دعای عهد همرا با ترجمه

[×ThundeRBolT×]

از امام صادق، علیه السلام، روایت شده که فرمودند: هر کس چهل روز صبح هنگام، دعاى عهد را بخواند از یاران قائم ما است و اگر قبل از ظهور آن حضرت از دنیا برود خداوند او را در زمان ظهور از قبر بیرون مى آورد که در خدمت حضرت باشد. خداوند به هر کلمه اى از این دعا هزار حسنه عطا فرماید و هزار گناه محو مى نماید. دعاى عهد ابتدا خداوند را به اسامى و صفات مى خواند و بعد صلوات بر امام زمان علیه السلام است . سپس دعاهایى در مورد آن حضرت و فرج او و نیز حضور ما در زمان حضرت و دیدار روى حضرت دارد

بسم الله الرحمن الرحیم

اَللّهُمَّ رَبَّ النُّورِ الْعَظیمِ، وَ رَبَّ الْکُرْسِىِّ الرَّفیعِ، وَ رَبَّ الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ، وَ مُنْزِلَ التَّوْراةِ وَالْإِنْجیلِ وَالزَّبُورِ، وَ رَبَّ

الظِّلِّ وَالْحَرُورِ، وَ مُنْزِلَ الْقُرْآنِ الْعَظیمِ، وَ رَبَّ الْمَلائِکَةِ الْمُقَرَّبینَ، وَالْأَنْبِیاءِ وَالْمُرْسَلینَ

اَللّهُمَّ إِنّى أَسْأَلُکَ بوَجْهِکَ الْکَریمِ، وَ بِنُورِ وَجْهِکَ الْمُنیرِ، وَ مُلْکِکَ الْقَدیمِ، یا حَىُّ یا قَیُّومُ، أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ

الَّذى أَشْرَقَتْ بِهِ السَّمواتُ وَالْأَرَضُونَ، وَ بِاسْمِکَ الَّذى یَصْلَحُ بِهِ الْأَوَّلُونَ وَالْآخِرُونَ، یا حَیّاً قَبْلَ کُلِّ حَىٍّ،

وَ یا حَیّاً بَعْدَ کُلِّ حَىٍّ، وَ یا حَیّاً حینَ لا حَىَّ، یا مُحْیِىَ الْمَوْتى، وَ مُمیتَ الْأَحْیاءِ، یا حَىُّ لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ

اَللّهُمَّ بَلِّغْ مَوْلانَا الْإِمامَ الْهادِىَ الْمَهْدِىَّ الْقائِمَ بِأَمْرِکَ، صَلَواتُ اللَّهِ عَلَیْهِ وَ عَلى آبائِهِ الطّاهِرینَ،

عَنْ جَمیعِ الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ فى مَشارِقِ الْأَرْضِ وَ مَغارِبِها، سَهْلِها وَ جَبَلِها، وَ بَرِّها وَ بَحْرِها،

وَ عَنّى وَ عَنْ والِدَىَّ مِنَ الصَّلَواتِ زِنَةَ عَرْشِ اللَّهِ، وَ مِدادَ کَلِماتِهِ، وَ ما أَحْصاهُ عِلْمُهُ، وَ أَحاطَ بِهِ کِتابُهُ.

أَللّهُمِّ إِنّى أُجَدِّدُ لَهُ فى صَبیحَةِ یَوْمى هذا، وَ ما عِشْتُ مِنْ أَیّامى عَهْداً وَ عَقْداً وَ بَیْعَةً لَهُ فى عُنُقى،

لا أَحُولُ عَنْها، وَ لا أَزُولُ أَبَداً. اَللّهُمَّ اجْعَلْنى مِنْ أَنْصارِهِ وَ أَعَوانِهِ، وَالذّابّینَ عَنْهُ، وَالْمُسارِعینَ إِلَیْهِ فى

قَضاءِ حَوائِجِهِ، وَالْمُمْتَثِلینَ لِأَوامِرِهِ، وَالْمُحامینَ عَنْهُ، وَالسّابِقینَ إِلى إِرادَتِهِ، وَالْمُسْتَشْهَدینَ بَیْنَ یَدَیْهِ

