بررسی آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا (C.I.A)

[EMINEM2]

آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا (‎Central Intelligence Agency‏) یک سازمان اطلاعاتی آمریکایی استکه وظیفهٔ جمع آوری و تحلیل اطلاعات دربارهٔ حکومت‌ها، شرکت‌ها و افراد خارجی و گزارش این اطلاعات به دولت آمریکا را دارد.



سازمان مرکزی اطلاعات آمریکا (سیا) به مثابه بازوی اطلاعاتی دولت آمریکا عمل می‌کند و یکی از سازمان‌های مسئول فراهم آوردن اطلاعات در زمینه امنیت ملی برای سیاستگذاران این کشور است. سیا در سال 1947 تاسیس شد و مرکز آن در ایالت ویرجینیاست.
تاریخچه سازمان سیا

اولین سازمان جاسوسی مدرن آمریکا پس از جنگ جهانی اول در سال 1922 تحت عنوان سازمان پلیسی فدرال یا F.B.I شکل می گیرد . این سازمان با هدف اولیه خنثی نمودن فعالیت های اطلاعاتی دشمنان آمریکا در داخل کشور به وجود می آید اما به دلیل نبود یک سازمان - امنیتی تا جنگ جهانی دوم ، مسئولیت حفظ امنیت و مراقبت های پلیسی کشور آمریکا بر عهده همین سازمان بوده است.

با وقوع جنگ جهانی دوم سران کاخ سفید بر آن شدند تا سازمانی قوی که بتواند در خارج از مرزهای آمریکا در صفوف دشمنان آمریکا نفوذ کرده و اطلاعات نظامی و حیاتی کسب نماید را به وجود آورند . لذا رئیس جمهور وقت آمریکا" فرانکلین روزولت " اولین اداره اطلاعاتی آمریکا را به منظور جاسوسی در بیرون از مرزهای کشور تحت نام «اداره خدمات استراتژیکی» موسوم به O.S.S را تأسیس می نماید . آمریکا از این سازمان جاسوسی در طول جنگ جهانی دوم بهره زیادی برده به نحوی که این سازمان نفوذ زیادی به سازمان های اطلاعاتی آلمان نازی و هیئت حاکمه روسیه داشته است .

امریکا در زمان ریاست جمهوری هری ترومن در سال 1946 این سازمان را منحل و سازمان جدید جاسوسی تحت عنوان «گروه کاراگاهی مرکزی» با عنوان اختصاصی C.I.G تشکیل می دهد . پس از یک سال یعنی در سال 1947 با روی کار آمدن ژنرال هیلن کوتر به ریاست این سازمان و تصویب قانون امنیت ملی در کنگره ، پس از انجام تغییرات در تشکیلات و ادغام و حذف پاره ای از شعبات ، نام این سازمان به C.I.Aیعنی «آژانس اطلاعاتی مرکزی » تغییر نام پیدا کرد . از این دوران رسما سازمان جاسوسی آمریکا به صورت مستقل و متمرکز مسئولیت فعالیت امور مربوط به جاسوسی و ضد جاسوسی ایالات متحده در خارج از مرزهای این کشور را بر عهده گرفته و وظیفه ضد جاسوسی در داخل کشور را به پلیس فدرال یعنی F.B.I محول می نماید .



در زمان ریاست جمهوری « جان .اف کندی » در سال 1961 توسط وزیر جنگ او یعنی « رابرت مک نامارا » سازمان اطلاعاتی برای ارتش امریکا تحت عنوان « آژانس اطلاعات دفاعی » با اختصار D.I.A تشکیل می گردد . این سازمان با اهداف اطلاعات نظامی تأسیس می شود که هدف اصلی از تشکیل این سازمان ، ایجاد رقیبی برای سازمان جاسوسی « سیا » و در حقیقت نظارت بر کار آن به طور پنهان بوده است . ویا با به کارگیری جاسوسان کارآزموده و مجرب در رشته های اطلاعات نظامی درپست های وابستگی نظامی سفارتخانه های آمریکا علاوه بر کارهای جاسوسی نظامی ، به صورت مخفیانه بر امور « سیا » نظارت می نموده است . این سازمان هم اکنون دارای 5000 مأمور ارشد است که زیر نظر وزارت دفاع و ستاد مشترک ارتش آمریکا فعالیت می نمایند .

