نگاهی به عملکرد ایران در جام جهانی 2006

[Jack Daniel'ѕ]

تیم ملی فوتبال ایران در ۲۵ مرداد ۱۳۸۵، دیدار با سوریه، ورزشگاه آزادی تهران، ایستاده از راست: صادقی، فکری، شکوری، نیکبخت، عنایتی، نکونام. نشسته از راست: مهدوی‌کیا، تیموریان، خطیبی، معدنچی، طالبلو
ایران با مربی‌گری برانکو ایوانکوویچ توانست به راحتی به جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان صعود کند و هنوز یک بازی به پایان رقابت‌های مقدماتی مانده بود که ایران به این جام جهانی راه یافت. این سومین حضور ایران در جام‌های جهانی بود.

مقدماتی
در دور نخست ایران با قطر، لائوس و اردن هم‌گروه شد. تیم ایران ابتدا ۳ - ۱ قطر را برد، سپس لائوس را ۷ - ۰ شکست داد، آن‌گاه برابر اردن در ورزشگاه آزادی در عین ناباوری و بر اثر یك اتفاق ۱ - ۰ شکست خورد. در دور برگشت بازی‌ها ایران در بازی نخست باید اردن را شکست می‌داد. فدراسیون توانست وحید هاشمیان را راضی کند تا پس از مدت‌ها به تیم ملی بازگردد. همین بازیکن در بازی با اردن با پاس گلی که در دقیقه ۸۱ به علی‌رضا واحدی‌نیکبخت داد زمینه‌ساز شکست اردن در خانه شد. این بازی با نتیجه ۲ - ۰ به پایان رسید و گل دوم را علی دایی در دقیقه ۹۰ ثبت کرد. در بازی بعدی با قطر هاشمیان بار دیگر درخشید و با گل‌زنی در دقایق ۸ و ۸۹ حضوری مؤثر داشت. نتیجه پایانی این بازی ۳ - ۲ به سود ایران بود. دیگر گل ایران را آرش برهانی در دقیقه ۷۷ درون دروازه قطر جای داد. ایران در بازی آخر بار دیگر لائوس را ۷ - ۰ شکست داد و به عنوان تیم نخست گروه به دور بعدی صعود کرد.

در مرحله بعد ایران با ژاپن، کره شمالی و بحرین در یک گروه قرار گرفت. در دیدار نخست ایران برابر بحرین با نتیجه ۰ - ۰ متوقف شد. بازی دوم بار دیگر با درخشش هاشمیان همراه شد، ایران در این بازی توانست ژاپن را با دو گل این بازیکن 2 بر 1 شکست دهد. در بازی سوم مقابل کره شمالی، تیم ملی موفق شد با دو گل میزبان خود را مغلوب كند. گل‌های ایران را مهدوی‌کیا در دقیقه ۳۴ و نکونام در دقیقه ۸۰ درون دروازه رقیب جای دادند. بازی برگشت در مقابل کره شمالی با نتیجه ۱ - ۰ و گل دقیقه ۴۵ رحمان رضایی به سود ایران پایان پذیرفت تا تیم ملی در بازی بعدی به مصاف تیم بحرین برود. ایران در صورت تساوی برابر بحرین هم بدون احتساب بازی پایانی برابر ژاپن به جام جهانی صعود می‌کرد. تیم ایران توانست این بازی را با گل دقیقه ۴۸ محمد نصرتی در آزادی برنده شود و به جام جهانی راه یابد. در بازی آخر این گروه ایران در یك دیدار تشریفاتی برابر میزبانش ژاپن ۲ - ۱ شکست خورد. تنها گل ایران را دایی در دقیقه ۷۸ از روی نقطه پنالتی درون دروازه ژاپن جای داد. بدین ترتیب ایران با 13 امتیاز به عنوان تیم دوم گروه بعد از ژاپن راهی دور نهایی جام جهانی شد.[۱۵]

دوره پایانی
ایران در جام جهانی به همراه پرتقال، آنگولا و مکزیک در گروه D این رقابت‌ها قرار گرفت.[۱۶] ایران پیش از ورود به آلمان نتوانست بازی‌های تدارکاتی مناسبی برگزار کند. به همین دلیل تیم ملی به آمادگی كامل نرسید و نتوانست نتایج خوبی در این مسابقات کسب کند.

ایران بازی نخست را ۲۱ خرداد (۱۱ ژوئن) در ورزشگاه نورنبرگ در حضور ۴۱۰۰۰ تماشاگر و برابر مکزیک برگزار کرد. ایران در نیمه اول بازی خوبی به نمایش گذاشت. نیمه دوم مکزیک سه تعویض انجام داد، و ایران دیگر نتوانست کاری از پیش ببرد. در پایان ایران با نتیجه ۳ - ۱ بازی را واگذار کرد. تک گل ایران را گل‌محمدی به ثمر رساند. پس از این بازی به شدت از حضور علی دایی در تیم انتقاد شد. این بازیکن در بازی بعد بر روی نیمکت نشست.[۱۷] دایی بعدها گفت برخی بازیکنان به وی پاس نمی‌دادند. در بازی دوم برابر پرتقال نیز ایران در نیمه نخست خوب ظاهر شد، اما در نیمه دوم باز هم نمایش ضعیفی ارائه داد و در پایان با نتیجه ۲ - ۰ این بازی را نیز باخت. بازی با پرتغال در فرانکفورت روز ۲۷ خرداد و در حضور ۴۸۰۰۰ تماشاگر برگزار شد.[۱۸] بازی سوم ایران روز ۳۱ خرداد در لایپزیک در حضور ۳۸۰۰۰ تماشاگر مقابل آنگولا انجام شد. در این بازی نیز ایران مقابل حریفی که نخستین حضور خود را در جام جهانی تجربه می‌کرد با نتیجه ۱ - ۱ متوقف شد. تنها گل ایران را سهراب بختیاری‌زاده به ثمر رساند. با این تساوی ایران تنها یک امتیاز کسب کرد و از راه‌یابی به دور بعد بازماند.[۱۹]

نمایش ضعیف ایران انتقادات مردم و مطبوعات را به دنبال داشت. استفاده از علی دایی که در آن زمان ۳۶ ساله بود، عدم استفاده از برخی بازیکنان، ضعف مهاجمان که هیچ گلی به ثمر نرساندند، ضعف جسمانی بازیکنان، فقدان انسجام تیمی و حاشیه‌های فراوان اطراف تیم ملی برخی از این انتقادات بود.[