دعا و اعمال روزهاى ماه مبارك رمضان.....

[×ThundeRBolT×]

دعای هر روز
اوّل بخواند هر روز اين دعا را كه شيخ و سيّد نقل كرده اند : اَللّهُمَّ هذا شَهْرُ رَمَضانَ الَّذى اَنْزَلْتَ فيهِ الْقُرآنَ هُدىً لِلنّاسِ وَبَيِّناتٍ مِنَ
خدايا اين ماه رمضانى است كه در آن قرآن را نازل فرمودى قرآنى كه راهنماى مردم و حجت هايى است از
الْهُدى وَالْفُرقانِ وَ هذا شَهْرُ الصِّيامِ وَهذا شَهْرُ الْقِيامِ وَهذا شَهْرُ
هدايت و تميز و اين ماه روزه است و ماه شب زنده دارى است و ماه
الاِْنابَةِ وَهذا شَهْرُ التَّوْبَةِ وَهذا شَهْرُ الْمَغْفِرَةِ وَالرَّحْمَةِ وَهذا شَهْرُ
بازگشت است و ماه توبه و ماه آمرزش و رحمت است و ماه
الْعِتْقِ مِنَ النّارِ وَالْفَوْزِ بِالْجَنَّةِ وَهذا شَهْرٌ فيهِ لَيْلَةُ الْقَدْرِ الَّتى هِىَ
آزادى از آتش و رسيدن به بهشت است و ماهى است كه در آن شب قدرى است كه آن شب
خَيْرٌ مِنْ اَلْفِ شَهْرٍ اَللّهُمَّ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَاَعّنى
بهتر است از هزار ماه خدايا درود فرست بر محمد و آل محمد و كمك ده مرا
عَلى صِيامِهِ وَقِيامِهِ وَسَلِّمْهُ لى وَسَلِّمْنى فيهِ وَاَعِنّى عَلَيْهِ بِاَفْضَلِ
بر روزه و شب زنده داريش و آن را براى من سالمش دار و مرا در آن سالم بدارو كمكم ده بر انجام وظائف آن به بهترين
عَوْنِكَ وَوَفِّقْنى فيهِ لِطاعَتِكَ وَطاعَةِ رَسُولِكَ وَاَوْلِياَّئِكَ صَلَّى اللّهُ
كمك خود و موفّقم دار در اين ماه براى اطاعت خودت و پيروى پيامبرت و اوليائت درود تو
عَلَيْهِمْ وَفَرِّغْنى فيهِ لِعِبادَتِكَ وَدُعاَّئِكَ وَتِلاوَةِ كِتابِكَ وَاَعْظِمْ لى
بر ايشان باد و فارغم ساز دراين ماه براى عبادت و دعا و تلاوت قرآنت و بركتم را در اين ماه زياد
فيهِ الْبَرَكَةَ وَاَحْسِنْ لى فيهِ الْعافِيَةَ وَاَصِحَّ فيهِ بَدَنى وَاَوْسِعْ لى فيهِ
گردان و نيكو كن در آن تندرستيم را و سالم دار در آن بدنم را و فراخ گردان در آن
رِزْقى وَاكْفِنى فيهِ ما اَهَمَّنى وَاسْتَجِبْ فيهِ دُعاَّئى وَبَلِّغْنى فيهِ رَجاَّئى
روزيم را و كفايت فرما در اين ماه مهمات مرا و مستجاب گردان در آن دعايم را و به اميد و آرزويم برسان
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاَذْهِبْ عَنّى فيهِ النُّعاسَ
خدايا درود فرست بر محمد و آل محمد و دور كن از من در اين ماه چُرت
وَالْكَسَلَ وَالسَّاْمَةَ وَالْفَتْرَةَ وَالْقَسْوَةَ وَالْغَفْلَةَ وَالْغِرَّةَ وَجَنِّبْنى فيهِ
و بى حالى و خستگى و سستى و سنگدلى و بى خبرى و غرور و امراض
الْعِلَلَ وَالاْسْقامَ وَالْهُمُومَ وَالاْحْزانَ وَالاْعْراضَ وَالاْمْراضَ
و دردها و اندوهها و غمها و عوارض ديگر و بيماريها
وَالْخَطايا وَالذُّنُوبَ وَاصْرِفْ عَنّى فيهِ السُّوَّءَ وَالْفَحشاَّءَ وَالْجَهْدَ
و خطاها و گناهان را و باز دار از من در اين ماه بدى و هرزگى و رنج و بلاء و مشقت و
وَالْبَلاَّءَ وَالتَّعَبَ وَالْعَن اَّءَ اِنَّكَ سَميعُ الدُّع اَّءِ اَللّ- هُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ
زحمت را كه براستى تو شنواى دعا هستى خدايا درود فرست بر محمد
وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاَعِذْنى فيهِ مِنَ الشَّيْطانِ الرَّجيمِ وَهَمْزِهِ وَلَمْزِهِ وَنَفْثِهِ
و آل محمد و پناهم ده در اين ماه از شيطان رانده درگاهت و اشاره اش و چشمك زدنش و پُفيدن
وَنَفْخِهِ وَوَسْوَسَتِهِ وَتَثْبيطِهِ وَكَيْدِهِ وَمَكْرِهِ وَحَباَّئِلِهِ وَخُدَعِهِ
و دميدنش و وسوسه و تعويق انداختنش و نيرنگ و حيله اش و دامهايش و فريبهايش
وَاَمانِيِّهِ وَغُرُورِهِ وَفِتْنَتِهِ وَشَرَكِهِ وَاَحْزابِهِ وَاَتْباعِهِ واَشْياعِهِ
و دروغهايش و گولهايش و فتنه اش و شبكه هاى دامش و همراهانش و پيروانش و دنباله ها
وَاَوْلِياَّئِهِ وَشُرَكاَّئِهِ وَجَميعِ مَكائِدِهِ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ
و دوستان و شريكانش و همه اسباب حيله و كيدش خدايا درود فرست بر محمد و آل
مُحَمَّدٍ وَارْزُقْنا قِيامَهُ وَصِيامَهُ وَبُلُوغَ الاْمَلِ فيهِ وَفى قِيامِهِ
محمد و روزى ما گردان شب زنده دارى و روزه اين ماه را و به رسيدن آرزويمان در اين ماه
وَاسْتِكْمالَ ما يُرْضيكَ عَنّى صَبْراً وَاحْتِساباً وَايماناً وَيَقيناً ثُمَّ
و در پايدارى و انجام كامل چيزهايى كه تو را از من خوشنود گرداند از نظر شكيبايى و چشمداشت ايشان و ايمان و يقين
تَقَبَّلْ ذلِكَ مِنّى بِالاْضْعافِ الْكَثيرَةِ والاْجْرِ الْعَظيمِ يا رَبَّ الْعالَمينَ
سپس بپذير آنرا از من به چند برابر زيادتر و پاداشى بزرگ اى پروردگار جهانيان
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَارْزُقْنى الْحَجَّ وَالْعُمْرَةَ
خدايا درود فرست بر محمد و آل محمد و روزيم كن حج و عمره
وَالاِْجْتِهادَ وَالْقُوَّةَ وَالنَّشاطَ وَالاِْنابَةَ وَالتَّوْبَةَ وَالْقُرْبَةَ وَالْخَيْرَ
و كوشش و نيرو و نشاط و انابه و توبه و تقرب به خودت و كار خير
الْمَقْبُولَ وَالرَّغْبَةَ وَالرَّهْبَةَ وَالتَّضَرُّعَ وَالْخُشُوعَ وَالرِّقَّةَ وَالنِّيَّةَ
پذيرفته و شوق و ترس و زارى و فروتنى و دل نازكى و نيت
الصّادِقَهَ وَصِدْقَ اللِّسانِ وَالْوَجَلَ مِنْكَ وَالرَّجاَّءَ لَكَ وَالتَّوَكُّلَ عَلَيْكَ
راست و راستگويى زبان و بيم از خودت و اميد و توكل بر خودت
وَالثِّقَةَ بِكَ وَالْوَرَعَ عَنْ مَحارِمِكَ مَعَ صالِحِ الْقَوْلِ وَمَقْبُولِ السَّعْىِ
و اعتماد به تو و پرهيزكارى از حرامهاى تو با گفتار شايسته و كوشش پذيرفته
وَمَرْفُوعِ الْعَمَلِ وَمُسْتَجابِ الدَّعْوَةِ وَلا تَحُلْ بَيْنى وَبَيْنَ شىْءٍ مِنْ
و عمل بالا رفته و دعاى مستجاب شده و ميان من و هر يك از اينها (كه گفتم ) جدايى مينداز