آمریکا علاوه بر سه سازمان جاسوسی F.B.I ، C.I.A و D.I.A یک سازمان جاسوسی عمده دیگر تحت عنوان « آژانش امنیت ملی » با اختصار N.S.A دارد که این سازمان مأموریت جاسوسی الکترونیکی را عهده دار می باشد . مرکز این سازمان در ایالت « مریلند » در منطقه ای به نام « فورت مید » می باشد .

این سازمان از چهار اداره به شرح زیر تشکیل شده است :

الف : اداره رمزو کشف دولتی

ب : اداره دیپلماتیک

ج : اداره تحقیق و بازرسی

د : اداره امور کارکنان



اما سازمان تشکیلات C.I.A به شرح زیر می باشد :

سازمان « سیا » در بدو تأسیس از یک ستاد مرکزی جاسوسی که به چهار بخش زیر تقسیم شده ، تشکیل گردید که هر بخش تحت عنوان یک مدیر اداره می شد :

الف : بخش علوم و فناوری

ب :‌ بخش اطلاعات

ج : بخش نقشه ها و طرح ها

د‌ : بخش پشتیبانی



بخش علوم و فناوری ، آخرین اطلاعات و تصاویری که توسط هواپیماهای جاسوسی و ماهواره های تجسسی گرفته می شود را تجزیه و تحلیل نموده و اخبار و اطلاعات آن را جهت بهره برداری منتشر می نمود .

بخش اطلاعات ، کلیه اخبار و اطلاعات نظامی ، سیاسی ، اقتصادی ، علمی ، صنعتی ، فنی ، اجتماعی و ... که از منابع گوناگون به این بخش می رسد را مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار داده و برآوردها را تهیه می نمود . این بخش هم اکنون نیز یکی از بخش های عمده سازمان سیا می باشد که حدود دویست هزار نفرکارمند رسمی و نیمه وقت در حرفه های مختلف علوم مانند فیزیکدان ، ریاضی دان ، شیمیدان ، جغرافیدان ، زبانشناس ، معدن شناس ، مهندس برق و الکترونیک ، کامپیوتر ، روانشناس ، پزشک ، کشاورز ، کارشناس آب و جنگل و ... را به کار گرفته است .

بخش نقشه ها و طرح ها ، در این بخش اطلاعات تهیه شده به نقشه ها و طرح های عملیاتی تبدیل می شود . در حقیقت بخش مهم سازمان جاسوسی سیا همین بخش بوده که طرح های عملیاتی را تهیه می نماید .



بخش پشتیبانی ، این بخش مسئولیت پشتیبانی ، تدارکات و ارتباطات کلیه واحدهایC.I.A را در خارج از کشور عهده دار بود .

سازمان سیا در شرایط فعلی ، دارای چهار معاونت می باشد که عبارتند از :

الف : معاونت اطلاعات

این معاونت جمع آوری اطلاعات را عهده دار بوده و سپس بررسی ، تجزیه و تحلیل و ارزشیابی را نیز انجام می دهد . این معاونت از ادارات زیر تشکیل شده است :

اداره اطلاعات جاری ، اداره برآوردهای مالی ، اداره اطلاعات بنیانی ، اداره اطلاعات علمی ، اداره تحقیقات و گزارشات ، اداره ارجاع مرکزی ، اداره دریافت اخبار خارجی و مرکز تفسیر عکس .

ب : معاونت طرح ها

این معاونت امور مربوط به خدمات پنهانی را بر عهده داشته و ایستگاه های اطلاعاتی سیا در خارج از کشور توسط این معاونت اداره می شود . این معاونت دو بخش را در زیر مجموعه خود دارد :

بخش عملیات : که مربوط به فعالیت های سری این معاونت می باشد .

