درباره آندرس اينستا، خداي كوچك و مهربان فوتبال

[Nazanin♥Xavi]

1) می گویند قیمت کت و شلواری که برتن می کنی، ارزش ضیافتی که به آن دعوت شده ای را تعیین می کند. وقتی پدر معنوی بهترین بازیکن یورو 2008 را روی سکوهای محل برگزاری بازی بارسا و اوساسونا دیدیم، یک لحظه به صحت اولین جمله مطلب شک کردیم؛ لحظه ای آندرس اینیستا با لباس معمولی تر از سایر ستاره های سکونشین قهرمان لالیگا، یک گوشی کاملا ساده را به گوشش چسبانده بود. این همه متوسط زدگی و آن همه درخشش درمیدان؟ نوع بازی آندرس هیچ فراز و فرودی ندارد. فوتبال، فیلمی رئال از زندگی است و براین اساس نوع فوتبال بازیکنان بارسلونا باید شبیه کاتالان ها باشد؛ پرتزویر و سراسر ادا. از منطقه جدایی طلب اسپانیا یک مجنون به نام گاسپارت سربرآورده است. او می تواند پس از اظهار جمله « امیدوارم رئال مادرید در گورستان ها به یاد آورده شود.» چشم درچشم رئیس فدراسیون فوتبال اسپانیا بیاندازد و سپس محبوبیتی افسانه ای نصیب ببرد. بازیکن هم لابد باید خوب جلوه فروشی کند و بیرون میدان الفاظ رکیک ضد مادریدی بلد باشد. آندرس اینیستا این کاره نیست. او درعصر سیاستمداران پرگو و بی عمل، بی سیاستی عمل گرا و بدون پز تلقی می شود.
2) چشم انتظاری تصویر ابدی اوست. اینیستا در ثانیه های پایانی بازی برگشت نیمه نهایی لیگ قهرمانان مقابل چلسی گویی در آسمان دنبال چیزی می گشت؛ درست مثل وقت های اضافه فینال تورنمنت نایک در روز 21 جولای 1999. هردوبار کاویدن آسمان ثمری نداشت. زمین ارمغان های بهتری درخود داشت. شاید آندرس به دلیل تجربه ای که در14 سالگی آموخته بود، خیلی سریع نگاهش را به زمین برگرداند و با آن شوت زیبا کار پترچک را تمام کرد. برای اینی، خوشبختی در لاماسیا ( زمین تمرین و کمپ استعداد پرور بارسا) بود و اکنون در ظرافت بازی ها و تکنیک فراوانش است و تا همیشه جایی میان سختکوشی و عمل گرایی ( 2 ویژگی بارز او) یافت می شود.
3) تنها انسان ها بزرگ به مرحله ای می رسند که می توانند رودررو با اسطوره های سابق زبان انتقاد از آنها بگشایند. اینیستا حالا چندین سال پس از پایین کشیدن پوستر گواردیولا از دیوار اتاقش، فرصت کار زیر نظر کاپیتان تیم رویایی را یافته و حالا فقط خودش می تواند اسباب ناراحتی اسطوره سابق را فراهم آورد. چگونه؟ با مصدومیت و عدم حضور در رقابت های مهم.
4) « وقتی گفتم اینیستا بهترین بازیکن جهان است، به من می خندیدند اما حالا به صحت اظهاراتم پی برده*اید.» سامی اتوئو این را گفت و راست هم گفت؛ نشان به آن نشان که اینیستا دومین بازیکن برتر حال حاضر لالیگا نام دارد و فرگوسن بزرگ قبل از فینال یکی از معدود کاتالانی های محبوب مادرید را ترس بزرگ تیم خود خواند. بارسا در دو دوره مصدومیت او پیروزی های زیادی به دست آورد اما روح خود را آزاد ندید؛ ژاوی افسرده شد و ...
فوتبالیست های عصر جدید در سطح تأثیرگذار نیستند و شاید به همین دلیل در تورنمنت های بزرگ اخیر اکثرا بی*ستاره*ها قهرمان شدند اما وقتی به عمق ماجرا توجه کنید، عدم حضور این افراد را پررنگ می*بینید. یونان قهرمان اروپا شد، چون ستاره تأثیرگذاری نداشت. اسپانیای یورو 2008 جاودانه شد، چون آسمانش ستاره باران بود. تفاوتی را که حس می کنید؟
5)گواردیولا در روزهای 14 سالگی آندرسیتو ( به معنای آندرس کوچک) به توصیه برادرش در تمرینات تیم نوجوانان حضور یافت و درنگاه اول متوجه شد بازیکنی که دومین سال عضویت در مجموعه را پشت سر می*گذارد، بازیخوان*تر از اوست. تیزهوشی و تطبیق زودهنگام از عوامل موفقیت یک فرد در مجموعه است اما فقط وقتی بدون این فاکتورها موفق می*شوید که بی*نهایت سختکوش باشید. اینیستا در اولین روزهای بازی درتیم اول بارسلونا راه اتاق رختکن را بلد نبود و مدام پشت سر لوئیس انریکه کارهای کاپیتان را تقلید می*کرد. همه او را دست می*انداختند؛ با این حال اینی اصلا ناامید نشد. اکنون رختکن بارسا تنها درصورت حضور او آرامش دارد و این معجون بی*مانند سختکوشی است...
6) « گواردیولا و اینیستا، بارسا را زیبا کرده اند.» وقتی سرالکس فرگوسن چنین جمله*ای برزبان می*آورد، نمی*توانید درصحت کلماتش تردیدی به دل راه بدهید. لحظات کلیدی بارسا در فصل رویایی سپری شده را به یاد بیاورید؛ نجات در سخت*ترین رقابت فصل مقابل چلسی، رقم خوردن دومین پیروزی با شکوه تاریخ بارسلونا دربرنابئو، توقف در دوبازی ابتدای فصل. درکدام یک « بود» و « نبود» اینیستا پررنگ بود؟ خب؛ همه!
7) می*گویند طوفان*های سخت ناخداهای بزرگ را پرورش می*دهد. اینیستا از همان روزهایی که با 60 کیلوگرم وزن مچ 90 کیلویی ها را می*خواباند، از همان روزهای جدایی پدر و مادر، از همان روزهای آرمیدن در بستر پدر و مادری که دیگر سایه بالای سر او نبودند و ازهمان روزهایی که متوجه شد اشک*هایش هم نمی*تواند باعث اتحاد دوباره والدینش شود، یاد گرفت درطوفان*های زندگی ناخدای خوبی باشد. حالا آن ناخدا، خدای بارسلونا شده است...
8) سرراست ترین آدرس را یک روزنامه نگار اسپانیایی داد:« هم اکنون خدای فوتبال آندرس اینیستا نام دارد. این خدا کمی خجالتی است و از آلباسته آمده است. او شخصا شب بازی چلسی و بارسلونا اشک مرا درآورد.»