---

ذلِكَ بَعَرَضٍ وَلا مَرَضٍ وَلا هَمٍّ وَلا غَمٍّ وَلا سُقْمٍ وَلا غَفْلَةٍ وَلا
بواسطه پيشامدها و بيمارى و اندوه و غم و درد و غفلت و
نِسْيانٍ بَلْ بِالتَّعاهُدِ وَالتَّحَفُّظِ لَكَ وَفيكَ وَالرِّعايَةِ لِحَقِّكَ وَالْوَفاَّءِ
فراموشى بلكه (موفقم بدار كه ) به هم پيمانى و خوددارى بخاطر تو و درباره تو مراعات حق تو و وفاء
بَعَهْدِكَ وَوَعْدِكَ بِرَحْمَتِكَ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى
به پيمان و وعده تو (كارهايم انجام شود) به رحمتت اى مهربانترين مهربانان خدايا درود فرست بر
مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاقْسِمْ لى فيهِ اَفْضَلَ ما تَقْسِمُهُ لِعبادِكَ
محمد و آل محمد و نصيبم كن در اين ماه بهتر چيزى را كه نصيب بندگان
الصّالِحينَ وَاَعْطِنى فيهِ اَفْضَلَ ما تُعْطى اَوْلِياَّئَكَ الْمُقَرَّبينَ مِنَ
شايسته ات كردى و بده بمن در اين ماه بهتر چيزى را كه عطا كردى به اولياء مقرب خود از
الرَّحْمَةِ وَالْمَغْفِرَةِ وَالتَّحَنُّنِ وَالاِْجابَةِ وَالْعَفْوِ وَالْمَغْفِرَةِ الدّائِمَةِ
رحمت و آمرزش و مهرورزى و اجابت دعا و گذشت و آمرزش هميشگى
وَالْعافِيَةِ وَالْمُعافاةِ وَالْعِتْقِ مِنَ النّارِ وَالْفَوْزِ بِالْجَنَّةِ وَخَيْرِ الدُّنْيا
و تندرستى و آسايش و آزادى از آتش و رسيدن به بهشت و خير دنيا
وَالاْخِرَةِ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاجْعَلْ دُعاَّئى فيهِ
و آخرت خدايا درود فرست بر محمد و آل محمد و دعايم را در اين ماه
اِلَيْكَ واصِلاً وَرَحْمَتَكَ وَخَيْرَكَ اِلَىَّ فيهِ نازِلا وَعَمَلى فيهِ مَقْبُولاً
بسوى خود برسان و رحمت و خير خود را در اين ماه بسوى من نازل فرما و عملم را پذيرفته گردان
وَسَعْيى فيهِ مَشْكُوراً وَذَنْبى فيهِ مَغْفُوراً حَتّى يَكُونَ نَصيبى فيهِ
و كوششم را در آن سپاس شده و گناهم را آمرزيده قرار ده تا اينكه سهمم در آن
الاْكْثَرَ وَحَظِّى فيهِ الاْوْفَرَ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ
بيشتر و بهره ام كاملتر باشد خدايا درود فرست بر محمد و آل محمد
وَوَفِّقْنى فيهِ لِلَيْلَةِ الْقَدْرِ عَلى اَفْضَلِ حالٍ تُحِبُّ اَنْ يَكُونَ عَلَيْها اَحَدٌ
و موفقم دار براى شب قدر به بهترين حالى كه دوست دارى يكى
مِنْ اَوْلِياَّئِكَ وَاَرْضاها لَكَ ثُمَّ اجْعَلْها لى خَيْراً مِنْ اَلْفِ شَهْرٍ
از اوليائت در آن حال باشد و خوشنودترين حالات پيش تو باشد سپس آن شب را براى من بهتر از هزار ماه كن
وَارْزُقْنى فيها اَفْضَلَ ما رَزَقْتَ اَحَداً مِمَّنْ بَلَّغْتَهُ اِيّاها وَاَكْرَمْتَهُ بِها
و روزيم ده در آن شب به بهترين روزيهايى كه به كسى دادى و به آن روزى او را رسانيدى و بدان گراميش داشتى
وَاْجعَلْنى فيها مِنْ عُتَقاَّئِكَ مِنْ جَهَنَّمَ وطُلَقاَّئِكَ مِنَ النّارِ وَسُعَداءِ
و مرا در آن شب از آزاد شدگان از جهنم و رها شدگان از دوزخ و سعادتمندان
خَلْقِكَ بِمَغْفِرَتِكَ وَرِضْوانِكَ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى
[b]خلقت قرار ده بحق آمرزش و خوشنوديت اى مهربانترين مهربانان خدايا درود فرست بر
[/b]