بخش کارمندان عالی رتبه : که مسئول بررسی و هماهنگی تام فعالیت های عملیاتی بوده و خود به سه گروه تقسیم می گردد :

گروه اول : کارمندان اطلاعاتی برای جمع آوری اطلاعات خارجی

گروه دوم : کارمندان جنگ های روانی و عملیات شبه نظامی که کار عملیات روانی و شبه روانی را انجام می دهند .

گروه سوم : کارمندان ضد جاسوسی که دارای وظایف حفاظت از عملیات و جمع آوری اطلاعات برای ردیابی جاسوسی خارجیان را بر عهده دارد .

معاونت طرح ها داربی چند بخش منطقه ای هم می باشد که وظایف دو بخش عملیات و کارمندان از نظر حوزه جغرافیایی تقسیم کار شده است و عبارتند از :

بخش اروپای غربی ، اروپای شرقی ، خاور نزدیک و نیمکره غربی و آفریقا

ج : معاونت عملیات

این معاونت در سال 1952 تحت نام پوششی اداره هماهنگی سیاسی با اختصارO.P.C خوانده می شد ، مهمترین سازمان در درون سیا به شمار می رود . عملیات شبه نظامی ، سیاسی ، تبلیغاتی و در واقع عملیات مداخله گرایانه توسط این معاونت انجام می شود . در زیر مجموعه معاونت عملیات اداره کل عملیاتی موسوم بهC.O.P.S قرار داشته که درواقع مسئولیت اجرایی عملیات o.p.c. را بر عهده دارد. روزنامه نگاران امریکایی این واحد را به نام بخش عملیات کثیف می نامند.

این معاونت از سه واحد مستقل زیر تشکیل شده است :

1- سرویس جمع آوری اطلاعات خارجی

2- سرویس عملیات جاسوسی و ضد اطلاعاتی

3 – سرویس مداخلات مخفی درکشورهای خارجی

دو سرویس اول رسما به تصویب کنگره آمریکا رسیده ولی سرویس سوم به علت نوع فعالیت و مغایرت داشتن با قانون اساسی آن کشور وقوانین بین المللی به صورت مخفی تشکیل و به فعالیت خود در کشورهای خارجی به صورت مخفیانه و غیررسمی ادامه می دهد. مراکز این سرویس ها در کشورهای خارجی معمولا درسفارتخانه های امریکا تحت عنوان مراکز عملیاتی (همان ایستگاه های اطلاعاتی) می باشند .

د – معاونت پشتیبانی :

این معاونت وظیفه پشتیبانی از کلیه معاونت های دیگر را داشته و ازشش اداره تشکیل شده است که عبارتند از : اداره ارتباطات ، آموزش ، حفاظت ، پشتیبانی ، مالی و کارگزینی .

محل سازمان جاسوسی سیا در امریکا :

ساختمان ستاد مرکزی سیا در مزارع سرسبز لانگی به فاصله 15 کیلومتری واشنگتن دی.سی ( پایتخت آمریکا ) در ایالت ویرجینیا قرار داشته و درزمینی به مساحت 125 هزار متر مربع احداث گردیده است . ساختمان ادارات مرکزی در برج هشت طبقه ای به شکل H بنا شده و تا کاخ سفید و وزارت دفاع حدود 20 دقیقه فاصله زمانی دارد .

لازم به ذکر می باشد که در آمریکا علاوه بر چهار سازمان عمده اطلاعاتی فوق ، بیش از ده سازمان اطلاعاتی دیگر نیز وجود دارد . بعضی از محققین معتقدند که جامعه اطلاعاتی آمریکا حداقل 15 عضو سازمانی دارد.

