نقد و بررسی انیمیشن لگو فیلم ( The Lego Movie )

[Wanton]

لگو فیلم : The Lego Movie

کارگردان : Phil Lord ، Christopher Miller

نویسنده : Joshua Zetumer ، Edward Neumeier

صداپیشگان :   

Will Arnett...Batman / Bruce Wayne

Elizabeth Banks...Wyldstyle / Lucy

Craig Berry...Blake / Additional Voices

Alison Brie...Unikitty

و...                      

ژانر : انیمیشن

رده سنی : PG ( مناسب برای افراد بالای 7 سال)

زمان : 100 دقیقه

دنیای انمیشن نسبت به دنیای فیلم و سریال،دنیای آزاد تری را نمایش میدهد و تمامی فیلمسازان بخاطر همین آزادی نامحدود در هر عمری سعی بر این دارند 

که دنیای انمیشنی خودشان را از سایر انمیشن ها متمایز سازند که متاسفانه تابحال ما تغییرات زیادی در روند انمیشن سازی نداشته ایم. آخرین انمیشن مورد انتظار فیلم « یخ زده » بود که با وجود ادعا های فراوان بازهم از آثار انمیشنی نظیر « سیندرلا » یا حتی مدرن تر از آن،انمیشن « ژولیده »کپی برداری کرده بود و ابدا سعی براین نداشت که دنیایی جذابتر و گسترده تری را نمایش دهد.اما انمیشن پلاستیکی « لگو فیلم » از این قضیه مستثنا است.این انمیشن با مخلوط کردن دنیای لگویی با هم یک دنیای جدید را بوجود آورد ،دنیایی که در آن قهرمان،جادوگر،دزد،اهریمن و... درهم آمیخته شده است.این انیمیشن هر چیز را که کودکان در یک انمیشن جستجو میکنند را دارا بوده و با خلق کارکترهای معروف و دوست داشتنی در قامت پلاستیکی، مانند عروسک هایی که قطعاتشان از یکدیگر جدا میشود هیجان و بامزگی را به تماشاگران هدیه داده است. از لحاظ بصری این انمیشن بسیار بالاتر و بیشتر از آن چیزی که انتظار میرفت ظاهر شد و انتظارات را برآورده کرد.به شخصه با دیدن سری قبل انمیشن لگو (لگو بتمن 2) چندان به این انمیشن اعتقادی نداشتم و با خود میگفتم: "این هم یک اثر عجیب دیگر" اما با دیدن تریلر های این فیلم روز به روز انتظارم از این فیلم بیشتر شد.

داستان انمیشن درباره یک لگو ساده و بامزه بنام امیت است که در ساختمان سازی کار میکند و بطور اتفاقی بجای یک لگوی دیگر که قبلا نشان کرده جادوگری بنام ویچروویوس است عوض میشود و نا خواسته وارد عملیاتی میشود که در آن فوق انسان هایی نظیر واندرومن،سوپرمن و...برای حفاظت از دنیا در برابر یک اهریمن بیگانه حاضر شده اند.امیت درواقع اوضاع حال دنیا را نشان میدهد.وقتی که دنیا از مردم میخواهد هر صبح خندان از خواب بلند شوید و با خواندن موزیک آرامش بخش همه چیز فوق العاده است صبح خود را در بدترین شرایط ادامه دهید.امیت هم مانند بسیاری از 