---

مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَارْزُقْنا فى شَهْرِنا هذَا الْجِدَّ وَالاِْجْتِهادَ وَالْقُوَّةَ
محمد و آل محمد و روزى ما كن در اين ماه كوشش و تلاش و نيرو
وَالنَّشاطَ وَما تُحِبُّ وَتَرْضى اَللّهُمَّ رَبَّ الْفَجْرِ وَلَيالٍ عَشْرٍ
و نشاط و آنچه دوست دارى و خوشنود شوى خدايا اى پروردگار سپيده دم و شبهاى ده گانه
وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ وَربَّ شَهْرِ رَمَضانَ وَما اَنْزَلْتَ فيهِ مِنَ الْقُرآنِ
و شفع و وتر و پروردگار ماه رمضان و آنچه در آن فرو فرستادى از قرآن
وَرَبَّ جَبْرَئيلَ وَميكاَّئيلَ وَاِسْرافيلَ وَعِزْراَّئيلَ وَجَميعِ الْمَلاَّئِكَةِ
و پروردگار جبرئيل و ميكائيل و اسرافيل و عزرائيل و همه فرشتگان
الْمُقَرَّبينَ وَربَّ اِبْراهيمَ وَاِسْماعيلَ وَاِسْحقَ وَيَعْقُوبَ وَربَّ
مقرب و پروردگار ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و پروردگار
مُوسى وَ عيسى وَ جميعِ النَّبِيّينَ وَالْمُرْسَلينَ وَربَّ مُحَمَّدٍ خاتَمِ
موسى و عيسى و همه پيمبران و فرستادگان و پروردگار حضرت محمد خاتم
النَّبِيِّينَ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَعَلَيْهِمْ اَجْمَعينَ وَاَسْئَلُكَ بِحَقِّكَ عَلَيْهِمْ
پيمبران درودهاى تو بر او و بر ايشان همگى و از تو خواهم به حقى كه تو بر ايشان دارى
وَبِحَقِّهِمْ عَلَيْكَ وَبِحَقِّكَ الْعَظيمِ لَمّا صَلَّيْتَ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَعَلَيْهِمْ
و به حقى كه ايشان بر تو دارند و به آن حق بزرگ خودت كه درود فرستى بر او و آلش و بر ايشان
اَجْمَعينَ وَنَظَرْتَ اِلَىَّ نَظْرَةً رَحيمَةً تَرْضى بِها عَنّى رِضىً لا سَخَطَ
همگى و نظرى به من كنى نظرى مهربانانه كه بدان از من خوشنود گردى خشنوديى كه هرگز
عَلَىَّ بَعْدَهُ اَبَداً وَاَعْطَيْتَنى جَميعَ سُؤْلى وَرَغْبَتى وَاُمْنِيَّتى وَاِرادَتى
پس از آن خشمى بر من نداشته باشى و همه خواسته هايم و ميل و آرزو و درخواستم را
وَصَرَفْتَ عَنّى ما اَكْرَهُ وَاَحْذَرُ وَاَخافُ عَلى نَفْسى وَما لا اَخافُ
به من بدهى و بگردانى از من آنچه را خوش ندارم و از آن نگران و ترسان بر خويشتن هستم و آنچه را كه نمى ترسم
وَعَنْ اَهْلى وَمالى وَاِخْوانى وَذُرِّيَّتى اَللّهُمَّ اِلَيْكَ فَرَرْنا مِنْ ذُنُوبِنا
و نيز از خانواده و مال و برادران و فرزندانم آنها را بگردانى خدايا بسوى تو گريختيم از گناهانمان
فَاوِنا تاَّئِبينَ وَتُبْ عَلَيْنا مُسْتَغْفِرينَ وَاغْفِرْ لَنا مُتَعوِّذينَ وَاَعِذْنا
پس ما را جاى ده به حال توبه و توبه مان بپذير در حال آمرزش خواهى و بيامرزمان در حال پناهندگى و پناهمان ده
مُسْتَجيرينَ وَاَجِرْنا مُسْتَسْلِمينَ وَلا تَخْذُلْنا راهِبينَ وَآمِنّا راغِبينَ
در حال پناه جويى و زنهارمان ده در حال تسليم شدگى و خوارمان مكن در حال هراسناكى و امانمان ده در حال اميدوارى
وَشَفِّعْنا ساَّئِلينَ وَاَعْطِنا اِنَّكَ سَميعُ الدُّعاَّءِ قَريبٌ مُجيبٌ اَللّهُمَّ
و شفاعتمان را بپذير در حال خواهندگى و به ما بده كه براستى تو شنواى دعائى و نزديك و اجابت كننده اى خدايا
اَنْتَ رَبِّى وَاَنَا عَبْدُكَ وَاَحَقُّ مَنْ سَئَلَ الْعَبْدُ رَبُّهُ وَلَمْ يَسْئَلِ الْعْبادُ
تو پروردگار منى و من بنده تو و سزاوارترين كسى كه بنده از او درخواست كند پروردگار او است و درخواست نكنند بندگان
مِثْلَكَ كَرَماً وَجُوداً يا مَوْضِعَ شَكْوىَ السّائِلينَ وَيا مُنْتَهى حاجَةِ
كسى را چون تو در كرم و جود اى مرجع شكايت درخواست كنندگان و اى منتهاى حاجت
الرّاغِبينَ وَيا غِياثَ الْمُسْتَغيثينَ وَيا مُجيبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرّينَ وَيا
[b]مشتاقان و اى فريادرس فريادخواهان و اى پاسخ دهنده دعاى درماندگان و اى[/b]