حملات 11 سپتامبر 2001 در داخل آمریکا ، ضعف دستگاه های اطلاعاتی آمریکا را آشکار نمود و به همین منظور آمریکایی ها کمسیون های تحقیق در سطح کنگره و سنا تشکیل داده اند تا مهمترین نقطه ضعف جامعه اطلاعاتی خود را که کهنه بودن ساختار اطلاعاتی آمریکا می دانند برطرف نمایند . یکی دیگر از نقاط ضعف آن ها که در گزارش کمسیون یازدهم سپتامبر آمده ، «همکاری» مشکل برجسته جامعه اطلاعاتی در حوزه شناسایی ، ردیابی و مقابله با تهدیدات است . آن ها معتقدند که عدم همکاری در عرصه فعالیت های اطلاعاتی داخلی - خارجی ، نمود انکار ناپذیری دارد .


دو نمونه از اقدامات متعدد سیا:


نقش سیا در کودتای 28 مرداد
کودتای ۲۸ مرداد نمونه‌ای از عملکرد‌های این سازمان در ایران است. اسناد مربوط به این کودتا بر خلاف رویهٔ سازمان سیا در انتشار اسناد تاریخی، انتشار نیافته است. برخی از محققان بر این باورند که بخش اعظم مدارک مربوط به این کودتا، به بهانهٔ نبود قفسهٔ کافی برای نگهداری آن‌ها، نابود شده‌اند.
سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا، سیا، اسناد تازه‌ای را در ارتباط با کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ منتشر کرد که نشان می‌دهد دولت آمریکا قصد داشت در صورتی که کودتا علیه دولت دکتر محمد مصدق شکست بخورد، در ایران یک جنگ چریکی دامنه دار به راه بیندازد.


سیا و تلاش برای ترور کاسترو
مهم‌ترین تلاش‌های سیا برای ترور افراد و چهره‌های مخالف سیاست‌های آمریکا، تلاش برای ترور فیدل کاسترو رهبر کوبا بود. سیا با کمک مافیا بارها کوشید تا میوه و غذای مورد استفاده رهبر کوبا را مسموم کند.
سیا در این راه حتی کوشید تا لباس شنای کاسترو را هم به مواد سمی آغشته کند. استفاده از سیگار انفجاری، خودکار سمی و یا حتی صدف دریایی انفجاری از دیگر راه‌های مورد استفاده سیا برای از میان برداشتن فیدل کاسترو بوده است.
سیا اما در سال 1961 در اقدامی جداگانه تلاش کرد تا موجبات سرنگونی حکومت فیدل کاسترو در کوبا را فراهم آورد.
آمریکا که منافع خود را در کوبا در خطر می‌دید، تلاش کرد کاسترو را با انجام توطئه‌هایی حمایت شده از سوی سازمان سیا (سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا)، به قتل برساند، دولتمردان واشنگتن حتی با حمایت از چریک‌های ضد انقلاب کوبا، در سال 1961 به فرمان جان اف کندی رییس جمهوری وقت آمریکا حمله‌ای به خلیج خوک‌ها در کوبا انجام دادند که در این حمله نیرو‌های وفادار به فیدل کاسترو ، چریک‌های ضد انقلاب کوبایی را شکست دادند.

مناطق عملیاتی سیا:

سیا تقریبا در تمامی نقاط جهان دارای جاسوس است ولی بعضی نقاط برای سیا پراهمیت ترند که در شهر ذیل می آید در این میان نقش سفارت خانه های امریکا و مراکز این کشور در سایر کشورها را در دادن امکانات پشتیبانی از سیا نباید نادیده گرفت.

1.کانادا-مکزیک-کوبا و روسیه و سایر همسایگان آمریکا

2.چین

3.ایران

4.منطقه خاورمیانه

5.پاکستان

نشان سیا :

نشان سیا نامواره آژانس اطلاعات مركزى آمریکا است.
تفسیر نشان سیا، عقاب سرسفید است که پرنده ملی و نشان قدرت وهشیاری است. تیغه های شعاعی علامت قطب نما، نشان تجمیع اطلاعات سری از سراسر دنیا در یک نقطه است مرکزی است.