افراد دنیا مجبور است برای ادامه زندگی به این قانون احترام بگذارد.به گفته یکی از منتقد ها این فیلم یعنی اوون گلایبرمن این فیلم یک توهین به نظام فاشیست است که انتظار آرمان گرایی را دارد اما در واقع در یک دنیای یکنواخت آرمان های هیچ کس به واقعیت نخواهد پیوست و مردم ترس انتقاد از این وضعیت را دارند.« لگو فیلم » نشان میدهد که دنیا هر روز در حال تکرار شدن است و فقط باید سوپرمن بود که دنیا برایت هر روز یک ماجرا داشته باشد.این انمیشن عمیق تر از آن است که بتوان با یکبار دیدن آن را به خوبی درک کرد. « لگو فیلم » حرف خود را با تمی طنز و کمدی بیان میکند،چیزی که شاید چند ساله پیش می شد در انمیشن پرحاشیه « وال-ای » دید. اما « لگو فیلم » میخواهد نشان دهد که دنیا روزبه روز در حال کسل کننده تر و یکنواخت تر شدن است.بعنوان مثال،دیروز خود را با امروزتان مقایسه کنید، امکان دارد به مسائل جدیدی برخورد کنید اما قطعا همه اینها در مجموع همان رنگ و بوی دیروز را دارد. امیت میگوید که دیروز من با حال هیچ تفاوتی ندارد و همان چیزی است که من دیروز تجربه کردم و تنها راه خلاصی از این وضعیت آشنایی با آدم پرحرفی مثل بتمن(بعنوان مثال) یا یک مرد ریش بلند یا بدتر از همه نجات دنیا از دست یک اهریمن است.این انمیشن کرکترهایی مانند بتمن را که شاید کمتر مواقعی لبخندی از وی دیده ایم را به یک کرکتر بامزه تبدیل میکند.در فیلم بخش هایی وجود دارد که بتمن از سلاح مخصوص خودش تعریف میکند اما به شخصه من کمتر دیده ام بتمن از سلاحش تعریف کند یا آن را به رخ کس دیگری بکشد اما چه بخواهیم،چه نه بتمن همواره کرکتری پر ادعا بوده که سعی دارد خود را عاقل تر از بقیه نشان دهد اما در این فیلم ما با بتمن تا حدودی کم جنبه طرفیم که میان دعوا نام وسیله اش را بیان میکند و خصوصیتش را میگوید. موضوعاتی از این دست، نشان دهنده تفاوت دنیای لگو با دنیای انسانیست که دیگر انمیشن ها از آن پیروی میکنند. کارکتر امیت از جمله قهرمانانی است که هیچ گونه قدرتی ندارد و خود مایل نیست که زندگی آرامش را ترک کند و برای نجات دنیا وارد عمل شود اما با احساس مسئولیت کردن و گستاخی تمام بعنوان یک لگو کوچک و بی دست و پا وارد نبرد با یک ابر لگو میشود.یکی از سکانس های 

جالب فیلم جایی است که امیت روی بالاترین پله می ایستد و برای ابر قدرت ها سخرانی میکند،به امید اینکه روحیه آنان را برای ادامه کار بیشتر کند اما با شکست روبه رو میشود و همه او را با هر چه که دم دستشان است میزنند.در این قسمت هدف فیلم این است که به افراد شکست خورده ثابت کند که حتی یک لگوی کوچک (یک انسان ) هم میتواند به درجه ای برسد که برای ابر قدرت هایی مثل سوپرمن امر و نهی کند حتی اگر در این راه شکست بخورد.این فیلم در هر قسمت به یک موضوع اشاره میکند و تنها یک موضوع مد نظرش نیست. قسمت دیگر جایی است که امیت با دیدن آوار های دنیای شکلاتی گربه کوچکی بنام کیتی ناراحت میشود و با تمام وجود خود را برای ادامه ماجرا و انتقام آماده میسازد.در این قسمت فیلم قصد دارد بگوید که حتی در بدترین شرایط نیز فرد میتواند روی پای خودش ایستد و به هدفش برسد.داستان فیلم به هیچ عنوان در یک دنیا و یک بُعد به سر نمیبرد و در هر قسمت امیت و گروهش (ویچروویوس،بتمن و ویالدستایل) با هم به دنیا های مختلفی بوسیله یک پورتال فرستاده میشوند.بیننده از اول فیلم میتواند تشخیص دهد که در آخر داستان چه خواهد شد اما داستان به هیچ عنوان در طول فیلم کسل کننده نمیشود و حتی قابلیت غافلگیر کردن بیننده را داراست.