---

مَلْجَاَ الْهارِبينَ وَيا صَريخَ الْمُسْتَصْرِخينَ وَيا رَبَّ الْمُسْتَضْعَفينَ
پناهگاه گريختگان و اى دادرس دادخواهان و اى پروردگار ناتوان شمردگان
وَيا كاشِفَ كَرْبِ الْمَكْرُوبينَ وَيا فارِجَ هَمِّ الْمَهْمُومينَ وَيا كاشِفَ
و اى غمزداى غم غمزدگان و اى غمگشاى ماتم زدگان و اى برطرف كننده
الْكَرْبِ الْعَظيمِ يااَللّهُ يارَحْمنُ يارَحيمُ يااَرْحَمَ الرّاحِمينَ صَلِّ عَلى
اندوه بزرگ اى خدا اى بخشاينده اى مهربان اى مهربانترين مهربانان درود فرست بر
مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاغْفِرْ لى ذُنُوبى وَعُيُوبى وَاِساَّئَتى وَظُلْمى
محمد و آل محمد و بيامرز گناهانم و زشتيهايم و بديم و ستمم
وَجُرْمى وَاِسْرافى عَلى نَفْسى وَارْزُقْنى مِنْ فَضْلِكَ وَرَحْمَتِكَ فَاِنَّهُ
و جنايتم و زياده رويم را بر نفسم و روزيم كن از فضل و رحمت خويش زيرا كه
لا يَمْلِكُها غَيْرُكَ وَاعْفُ عَنّى وَاغْفِرْ لى كُلَّ ما سَلَفَ مِنْ ذُنُوبى
مالك آنها نيست كسى جز تو و بگذر از من و بيامرز برايم گناهان گذشته ام را
وَاعْصِمْنى فيما بَقِىَ مِنْ عُمْرى وَاسْتُرْ عَلَىَّ وَعَلى والِدىَّ
و نگاهم دار در باقيمانده از عمرم و بپوشان بر من و بر پدر و مادرم
وَ وَُلَْدى وَقَرابَتى وَاَهْلِ حُزانَتى وَ [كُلُّ] مَنْ كانَ مِنّى بِسَبيْلٍ مِنَ
و فرزندانم و خويشانم و بستگانم و هركس كه براه من مى رود از
الْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ فى الدُّنْيا وَالاْخِرَةِ فَاِنَّ ذلِكَ كُلَّهُ بِيَدِكَ وَاَنْتَ
مردان مؤ من و زنان با ايمان در دنيا و آخرت زيرا تمام اينها بدست تو است و تو
واسِعُ الْمَغْفِرَةِ فَلا تُخَيِّبْنى يا سَيِّدى وَلا تَرُدَّ دُعاَّئى وَلا يَدى اِلى
وسيع آمرزشى پس نوميدم مكن اى آقايم و دعايم را برمگردان و نه دستم را (خالى ) بسوى
نَحْرى حَتّى تَفْعَلَ ذلِكَ بى وَتَسْتَجيبَ لى جَميعَ ما سَئَلْتُكَ
سينه ام تا انجام دهى آنچه را گفتم درباره ام و اجابت كنى برايم تمام آنچه را درخواست كردم
وَتَزيدَنى مِنْ فَضْلِكَ فَاِنَّكَ عَلى كُلِّشَىْءٍ قَديرٌ وَنَحْنُ اِلَيْكَ راغِبُونَ
و بيفزائى بر من از فضل خويش كه تو بر هر چيز توانائى و ما بسوى تو مشتاقيم
اَللّهُمَّ لَكَ الاْسْماَّءُ الْحُسْنى وَالاْمْثالُ الْعُلْيا وَالْكِبْرِياَّءُ وَالاْ لاَّءُ
خدايا از تو است نامهاى نيكو و نمونه هاى والا و كبرياء و انواع نعمتها
اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ اِنْ كُنْتَ قَضَيْتَ فى هذِهِ
از تو خواهم به حق نامت در ((بسم اللّه الرحمن الرحيم )) اگر مقدر فرموده اى در اين
اللَّيْلَةِ تَنَزُّلَ الْمَلاَّئِكَةِ وَالرُّوحِ فيه ا اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ
شب فرود آمدن فرشتگان و روح را (يعنى امشب را شب قدر قرار داده اى ) كه درود فرستى بر محمد و آل
مُحَمَّدٍ وَاَنْ تَجْعَلَ اسْمى فِى السُّعَداَّءِ وَرُوحى مَعَ الشُّهَداَّءِ
محمد و قرار دهى نام مرا در زمره سعادتمندان و روحم را با شهيدان
وَاِحْسانى فى عِلِّيّينَ وَاِساَّئَتى مَغْفُورَةً وَاَنْ تَهَبَ لى يَقيناً تُباشِرُ
و كار نيكم را در عليين (بلندترين مقام بهشت ) و گناهانم را آمرزيده و ببخشى به من يقينى كه دلم هميشه
بِهِ قَلْبى وَايماناً لا يَشُوبُهُ شَكُّ وَرِضىً بِما قَسَمْتَ لى وَآتِنى فى
همراه آن باشد و ايمانى به من بدهى كه به شك آلوده نگردد و خوشنودى در آنچه قسمتم كرده اى و در
الدُّنْيا حَسَنَةً وَفِى الا خِرَةِ حَسَنَةً وَقِنى عَذابَ النّارِ وَاِنْ لَمْ تَكُنْ
دنيا خوبى و خوشى به من ده و در آخرت نيز خوبى بده و از عذاب دوزخ نگاهمان دار و اگر مقدر
قَضَيْتَ فى هذِهِ اللَّيْلَةِ تَنَزُّلَ الْمَلَّئِكَةِ وَالرُّوحِ فيه ا فَاَخِّرْنى اِلى
نفرموده اى در اين شب فرود آمدن فرشتگان و روح را پس مرا تا بدان شب باقى بدار و
ذلِكَ وَارْزُقْنى فيها ذِكْرَكَ وَشُكْرَكَ وَطاعَتَكَ وَحُسْنَ عِبادَتِكَ
روزى من كن در آن شب ذكر خود و شكر و اطاعتت و نيكو پرستش كردنت را
وصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍبِاَفْضَلِ صَلَواتِكَ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ
و درود فرست بر محمد و آل محمد به بهترين درودهايت اى مهربانترين مهربانان
يا اَحَدُ يا صَمَدُ يا رَبَّ مُحَمَّدٍ اغْضَبِ الْيَوْمَ لِمُحَمَّدٍ وَلاِبْرارِ عِتْرَتِهِ
اى يگانه اى بى نياز اى پروردگار محمد خشم خود را در امروز بخاطر محمد و نيكان از عترتش (بر دشمنانشان )
واقْتُلْ اَعْدائَهُمْ بَدَداً وَاَحْصِهِمْ عَدَداً وَلا تَدَعْ عَلى ظَهْرِ الاَرْضِ
فروبار و درنتيجه بكُش دشمنانشان را يكى پس ازديگرى و به شمارشان درآر جدا جدا و يك تن از ايشان را بر روى زمين باقى مگذار
مِنْهُمْ اَحَداً وَلا تَغْفِرْ لَهُمْ اَبَداً يا حَسَنَ الصُّحْبَةِ يا خَليفَةَ النَّبِيّينَ اَنْتَ
و هرگز آنها را نيامرز اى نيكو رفاقت اى تكيه گاه پيمبران توئى
اَرْحَمُ الرّاحِمينَ الْبَدى ءُ الْبَديعُ الَّذى لَيْسَ كَمِثْلِكَ شَى ءٌ وَالدّاَّئِمُ
مهربانترين مهربانان آفريننده پديد آرنده اى كه چيزى مانند تو نيست و خداى جاويدانى
غَيْرُ الْغافِلِ وَالْحَىُّ الَّذى لا يَمُوتُ اَنْتَ كُلَّ يَوْمٍ فى شَاْنٍ اَنْتَ خَليفَةُ
[b]كه غفلت نورزد و زنده اى كه هرگز نميرد تو هر روز در كارى هستى تو تكيه گاه[/b]