[卐WaffenSS卐]

CIAزیرنظرموسادهست
همه سرویس های اطلاعاتی آمریکاوانگلیس زیرنظرموسادن

[بابک دانشور]

تاریخچه ی هواپیما ربایی

اولین حادثه ی هواپیماربایی جهان در سال 1930 و در آغاز جنگ سرد، بین شرق و غرب به وقوع پیوست. در این حادثه انقلابیون پرو یک هواپیمای فوکر را به تصرف خود در آوردند تا بدین وسیله از کشور فرار کنند. موج عمده ی هواپیماربایی از آگوست 1947 شروع و تا مارس 1953 ادامه داشت. پنج سال بعد در سال 1958، موج دوم هواپیماربایی شروع شد این دوره آغاز شد که هم زمان با به قدرت رسیدن کاسترو در کوبا بود. به گونه ای که طی مدت 13 سال حدود 25 هواپیماربایی موفق و 7 مورد ناموفق به وقوع پیوست. هدف بیش تر هواپیمارباها فرار از یک کشور کمونیستی به یک کشور غیرکمونیستی بود.

هواپیماربایی در جهان:

به طور کلی 364 مورد هواپیماربایی از سال 1930 تا 1981، در جهان به وقوع پیوسته است که 124 مورد آن در آمریکای شمالی، 103 مورد در آمریکای جنوبی، 83 مورد در اروپا، 40 مورد در آسیا و 14 مورد در آفریقا اتفاق افتاده است.

اولین حادثه ی انهدام هواپیما در تاریخ 7 می سال 1949، هنگامی رخ داد که یک هواپیمای خطوط هوایی فیلیپین، در جریان یک عملیات برنامه ریزی شده سقوط نمود. در این حادثه یک بمب ساعتی که توسط یک زن و مرد اجیر شده به قصد کشتن یکی از مسافرین در هواپیما جاسازی شده بود، منفجر شد.

دومین حادثه انهدام هواپیما در تاریخ 9 سپتامبر 1949، زمانی که یک هواپیمای 3- DC خطوط هوایی کانادا در فاصله ی 40 مایلی منطقه ی کبک در حال پرواز بود، به وقوع پیوست.
بعد از این تاریخ از سال های 1971 تا 1991، به تناوب، هواپیماهای کشوری مورد انهدام واقع شده اند. بیشترین تعداد انهدام هواپیما 31 مورد بوده که در سال 1977 اتفاق افتاده است. از طرف دیگر حمله به فرودگاه های غیرنظامی و هم چنین سایر تاسیسات مشابه، در تاریخ هوانوردی جهان، تا کنون باعث تلفات، جراحات و خسارات زیادی شده است. قبل از 28 دسامبر سال 1968، فرودگاه بین المللی بیروت، به وسیله ی نیروهای رژیم اشغالگر قدس مورد حمله قرار گرفت.

در فاصله ی سال های 1985 تا 1998، موارد متعددی از حمله به تاسیسات فرودگاه ها و هواپیماها اتفاق افتاد که عبارتند از:

2 دسامبر 1984: یک هواپیمای ایرباس خطوط هوایی کویت که با 161 سرنشین راهی کراچی بود، توسط چهار نفر فلسطینی در فرودگاه تهران ربوده شد. این راهزنان هوایی خواستار آزادی 17 زندانی در کویت بودند، نیروهای ایرانی توانستند پس از شش روز هواپیما را به تصرف درآورند و گروگان ها را آزاد کنند.

14 ژوئن 1985: بوئینگ 727 TWA که با 153 نفر مسافر به سوی رم در پرواز بود، به بیروت برده می شود. پس از 17 روز یعنی در 30 ژوئن، با دخالت دولت سوریه، تمام مسافران آزاد می شوند.