اللّهُمَّ إِنْ حالَ بَیْنى وَ بَیْنَهُ الْمَوْتُ الَّذى جَعَلْتَهُ عَلى عِبادِکَ حَتْماً مَقْضِیّاً، فَأَخْرِجْنى مِنْ قَبْرى مُؤْتَزِراً کَفَنى،

شاهِراً سَیْفى، مُجَرِّداً قَناتى، مُلَبِّیاً دَعْوَةَ الدّاعى فِى الْحاضِرِ وَالْبادى. اَللّهُمَّ أَرِنِى الطَّلْعَةَ الرَّشیدَةَ

وَالْغُرَّةَ الْحَمیدَةَ، وَاکْحَُلْ ناظِرى بِنَظْرَةٍ مِنّى إِلَیْهِ، وَ عَجِّلْ فَرَجَهُ، وَ سَهِّلْ مَخْرَجَهُ، وَ أَوْسِعْ مَنْهَجَهُ،

وَاسْلُکْ بى مَحَجَّتَهُ، وَ أَنْفِذْ أَمْرَهُ، وَاشْدُدْ أَزْرَهُ، وَاعْمُرِ اللّهُمَّ بِهِ بِلادَکَ ، وَ أَحْىِ بِهِ عِبادَکَ، فَإِنَّکَ قُلْتَ

وَ قَوْلُکَ الْحَقُّ: ظَهَرَ الْفَسادُ فِى الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِما کَسَبَتْ أَیْدِى النّاسِ، فَأَظْهِرِ اللّهُمَّ لَنا وَلِیَّکَ وَابْنَ بِنْتِ

نَبِیِّکَ الْمُسَمّى باسْمِ رَسُولِکَ حَتّى لا یَظْفَرَ بِشَىْءٍ مِنَ الْباطِلِ إِلّا مَزَّقَهُ، وَ یُحِقَّ الْحَقَّ وَ یُحَقِّقَهُ وَاجْعَلْهُ

اللّهُمَّ مَفْزَعاً لِمَظْلُومِ عِبادِکَ وَ ناصِراً لِمَنْ لا یَجِدُ لَهُ ناصِراً غَیْرَکَ، وَ مُجَدِّداً لِما عُطِّلَ مِنْ أَحْکامِ کِتابِکَ،

وَ مُشَیِّداً لِما وَرَدَ مِنْ أَعْلامِ دینِکَ، وَ سُنَنِ نَبِیِّکَ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ، وَاجْعَلْهُ اللّهُمَّ مِمَّنْ حَصَّنْتَهُ مِنْ

بَأْسِ الْمُعْتَدینَ،

اَللّهُمَّ وَ سُرَّ نَبِیَّکَ مُحَمَّداً صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ بِرُؤْیَتِهِ، وَ مَنْ تَبِعَهُ عَلى دَعْوَتِهِ، وَارْحَمِ اسْتِکانَتَنا بَعْدَهُ ،

اللّهُمَّ اکْشِفْ هذِهِ الْغُمَّةَ عَنْ هذِهِ الْأُمَّةِ بِحُضُورِهِ، وَ عَجِّلْ لَنا ظُهُورَهُ، إِنَّهُمْ یَرَوْنَهُ بَعیداً وَ نَراهُ قَریباً،

برَحْمَتِکَ یا أَرْحَمَ الرّاحِمینَ.

اَلْعَجَلَ، اَلْعَجَلَ؛ یا مَولای یا صاحِبَ الزَّمانِ
اَلْعَجَلَ، اَلْعَجَلَ؛ یا مَولای یا صاحِبَ الزَّمانِ
اَلْعَجَلَ، اَلْعَجَلَ؛ یا مَولای یا صاحِبَ الزَّمانِ

به نام خدای بخشنده مهربان
ای خداوند! نیازم را به درگاه تو می آورم، به سیمای بزرگوارت،
و به روشنایی آن سیمای نور افشانت، و به فرمانروائی دیرینه ات،
ای همیشه زنده، ای صاحب اختیار همه چیز،
به نامی که آسمان ها و زمین ها به آن تابش دارند،
و به آن نامی که آغازها و انجم ها به آن سامان می گیرد،
ای زنده ی پیش از هر زنده!
ای زنده ی پس از هر زنده!