---

تسبيحات هر روز ماه رمضان

دوّم 

فرموده اند مى خوانى اين تسبيحات را در هر روز ماه رمضان از اول تا به آخر و آن ده جزء است هر جزء آن مشتمل بر ده سُبْحانَ اللّه 
(1) سُبْحانَ اللّهِ بارِئِ النَّسَمِ سُبْحانَ اللّهِ
منزه است خدا آفريننده هر دم زنى منزه است خدا
المُصَوِّرِ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ الاْزْواجِ كُلِّها سُبْحانَ اللّهِ جاعِلِ
صورت ده منزه است خدا آفريننده همه موجودات جُفت منزه است خدا مقرر كننده
الظُّلُماتِ وَالنُّورِ سُبْحانَ اللّهِ فالِقِ الْحَبِّ وَالنَّوى سُبْحانَ اللّهِ
تاريكيها و روشنى منزه است خدا شكافنده دانه و هسته منزه است خدا
خالِقِ كُلِّشَى ءٍ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ ما يُرى وَما لا يُرى سُبْحانَ اللّهِ
آفريننده هر چيز منزه است خدا آفريننده آنچه ديده شود و آنچه ديده نشود منزه است خدا
مِدادَ كَلِماتِهِ سُبْحانَ اللّهِ رَبِّ الْعالَمينَ سُبْحانَ اللّهِ السَّميعِ الَّذى
به مقدار كلمات نامنتهايش منزه است خدا پروردگار جهانيان منزه است خداى شنوايى كه چيزى
لَيْسَ شَىْءٌ اَسْمَعَ مِنْهُ يَسْمَعُ مِنْ فَوْقِ عَرْشِهِ ما تَحْتَ سَبْعِ اَرَضينَ
شنواتر از او نيست مى شنود از بالاى عرش خود آنچه را در زير هفت زمين است
وَيَسْمَعُ ما فى ظُلُماتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَيَسْمَعُ الاْنينَ وَالشَّكْوى
و مى شنود آنچه را در تاريكيهاى بيابان و دريا است و مى شنود ناله و شكايت را
وَيَسْمَعُ السِّرَّ وَاَخْفى وَيَسْمَعُ وَساوِسَ الصُّدُورِ وَلا يُصِمُّ سَمْعَهُ
و مى شنود پنهان و پنهان تر از پنهان را و مى شنود وسوسه هاى سينه ها را و كر نكند شنوائيش را
صَوْتٌ (2) سُبْحانَ اللّهِ بارِئِ النَّسَمِ سُبْحانَ اللّهِ الُمصَوِّرِ
صدايى (2) منزه است خدا آفريننده هر دم زنى منزه است خداى صورت بخش
سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ الاْزْواجِ كُلِّها سُبْحانَ اللّهِ جاعِلِ الظُّلُماتِ
منزه است خدا آفريننده همه موجودات جُفت منزه است خدا مقرر دارنده تاريكيها
وَالنُّورِ سُبْحانَ اللّهِ فالِقِ الْحَبِّ وَالنَّوى سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ كُلِّشَى ءٍ
و روشنى منزه است خدا شكافنده دانه و هسته منزه است خدا آفريننده هر چيز
سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ ما يُرى وَما لا يُرى سُبْحانَ اللّهِ مِدادَ كَلِماتِهِ
منزه است خدا آفريننده آنچه ديده شود و آنچه ديده نشود منزه است خدا به مقدار كلمات نامنتهايش
سُبْحانَ اللّهِ رَبِّ الْعالَمينَ سُبْحانَ اللّهِ الْبَصيرِ الَّذى لَيْسَ شَى ءٌ
منزه است خدا پروردگار جهانيان منزه است خداى بينائى كه چيزى بيناتر از او نيست
اَبْصَرَ مِنْهُ يُبْصِرُ مِنْ فَوْقِ عَرْشِهِ ما تَحْتَ سَبْعِ اَرَضينَ وَيُبْصِرُ ما
مى بيند از بالاى عرش خود آنچه در زير هفت زمين است و مى بيند آنچه
فى ظُلُماتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ لا تُدْرِكُهُ الاْبْصارُ وَهُوَ يُدْرِكُ الاْبْصارَ
را در تاريكيهاى خشكى و دريا است ديدگان او را درك نكند ولى او درك كند ديدگان را
وَهُوَ اللَّطيفُ الْخَبيرُ لا تُغْشى بَصَرَهُ الظُّلْمَةُ وَلا يُسْتَتَرُ مِنْهُ بِسِتْرٍ
و او است دقيق و كاردان ديده اش را تاريكى نپوشاند و بوسيله پرده چيزى از او مستور نماند
وَلا يُوارى مِنْهُ جِدارٌ وَلا يَغيبُ عَنْهُ بَرُّ وَلا بَحْرٌ وَلا يَكِنُّ مِنْهُ جَبَلٌ
و ديوار چيزى را از او پنهان نكند و ناديده نماند ازد يد او هيچ خشكى و نه دريايى و هيچ كوهى نتواند مخفى كند از او
ما فى اَصْلِهِ وَلا قَلْبٌ ما فيهِ وَلا جَنْبٌ ما فى قَلْبِهِ وَلا يَسْتَتِرُ مِنْهُ
آنچه را در ريشه و در زير خود دارد و نه دلى آنچه را در خود دارد و نه پهلويى آنچه را در دل دارد و نتواند بپوشاند خود را از او
صَغيرٌ وَلا كَبيرٌ وَلا يَسْتَخْفى مِنْهُ صَغيرٌ لِصِغَرِهِ وَلا يَخْفى عَلَيْهِ
كوچكى و نه بزرگى ، و پنهانى نتواند جست از او كوچكى بخاطر خرديش و مخفى نماند بر او
شَى ءٌ فِى الاْرْضِ وَلا فِى السَّماَّءِ هُوَ الَّذى يُصَوِّرُكُمْ فِى الاْرْحامِ
چيزى در زمين و نه در آسمان او است كه صورت بندد شما را در رحمها
كَيْفَ يَشاَّءُ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْعَزيزُ الْحَكيمُ (3) سُبْحانَ اللّهِ بارِئِ
[b]هر طور كه خواهد معبودى جز او نيست كه نيرومند و فرزانه است (3) منزه است خدا پديدآرنده

[/b]

