بازی آنلاین
آپلود عکس
29-05-2014، 0:43
درهم‌تنیدگی سامانه‌های بس‌ذره‌ای در مواردی همچون تداخل‌سنجی با دقت بالا، محاسبات کوانتومی و آزمون‌های بنیادی از مکانیک کوانتومی مورد توجه هستند. با این حال، توصیف میزان درهم‌تنیدگی در چنین سامانه‌های بزرگی پیچیده است. گروهی از فیزیک‌دانان اروپایی یک معیار جدید از درهم‌تنیدگی را بر اساس اسپین جمعی مطرح کرده‌اند. آن‌ها در فیزیکال ریویو لترز با اعمال روش خود روی یک ابر اتمی نشان می‌دهند که خوشه‌های جدایی‌ناپذیر با حداقل 28 اتم درهم‌تنیده در آن وجود دارند.
در سامانه‌ای با تعداد کمی از ذرات، می‌توان درهم‌تنیدگی را با بررسی تمامی هم‌بستگی‌های ذرات ارزیابی کرد. اما تعداد اندازه‌گیری‌های مورد نیاز برای این به اصطلاح پرتونگاری مقطعی کوانتومی به طور نمایی با تعداد ذرات رشد می‌کند. بنابراین، این روش برای اندازه‌گیری درهم‌تنیدگی در مواردی همچون چگالیده بوز-اینشتین (BEC) با هزاران اتم قابل کاربرد نیست. پژوهش‌گران، معیارهای درهم‌تنیدگی دیگری را فرمول‌بندی کرده‌اند اما آن‌ها را تنها در گونه‌های خاصی از حالت‌های درهم‌تنیده بس‌ذره‌ای به‌کار می‌برند.
کارستن کلمپت (Carsten klempt) از دانشگاه لایب‌نیتس هانوفر در آلمان و همکارانش، معیار جدیدی برای توصیف درهم‌تنیدگی ایجاد کرده‌اند. آن‌ها در این روش مجموع تمامی اسپین‌های انفرادی در یک آنسامبل بزرگ از ذرات را اندازه‌گیری می‌کنند و سپس افت و خیز های آن ارزیابی می‌شود. در مقایسه با کار پیشین، معیاری که کلمپت و همکارانش استفاده می‌کنند به محدوده‌ی وسیع‌تری از حالت‌های درهم‌تنیده حساس است. این گروه یک حالت خاص به نام حالت دیک (Dicke State) با 8000 اتم از یک BEC ایجاد کردند و اسپین کل را با استفاده از یک گرادیان میدان مغناطیسی قوی اندازه‌گیری کردند. آن‌ها با استفاده از این معیار درهم‌تنیدگی برآورد کردند که بزرگ‌ترین گروه از ذراتِ درهم‌تنیده، شامل 28 اتم و یا بیشتر می‌شود که بیش‌ترین تعداد اندازه‌گیری شده برای حالت‌های دیک تاکنون است.
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