صداپیشگی فیلم نیز جایی برای گله کردن قرار نداده و گویندگان با ترکیبی از طنز و اکشن، انیمیشنی بیاد ماندنی و زیبا خلق کردند.یکی از آنها ویل آرنت است که با صدایی خشن و خشک نقش بتمن بامزه و تا حدی

 خل را ایفا میکند و در مواقعی با صدای خشن و کمدی اش حرف هایی میزند که لبخند را بر لب تماشاگر می آورد.از دیگر شخصیت های اصلی فیلم می توان به ویالدستایل که در آخر تبدیل به معشوقه امیت میشود اشاره کرد.از دیگر تفاوت های این فیلم با دیگر فیلم های فانتزی میتوان به این موضوع اشاره کرد که در همه ی فیلم های فانتزی یا کمیک مانند، معشوقه ها فقط بعنوان عشق قهرمان داستان معرفی میشوند و هیچ مداخله ای در روند فیلم ندارند اما ویالدستایل ، هم بعنوان معشوقه شخصیت اول فیلم و هم بعنوان یکی از قهرمانان معرفی میشود.این لگوی مونث خوش قیافه تقریبا کسی است که امیت را مجذوب خود کرده و کاری میکند که قهرمان تنها هدفش تا اواسط فیلم محکم تر شدن رابطه اش با وی باشد.این موضوع را دقیقا میشود در قسمتی که ویالدستایل در آغوش بتمن جاگرفته و امیت نیز از این بابت جوش آورده است دید.این موضوع کامل بودن کارکتر ها را نشان میداد.حتی پافشاری های امیت برای محکم کردن رابطه اش با زنی که نظرش را جلب کرده بود نیز از قسمت های دیدنی این انمیشن است.کاراکتر امیت درست مانند یک فرد اجتماعی به تصویر کشیده شده است نه یک ابرقدرت که در هر وضعیتی خودش را کنترل میکند.مطمئنا هر انسان عادی وقتی فرد مورد علاقه اش را در آغوش کس دیگری ببیند عصبانی میشود یا اگر با یک موجود ده متری روبه رو شود پابه فرار بگذارد یا وقتی قهرمان محبوبش را از نزدیک ببیند به شوق آید.امیت یک کارکتر کامل را نشان میدهد با تمامی خصوصیات یک فرد عادی.

لرد و میلر که قبلا سابقه ساخت انمیشن های به یاد ماندنی «ابری با احتمال بارش کوفته قلقلی» را داشته اند، اینبار با ساخت یک سوپر انمیشن

 خود را در بین کارگردانان بزرگی چون برد بیرد و پیت داکتر و انیمیشن خود را بین انیمیشن های بزرگی چون « موش سرآشپز » و « بالا »جای میدهند. مطمئنا اگر این انمیشن بصورت گرافیک کامپیوتری ساخته میشد هرگز به این موفقیت نمیرسید.

لرد و میلر تقریبا یک فلینت لاکوود دیگر را در دنیای لگو به تصویر میکشند اما اینبار میزان تخیلی بودن کرکترشان را تا حدی پایین آورده اند.در « ابری با احتمال بارش کوفته قلقلی » فلینت یک عقل کل بود که هرچیزی را در مدت کوتاهی اختراع میکرد و همین بخش تخیلی بودن کارکتر را نشان میدهد.اما امیت بریکوسکی یکی از شخصیت های نایاب دنیای انمیشن است که هیچ جنبه تخیلی قبل از ورود به دنیای قهرمانان ناجی دنیا ندارد و یک تعمیرکار ساده است که قدرتمند ترین سلاحش یک آچار آبی رنگ است.مطمئنا هیچ چیز تخیلی در این کرکتر وجود ندارد.من به شخصه وقتی فهمیدم شخصیت اصلی فیلم قهرمان نیست تا حدی خوشحال شدم چون وجود یک ابرقهرمان یا فردی که دارای قدرت های عجیب است، انیمیشن بی محتوای فانتزی-کمیک استریپی پدید می آورد اما امیت بعنوان نقش اول و حضور قهرمانان در کنارش، داستان را جذابتر و پرمحتوا تر کرده است.متصور شوید که به عنوان مثال کرکتر اصلی فیلم سوپرمن بود و در پایان بدون همکاری افرادی مانند ویالدستایل یا بتمن بصورت انفرادی شخصیت منفی را متوقف می کرد.این همان چیزی هست که هرسال ما میتوانیم از DC ببینیم، جایی که قهرمانان داستان در راس داستان هستند و دیکر شخصیت ها چندان به چشم نمی آیند.