---

كَيْفَ يَشاَّءُ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْعَزيزُ الْحَكيمُ (3) سُبْحانَ اللّهِ بارِئِ
هر طور كه خواهد معبودى جز او نيست كه نيرومند و فرزانه است (3) منزه است خدا پديدآرنده
النَّسَمِ سُبْحانَ اللّهِ الُمصَوِّرِ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ الاْزْواجِ كُلِّها
هر دم زنى منزه است خداى صورت بخش منزه است خدا آفريننده همه موجودات جفت
سُبْحانَ اللّهِ جاعِلِ الظُّلُماتِ وَالنُّورِ سُبْحانَ اللّهِ فالِقِ الْحَبِّ
منزه است خدا مقرر كننده تاريكيها و روشنى منزه است خدا شكافنده دانه
وَالنَّوى سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ كُلِّشَى ءٍ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ ما يُرى وَما
و هسته منزه است خدا آفريننده هر چيز منزه است خدا آفريننده آنچه ديدنى و آنچه
لا يُرى سُبْحانَ اللّهِ مِدادَ كَلِماتِهِ سُبْحانَ اللّهِ رَبِّ الْعالَمينَ
ناديدنى است منزه است خدا به مقدار كلمات نامنتهايش منزه است خدا پروردگار جهانيان
سُبْحانَ اللّهِ الَّذى يُنْشِئُ السَّحابَ الثِّقالَ وَيُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ
منزه است خدائى كه بوجود آورد ابرهاى سنگين را و تسبيح گويد رعد به حمد او
وَالْمَلاَّئِكَةُ مِنْ خيفَتِهِ وَيُرْسِلُ الصَّو اعِقَ فَيُصيبُ بِه ا مَنْ يَش اَّءُ
و فرشتگان از بيم او و بفرستد صاعقه ها را و دچار سازد بدان هر كه را خواهد
وَيُرْسِلُ الرِّياحَ بُشْراً بَيْنَ يَدَى رَحْمَتِهِ وَيُنَزِّلُ الْماَّءَ مِنَ السَّماَّءِ
و بادها را نويدى از پيشاپيش رحمت خود فرستد و آب باران را از آسمان
بِكَلِمَتِهِ وَيُنْبِتُ النَّباتَ بِقُدْرَتِهِ وَيَسْقُطُ الْوَرَقُ بِعِلْمِهِ سُبْحانَ اللّهِ
بوسيله امر خود فرو فرستد و گياه را به قدرت كامله خويش بروياند و برگ درختان را به علم خود فروريزد منزه است خدائى
الَّذى لا يَعْزُبُ عَنْهُ مِثْقالُ ذَرَّةٍ فِى الاْرْضِ وَلا فِى السَّماَّءِ وَلا
كه پنهان نماند از او هموزن ذره اى در زمين و نه در آسمان و نه
اَصْغَرُ مِنْ ذلِكَ وَلا اَكْبَرُ اِلاّ فى كِتابٍ مُبينٍ (4) سُبْحانَ اللّهِ بارِئِ
كوچكتر از آن و نه بزرگتر جز آنكه در دفترى روشن است (4) منزه است خدا پديد آرنده
النَّسَمِ سُبْحانَ اللّهِ الُمصَوِّرِ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ الاْزْواجِ كُلِّها
هر دم زنى منزه است خداى صورت بخش منزه است خدا آفريننده همه موجودات جفت
سُبْحانَ اللّهِ جاعِلِ الظُّلُماتِ وَالنُّورِ سُبْحانَ اللّهِ فالِقِ الْحَبِّ
منزه است خدا مقرر دارنده تاريكيها و روشنى منزه است خدا شكافنده دانه
وَالنَّوى سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ كُلِّشَى ءٍ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ ما يُرى وَما
و هسته منزه است خدا آفريننده هر چيز منزه است خدا آفريننده هر چه ديدنى است و هر چه
لا يُرى سُبْحانَ اللّهِ مِدادَ كَلِماتِهِ سُبْحانَ اللّهِ رَبِّ الْعالَمينَ
ناديدنى است منزه است خدا به مقدار كلمات نامنتهايش منزه است خدا پروردگار جهانيان
سُبْحانَ اللّهِ الَّذى يَعْلَمُ ما تَحْمِلُ كُلُّ اُنْثى وَما تَغيْضُ الاْرْحامُ وَما
منزه است خدائى كه مى داند آنچه بار دارد هر حيوان ماده اى و آنچه در رحمها كم شود و آنچه
تَزْدادُ وَكُلُّشَىْءٍ عِنْدَهُ بِمِقْدارٍ عالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهادَةِ الْكَبيْرُ الْمُتَعالِ
بيفزايد و هر چيزى را نزد او اندازه اى است داناى غيب و شهود و بزرگ و والاست
سَواَّءٌ مِنْكُمْ مَنْ اَسَرَّ الْقَوْلَ وَمَنْ جَهَرَ بِهِ وَمَنْ هُوَ مُسْتَخْفٍ بِاللَّيْلِ
براى او يكسان است هر كه از شما سخن آهسته كند يا بلند كند و هر كه به شب
وَسارِبٌ بِالنَّهارِ لَهُ مُعَقِّباتٌ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ يَحْفَظُونَهُ مِنْ
پنهان گردد و يا رهرو شود در روز براى خدا فرشتگانى پياپى است از جلوى روى انسان و از پشت سرش كه او را
اَمْرِ اللّهِ سُبْحانَ اللّهِ الَّذى يُميتُ الاْحْياَّءَ وَيُحْيِى الْمَوْتى وَيَعْلَمُ ما
به فرمان خدا محافظت كنند منزه است خدائى كه بميراند زندگان را و زنده كند مردگان را و مى داند آنچه
تَنْقُصُ الاْرْضُ مِنْهُمْ وَيُقِرُّ فِى الاْرْحامِ ما يَشاَّءُ اِلى اَجَلٍ مُسَمّىً
را زمين از ايشان بكاهد و مستقر كند در رحمها آنچه را خواهد تا مدتى معين
(5) سُبْحانَ اللّهِ بارِئِ النَّسَمِ سُبْحانَ اللّهِ الُمصَوِّرِ سُبْحانَ اللّهِ
(5) منزه است خدا پديد آرنده هر دم زنى منزه است خداى صورت بخش منزه است خدا
خالِقِ الاْزْواجِ كُلِّها سُبْحانَ اللّهِ جاعِلِ الظُّلُماتِ وَالنُّورِ سُبْحانَ
آفريننده موجودات جفت همگى ، منزه است خدا مقرر دارنده تاريكيها و روشنى منزه است
اللّهِ فالِقِ الْحَبِّ وَالنَّوى سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ كُلِّشَى ءٍ سُبْحانَ اللّهِ
خدا شكافنده دانه و هسته منزه است خدا آفريننده هر چيزى منزه است
خالِقِ ما يُرى وَما لا يُرى سُبْحانَ اللّهِ مِدادَ كَلِماتِهِ سُبْحانَ اللّهِ
[b]خدا آفريننده هر چه ديدنى است و هر چه ناديدنى است منزه است خدا به مقدار كلماتش منزه است خدا[/b]