ای زنده، در آن حال که هیچ زنده ای نبود! ای حیات بخش مردگان!
و ای آن که زنده ها را می میرانی! ای همیشه زنده!
هیچ الاهی جز تو نیست.
ای خداوند! برسان به مولای ما، امام راهنمای 
راه یافته آن به پا خاسته امر تو ( که درودهایت بر او و بر نیاکان پاک او باد)
از سوی تمامی ایمان آورندگان در کوه و دشت در سرزمین های شرقی،
و نواحی غربی آن، از جانب من و پدر ومادرم، درودهائی همسنگ با عرش خدا،
برابر با مرکب کلمات او، آنچه که تنها خدا می شماردش و کتاب او آن را در بر می گیرد.
ای خداوند! صبح امروز و هر روز که زنده باشم، با ولی تو، مهدی، پیمان دوباره می بندم،
قرار، تعهد و بیعت او همچنان بر گردن من است و از آن باز نمی گردم،
این میثاق تغییر نخواهد یافت، و تا باد نابودی نگیرد، هرگز!
ای خدای من! مرا یار و یاور او قرارده، و پشتیبان مولی، در شمار فدائیان سوی او،
برای روای نیاز او شتابانم کن، می خواهم، فرمانش، فرمانبر،
حامی بی چون او، سوی اراده اش مشتاق، پیش تر از همه باشم، پیش روی او شهیدم کن،
ای خداوند! اگر آن مرگ قطعی و حتمی ، برای بندگان میان او و من فاصله شد،
از قبر بیرونم آر، کفن پوشیده باشم، لبیک گویان، به ندای آن دعوتگر بزرگ،
هر جا باشم، صحرا یا شهر، ای خدای من،
آن فروزان رعنا قامت، آن نورانی بسیار ستوده را بنمایانم،
به نیم نگاه من به او، دیده ام را سرمه کش، فرج او نزدیک،
خروجش آسان، و برنامه اش، فراگیر گردان،
و مرا پوینده ی راه راست او قرار ده، فرمانش نافذ،
پشت او را نیرومند، سرزمین هایت، به او آبادان،
و بندگان خود را با او جانی دوباره بخش،
ای خدای من! زیرا تو گفته بودی:
(و تو حق می گوئی)
” به سبب دستآورد مردم، در تری و خشکی، تباهی پدیدار شده است”.
پس، حال که چنین است، ولی خودت را، برای ما، هویدا ساز،
همو که فرزند دخت پیامبر توست، و هم نام رسول توست،
تا بر تمامی باطل پیروز شود، آن را در هم کوبد و نابود سازد،
حق را احقاق، و آن را تحقق بخشد.
ای خدای من! او را برای بندگان مظلوم، پناه، و برای آن که جز تو یاوری ندارد،
یاور، و برای همه احکام تعطیل شده کتابت، مجدد، (تجدید کننده)
و برای تمامی نشانه های دین و سنت رسولت، برافرازنده، قرار ده،
ای خدای من! او را در زمره ی کسانی قرار ده، که تو آنان را از سختی تجاوزکاران
در امان داشته ای،
خداوندا! با دیدار او، پیامبر خود، (درود تو بر او و خاندان او باد)
و همه ی پیروان دعوت محمدی را مسرور گردان،
و در نبود او بر پریشان حالی ما رحم کن، رحم،
ای خدای من! مهربان ترین مهربانان! به مهربانی ات،
با آمدنش، این اندوه انباشته را، از این امت بزدای،
و برای ما، در ظهور او، شتاب کن، شتاب کن،
آنان این ظهور را بعید می دانند، و ما آن را نزدیک می بینیم،
ای صاحب زمان! شتاب کن، شتاب کن