میلر و لرد این انیمیشن صد دقیقه ای را با تصویر برداری دیجیتال و شیوه ی استاپ موشن ، به شکل حیرت آور و طبیعی خلق کرده اند و تماشاگر نیز باور میکند که گویی فردی توانسته کل دنیایشان را با دست به هم متصل کند و انگار در حال تماشای تکه تکه های اسباب بازی هستید.درست مانند چیزی که میشد در داستان اسباب بازی جان لستر دید.در یکی از قسمت های فیلم وقتی که امیت در سیاهچال زمان پرتاب میشود

خود را در اتاق پسربچه ای می بیند که در حال بازی با دیگر لگوهای شهرش است و این پسر بچه است که دنیای لگو را جلو میبرد نه خود افراد.این قسمت بیننده را بیاد سه گانه « قصه اسباب بازی » می اندازد،با این تفاوت که در « داستان اسباب بازی » عروسک ها جان داشتند و قصه فیلم را جلو میبردند اما در « لگو فیلم » عروسک ها کاملا بی جان و عادی هستند و این پسربچه است که زندگیشان را می چرخاند.به همین دلیل بیننده با فهمیدن این موضوع تعدادی سوال برایش پیش می آید که آیا اصلا لگو ها وجود دارند یانه؟ و ما تاکنون درحال تماشای خیال های یک بچه بودیم؟آیا شخصیت اول فیلم یک عروسک بی ارزش است و فیلم با دستور یک بچه جلو میرود،آیا... همین موارد باعث میشود که برخی از افراد از تماشای ادامه فیلم صرف نظر کنند.

درمورد موسیقی هم نمی توان نظر خاصی داد.موسیقی کاملا ساده و بی جزئیات است.تنها قسمتی که دارای موسیقی زیبایی است،زمانی است که امیت و ویاندستایل به زمان های گذشته برای پیدا کردن جادوگر رفته اند.در آنجا موسیقی با توجه به موقعیت، ترکیبی از طنز،اکشن، کمدی و موسیقی های قدیمی کابویی بسیار است که زیبا ساخته شده است.

داستان انیمیشن با روندی بسیار سریع و تند در حال حرکت است و برخی شخصیت ها هم مجبورند با این روند سریع پیش روند و این باعث می شود که فیلم به آنها توجهی نداشته باشد.معنوان مثال فیلم اطلاعاتی از کرکتر ویاندستایل به مخاطب ارائه نمی دهد.درک این موضوع سخت است که یک لگوی دست و پا 

چلفتی تبدیل به یک نابغه میشود که میتواند در عرض چند دقیقه یک ربات غول پیکر با تمامی سلاح های فوق پیشرفته بسازد.کرکتر امیت،از جمله کرکتر های دنیای انمیشن است که شخصیتش در آخر فیلم به کل تغییر میکند و تنها دلیل این موضوع این است که نویسنده قصد دارد به هر نحوی که شده شخصیت اصلی را در آخر باهوش تر و قدرتمندتر از دیگران نشان دهد.این موضوع ریشه در سنت قدیمی فیلم های انمیشنی دارد که نویسندگان به هرنحوی که شده شخصیت اصلی را بعنوان قهرمان پایان داستان معرفی می کنند.به هرحال این انمیشن ها بیشتر برای کودکان تولید میشود و کودکان نیز دوست دارند که شخصیت اصلی داستان را از همه قدرتمندتر و دانا تر ببینند!

در آخر،نمیتوان گفت که « لگو فیلم » یک اثر بی عیب است و مطمئنا ایراد های کوچکی در لابه لایه فیلم وجود دارد،اما لرد و میلر توانستند با ترکیب ژانر اکشن،ماجراجویانه و طنز و تاحدی انتقادآمیز یک انمیشن بیادماندنی را که چند سالی بود از طرف کمپانی های بزرگی نظیر دیزنی یا استودیو پیکسار ندیده بودیم را به بهترین نحو کارگردانی کنند. «لگو فیلم » دارای داستانی فوق العاده و جذاب، طراحی و دیزاین منحصر بفرد و شخصیت پردازی مناسب است که همگی این موارد باعث شده تا « لگو فیلم » تبدیل به یکی از بیاد ماندنی ترین انیمیشن های چند سال اخیر مبدل شود.