---

رَبِّ الْعالَمينَ سُبْحانَ اللّهِ مالِكِ الْمُلْكِ تُؤْتِى الْمُلْكَ مَنْ تَشاَّءُ
پروردگار جهانيان منزه است خدا مالك پادشاهى ، بدهى سلطنت را به هر كه خواهى
وَتَنْزِعُ الْمُلْكَ مِمَّنْ تَشاَّءُ وَتُعِزُّ مَنْ تَشاَّءُ وَتُذِلُّ مَنْ تَشاَّءُ بِيَدِكَ
و بگيرى آن را از هركه خواهى و عزت بخشى هر كه را خواهى و خوار كنى هر كه را خواهى هر چه خير
الْخَيْرُ اِنَّكَ عَلى كُلِّشَى ءٍ قَديرٌ تُولِجُ اللَّيْلَ فِى النَّهارِ وَتُولِجُ النَّهارَ
است بدست تو است و تو بر هر چيز توانايى درآورى شب را در روز و درآورى روز
فِى اللَّيْلِ تُخْرِجُ الْحَىَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَتُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَىِّ وَتَرْزُقُ
را در شب بيرون آورى زنده را از مرده و برون آورى مرده را از زنده و روزى دهى
مَنْ تَشاَّءُ بِغَيْرِ حِسابٍ (6) سُبْحانَ اللّهِ بارِئِ النَّسَمِ سُبْحانَ اللّهِ
هر كه را خواهى بى حساب (6) منزه است خدا آفريننده هر دم زنى منزه است خداى
الْمُصَوِّرِ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ الاْزْواجِ كُلِّها سُبْحانَ اللّهِ جاعِلِ
صورت بخش منزه است خدا آفريننده موجودات جفت همگى منزه است خدا مقرر كننده
الظُّلُماتِ وَالنُّورِ سُبْحانَ اللّهِ فالِقِ الْحَبِّ وَالنَّوى سُبْحانَ اللّهِ
تاريكيها و روشنى منزه است خدا شكافنده دانه و هسته منزه است خدا
خالِقِ كُلِّشَى ءٍ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ ما يُرى وَما لا يُرى سُبْحانَ اللّهِ
آفريننده هر چيز منزه است خدا آفريننده هر ديدنى و ناديدنى منزه است خدا
مِدادَ كَلِماتِهِ سُبْحانَ اللّهِ رَبِّ الْعالَمينَ سُبْحانَ اللّهِ الَّذى عِنْدَهُ
به مقدار كلمات نامنتهايش منزه است خدا پروردگار جهانيان منزه است خدائى كه نزد او است
مَفاتِحُ الْغَيْبِ لا يَعْلَمُها اِلاّ هُوَ وَيَعْلَمُ ما فِى الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَما تَسْقُطُ
كليدهاى غيب و نمى داند آنها را جز او و مى داند هر چه در خشكى و دريا است و نيفتد
مِنْ وَرَقَةٍ اِلاّ يَعْلَمُها وَلا حَبَّةٍ فى ظُلُماتِ الاْرْضِ وَلا رَطْبٍ وَلا
برگى از درخت جز آنكه بداند آنرا و نيست دانه اى در تاريكيهاى زمين و نه تر و نه
يابِسٍ اِلاّ فى كِتابٍ مُبينٍ (7) سُبْحانَ اللّهِ بارِئِ النَّسَمِ سُبْحانَ
خشكى جز اينكه در نامه اى روشن است (7) منزه است خدا پديد آرنده هر دم زنى منزه است
اللّهِ الْمُصَوِّرِ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ الاْزْواجِ كُلِّها سُبْحانَ اللّهِ جاعِلِ
خداى صورت بخش منزه است خدا آفريننده هر موجود جفت همگى منزه است خدا مقرر دارنده
الظُّلُماتِ وَالنُّورِ سُبْحانَ اللّهِ فالِقِ الْحَبِّ وَالنَّوى سُبْحانَ اللّهِ
تاريكيها و روشنى منزه است خدا شكافنده دانه و هسته منزه است خدا
خالِقِ كُلِّشَى ءٍ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ ما يُرى وَما لا يُرى سُبْحانَ اللّهِ
آفريننده هر چيز منزه است خدا آفريننده هر ديدنى و هر ناديدنى منزه است خدا
مِدادَ كَلِماتِهِ سُبْحانَ اللّهِ رَبِّ الْعالَمينَ سُبْحانَ اللّهِ الَّذى لا
به مقدار كلمات نامتناهيش منزه است خدا پروردگار جهانيان منزه است خدائى كه
يُحْصى مِدْحَتَهُ الْقاَّئِلُونَ وَلا يَجْزى بِالاَّئِهِ الشّ اكِرُونَ الْع ابِدُونَ
شماره نتوانند كرد مدحش را گويندگان و پاداش ندهند نعمتهايش را سپاسگزاران پرستش كننده
وَهُوَ كَما قالَ وَفَوْقَ ما نَقُولُ وَاللّهُ سُبْحانَهُ كَما اَثْنى عَلى نَفْسِهِ وَلا
و او چنانست كه گفته و برتر از آنست كه ما گوئيم و خداى سبحان چنان است كه خودش خويشتن را ستوده و
يُحيطُونَ بِشَىْءٍ مِنْ عِلْمِهِ اِلاّ بِما شاَّءَوَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّماواتِ
رسائى ندارند به چيزى از دانشش جز بدانچه خود او خواهد قلمرو او آسمانها
وَالاْرْضَ وَلا يَؤُدُهُ حِفْظُهُما وَهُوَ الْعَلِىُّ الْعَظيمُ (8) سُبْحانَ اللّهِ
و زمين را فراگرفته و سنگينى نمى كند بر او نگهداشتن آن دو و او والا و بزرگ است (8) منزه است خدا
بارِئِ النَّسَمِ سُبْحانَ اللّهِ الُمصَوِّرِ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ الاْزْواجِ كُلِّها
پديدآرنده هر دم زنى منزه است خداى صورت بخش منزه است خدا آفريننده هر جفت همگى
سُبْحانَ اللّهِ جاعِلِ الظُّلُماتِ وَالنُّورِ سُبْحانَ اللّهِ فالِقِ الْحَبِّ
منزه است خدا مقرر دارنده تاريكيها و روشنى منزه است خدا شكافنده دانه
وَالنَّوى سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ كُلِّشَى ءٍ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ ما يُرى وَما
و هسته منزه است خدا آفريننده هر چيز منزه است خدا آفريننده هر ديدنى و هر