23 نوامبر 1985: سه هواپیماربا، یک بوئینگ 737 شرکت هواپیمایی مصر را که با 97 سرنشین راهی قاهره بود، در فرودگاه مالت می ربایند. آنان خواهان حرکت به سوی لیبی یا تونس بودند. دو مسافر از پنجره هواپیما بیرون انداخته می شوند. پس از 22 ساعت مذاکره یکی از واحدهای خبره مصر، عملیات خود را آغاز می کند و هواپیمارباها مغلوب می شوند.

25 دسامبر 1986: یک بوئینگ 737 خطوط هوایی عراق با 91 مسافر توسط یک کماندو ربوده شد. هواپیما که در حال پرواز از بغداد به عمان بود در فرودگاهی در عربستان سعودی فرود آمد و در آن جا منفجر شد که در نتیجه 62 نفر جان خود را از دست دادند.

20 آوریل 1988: بوئینگ 737 خطوط هوایی کویت با 11 سرنشین در مشهد (ایران) ربوده می شود. این ماجرا که 16 روز به طول می انجامد، سرانجام در الجزایر با ناکامی هواپیماربایان به پایان می رسد.

24 دسامبر 1994: چهار نفر الجزایری، هدایت یک ایرباس 300- A را در فرودگاه الجزایر به دست می گیرند. روز 26 دسامبر، ایرباس از الجزیره بر می خیزد و در مارسی فرود می آید نیروهای ضربت ژاندارمری فرانسه، با حمله به داخل هواپیما، مسافران را آزاد می کنند. در این عملیات چهار هواپیماربا کشته می شوند.

21 ژوئن 1995: یکی از اعضای فرقه ی آئوم، یک بوئینگ 747 ژاپنی را، با 365 سرنشین، در فرودگاه هاکودات (شمال ژاپن) به تصرف در می آورد. او خواهان آزادی شوکوآساهارا، رهبر فرقه ی آئوم است، 16 ساعت بعد، حمله ی نیروهای ژاپنی آغاز می شود و تمامی مسافرین بی هیچ آسیبی آزاد می شوند.

26 اوت 1996: یک ایرباس 310- A شرکت هواپیمایی سودان که با 199 مسافر از خارطوم به سوی عمان در پرواز بود، توسط 7 هواپیماربای عراقی ربوده می شود و به فرودگاه استانستر، (در شمال لندن) برده می شود. آنان پس از 20 ساعت و بدون هیچ خشونتی تسلیم می شوند.

23 نوامبر 1996: هواپیماربایان اتیوپیایی، یک بوئینگ خطوط هوایی اتیوپی در مسیر آدیس آبابا، به نایرویی و آبیجان را بر فراز کنیا می ربایند. این هواپیما، به علت کمبود سوخت در اقیانوس هند سقوط می کند.

24 مه 1998: سه پاکستانی مسلح یک هواپیمای فوکر خطوط داخلی پاکستان را با 29 مسافر، می ربایند تا مخالفت خود را با آزمایش های هسته ای پاکستان در ایالت بلوچستان ابراز کنند. روز 25 مه، هواپیماربایان در شهر حیدرآباد در 160 کیلومتری کراچی دستگیر می شوند.

12 آورین 1999: چهار چریک ارتش آزادی بخش کلمبیا، خلبان یک فوکر 50 شرکت هواپیمایی آوانسای کلمبیا را وادار می کنند که در باند مخفیانه ای در شمال کشور فرود آید. آنان 26 مسافر و خدمه را به جنگل سیمیتی می برند.

24 دسامبر 1999: چهار هواپیماربای مسلح، کنترل یک ایرباس شرکت هواپیمایی هند را با 192 سرنشین که ازکاتماندو (نپال) راهی دهلی نو بود، به دست گرفتند، طی این حادثه 4 نفر جان خود را از دست می دهند.

جداول زیر مهم ترین هواپیماربایی و آمار تلفات انسانی ناشی از آن را در فاصله ی سال های 1930 تا 1981 نشان می دهد.


آمار هواپیماربایی در جهان از سال 1930 تا 1981


آمار هواپیماربایی و تلفات انسانی از سال 1930تا 1981

[cayman]

خیلی قوین بابا