﺎ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﭼﻪ ﭘﯿﺎﻣﯽ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﻩ ﮐﻪ ﺟﺪﯼ ﺑﺎﺷﻪ ؟

ﯾﻌﻨﯽ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﭼﯿﺰﯼ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﮔﯿﻤﺮ ﺑﻮﺩﻥ ﻣﺎ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﺩ ﮐﻪ ﺑﺘﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﮐﻤﮏ ﺑﮑﻨﻪ ؟

ﻭﺍﻗﻌﺎ ﻣﺎ ﻣﯿﺘﻮﻧﯿﻢ ﯾﮏ ﺁﻣﺎﺩﮔﯽ ﺟﺪﯼ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ؟ ﺍﻣﺎ ﺍﮔﻪ ﺁﻣﺎﺩﮔﯽ ﺟﻠﻮﯼ ﺯﺍﻣﺒﯽ ﻫﺎ ﻓﻘﻂ ﯾﻪ ﺷﻮﺧﯿﻪ , ﭘﺲ ﺭﺍﺟﻊ ﺑﻪ ﭼﯽ ﻣﯿﺘﻮﻧﯿﻢ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺑﺎﺷﯿﻢ ؟

ﻫﻤﻮﻧﻄﻮﺭ ﮐﻪ ﻣﯿﺒﯿﻨﯿﻢ ﺍﻻﻥ ﮐﻪ ﻫﻨﺮ ﺳﺎﺧﺖ ﺑﺎﺯﯼ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺳﻄﺢ ﺑﺎﻻ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺧﯿﻠﯽ ﺍﺯ ﺑﺎﺯﯾﺴﺎﺯ ﻫﺎ ﻭﻗﺘﯽ ﺑﺎﺯﯼ ﺭﻭ ﻣﯿﺴﺎﺯﻥ ﺣﯿﻔﺸﻮﻥ ﻣﯿﺎﺩ ﺗﺎ ﺗﻮﯼ ﻫﻤﭽﯿﻦ ﺍﺛﺮﯼ ﭘﯿﺎﻡ ﻫﺎﯼ ﻣﻬﻢ ﻧﮕﻨﺠﻮﻧﻦ ! ﻫﻤﻪ ﻣﯿﺪﻭﻧﯿﻢ ﺧﻮﺑﯽ ﻫﺎﯾﯽ ﺭﻭ ﮐﻪ ﺑﺎﺯﯾﻬﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺎ ﺩﺍﺭﻥ ..

ﺩﺭﺱ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﺛﺮ ﻫﺎﯼ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﻣﺜﻞ Bioshock ﮔﺮﻓﺘﯿﻢ ﯾﺎ ﻧﮑﺘﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺗﻮﯼ Antichamber ﺗﻮﺟﻬﻤﻮﻥ ﺑﻬﺶ ﺟﻠﺐ ﺷﺪ ؛ ﻭﻟﯽ ﭼﯿﺰﯼ ﮐﻪ ﺍﻻﻥ ﻣﯿﺨﻮﺍﯾﻢ ﺭﺍﺟﻊ ﺑﻬﺶ ﺣﺮﻑ ﺑﺰﻧﯿﻢ ﺍﯾﻨﺎ ﻧﯿﺴﺖ , ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺍﺻﻠﯽ ﻫﺸﺪﺍﺭﯾﻪ ﮐﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﺍﺯ ﺑﺎﺯﯾﺴﺎﺯ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﯿﺪﻥ ﻭ ﻧﻤﯿﻔﻬﻤﯿﻢ ؛

ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﺑﻪ ﺷﺒﺎﻫﺖ ﺍﻭﺿﺎﻉ ﻣﺮﺩﻡ Rapture ﺗﻮﯼ ﺑﺎﯾﻮﺷﺎﮎ ﺑﺎ ﻣﺮﺩﻡ Paris ﺗﻮﯼ Remember Me ﺗﻮﺟﻪ ﮐﺮﺩﯾﺪ ؟ 