لا يُرى سُبْحانَ اللّهِ مِدادَ كَلِماتِهِ سُبْحانَ اللّهِ رَبِّ الْعالَمينَ
ناديدنى منزه است خدا به مقدار كلماتش منزه است خدا پروردگار جهانيان
سُبْحانَ اللّهِ الَّذى يَعْلَمُ ما يَلِجُ فِى الاْرْضِ وَما يَخْرُجُ مِنْها وَما
منزه است آن خدائى كه مى داند آنچه فرو رود در زمين و آنچه بيرون آيد از آن و آنچه
يَنْزِلُ مِنَ السَّماَّءِ وَما يَعْرُجُ فيها وَلا يَشْغَلُهُ ما يَلِجُ فِى الاْرْضِ
فرو ريزد از آسمان و آنچه بالا رود در آن و سرگرمش نكند آنچه فرو رود در زمين
وَمايَخْرُجُ مِنْها عَمّا يَنْزِلُ مِنَ السَّماَّءِ وَما يَعْرُجُ فيها وَلا يَشْغَلُهُ ما
و آنچه بيرون آيد از آن از آنچه فرود آيد از آسمان و آنچه بالا رود در آن و سرگرمش نكند آنچه
يَنْزِلُ مِنَ السَّماَّءِ وَما يَعْرُجُ فيها عَمّا يَلِجُ فِى الاْرْضِ وَما يَخْرُجُ
فرود آيد از آسمان و آنچه بالا رود در آن از آنچه فرو رود در زمين و آنچه بيرون آيد از آن
مِنْها وَلا يَشْغَلُهُ عِلْمُ شَىْءٍ عَنْ عِلْمِ شَىْءٍ وَلا يَشْغَلُهُ خَلْقُ شَىْءٍ عَنْ
و سرگرمش نكند علم به چيزى از علم به چيز ديگر و سرگرمش نكند آفريدن چيزى از
خَلْقِ شَىْءٍ وَلا حِفْظُ شَىْءٍ عَنْ حِفْظِ شَىْءٍ وَلا يُساويهِ شَىْءٌ وَلا
آفريدن چيز ديگر و نه نگهدارى چيزى از نگهدارى چيز ديگر و چيزى با او مساوى نيست و چيزى
يَعْدِلُهُ شَىْءٌ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَىْءٌ وَهُوَ السَّميعُ الْبَصيرُ (9) سُبْحانَ اللّهِ
معادل او نيست و چيزى مانند او نيست و او شنوا و بينا است (9) منزه است خدا
بارِئِ النَّسَمِ سُبْحانَ اللّهِ الُمصَوِّرِ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ الاْزْواجِ كُلِّها
پديد آرنده هر دم زن منزه است خداى صورت بخش منزه است خدا آفريننده هر موجود جفت
سُبْحانَ اللّهِ جاعِلِ الظُّلُماتِ وَالنُّورِ سُبْحانَ اللّهِ فالِقِ الْحَبِّ
منزه است خدا مقرّر دارنده تاريكيها و روشنى منزه است خدا شكافنده دانه
وَالنَّوى سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ كُلِّشَى ءٍ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ ما يُرى وَما
و هسته منزه است خدا آفريننده هر چيز منزه است خدا آفريننده هر ديدنى و هر
لا يُرى سُبْحانَ اللّهِ مِدادَ كَلِماتِهِ سُبْحانَ اللّهِ رَبِّ الْعالَمينَ
ناديدنى منزه است خدا به مقدار كلمات نامتناهيش منزه است خدا پروردگار جهانيان
سُبْحانَ اللّهِ فاطِرِ السَّماواتِ وَالاْرْضِ جاعِلِ الْمَلاَّئِكَةِ رُسُلاً
منزه است خدا خالق آسمانها و زمين آنكه فرشتگان را فرستادگانى مقرر فرمود
اُولى اَجْنِحَةٍ مَثْنى وَثُلاثَ وَرُباعَ يَزيدُ فِى الْخَلْقِ ما يَشاَّءُ اِنَّ اللّهَ
كه آنها داراى بالهايند دوتا دوتا و سه تا سه تا و چهارتا چهارتا و بيفزايد در خلقت هر چه بخواهد و براستى خدا
عَلى كُلِّشَىْءٍ قَديرٌ ما يَفْتَحِ اللّهُ لِلنّاسِ مِنْ رَحْمَةٍ فَلا مُمْسِكَ لَها وَما
بر هر چيز توانا است هر رحمتى را كه خدا گشايد كسى بستن آن نتواند و هر چه را
يُمْسِكْ فَلا مُرْسِلَ لَهُ مِنْ بَعْدِهِ وَهُوَ الْعَزيزُ الْحَكيمُ (10) سُبْحانَ
خدا بندد پس از او كسى آنرا نگشايد و او است نيرومند فرزانه (10) منزه است
اللّهِ بارِئِ النَّسَمِ سُبْحانَ اللّهِ الُمصَوِّرِ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ الاْزْواجِ
خدا آفريننده هر دم زن منزه است خداى صورت بخش منزه است خدا آفريننده هر موجود جفت
كُلِّها سُبْحانَ اللّهِ جاعِلِ الظُّلُماتِ وَالنُّورِ سُبْحانَ اللّهِ فالِقِ الْحَبِّ
همگى منزه است خدا مقرر دارنده تاريكيها و روشنى منزه است خدا شكافنده دانه
وَالنَّوى سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ كُلِّشَى ءٍ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ ما يُرى وَما
و هسته منزه است خدا آفريننده هر چيز منزه است خدا آفريننده ديدنيها و
لا يُرى سُبْحانَ اللّهِ مِدادَ كَلِماتِهِ سُبْحانَ اللّهِ رَبِّ الْعالَمينَ
ناديدنيها منزه است خدا به مقدار كلمات نامنتهايش منزه است خدا پروردگار جهانيان
سُبْحانَ اللّهِ الَّذى يَعْلَمُ ما فِى السَّماواتِ وَما فِى الاْرْضِ ما يَكوُنُ
منزه است خدائى كه مى داند آنچه را در آسمانها و آنچه را در زمين است ، نباشد
مِنْ نَجْوى ثَلاثَةٍ اِلاّ هُوَ رابِعُهُمْ وَلا خَمْسَةٍ اِلاّ هُوَ سادِسُهُمْ وَلا
گفتگوى سرّى و رازگوئى سه نفرى جز اينكه او چهارمين آنها است و نه پنج نفرى جز اينكه او ششمين آنها است و نه
اَدْنى مِنْ ذلِكَ وَلا اَكْثَرَ اِلاّ هُوَ مَعَهُمْ اَيْنَما كانُوا ثُمَّ يُنَبِّئُهُمْ بِما عَمِلُوا
كمتر از اين و نه بيشتر از اين جز اينكه او با آنها است هر كجا كه باشند سپس آگاهشان كند
يَوْمَ الْقِيامَةِ اِنَّ اللّهَ بِكُلِّ شَىْءٍ عَليمٌ
[b]در روز قيامت بدانچه كرده اند براستى خدا بهر چيز دانا است
[/b]