~قلیــون نـآمــه ~

[Dead Silence]

نامه ام با نام قل آغاز كن اي تو دل در دود او پرواز كن
خسته ام از زخم هاي روزگار مي نشينم پاي قليون بر قرار
اي زغالت چون دلم آتش به سر اي پك اول ز تو بس كار گر
اين كلاه نقره ي فويل تو چيست؟ چاق گردان دم گرم تو كيست؟
اي فداي آن خم باريك تو مست توي لوله ي تاريك تو
اي كه پيچ و تاب دارد لوله ات حلقه ي مشتي بيارد لوله ات
اي كه كامت خوش گوارا تر ز قند اي شلنگت بند پاي در كمند
عكس روي ناصرالدين طرح تو بس طرب خيزد ز كار شرح تو
وه چه موزون است پاي جام تو وه چه سنگين است هاي كام تو
طعم تنباكوت به از لعل يار طالبي و قهوه و سيب و انار
وقت گرما يخ كند نعناي تو تا گلو سوزد ز هر يك هاي تو
بين ياران و رخ ماه حبيب بهتر آن بارش كني طعم دو سيب
گر كه سنگين كاري و سنگين مرام نسكافه با قهوه ي مشكين به كام
گر كه عاشق پيشه اي از بهر يار كن تو پس خود توت فرنگي را به بار
گر كه خواهي آن نسوزاند گلو پس بيا و بار كن طعم هلو
چايي و يك كاسه قند قالبي در كنار دود طعم طالبي
سوسك گردد پيش قد تو نگار طعم آلو آلبالو كاهو خيار
اين چه گفتم ذره اي از بحر بود م.شکارچی اين ها به يك شب می سرود