ﻫﺮﺩﻭ ﮔﺮﻭﻩ ﻣﻌﺘﺎﺩ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﯾﮏ ﺍﺧﺘﺮﺍﻉ ﺧﻮﺏ ﺷﺪﻥ , ﻭ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺩﻟﯿﻞ ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻧﺎﺑﻮﺩﯼ ﻭ ﯾﮏ Armageddon ﺳﺎﺧﺘﻪ ﯼ ﺩﺳﺖ ﺧﻮﺩﺷﻮﻥ ﺭﻓﺘﻦ ، ﻣﺎﺩﻩ ﺍﯼ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ Adam ﺗﻮﯼ Rapture ﻭ ﺗﮑﻨﻮﻟﻮﮊﯼ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ ﺗﻮﯼ ﺩﻧﯿﺎﯼ Remember Me , ﻫﺮﺩﻭ ﺧﯿﻠﯽ ﭼﯿﺰ ﻫﺎﯼ ﺧﻮﺏ ﻭ ﻣﻔﯿﺪﯼ ﻫﺴﺘﻦ ﺍﻣﺎ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﺧﺼﻮﺻﯿﺖ ﺑﺪ ‏( ﺍﻋﺘﯿﺎﺩ ﺁﻭﺭ ﺑﻮﺩﻥ ‏) ﺍﻭﻥ ﻫﺎﺭﻭ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﯼ ﺑﺸﺮ ﮐﺮﺩ

ﺑﺎﺯﯾﺴﺎﺯ ﻫﺎﯼ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺑﺎ ﺑﻪ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﮐﺸﯿﺪﻥ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻫﺎﯼ ﺁﺧﺮﺍﻟﺰﻣﺎﻧﯽ ﺩﺍﺭﻥ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺭﺍﻩ ﻧﺎﺑﻮﺩﯼ ﺑﺸﺮ ﺭﻭ ﻧﺸﻮﻥ ﻣﯿﺪﻥ , ﺩﺍﺭﻥ ﺁﺭﻭﻡ ﺁﺭﻭﻡ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯿﺸﻦ ﺍﯾﻦ ﺭﺍﻩ ﻧﺎﺑﻮﺩﯼ ﺗﻮﯼ ﺫﻫﻦ ﻣﺎ ﺛﺒﺖ ﺑﺸﻪ ﻭ ﯾﺎﺩﻣﻮﻥ ﻧﺮﻩ , ﺗﺎ ﺍﺯﺵ ﺟﻠﻮ ﮔﯿﺮﯼ ﮐﻨﯿﻢ , ﺩﯾﮕﻪ ﺩﺍﺭﯾﻢ ﺣﻔﻆ ﻣﯿﺸﯿﻢ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﭼﻄﻮﺭ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﻣﯿﺸﻦ ﻭ ﭼﺮﺍ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﻣﯿﺸﻦ !

ﺍﯾﻦ ﻭﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﺫﻫﻨﻢ ﺭﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﺗﻮﯼ ﭘﯿﺞ MSK ﭘﺴﺘﯽ ﺭﺍﺟﻊ ﺑﻪ 30 ﺳﺎﻝ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﺩﯾﺪﻡ , ﻇﺎﻫﺮﺍ ﺗﺎ ﺳﯽ ﺳﺎﻝ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﻗﺮﺻﯽ ﻣﯿﺎﺩ ﮐﻪ ﻭﻗﺘﯽ ﻣﯿﺨﻮﺭﯾﻢ ﺫﺭﺍﺕ ﮐﺪ ﮔﺬﺍﺭﯼ ﺷﺪﻩ ﺗﻮﯼ ﺟﺎﯼ ﻣﺸﺨﺼﯽ ﺍﺯ ﻣﻐﺰ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯿﮕﯿﺮﻥ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯿﺸﻪ ﺯﺑﺎﻧﯽ ﺭﻭ ﮐﻪ ﻻﺯﻡ ﺩﺍﺭﯾﻢ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﯾﺎﺩ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ! ﮐﺎﻣﻼ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺼﻮﺭ ﻭ ﻣﻤﮑﻨﻪ , ﺣﺎﻻ ﺗﺼﻮﺭ ﮐﻨﯿﻦ ﺗﺎ ﺍﻭﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﭼﻪ ﺍﺗﻔﺎﻗﺎﺗﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺑﺎﺯﯼ ﻣﯿﻔﺘﻪ , ﺑﻪ ﻧﻈﺮﺗﻮﻥ ﭼﯿﺰﯼ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﺗﮑﻨﻮﻟﻮﮊﯼ ﺩﻧﯿﺎﯼ Remember Me ﺭﻭ ﺗﻮﯼ ﺑﺎﺯﯼ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻧﻤﯿﺸﻪ ؟ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻦ ﻣﯿﺸﻪ , ﻭ ﺍﺯ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﻻﻥ ﺗﻮﯼ ﻫﻤﯿﻦ ﺑﺎﺯﯼ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻫﺸﺪﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﻣﯿﺸﻪ , ﺑﺎﺯﯾﻬﺎ ﺩﺍﺭﻥ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﯿﮕﻦ ﮐﻪ ﺭﺍﻩ ﻏﻠﻂ ﮐﺪﻭﻣﻪ ﻭ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺍﻭﻥ ﺭﺍﻩ ﺭﻭ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺑﺪﯾﻢ , ﺭﺍﻫﯽ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻡ Rapture ﺗﻮﯼ Bioshock ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻥ !

ﭼﯿﺰﯼ ﮐﻪ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﻭ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺷﺎﯾﺪ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺑﺎﺭ ﺍﺯ ﺑﺎﺯﯾﻬﺎ ﻣﯿﺒﯿﻨﯿﻢ ﻭ ﺣﻮﺍﺳﻤﻮﻥ ﺑﻬﺶ ﻧﯿﺴﺖ ﺍﯾﻨﻪ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺭﻭ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﮐﻨﯿﻢ , ﺍﻭﻝ ﺍﯾﻤﻨﯽ ﺑﻌﺪ ﮐﺎﺭ = ﺍﻭﻝ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺧﻮﺩﻣﻮﻥ , ﺑﻌﺪ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺗﮑﻨﻮﻟﻮﮊﯼ ‏( ﺣﺘﯽ ﺑﺎﺯﯼ ! ﭼﯿﺰﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺯﻭﺩﯼ ﺍﻧﻘﺪﺭ ﭘﺮﻗﺪﺭﺕ ﻣﯿﺸﻪ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺍﺭﺍﺩﻩ ﺍﯼ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺧﺎﮎ ﻣﯿﻤﺎﻟﻪ ﻭ ﺑﺎﻋﺚ ﺍﻋﺘﯿﺎﺩ ﻣﯿﺸﻪ ‏)

ﭘﺲ ﭼﯿﺰﯼ ﮐﻪ ﺍﻻﻥ ﺍﻣﺜﺎﻝ ﺁﻗﺎﯼ Ken Levine ﺩﺍﺭﻥ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﯿﮕﻦ , ﺍﯾﻨﻪ ﮐﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﻻﻥ ﻣﺎﺩﻩ ﯼ Adam ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﻩ , ﻣﺜﻞ ﻣﺮﺩﻡ Rapture ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻧﺪﯾﻢ

ﺑﯿﺎﯾﻦ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺍﯾﻦ ﻏﻮﻝ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﮐﺮﺩﻥ ﺧﻮﺩﺵ ﻭ ﻏﻮﻝ ﻫﺎﯼ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﺭﻭ ﯾﺎﺩ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ !

منبع : چیزهای کوچک

[Aiden Pearce]

خیلی مطلب جابی بود و نظرم رو راجع به این مطلب می گم :
درسته بازی ها به جای اینکه برن و به بچه یاد بدن تا چه جوری دنیا رو آباد کنن دارن یاد می دن که آدم هارو بکشن که همیشه هم کشنده آدم ها آمریکایی ها هستن 
من خودم یه گیمرم و وقتی که دارم خون راه میندازم توی بازی ها خیلی خوشم میاد ولی بعد که با خودم فکر  می کنم می بینم که کار درستی نمی کنم 
چون ما داریم جون یک انسانرو می گیریم در صورتی که باید بتونیم تا انسان های مریض رو مداوا کنیم

[Wanton]

خیلی مطلب جابی بود و نظرم رو راجع به این مطلب می گم :
درسته بازی ها به جای اینکه برن و به بچه یاد بدن تا چه جوری دنیا رو آباد کنن دارن یاد می دن که آدم هارو بکشن که همیشه هم کشنده آدم ها آمریکایی ها هستن 
من خودم یه گیمرم و وقتی که دارم خون راه میندازم توی بازی ها خیلی خوشم میاد ولی بعد که با خودم فکر  می کنم می بینم که کار درستی نمی کنم 
چون ما داریم جون یک انسانرو می گیریم در صورتی که باید بتونیم تا انسان های مریض رو مداوا کنیم

توی بازی های رایانه ای همیشه تقابل خوبی و بدی رو داریم ! برای ریشه کن کردن بدی ها لازمه ..